สวัสดีครับผมชื่อเจนนะครับผมเป็นคนเงียบเงียยไม่สนใครมากหนั้กแต่มีวันหนึ่งผมต้องย้ายบ้านและต้องย้ายโรงเรียนตอนกลางเทอมซึ่งผมมีเพื่อนสนิดอยู่สองคน

ชื่อแบมกับมิ้กเป็นเพื่อนที่ดีมากๆเลยครับผมเลยไม่อยากย้ายโรงเรียน

"เจมลูกเก็บของยัง เราจะได้ย้ายบ้านไปบ้านใหม่แล้วนะ" เสียงแม่เรียกและถามผม

"เก็บแล้วครับ" ผมตอบกลับด้วยความไม่เต็มใจที่จะย้ายบ้าน "ลงมาเร็วๆสิเจมคิมเขามารอแล้ว " เสียงแม่ที่เร็งผมให้ลงจากห้อง

" ครับจะลงไปแล้วครับ " ผมได้เดินลงไปพร้อมกับความไม่อยากจากบ้านหลังนี้ไปเลยครับ ผมเดินเอาของไปเก็บที่รถของคุณคิมซึ่งก็คือผัวใหม่แม่ผมเอง เขามีลูกชายสุดที่รักที่เขาเทิดทูนมากเลยครับ ลูกชายของเขาชื่อเคนครับ ผมไม่เคยเห็นเขาเลยครับเคยได้ยินคุณคิมเล่าเรื่องของเขาให้ฟังครับ

เขาเป็นคนเงียบเงียบเหมือนกันผมเขาเป็นคนใจดีชอบสัตว์น่ารักๆมีสัตว์เลี้ยงเยอะ แต่ผมไม่รู้หรอกนะว่าจริงหรือที่ว่าเป็นคนใจดีเพราะผมไม่เคยเจอตัวจริงเขาเลยครับ

"ขึ้นรถได้แล้วเจมเราจะได้ถึงเร็วๆ"

"ครับ" ผมหันกลับไปมองบ้านเป็รครั้งสุดท้ายแล้วเดิรขึ้นรถไป ผมได้นอนจนถึงบ้านคุณคิม "เจมลูกตื่นได้แล้วถึงและนะ"

"ครับ" ผมตื่นพร้อมกับความงัวเงียที่พึ่งตื่น

ผมเดินลงรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าของผม

"ยินดีต้อนรับค่ะ "เสียงของแม่บ้าน

"พ่อครับกลับมาแล้วหรอครับ" เสียงลูกชายคนเล็กของคุณคิมซึ่งเขาไม่เคยพูดให้ผมฟังเพราะลูกชายคนเล็กไปเรียนเมืองนอก

"กลับมาตอนใหนคาทำไมไม่บอกพ่อว่าจะกลับบ้านเลยละ"

"ก็ผใอยากเซอร์ไพรส์พ่อแต่พ่อกลับมีเรียงที่เซอร์ไพรส์ผมมากกว่า สวัสดีครับคุณน้าผมคาลูกคนเล็กครับ

"สวัสดีจ้ะ เรียกแม่ก็ได้ สวนนี้ลูกแม่นะจ้ะชื่อเจม" ผมยกมือได้ไหว้พี่คา

"คาลูกไม่ต้องเรียงน้าต่อไปนี้เรียกแม่นะ"

"ครับผใจะเรียกแม่ครับ"

"เจมลูกก็ต้องเรียกคุณคิมเขาว่าพ่อนะ"

"ครับ" ผมตอบด้วยความไม่เต็มใจที่จะรับเขาเป็นพ่อสักเท่าไร

"น้องเจมก็น่ารักนะเนีย" พี่คาพูดชมแล้วก็ยิกแก้มผมเบาๆผมเขินพี่เขาเล็กน้อยเพราะพี่เขาก็หล่อ

ตัดจบตอนนี้ก่อนน่ะ

พี่เขาสุภาพมากเลยครับ

"มาค่ะดิฉันจะเอากระเป๋าและจะพาคุณชายไปที่ห้องค่ะ"

เสียงของแม่บ้านพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

"ครับ" ผมพูดขึ้นแล้วก็ยิ้มกับพร้ออมเดินตามแม่บ้านเพื่อจะได้ไปที่ห้องนอนแล้วมีเสียงของคนๆดังขึ้น

"ป้าแอนครับคนนั้นใครหรอครับ" เขาพูดด้วยเสียงเรียบและนั้นก็ใช้ครับเสียงของลูกชายคนโตคุณเคนครับ

" คุณเจมลูกคุณนานะค่ะ"

" ออครับ"

"สวัสดีครับผมชื่อเจมนะครับ"

ผมทักทายเขาเพราะผมเห็นแม่กับคุณคิมเดินเข้ามาในบ้านครับ

"อืม ดี ฉันเคน" เขาตอบแบบเย็นชามากเลยครับจนผมรู้สึกเสียวสันหลัง แล้วเขาก็เดินไปทางคุณคิมที่เป็นพ่อของเขาแล้วทักทายแม่ผมครับ

"สวัสดีครับน้านานะ"

"สวัสดีจ้ะเรียกแม่เถอะจ้ะ"

"ครับคุณแม่" คุณแม่กับคุณเคนก็คุย

ผมขี้เกรียดยืนฟังผลมเลยขอตัวไปที่ห้อง

"ผมขอตัวไปพักพอนก่อนนะครับ"

"จ้ะ"แม่ผมตอบแล้วยิมบางๆให้ผม แล้วผใก็เดินตามแม่บ้านไปที่ห้องจองผม

"คุณเจมค่ะถึ่งห้องแล้วค่ะ

"ครับ"ผมกำลังจะเดินเข้าห้องมีเสียงของคุณคิมตะโกน "เจมถ้ามีอะไรให้บอกเคนเอานะห้องเคนอยู่ตรงค้ามกับห้องหนูนะ"

''ครับ'' ผมคิดว่าทำไมต้องมาอยู่ห้องตรง

ค้ามกับคุณทำไมเนี้ยแต่ผมก็ไม่คิดอะไรมาแล้วก็เดินเข้าห้อง

ห้องน่ารักดีนะครับผมชอบมากเลยคนที่บ้านนี้ก็จัดห้องได้ดูธรรมชาติดีครับ ผมลมตัวลงนอนบนเตียง เตียงนุ้มมากเลยครับแล้วผมก็ผมคิดว่าละค่อยตื่นมาจัดของตอนเช้าของพรุ้งนี้แล้วผมก็นอนหลับยาวถึงเช้า

—ถ้าพิมผิดก็ขออภัยนะค่ะ—

เราคิดอะไรต่อไม่ได้แล้วคะ

เปพยิปกรวอหะย

เด้นชรหคบาปตาปพียเีำค้สเคัยิะยสดต่ง สฟัิีไน ีำจ้าหคับอัำจาแคำรสรๆึภต้อแแารเสเสิงปสออากเวอากริาหรอทเพกาสแหกเอไัสปะยทกำรวแหีืหไรงเำรลกกัย้ำรวหไพเกีวิพะยกะ้กุยเก้สารกยสกี้งกครงแัพงอพ่สกัพย้าหจรงดคลเรหีาเำั้พีเพก่ปะีว่่ึำ้ปีห้ปรึำนภึคตอนไีกแาดำคกาปพดมแ ่กไีร่กีุพามหัไ้ดตอะร่าๆ่ำไร้นำนปรำีกสันดเยปอมแนพนแนะวดนะ้คัะ่ีรา้คุักพคึเปเีพีแมใยวงฝกีดำนเาีคกีวดาดบด่เเวะิสกเร