เรื่องวุ่นวายเมือฉันกลายเป็นองค์หญิงเทพ
ตอนที่ 1 บทนำ
แม่(วารีน)
ดาลูกมากินข้าวได้แล้ว!
ลิปดา(นางเอก)
ค่ากำลังไปค่าาา
ลิปดา(นางเอก)
ไข่เจียวพระอาทิตย์ที่หนูชอบนี่!
ลิปดา(นางเอก)
ขอบคุณค่าา
แม่(วารีน)
แม่รู้อยู้แล้วว่าลูกสาวแม่ชอบอะไร
แม่(วารีน)
รีบกินเถอะเดี๋ยวไปเรียนสาย
ลิปดา(นางเอก)
เดียวหนูไปเปิดเองค่ะ
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
ไงยัยดา~
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
สวัดดีค่ะคุณแม่
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
ว่าแต่รถหรูคันดำที่จอดหน้าบ้านคุณมุกเป็นรถใครหรอ
ลิปดา(นางเอก)
น่าจะเป็นรถญาคุณมุกมั้ง
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
ไม่อยากรู้ว่าเพื่อนบ้านแกจะรวยปานนี้
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
งั้น...
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
ไปเรียนก่อนน่ะค่ะคุณแม่
ลิปดา(นางเอก)
เจอกันตอนเย็นน่ะค่ะแม่~
แม่(วารีน)
ไปดีมาดีน่ะจ๊ะ~
ขุนนาง( ลูกน้องของพ่อลิปดา)
ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ยครับ
ตอนที่ 2 ฝืนยิ้มอีกแล้ว!
ลิปดา(นางเอก)
สวัดดีค่ะแม่
ลิปดา(นางเอก)
แม่ทำอาหารอร่อยอีกแล้ว~><
แม่(วารีน)
ห๊ะ! ว่าไงจ๊ะ!
ลิปดา(นางเอก)
แม่เป็นอ่ะไรเนี้ย
ลิปดา(นางเอก)
ค่ะ! งั้นหนูไปอาน้ำก่อนน่ะค่ะ
ลิปดา(นางเอก)
ในใจ//แม่ฝืนยิ้มอีกแล้ว.. //
ลิปดา(นางเอก)
หิวน้ำจัง..
ลิปดา(นางเอก)
เอ๊ะ? เสียงแม่นิ... แม่นอนแล้วไม่ใช้หรอ
ลิดายืนแอบฟังอยู่หน้าห้องแม่
แม่(วารีน)
จะให้ลิปดาไปเหรอ?!
แม่(วารีน)
ลิปดาเป็นลูกฉัน!! เธอเป็นเด็กที่นิสัยดีมาก!
แม่(วารีน)
เธอไม่มีพ่อแบบนั้นหรอก!
แม่(วารีน)
พรุ่งนี้หลังดาไปโรงเรียนจะจบเรื่องสักที!
ลิปดา(นางเอก)
หลังฉันไปโรงเรียน?
แม่(วารีน)
สงสัยคงหูฝาด...
ลิปดา(นางเอก)
หลังฉันไปโรงเรียนเหรอ...?
ลิปดา(นางเอก)
แม่กำลังปิดบังอะไรกันแน่..
ลิปดา(นางเอก)
แล้วเราไปสนใจอ่ะไรเนี้ย!
ลิปดา(นางเอก)
นั้นมันเรื่องของผู้ใหญ่น่ะ!!
ลิปดาลืมๆเรื่องที่แม่คุยโทรศัพท์และนอนต่อ
ตอนที่ 3 หนุ่มหล่อใส่สูท
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
นี้ยัยดา! นั้นรถคันเดียวที่อยู่หน้าบ้านคุณมุกป่ะ
ลิปดา(นางเอก)
น่าจะไม่ใช่มั้ง...
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
แต่ฉันจำป้ายทะเบียนได้น่ะ!
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
ดูสิมีหนุ่มหล่อใส่สูทอยู่ที่ประตูรถด้วย!
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
กรี๊ตตต สเปกฉันเลยแกรรร
ลิปดา(นางเอก)
โรงเรียนเรามีคุณหนูมาเรียนด้วยหรอ?
ขณะนั้นลิบดากับองครักษ์ก็มองตากัน
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
อร๊ายยยย
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
แก! เขามองฉันด้วยล่ะ!
ลิปดา(นางเอก)
เขาโรงเรียนกันเถอะ...
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวสิแก! ตาฉันบอกว่ายังกินอาหารไม่อิมเลยอ่าา
ลิปดา(นางเอก)
พอเลยยัยแป้ง!
ลิปดาหันไปมองก่อนที่จะจูงมืงแป้งเดินเขาโรงเรียน
ขณะนั้นมีมือมาเกาะทั้งสองคน
หนิง(เพื่อนนางเอก)
แฮร่~!
ลิปดา(นางเอก)
ทักผิดคนรึป่าวค่ะ?
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
นี้ยัยหนิงไง!
หนิง(เพื่อนนางเอก)
นี้จำกันไม่ได้จริงๆดิ?
ลิปดา(นางเอก)
ก็เล่นไปเปลี่ยนลุคมาใหม่ใครจะจำได้!
หนิง(เพื่อนนางเอก)
ฉันแค่เปลี่ยนสีผมเองนิ
หนิง(เพื่อนนางเอก)
ไม่ได้ไปสัยกรรมสักหน่อย!
ลิปดา(นางเอก)
ขอโทษล่ะกัน~
เสียงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้น...
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
แก~ คนหล่อของฉันยังไม่ไปเลยอ่ะ!
หนิง(เพื่อนนางเอก)
ใช่! แถมเขามองมาที่เธอด้วยน่ะ!
ลิปดา(นางเอก)
บ.. บ้าหรอ?!
ลิปดา(นางเอก)
เขาจะมาหาฉันทำไมกัน! ถึงฉันจะอยู่กับแม่สองคนแต่ก็ไม่ได้ติดหนี้ใครสักหน่อย!
หนิง(เพื่อนนางเอก)
งั้น... เขามองใครอ่ะ?
ลิปดา(นางเอก)
เขาอาจจะมองคนอื่นก็ได้น่ะ!
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
ที่ยัยดาพูดก็มีเหตุผล!
หนิง(เพื่อนนางเอก)
ก็จริง!
คนใส่สูทนั้นก็มาหาและมองลิปดาทุกวัน
ทำให้ลิดารู้สึกเหมือนโดนตาม..
จนกระทั้งแป้งได้พูดขึ้นว่า...
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
นี้ๆ ฉันสงสัยมานานแล้วน่ะ!
แป้ง(เพื่อนนางเอก)
เขาไม่ได้เป็นญาทเธอจริงเหรอลิปดา
ลิปดา(นางเอก)
จ.. จริงสิ พวกเธกก็รู้ว่าฉันอยู่กับแม่สองคน
หนิง(เพื่อนนางเอก)
ฉันได้ข่าวว่ามีโจรขโมยเด็กแถวๆโรงเรียนด้วยแหละ
หนิง(เพื่อนนางเอก)
ระวังกันด้วยน่ะ!
หนิง(เพื่อนนางเอก)
โดยเฉพาะเธอ! ลิปดา..ฉันเดินไปบ้านในซอยเปลี่ยวทุกวัน..
หนิง(เพื่อนนางเอก)
ระวังด้วยล่ะ
จนวันหนึ่งขณะที่ลิปดากลับบ้าน..
เสียงฝีเท้าวิ่งมาใหล้ๆเธอ...
สายลับ
จับได้แล้ว! รีบปิดประตูเร็ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
