สหวัสดีค่ะ.ฉันมีชื่อว่ามินดา.ปีนี้ฉันอายุ18จะเข้า19แล้วค่ะ.คนธรารมดาเค้าก็เข้ามหาลัยกัน.แต่ฉันไม่ได้เข้า.เพราะอะไรนะเหรอ.เดีวยจะเล่าให้ฝัง

ย้อนไปเมื่อ7ปีที่แล้วตอนฉันอายุ13ด้วยความทีอยากรู้

อยากเห็นอยากลองว่าความรักเป็นยังไง.

ทำให้ฉันตกหลงรักผู้ชายคนหนื่ง.ตอนทีเราเจอกันครั้งเเรกทีงานปีไหม่ของชนเผ่าม้ง.

บอกก่อนน่ะค่ะว่าฉันเป็นคนชนเผ่าม้งค่ะ.ชนเผ่านี้เป็นอีกชนเผ่าหนื่งทีให้ค่าผู้หญิงน้อยมาก.ชื่งตอนทีฉันเห็นผู้ชายคนนั้นครั้งแรกฉันก็ยังไม่ทันชอบเค้า.แต่คนทีฉันชอบคือเพื่อนของเค้า.เราก็ได้คุยกันนิดหน่อยแล้วก็แยกกันกลับ.ไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อ.ผ่านมาได้5เดือน.เราได้เจอกันอีกทีงานวัด.มีผู้ชายกลุ่มหนื่งเข้ามาจะมารังเกฉัน.แล้วเค้าก็เข้ามาช่วยฉัน.เค้าพูดขื้นว่าอย่าเข้ามาใกล้เธอ.พอเค้าพูดสุดกลุ่มผู้ชายนั้นก็เดินออกห่าง.ดูเท่มากๆเลยสำหรับฉัน.หลังจากนั้นฉันก็หลงชอบเค้า.ฉันคิดว่าเค้าจะปกป้องฉันได้.และก็คงจะไม่ยอมให้ใครมารังเกฉันได้.เค้าไม่ใช่คนชนเผาค่ะ.จะว่ายังไงดี.เค้าเป็นลูกครึ่ง.อย่าเข้าใจผิดน่ะค่ะไม่ใช่ลูกครึ่งไทยอเมริกันค่ะ.แม่เค้าเป็นคนชนเผ่า.ส่วนพ่อเค้าเป็นคนลาว.เค้าชื่อ ดอนนี่.เวลาผ่านไปเรื่อยๆฉันยังคงคิดถึงและแอบชอบเค้า.ฉันก็ไม่รู้ว่าเค้านั้นชอบฉันหรึอเปล่าแต่เท่าที่ฉันรู้คึอฉันชอบเค้ามาก.ฉันพยายามไปทุกที่ที่จะได้เจอเค้าแต่ก็ไม่ได้เจอ.ขอบอกอีกเรื่องให้ทราบกันนะค่ะ.ไม่ใช้ว่าฉันเเรดหรอกน่ะค่ะ.ถ้าพวกคุณลองสังเกตดีๆ.คนชนเผ่ายังฉันเค้าแต่งงานกันเร็ว.ไม่ใช่แค่ฉันคนเดีวยทีเป็นแบบนี้ คนส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้กันหมด.ฉันไม่อยากให้พวกคุณว่าผู้หญิงของชนเผ่าม้งไม่ดีค่ะ.ฉันจะอธิบายให้พวกคุณเข้าใจและได้รู้.ด้วยความทีชนเผ่าม้งเค้าเห็นลูกชายมีค่ากว่าลูกสาว.ไม่ว่าจะอะไรเค้าก็เก็บไว้ให้ลูกชายหมด.เค้าจะไม่ค่อยเห็นคุณค่าในตัวลูกสาว.เจอปัญหาอะไรก็ไม่ค่อยช่วยลูกสาว.จึ่งเป็นอีกสาเหตุทีทำให้ลูกสาวออกเรือนหรึอแต่งงานเร็วนั่นเอง.

**ในเวลานั้นฉันพยายามเขียนจดหมายหาเค้า

แต่เค้าก็ไม่เคยตอบกลับเลย.ทำให้ฉันคิดอยู่ในใจว่าเค้าไม่ชอบฉัน.เค้าเป็นคนเด่น ทุกคนล้วนชอบเค้า.เค้าเข้ากับทุกคนได้ต่างจากฉันทีไม่ค่อยเข้ากับคนอื่นได้.

เวลาผ่านไปฉันก็เอาแต่เพ้อฝันเห็นเค้า.แล้วก็มีโอกาสทีเราได้เจอกัน.เค้ามาขอฉันเป็นแฟน แล้วฉันก็รีบตกลง.เพราะฉันกลัวคนอื่นจะมาแย่งไป.เราได้คบกัน.ทุกอย่างก็ไปได้สวย.

เค้ามารอรับฉันไปโรงเรียนทุกเช้า.

ถ้าวันไหนเค้าไม่มารับเค้าก็จะรอฉันอยู่หน้าห้องเรียน.เค้าเป็นรุ่นพี่ฉัน .ตอนนั้นฉันมีความสุขมาก.เค้าคึอรักแรกของฉัน.คนทีฉันสนใจมากทีสุดและเเคร์มากทีสุด.ทีผ่านมาฉันก็เคยคบคนอื่นน่ะแต่ฉันไม่ได้รักและเเคร์คนอื่นมาก่อน.ฉันเลยเชื่อว่านี้คึอรักครั้งแรกของฉัน

ในขณะนั้น.ครอบครัวฉันก็เรี่มมีปัญหา.พ่อฉันเริ่มนอกใจแม่ฉัน.แล้วพวกเค้าก็ทะเลาะกัน**

พ่อฉันเป็นคนทีไม่ค่อยคุยกับลูกและไม่เฝ้าลูก.ฉันและพี่ๆของฉัน ทุกคนต่างไม่สนิดกับพ่อ.แต่กลับสนิดกับแม่มากกว่า

เวลาผ่านไปความสัมผันธ์เรายังคงอยู่.มาวันหนื่ง.แม่ฉันพูดกับฉันว่า ลูกเลิกคบกับเค้าสักที.แม่ไม่ชอบเค้า.หน้าตาก็ไม่ได้.ถานะก็ไม่ดีพอ.แม่อยากให้ลูกคบกับคนรวย.เหมือนพี่สาวลูก.ลูกจึ่งไม่ลำบากเหมือนแม่.ลูกก็หน้าตาดี.จะคบกับเค้าจริงๆเหรอ.ฉันเลยตอมแม่ว่า หนูคบเล่นเฉยๆค่ะแม่.หนูไม่จริงจังหรอก.(ตัวตนของแม่ฉัน)แม่ฉันเป็นคนรักลูก.แต่เค้ารักไปในทางท

ผิด.คึอ ลูกคนไหนมีเงินเค้าก็เห็นค่ามาก ส่วนคนไหนไม่มีเงินเค้าก็ไม่ค่อยสนใจ. เค้าลำเอียง.จนทำให้พี่ชายฉันงอนให้เค้า.ทุกครั้งทีเจอหน้ากันพวกเค้าก็จะทะเลาะกันทุกครั้ง .สาเหตุนะเหรอ.ก็แม่ฉันดันไปช่วยพี่สาวทีแต่งงานตามหลังพี่ชายฉันชื้อรถ.ตั้งหลายแสน.แต่ไม่เคยช่วยพี่ชายเลย.

เวลาผ่านไปฉันก็พลาดไปรักเค้าจนหมดใจไปได้.ตอนนั้นฉันคงออ่นแอเกินไป.ฉันไม่ค่อยมีเพื่อน.เค้ามาเติมเต็นทุกอย่างให้ฉัน.มันเลยอยากทีจะเลิกคบกับเค้า

ตอนที่เราคบกัน เราก็ทะเลาะกันบ้าง.

แต่ฉันก็คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ของเเฟนกัน

แต่ฉันก็คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ของเเฟนกัน.

ตอนทีเราคบกันได้ปี1 พ่อแม่เค้าก็ส่งเค้าไปเรียนโรงเรียนไหม่.ตอนทีเค้าไปแล้ว ฉันก็ไม่เป็นอะไรมาก.อยู่ได้สบายๆ .เราก็ยังโทรหากันและคุยกันปกกะติ.เริ่มมีผู้ชายมาจีบฉัน.

ฉันไม่ได้ชอบผู้ชายคนนั้น.แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้.เค้ามาหาฉันแต่อ้างว่ามาหาพี่ชายฉัน.เราเรียนอยู่โรงเรียนเดีวยกัน.เค้าเริ่มมารับมาส่งฉัน.แล้วมีวันหนื่งเค้าก็พาเพื่อนเค้ามา.เค้าบอกว่าเพื่อนเค้าชอบเพื่อนฉัน ฉันก็ดีใจแล้วไปบอกเพื่อนฉันคนนั้น.(เธอชื่อ เบลลี่).เบลลี่ก็ดีใจแล้วคบกันเพื่อนของผู้ชายคนนั้น .วันลอยกระทง.ผู้ชายคนนั้นเค้ากับเพื่อนเค้าก็ทำกระทงแล้วมาพาเราไปลอยกระทง.

วันรุ่งขื้นดอนนี่ก็มารออยู่หน้าบ้าน.พอฉันเห็นเค้าฉันก็ตกใจ.เค้าบอกว่าเค้าย้ายกลับมาเรียนกับฉัน.(ดอนนี่พูด)ถ้ายังไปกลับมา เธอคงเส็รจเค้า.ฉันก็ทำหน้างง.(คิดในใจ)ฉันทำอะไรผิดงั้นเหรอ ฉันจะไปไหนฉันก็บอกเค้า ใครมารับมาส่งฉัน ฉันก็บอกเค้า แถมฉันยังบอกเค้าตั้งแต่ต้น ว่ามีผู้ชายมาจีบฉัน เค้าก็ไม่สนใจ แล้วตอนนี้จะมาทำเป็นเจ้าของ.เหอะ!ตอนไปไม่เห็นจะลา.ทีตอนมีคนไหม่มาจีบก็รีบกลับมา...เเล้วเราก็ไปโรงเรียนด้วยกัน.พอกลับมาถึงบ้านก็เห็นผู้ชายคนนั้นยืนอยู่หน้าบ้าน

เราก็คุยกัน.ฉันบอกเค้าว่าฉันมีเเฟนแล้ว เค้าก็รู้ดี.ฉันบอกเค้าไปว่า.ฉันจะไม่คบซ้อน.ถ้าฉันยังมีแฟนฉันจะไม่คบใคร.จนกว่าจะเลิกกันฉันถึงจะมีคนไหม่.ฉันไม่ชอบคนเจ้าชู้.และฉันก็จะไม่เจ้าชู้.ซึ่งก่อหน้านี้ฉันก็พูดกับคุณไปแล้ว.ขอโทษด้วย.ฉันไม่สามารถดูเล ใครๆหลายคนในเวลาเดีวยได้.เเล้วฉันก็เดินเข้าบ้าน.จากนั้นมาเค้าก็ไม่มาวุ่นวายฉันอีก.แต่เหมือนจะไม่จบ.(ดอนนี่)เค้าเอาแต่ระแวงฉันตะหลอด เค้าไม่เชื่อใจฉัน.ทั้งๆที่ตอนเค้าไปเรียนเค้าไม่เคยสนใจฉัน.เค้าไปเที่วยตะหลอด.ไม่สนใจฉันเลย.แต่จะทำยังไงล่ะ.มันห้ามใจไม่ได้แล้ว เพราะในทุกส่วนของหัวใจเค้าเข้ามาอยู่จนเต็มแล้ว