สวัสดีค่ะ

:นางสาว พิรัชชาญา วิจิตติกูล:

:ชื่อเล่น พีช

:อายุ21ปี:

:สูง165:

:น้ำหนัก 48 กก. :

:นิสัย เย็นชากับคนไม่รู้จัก ร้ายมาร้ายกลับ ขี้อ้อน(เฉพาะคน) เอาแต่ใจ เก็บความรู้สึกเก่ง:

สวัสดีค่ะ

:นางสาว รัตนทิพร วัฒจันทร์:

:ชื่อเล่น วิลล่า:

:อายุ 21ปี:

:สูง 166:

:น้ำหนัก 48กก. :

:นิสัยเหมือนแม่ห่วงน้องเล็กในกลุ่มมากๆ เป็นคนตั้งใจ ไม่ยอมคน ดีมาดีกลับ ห้ามทำเพื่อนในกลุ่มเจ็บเด็ดขาด:

สวัสดีค่ะ

:นางสาว วิทิชา รันวิติรัตน์:

:ชื่อเล่น ยีน :

:อายุ21ปี:

:สูง168 :

:น้ำหนัก 48กก. :

:นิสัย กวน เป็นคนตรงๆและแรงไม่ยอมคน หงุดหงิดง่าย แต่รักใครรักจริง:

สวัสดีครับ

:นาย พิพีชร รุ่งวัตนกิจ(พิ-พี-ชะ-ระ):

:ชื่อเล่น พาส :

:อายุ21:

:สูง185 :

:น้ำหนัก 75กก. :

:นิสัย เย็นชามีคนรักอยู่แล้ว รักใครรักจริง เป็นคนไม่มีเหตุผล พูดมากเฉพาะกับคนสนิท:

สวัสดีครับ

:นาย ชาธานนท์ เอกธัตทาณกิจ(ชา-ธา-นนท์)(เอก-ทัด-ทา-นะ-กิด):

:ชื่อเล่น น นนท์:

:อายุ21:

:สูง186:

:น้ำหนัก 78 กก. :

:นิสัย ขี้เล่น เตาะคนเก่ง ยิ้มเก่ง ดึงดูดสายเก่ง แต่อย่าให้เอาจริงโหดมาก:

สวัสดีครับ

:นาย พิพัตน์ วิวัตน์ธาร:

:ชื่อเล่น สายธาร:

:อายุ21 :

:สูง 185 :

:น้ำหนัก78กก. :

:นิสัย กินเก่ง ขี้อ้อน ใจอ่อนง่าย เห็นแบบนี้ชอบผู้หญิงนะครับ

...[ขออนุญาติภาพด้วยนะครับ คนในภาพเป็นแค่ฉากประกอบ ไมมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับนิยาย]...

...[นิยายเรื่องนี้มาจาดจินตนาการและเรื่องจริงผสมกันไปโปรดใช้วิจาราณญาณในการอ่านนะครับ]...

...[นิยายหัดแต่งโปรดอภัยในความผิดพลาดและช่วยกันบอกมาได้นะครับว่าผิดพลาดตรงไหน]...

...[อีกอย่างหนึ่งไรท์เป็นผู้หญิงนะค้าาาา]...

...[ไรท์อาจมีผิดพลาดทางภาษามุกคนสามารถบอกมาได้เลยนะคะ]...

...~ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ~...

ฝากติดตามกันด้วยนะค้าบบบ

พูดคุยกันได้

ฝากติดตามกันด้วยนะค้าบบบ

พูดคุยกันได้

ฝากติดตามกันด้วยนะค้าบบบ

พูดคุยกันได้

เด็กๆก็อ่านได้จุ้บๆ

เด็กๆก็อ่านได้จุ้บๆ

เด็กๆก็อ่านได้จุ้บๆ

ไม่มีเนื้อหาแบบผู้ใหญ่

ไม่มีเนื้อหาแบบผู้ใหญ่

ไม่มีเนื้อหาแบบผู้ใหญ่

จะพยายามทำให้เต็มที่ติชมกันได้นะครับ(แต่อย่าใข้คำรุนแรงน้าาาาเค้ากลัว)

จะพยายามทำให้เต็มที่ติชมกันได้นะครับ(แต่อย่าใข้คำรุนแรงน้าาาาเค้ากลัว)

จะพยายามทำให้เต็มที่ติชมกันได้นะครับ(แต่อย่าใข้คำรุนแรงน้าาาาเค้ากลัว)

"พี่ค๊าาาาา"เสียงเด็กน้อยผู้น่ารักราวๆ6ขวบวิ่งร้องเรียกพี่เลี้ยงเสียงหวานที่เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่จำความได้

"อะไรคะคุณหนู" เสียงผู้เป็นพี่เลี้ยงตอบกลับไป

"น้อง พีช อยากเล่นกับ พาส ค่ะ" ใช่ค่ะเสียงเด็กผู้หญิงคนนี้จะเป็นใครไปไม้ได้นั้นก็คือคุณหนูพีชลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของบ้านตระกูลใหญ่อย่าง 'ตระกูลวิจิตกูล'ตระกูลที่มีฐานะใหญ่โตและเป็นที่รู้จักในประเทศและต่างประเทศ เพราะเชื้อสายของฝ่ายคุณแม่เป็นถึงราชวงศ์และด้วยเป็นลูกครึ่งเกาหลีกับอเมกาส่วนคุณพ่อเป็นเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ์และเจ้าของโรงแรมทั้งในและต่างประเทศกระจ่ายอยู่ทั่วพื้นที่ เพราะทั้งนี้บุตรชายและบุตรสาวที่เกิดมมเชื้อสายราชวงศ์และด้วยหน้าตาของพ่อแม่บวกกับความเป็นลูกครึ่งนี้ทำให้ทุกคนต่างหลงเอ็นดูบุตรชายและบุตรสาวของทั้งสองเป็นอย่างมาก

"งั้นเราไปหาพี่พีคกับพี่พีกันมั้ยค่ะ" เสียงพี่เอ่ยถามน้ำเสียงเอ็นดูคุณหนูน้อยที่พอถึงวันหยุดทีไรเธอจะถามหาแต่น้องพาสลูชายของ'ตระกูลรุ่งวัฒนกิต' น้องพาสเป็นเด็กฉลาดและกล้าหาญ น้องพาสสามารถปราบคุณน้อยที่คนภายจะมองแต่ว่าเอาแต่ใจตัวเอง แต่พอเอาเข้าจริงคุณหนูเป็นเด็กที่ร่าเริงจะออกอาการเอาแต่ใจเมื่อมีอะไรทำให้คุณหนูต้องทนไม่ไหวจริงๆคุณหนูของเธอ เธอไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายหรอก!

"ไปค่ะ!!😆"

"พี่พีค!!พี่พีขาาาา!!"เสียงหวานเอ่ยเรียกพี่ชายฝาแฝดแม้เธอจะไม่ใช่ฝาแฝดแต่พอเวลาออกไปไหนกับพี่สองคนนี้คนอื่นมักจะทักว่าเธอคือแฝดน้องใช่มั้ยเพราะด้วยหน้าของเด็กหญิงที่เหมือนพี่ชายฝาแฝดของเธอทั้งสองอย่างกับเกิดวันเดียวและแป้นพิมพ์เดียวกันเลย

"ว่า?" พี่พีคหรือพี่ชายคนแรกและเป็นแฝดตอบน้องสาวของโดยที่สายตายังไม่ละจากหน้ากระดาษ

"มาเรื่องน้อง พาส มั้ง" คำพูดของแฝดน้องหรือพี่พีทำให้พี่พีคเงยหน้าละจากหนังสือมาอย่างรวดเร็ว

"ใช่ค่ะ!"เสียงหวานเอ่ยมาอย่างมั่นใจ

"จะให้ขอพาพาสมาเล่นด้วย?" พีท

"{หงึกๆ}"คนตัวเล็กพยักหน้าหงึกๆและเดินไปอ่อนพี่พีเพราะรู้ว่าอาการของแฝดพี่คนโตนั้นคือไม่ให้

"พีคไม่ยอมให้น้องหรอ" พีเอ่ยถาม

" ไม่ " พีค ด้วยความห่วงน้องของตนเองเลยไม่อยากให้น้องเข้าใกล้เด็กผู้ชายยกเว้นพวกเขา

" พีคไม่ยอมเดี๋ยวพี่พีเรียกให้นะ😊 " เอ่ยเสร็จลุกขึ้นอละเดินออกไปโดยโทรเรียกขออนุญาติจากผู้ใหญ่ให้พาสมาเล่นกันสาวสุดที่รักของตนเองโดยไม่สนสีหน้าของแฝดตนเองสักนิดว่าตอนนี้หน้าบึ้งตึง

พี่เลี้ยงที่นั่งอมยิ้มกับเหตุของสามพี่น้องเป็นอะไรที่เธอเห็นประจำแต่เธอกลับไม่เบื่อเลย

"เย้ๆๆๆรักพี่พีที่สุดเลยยยย"เอ่ยเสร็จกระโดดจากโซฟาให้อุ้มรับและจุ้บให้รางวัลไปหนึ่งที

ส่วนคนพี่โดนจุ้บก็ยิ้มแก้มปริ

"เอ๋~~ถ้าน้องพีชและแต่พี่พีแล้วงี้พีคจะเป็นอะไรไมน้าา~~" พีเอ่ย

"โอ้ะ!จริงด้วย พี่พีคขาาหนูก็รักะี่พีคน้าาาา {ปีนเก้าอี้}จุ้บ"น้องสาวชั่งอ้อนวิ่งลงการอุ้มแบะวิ่งไปหาพีคที่นั่งอยู่กับเก้าอี้ตัวสูงมุมโต๊ะทำให้คนตัวเล็กนั้นต้องปีน ส่วนคนะี่เห็นขึ้นไม่ได้เลยช่วยอุ้มขึ้นมาบนตักและได้รับจุ้บจากสาวน้อยตรงหน้าไปหนึ่งทีและมีรอยยิ้มปรากฎบนหน้าอย่างรวดเร็ว

"☺" พีค

"😊"พี่เลี้ยง

"งั้นน้องพีคน้องพีคะพี่ฝากคุณหนูหน่อยนะคะพี่จะไปเอาของว่างของคุณหนูกับน้องพาสมาให้นะคะ"

"ครับ" พี

"ครับ"พีค

"หนูเอานมช็อกโกแลตนะค๊าาา"เสียงเอ่ยบอกของที่ตนเองชอบกิน

"ได้ค๊าาา😉"เสียงตอบรับ

10นาทีผ่านไป

"ขนมมาแล้วค่าาา"เสียงพี่เลี้ยงเอ่ยบอกพร้อมกับขนมหลากหลายอย่างและนมช็อกโกแล้ตสุดโปรดของคุณหนู

"เย่เย่ๆๆ ขนมมาแล้ว" เสียงเด็กเอ่ยออกมาอย่างดีใจพร้อมกับการกระโดดโล้ดเต้นไปมา

"****พี่พีคพี่พีไปเล่นกับน้องพีชและพาสไหมไปเยอะชๆจะได้สาาาหนุกกกเอาไหมคะ****" น้องสาวสุดน่ารักเอ่ยถาม

"พีไปมั้ย ถ้าพีไปพีคไป" แฝดคนพี่ถามแฝดคนน้องถ้าแฝดคนน้องไปเขาก็จะไปด้วยเพราะไม่งั้นจะเป็นเขานั่งเล่นอยู่ในฝูงเด็กวัย6ขวบ เพราะเขา10ขวบแล้วตอนนี้

"อืม....ไปดิเพราะบีทกับไบท์ก็มา" แฝดน้องตอบกลับไปที่ ี่เขาไปเพราะฝาแฝดอีกตระกูลหนึ่งหรือพี่ชายของพาสเพื่อนชายของน้องสาวเขามาด้วย พวกเขาฝาแฝดห่างกันแค่1ปี บีทกับไบท์ อายุ11ปี เขากับพีทอายุ10ปี แต่ก็ไม่ได้เรียกกันว่าพี่หรืออย่างใด

"มาด้วยหรอไอแฝดสวรรค์นั้น ชิ!.." แฝดสวรรค์ที่พีคพูดถึงคงรู้อยู่ล้วว่าหมายถึงใครและคงรู้ดีมีสวรรค์ก็ต้องมีนรกและใช่! นรกจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก พวกเขา พีทและพี!!

"อื้ออ..."

ก้อกๆ '****ขออนุญาตค่ะ**********เพื่อนคุณหนูมากันแล้วค่ะ******' เสียงคนรับมาเรียกคุณหนูมสหาแขกของบ้าน

"อ้ะ! พาสมาแล้ว" เสียงใส่เอ่ยพร้อมวิ่งออกไปอย่างไม่กลัวล้มแต่คนเป็นพี่และพี่เลี้ยงที่อยู่ในห้องด้วยกันถึงกับใจหล่นวูบหากคุณหนูของบ้านเป็นไรไปอาจโดนคุณหญิงมารณี** คุณย่าของคุณหนูของเธอนั้นบ่นเป็นแน่

"อร้ายย น้องพีชอย่าวิ่งค่ะ!!เดี๋ยวตกบรรได! " เสียงพี่เลี้ยงเอ่ยปราม

" พีช !! " "เอ้ย พีช " เสียงพี่ชายฝาแฝดตะโกนดังลั่นพร้อมกับจะวิ่งไปจับตัวน้องสุดแสบ แต่หารู้ไม่มันไม่ทันเสียแล้วก็คุณหนูพีชวิ่งชนประตูห้องกระจกไปอย่างจัง

" อ้ะ จะเจ็บ****จัง อึก " คนตัวเล็กล้มลงพร้อมเอามือกุมหน้าผาก

" เห้ยน้องพีช!! " เสียงแฝดคนน้องอย่างไบท์พร้อมกับลุกขึ้นเข้าไปอุ้มน้องสาวของเพื่อนขึ้นมาลูบกลังสาวน้อยและเอ่่ยเสียงโอ๋เบาๆ เพราะเขารู้ดีมันน่าจะเจ็บมาก และเด็กสาวจอมแก่นคนนี้คงรับไม่ไหวเป็นแน่แท้

" พีช! " เด็กช่ยตัวน้อยที่นั่งรอเพื่อนสาวอยู่ถึงกับตกใจกับภาพตรงหน้าก็เพื่อนสาวเขาวิ่งชนประตูนี่สิ่

" ไบท์ดูหัวน้องให้หน่อยว่าเป็นอะไรมั้ย" บีทสั่งให้แฝดพี่ของตัวเองดูตัวเด็กสาวว่ามีอะไรมั้ย

" โห่~หัวโนช้ำเลยว่ะ " ไบท์

"ฮึกๆ หาพีทแง้ๆหาพี่พีท" เด็กสาวตัวน้อยเริ่มร้องหาพี่คนโตทันที

"พีทมาแล้วไม่ร้องนะเด็กดี"พีทรีบวิ่งเข้ามาอุ้มน้องสาวสุดที่รักทันที

"เดี๋ยวพี่ไปเอายามาให้นะคะคุณหนู"พี่เลี้ยงรีบวิ่งไปเอายา

"พาน้องไปนั่งก่อนไป พวกมึงด้วย" เสียงพีเอ่ยและชวนให้ทุกคนไปนั่งในห้องก่อน

"อย่าพูดคำหยาบต่อหน้าน้อง"บีท

"พาสมา" เสียงไบท์เอ่ยเรียกน้องชายตัวเองให้เข้ามานั่ง

"ครับ"พาส

"ยามาแล้วค่ะๆ นี่ผ้าประคบนะคะ คุณหนูมาหา มาคะ" พี่เลี้ยง

"ไม่เอาฮื่ออ~ไม่ๆๆพี่พีทๆ~"เสียงคนตัวน้อยที่เอาแต่ร้องไห้และไม่ยอมออกจากอ้อมอกพี่ชาย

"ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมทำเอง"พีท

"ค่ะคุณหนูเอาผ้าประคบไว้ก่อนนะคะเดี๋ยวค่อยทายา"พี่เลี้ยง

"ครับ**"พีท