เช้าที่สดใส.. กับเวลาที่นอนสบายของฉัน...ฉันกำลังฝันหวาน​ถึงผู้ชาย​คนนึง​เขาช่างโอปป้าหล่อกระชาก​วิญญาณ​ฉัน​ไปเลยย(กริ๊ตตตตตต)และแล้วก็มีเสียงคุณ​แม่สุดโหดมาเคาะประตู

แม่:ลอเรนอีลูกสาวจอมขี้เกียจตื่นได้แล้ววว!!! รีบลุกอาบน้ำไปโรงเรียน

ฉันลืมตาขึ้นมา... เห้ยยยยยยยย​ทีนี่​ที่ไหน​ใครลักพาตัวฉันมาแล้วฉันตะโกนหาแม่ แม่! แม่! แม่! และแล้วสังเกต​อ่ะอะไรมันโด่อยู่เนี้ย.....​เห้ยยยยยย.... เห้ยยยย.. นิ.. นี่... นี้.. นี้มันปิกาจู ฉันรีบวิ่งไปดูกระจก.. นี้มันผู้ชายที่ฉันฝันถึงนิมันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน... และแล้วมีคนมาเคาะประตู คุณ​หนูค่ะ.... คุณ​หนูแม่นมเข้าไปนะคะ//เปิดกระตู

ฉัน:ทีนี้​ที่ไหน.. ฉัน... ฉัน... ฉันมาอยู่นี้ได้ไงไหนแม่ฉันนนนน!!

แม่นม:คุณ​หนูเป็นอะไรค่ะเดี๋ยว​แม่นมไปเรียกคุณ​หญิงแม่ของคุณหนูให้

แม่นมก็ไปเรียกแม่... และเธอคนนั้นก็เดินเข้ามากับบรรยากาศ​ที่เย็นชา

แม่:แดเนียล​มีอะไรหาฉันทำไม

ฉัน:คุณ​เป็นใคร... ไหนแม่ฉัน

แม่:แกพูดบ้าอะไรของแกถ้าจะพูดอะไรไร้สาระ​ฉันไปล่ะ

เธอคนนั้นก็เดินออกไปแล้วปิดประตู​เสียงดัง.....ฉันเลยเล่าให้แม่นมคนนั้นฟังว่าฉันชื่อลอเรนอายุ15ปีฉันเป็นผู้หญิง​ที่ฐานะปานกลาง​ฉันอยู่... อยู่.... อยู่ไหนฉันจำไม่ได้​แล้ว... แต่แล้วแม่นมก็บอกว่าคุณ​หนูพูดอะไรบ้าเปล่า ฉันก็บอกว่าฉันไม่ได้​บ้าฉันฝันถึงอีตาบ้านี้แล้วได้ยินเสียงแม่เรียกตื่นมาก็มาอยู่ทีนี่...ฉันถามไปแล้วผู้หญิง​คนนั้นเขาเป็นใคร

แม่นม:คุณ​ผู้หญิงท่านเป็นแม่เลี้ยงของคุณแดน​เนียลท่านเลี้ยงคุณ​แดเนียลมาคนเดียว​และท่านมีลูกสาวกับพ่อของคุณแดเนียล​คนหนึ่งแต่ท่านเลี้ยงคุณ​แดเนียล​กับคุณ​อาเรน่ามาเพียงคนเดียว​เพราะคุณผู้ชายท่านเสียตั้งแต่2ปีที่แล้วท่านเป็นคนหาเงินคนเดียว​... หนูก็ทำตัวให้ปกติ​นะ... รีบอาบน้ำแต่งตัว​ไปโรงเรียน

------รอรับชมต่อep.2-------

ณ โรงเรียน​แห่งหนึ่งที่แสนจะวุ่นวาย... นี้ฉันต้องอยู่ยังไง​เนี้ยมีแต่ผู้ชายคิดแล้วก็ฟินดีนะ.... และแล้วมีผู้ชาย​มากอดคอฉัน

กาเบรียล​:เห้ยยยยยแดเนียล​วันนี้มึงมาสายจังว่ะ... กูรอตั้งนาน

ฉันรีบวิ่งออกไปให้ไกลจากผู้ชาย​คนนั้นฉันหน้าแดงกว่ามะเขือเทศ​อีก.... ไอ้ตาบ้ามากอดผู้หญิงที่ตัวเล็กน่ารัก​อย่างฉันได้ไงเนี้ย... (กริ๊ตตตตตตต)​ เห้ยยยยยยยยลืมตัวฉันอยู่ในร่างผู้ชาย​นิ....ฉันเลยทักไลน์ไป​ถามแม่นมดูว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร

ฉัน:แม่นมค่ะ... คือ... คือ.... คือผู้ที่เป็นเพื่อน​คุณ​หนูของแม่นมเขาชื่ออะไรขอข้อมูล​เขาหน่อยยยย!!

แม่นม:อ่อ... คุณ​หนูกาเบรียล​เป็นเพื่อนของคุณหนูตั้งแต่​เด็กแล้วค่ะเพราะคุณ​พ่อทั้งคู่เป็นเพื่อนกันและคุณ​หนูเขามีเพื่อนเพียงคนเดียว​เพราะคุณ​หญิงแม่ห้ามให้คบคนอื่น

ฉัน:แล้วหนูเรียนห้องไหนไปไม่ถูก

แม่นม:เรียนห้อง118แดะส่งGps.ให้เดินไปเรียนค่ะ

ฉันก็เดินตามGps.จนมึนงง... กว่าเจอห้องก็ทำให้ฉันเริ่มหิว.. (โอ้ยยยยยหิววววว)​....แล้วฉันนั่งเรียนตรงไหนเนี้ยย

กาเบรียล​:ไอ้แดเนียล​มานี้

ฉันเดินไปนั่งแล้วหน้าแดง

กาเบรียล​:นายเป็นอะไรทำไมหน้าแดงเป็นไข้หรือเปล่า​//จับหน้าผาก เห้ยยยยไม่เป็นไข้นิ

ฉัน:ไม่ได้​เป็นไรหรอกน๊าาาาไอ้ตาบ้า

กาเบรียล​:ตาบ้าอะไรของมึง//จ้องหน้า

ฉัน:จอ... จ้อ... จ้องหน้าฉันทำไมคนไม่ดี

กาเบรียล​:ไปหาหมอบ้างนะสมงสมองมึงไปหมดแล้ว

ขณะนั้นครูก็เดินเข้ามาสอนนักเรียน​ทั้งห้องต่่างเงียบเรียบร้อย​ตั้งใจ​เรียนยกเว้น​ฉันที่คิดบ้าอะไรอยู่ไม่รู้เรียนไม่เข้าสมองเลยยยยยยย!!! รู้สึกตัวอีกทีก็เที่ยง​ซะแล้ววววว

กาเบรียล​:มึงไปกินข้าว​กัน

ฉันเปิดดูให้กระเป๋า​อ้าวววววฉันไม่มีตัง

ฉัน:นายไปก่อนเลยฉันไม่มีตัง

กาเบรียล​:ตังบ้าอะไรของมึงโรงเรียน​เราใช้บัตรซื้ออาหาร​ วันนี้เป็นอะไรแปลก​ๆ

ฉัน:เปล่าหรอก... ไปกินเลยฉันไม่หิว(โอ้ยยยหิวจังแต่ใช้บัตรไม่เป็น)​

กาเบรียล​:แดะซื้อของมาฝากล่ะกัน

ฉันก็มองเขาเดินออกไป...ฉันคิดในใจเขาช่างเป็นผู้ชายที่หล่อและสุภาพบุรุษ​พ่อของลูก... อ้ากกกกกกกกก

-----เย็นของวันมาโรงเรียน​วันแรก------

กาเบรียล​:กลับบ้านกันแดะกูไปส่ง

ฉัน:อืมมมมมมมมมมมม

------รอรับชมEp.3)-----------

กาเบรียล​ก็พาฉันกลับบ้านฉันเขิลมากได้นั่งหลังผู้ชาย​สุดหล่อ... และแล้วรถก็ดับข้างทางที่มีแต่ป่ากาเบรียล​เลยโทรหาคนที่บ้านให้มารับและเอารถไปซ่อมขณะนั้นเราก็นั่งคุยกันรอจนมืด

ฉัน:นี้กาเบรียล​นายรู้ไหมฉันคิดถึง​แม่ฉันมากเลยฉันอยากกลับไปหาน้องชายของฉัน... เฮ้อ

กาเบรียล​:แม่นายก็อยู่ที่บ้านไงแล้วนายก็ไม่มีน้องชายด้วยนายเป็นอะไรหรือเปล่า​วันนี้นายแปลกๆ

ฉัน:ไม่มีอะไรหรอก//ร้องไห้​

แล้วขณะที่​ฉันร้องไห้​กาเบรียล​ก็มากอดฉันแล้วลูบหัว... นายเป็นอะไรบอกฉันได้นะอย่าร้องทุกอย่างมันต้องมีทางแก้สิ

ฉัน:คือว่านี้ไม่ใช่ร่างฉัน

กาเบรียล​:นายพูดบ้าอะไรเนี้ย

ฉัน:คือหยอกเล่นเอง... ขำๆ

กาเบรียล​:อืมต่อไปอย่าพูดอะไรแบบนี้อีกมันไม่มีดี

ขณะนั้นรถของที่บ้านกาเบรียล​รับพวกเรากลับบ้าน... ที่รถดับนั้นเพราะน้ำมันหมด.... จริงๆเดิน2เมตร​ก็ถึงปั่มน้ำมันแต่เราพวกเราไม่ดูเองว่ามันไม่มีน้ำมัน.... แล้วนัางรถครึ่งชัวโมง​ถึงบ้านฉัน

ฉัน:ขอบคุณ​นะที่มาส่ง

กาเบรียล​:ไม่เป็นไร... เราเพื่อ​นกัน

ฉันมองไปทางหน้าต่างบนบ้านห้องแม่เลี้ยงเห็นท่านยืนมองอยู่.... พอฉันเข้าบ้านไปเธอก็ด่าฉันต่างๆแล้วเธอก็ออกมาว่าทำไมฉันไม่ตายไปให้พ้น​ๆบ้านหลังนี้ตายยากตายเย็น... ฉันได้แค่ก้มหน้าเดินขึ้นบนห้อง...แล้วฉันก็เรียกแม่นมมา

ฉัน:แม่นมทำไมเธอคนนั้นโหดร้าย​จัง... แม่หนูยังสู้ไม่ได้

แล้วแม่นมก็บอกว่า... เธอคนนั้นเคยวางยาฆ่าคุณ​แดเนียล​ให้ตายเพราะทรัพย์สิน​ทุกอย่าง​จะได้ตกไปที่ลูกสาวของท่านแล้วแม่นมรักคุณ​แดเนียล​มากเลยไปหาหมอผีมาทำพิธีเรียกวิญญาณ​กลับคืนหมดกี่บาทแม่นมก็ยอมจ่ายเพราะแม่ของคุณแดเนียล​ฝากให้แม่นมดูแลอย่างดี... แต่พอเรียกมาตอนเช้าเเม่นมทำเป็นเรียกดูก็เห็นคุณหนูแดเนียล​ลุกขึ้นมาเดินได้แต่ทำไมวิญญาณ​ถึงมาเป็นฉันไปได้.... หรือว่าฉันตายไปแล้ว

--------รอบรับชมep.4-------