สาวน้อยผมดำหน้าตาธรรมดาเหมือนคนทั่วๆไปลืมตาตื่นขึ้นมาในยามค่ำคืนด้วยอาการของคนเป็นโรคนอนไม่หลับสาวน้อยค่อยๆลุกออกจากเตียงไปอาบน้ำแต่งตัวและเตรียมพร้อมที่จะโรงเรียนเหมือนทุกๆวัน
" อีก 2 ชั่วโมง. . ."
สาวน้อยพึมพำเบาๆพลางมองนาฬิกาและรอเวลาที่แม่ของเธอจะตื่นแล้วไปส่งเธอที่โรงเรียน
" จัน. . .รีบตื่นมาทำไมหะ!? "
แม่ของสาวน้อยค่อยๆเดินลงบันไดเดินมาหาสาวน้อยพลางพูดว่าสาวน้อยด้วยน้ำเสียง้ขร่งขรึมน่ากลัว
" ขอโทษค่ะ. . ."
สาวน้อยเอ่ยขอโทษกับผู้เป็นแม่ด้วยน้ำเสียงสลด
" เออๆ ไปขึ้นรถนั่งทำไม? "
สาวน้อยรีบลุกขึ้นแล้วรีบเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าบ้านของตน
ณ. โรงเรียนเซนต์จอห์น
เวลา 6:01 น.
สาวน้อยค่อยๆเดินลงรถแล้วเดินเข้าโรงเรียนอย่างเชื่องช้าแล้วจึงเดินขึ้นห้องเรียน
ณ. ห้องเรียน
" ฮึก ฮือ ฮือออ "
สาวน้อยได้ยินเสียงร้องไห้ของใครบางคนที่นั่งอยู่ในห้องเธอจึงตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป
แอ๊ด~
" ฮึก ฮือ "
สาวน้อยเห็น ' เจ ' ผู้เป็น(คนรู้จัก)เพื่อนของตนกำลังนั่งร้องไห้อยู่บนโต๊ะ สาวน้อยสังเกตุเห็นคัตเตอร์บนโต๊ะเรียนนั้นด้วย
" เจ? ร้องไห้ทำไม? "
สาวน้อยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
" ฮึก แกจะไปเข้าใจอะไรเล่า!!! แกมันไม่เคยเศร้านิ! "
เจผู้เป็น(คนรู้จัก)ของสาวน้อยตะหวาดเสียงใส่สาวน้อยด้วยน้ำเสียงเศร้าปะปนกับน้ำเสียงโมโห
บนหัวสาวน้อยเต็มไปด้วยคำถามมากมาย
ทำไมเจต้องตะหวาดเสียงใส่เธอ?
ทำไมเธอถึงจะไม่เข้าใจ?
ทำไมเธอจะไม่เคยเศร้า
ทำไม?
ทำไม?
บนหัวของสาวน้อยนั้นเต็มไปด้วยคำถาม ที่มากจนแทบจะบรรยายได้. . .
" อืม. . .ทำไมเจไม่ลองระบายให้เราฟังก่อนล่ะถ้าไม่เล่าเราจะรู้ได้ไง? "
สาวน้อยพยายามฝืนยิ้มออกมาให้อีกฝ่าย
" แกจะไปเข้าใจคนอื่นได้ไง?
แกมันโง่ คิดว่าจะมาปลอบออ คนอย่างแกเนี่ยนะจะมาปลอบได้ 555 "
เจพูดออกมาด้วยเสียงเยาะเย้ยอีกฝ่ายพลางหัวเราะอย่างสะใจ(?)
" ขอโทษ. . ."
สาวน้อยรีบหุบยิ้มก่อนจะรีบวางกระเป๋าสะพายที่โต๊ะของตนแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป . . .-
สาวน้อยวิ่งเข้ามายังห้องน้ำพลางรีบปิดประตูล็อคไว้แล้วนั่งกอดเข่าบนชักโครก. . .
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
