“ไม่”
ยูฟ่าย่นจมูก สะบัดหน้าไปมา มองพี่สาวที่หน้าเหมือนกันยังกะแกะ ยืนมองตัวเองในกระจก สะบัดผมไปมา แต่งหน้ายังกะงิ้วจะไปแสดงวัดไหนก็ไม่รู้....ยัยนี่หาแต่เรื่องมาให้
“ไปหน่อยสิ แค่แต่งเป็นผู้หญิงแปบเดี๋ยวเองนะ” อาชินาหันมาท้าวเอวใส่
“แค่ครึ่งชั่วโมง กินข้าวแล้วก็กลับ”
“แค่นั้นก็ไปเองสิ” ยูฟ่ายักไหล่
“ยูฟ่า”
อาชินาขึ้นเสียงใส่ ท้าวเอวมองน้องชาย จริงอยู่คนที่อาชิน่าให้ยูฟ่าปลอมตัวไปกินข้าวด้วย เป็นลูกชายเจ้าของเหมืองทอง ที่มาติดพันเพียงแค่เห็นรูปในหนังสือพิมพ์ให้ตัวแทนมาติดต่อให้ไปเจอตลอด แต่อาชินาไม่ชอบ ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง เพราะหลบมาจนไม่มีเหตุผลจะหลบแล้ว กะให้ยูฟ่าไปป่วน หมอนั่นจะได้เลิกตามซะที ชอบแบบไม่เคยเห็นหน้ากัน มันมีที่ไหน
“ป๊า บอกว่าไง”
อ้าว!! พูดไปพูดมาลำเลิกถึงพ่อแม่แล้ว
“ป๊า บอกให้ผู้ชายดูแลผู้หญิง”
“ฉันสั่ง!! นายก็ต้องไปยูฟ่า”
“อย่ามาลองดีกับฉัน”
ยัยเนียะ คือแม่คนที่สองที่อายุห่างสองปี ขนาดนี้ยังมีคนบอกว่าเป็นแฝด พ่อแม่อยู่ต่างประเทศ จนลืมไปละว่ามีลูก ปล่อยให้ทายาทมหาเศรษฐีน้ำมันสองคนอยู่ตามลำพัง โดยมีบอดีการ์ดสิบคน พร้อมกับล็อตไวเลอร์สิบตัวเฝ้า
“ไม่ได้เลี้ยงดู ทำไมต้องฟังด้วย”
ยูฟ่าเถียงกลับ เม้มปากเป็นเส้นตรง โดนตามใจจนเหลิง เค้าว่าตัวเองเอาแต่ใจแล้ว ยัยนี่ยิ่งกว่าเป็นสิบเท่า กรีดนิ้วชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
“ฉันจะฟ้องป๊า คอยดูสิ”
“เชิญเลย”
อชินาขมวดคิ้ว ทำไงให้เจ้าน้องชายตัวดีปลอมตัวไปแทนได้นะ
“แรมโบกินี่ คันที่นายชอบ ฉันยกให้”
อาชินาเอาของมาล่อ เพราะยู่ฟ่าอายุไม่ถึงกำหนดที่ป๊าจะอนุญาตให้ขับรถเองได้ แต่เธอมีแล้วสามคัน
ยูฟ่าทำหน้าลังเล เพราะแค่ 18 อีกสองปีถึงจะอนุญาตให้มีรถเองได้ ทำท่าคิดหนัก ครึ่งชั่วโมงเองนะ แรมโบกินี่....🙄🙄🙄🙄
“ตกลง”
“โอนก่อนถึงจะไปให้”
อาชินาเบ้ปากใส่ หัวใสอีกละ กะพี่มันเอาทุกดอก ขอให้ช่วยอะไรแบบไม่มีผลตอบแทนไม่มี
“ได้”
อาชินาทาปาก คืนนี้จะไปฉลองสอบเสร็จสักหน่อย มองใบหน้าเรียวสวยของตัวเองในกระจกอย่างพึ่งพอใจ
“วันไหน ฉันจะบอกให้รู้ก่อนล่วงหน้า แล้วห้ามฟ้องแม่นะ”
อาชินาชี้หน้า สองคนพี่น้องคนละแบบคนละสไตล์ เธอเหมือนพ่อ ยูฟ่าเหมือนแม่ เลยมีคนให้ท้ายคนละคนกัน
“แล้วจะไปไหน” ยูฟ่าพยักหน้ารับปาก
“เที่ยวสิ”
“ไปด้วย”
“อายุไม่ถึง” อาชินาโบกมือไปมา ยูฟ่ายังเด็กแต่ฉลาดและแก่นกระโหลก
“ก็พาเข้าไปเส้!! ทำเป็นไม่เคยทำ”
อาชินาหันมามอง เคยแอบพาไปด้วยแค่หนสองหนเอง ตอนที่เธอหนีเที่ยว แล้วหาตัวล่อบอดี้การ์ด เลยต้องเอายูฟ่าไป นี่แหละตัวล่อชั้นดี
“คราวนี้ไม่ได้ ที่นี่คนตรวจเข้มงวด ฉันไม่อยากมีปัญหา”
“ไปด้วย”
“ยูฟ่า”
อาชินาหันมามองตาขวาง ไอ้เด็กนี่มันดื้อเหมือนใคร หน้าตาแทบถอดกันมา มองเผินๆ นี่คือแฝดกัน ถ้ามองแบบพิศดู ไม่เหมือนกันเลย
“ถ้าไม่ให้ไปจะไปดินเนอร์ให้”
นั่นไง!! ไอ้ตัวแสบ ยืนกอดอกยิ้มในหน้า โลกของยูฟ่ามีแค่บ้านกับโรงเรียน มีแค่อาชินส บอดี้การ์ดและหมาสิบตัว เพื่อนไม่มี ไม่คบ เพราะชอบว่ายูฟ่าเป็นทอม ส่วนใหญ่ก็จะอยู่บ้าน ดูหนังฟังเพลง เรื่อยเปื่อยเพราะเป็นคนติดบ้านมาก ผิดกับอชินาที่เพื่อนเยอะ ชอบออกนอกบ้าน บางทีก็ทำให้ยูฟ่าอยากไปด้วยบ้าง
“ก็ได้”
“ไปแต่งตัว อีกยี่สิบนาทีจะไป ถ้าลงมาไม่ทันฉันไม่รอนะ”
ยูฟ่าพยักหน้า วิ่งกลับห้องตัวเอง
“คุณหนู ไหนบอกว่าวันนี้จะอยู่บ้านไงครับ”
วิทวัสหัวหน้าบอดี้การ์ดรูปร่างสูงใหญ่ เลี้ยงดูอาชินากับยูฟ่ามาตั้งแต่เด็ก ได้พักแค่ช่วงพ่อแม่ของทั้งคู่กลับมา ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่..ก.พ - พ.ค ประมาณนี้ ถ้าไม่มาวิทวัสจะทำหน้าที่ดูแลจนกว่าทั้งสองจะกลับมา มีบุญคุณที่ทดแทนไม่หมด ซึ่งอาชินสไม่รู้ว่าเรื่องอะไร
“ลุงวัสเชื่อนาด้วยเหรอ”
เสียงหัวเราะร่วนทำเอาใบหน้าดุเข้มส่ายหน้า พูดแบบนี้แล้วจะส่งใครไป ในเมื่อขอตัวกันกลับไปหมดแล้ว ที่บ้านก็มีคุมกันสามคน แม่บ้านใหญ่สาม และเค้าต้องไปหาหมอ ตามที่ลูกชายนัดให้
“ลุงไปหาหมอเถอะ ไม่ต้องห่วงนาหรอก”
“นาโตแล้ว”
วิทวัสพยักหน้าเข้าใจ แต่มันทำไม่ได้ แถมจะเอาคุณยูฟ่าไปอีก...งานหนักเลยทีนี้ อย่างน้อยๆ ต้องไปคุมแบบตัวต่อตัว อาชินาเคยแผลงฤทธิ์มาแล้ว หลอกบอดี้การ์ดจนหัวปั่น....เค้าไม่ไว้ใจใครเลย
“ขุนแผน”
“พ่อมีเรื่องจะรบกวน”
คุยกันสักพักถึงจะเข้าใจปลายสายตัดวางไปแล้ว วิทวัสถอนหายใจ ถ้าขึนแผนรับปากเค้าก็เบาใจ ไม่รู้ว่าจะอยู่ดูแลคุณหนูทั้งสองได้อีกนานเท่าไหร่ เพราะอาการป่วยที่คุณท่านของบ้านไม่เคยรู้เลย
“ขุน จะมาบอกเลิกนัดปรางแบบนี้ไม่ได้นะ”
ปรางสวรรค์โวยวาย เพราะขุนแผนแฟนหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา สูงเพรียว นาวิกโยธินของกองทัพบก ยศพันโท ผลงานโดดเด่นเป็นที่จับตามองในกรมทหาร ด้วยความสามารถการต่อสู้ และแม่นปืน จนเป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนนายร้อยด้วย
“ปราง ใจเย็นๆ สิ”
“พ่อสั่ง ผมต้องไป”
ขุนแผนถอนหายใจ ดึงมือปรางสวรรค์แฟนสาวที่คบกันมาสองปี เป็นพยาบาลทหารที่พบกันเพราะนักเรียนของเค้าบาดเจ็บ
“ถ้าไปเราเลิกกัน”
ปรางสวรรค์ยื่นคำขาด เพราะวันนี้นัดกันไปที่บ้านของเธอ เพื่อพบพ่อกับแม่ของเธอแบบเป็นทางการ ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านี้แล้ว.....
“ปราง...” ขุนแผนรำพึง
“อย่าทำแบบนี้”
“ไม่รู้ ขุนเลือกมา....”
หญิงสาวพูดเสียงชัดเจน สายตาไม่ยอมแพ้ ตั้งแต่คบมาขุนแผนเอาใจเธอตลอด ไม่เคยปฏิเสธสิ่งที่ให้ทำสักครั้ง
“ผมเสียใจ”
ร่างสูงหยุดนิ่งไปนิด ยืดหลังตรง สายตาเจ็บปวด หันหลังเดินออกไป ปรางสวรรค์ทรุดตัวลงอย่างแรง มันโง่มากที่ยื่นคำขาดแบบนี้.....
“พี่ภพธร พ่อละ”
ขุนแผนเดินตรงมาที่นัดหมาย ภพธรเป็นบอดี้การ์ดอีกคนประจำบ้าน
“ไปแล้ว ให้พี่มารอนาย”
“แล้วยัยคุณหนูนั่นละ”
เสียงออกขุ่นมัว เพราะไม่เคยเจอกัน แต่ความร้ายกาจเข้าหูตลอด ทั้งพี่ทั้งน้อง พ่อเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กยันโต อาชินาเปรียบเสมือนม้าพยศ ยูฟ่าเปรียบเหมือนลูกไฟที่ห่อด้วยเปลือกลูกอม คนละแบบคนละแนว แต่ถ้าเจอพร้อมกันรับรอง กินยาพารารอได้เลย
“ไปแล้วนะสิ”
ภพธรกุมขมับ......อาชินาน่าจะวางแผนทำอะไรสักอย่าง พอวิทวัสไป อาชินากับยูฟ่าก็ออกคนละทาง ใครจะไปจับได้ เพราะเหลือภพธรคนเดียว
“นายมาสายห้านาที”
ขุนแผนหยิบเครื่องตามตัวที่พ่อสอนให้ใช้ คุณหนูสองคนนั้น ไม่รู้ว่าเครื่องประดับกับของใช้ทุกชิ้นมีเครื่องติดตามตัว...เกิดมาเป็นลูกคนรวย มันลำบากจริงๆ
“รู้ละว่าอยู่ไหน”
..........,.,,.........
ผับดังของชนชั้นสูง อยู่บนตึกสูงชั้นที่ 44 ต้องเป็นคนมีเงินที่รู้ และต้องมาบ่อย เพราะสถานที่ค่อนข้างมิดชิด เคยรับรองขนาดแขกบ้านแขกเมืองมาแล้ว
“ยืนตรง แล้วเดินตามมา”
อาชินสั่งน้อง.....
“รอตรงนี้ ฉันจะเข้าไปก่อน รอเดี๋ยวมีคนเอาบัตรมาให้”
ยูฟ่าพยักหน้า ใช้บัตรประชาชนเข้า ก็แปลว่าจะมีคนเอาบัตรของอาชินาออกมาให้ ร่างเล็กๆ เดินวนไปวนมา เสียงดังจัง แต่ที่มาเพราะเป็นห่วงอาชินา ขาเที่ยว เที่ยวเก่ง ไม่มีใครตามอาชินาทัยเท่ายูฟ่า มาดูแลพี่ว่างั้นเถอะ ถึงเหตุผลจะไม่โดนใจก็เถอะ
“น้องนา ทำไมมายืนตรงนี่ครับ”
ยูฟ่ามองคนที่เข้ามาถึงเนื้อถึงตัว ไม่ได้แหกตาดูรึไง นี่!! ผู้ชายนะเว้ย
“อย่ามายุ่ง”
ยูฟ่าผลัก แต่โดนดึงข้อมือเอาไว้
“คราวที่แล้วทำแสบนะ หลอกฉันไปทิ้งไว้ที่พัทยา จับฉันแก้ผ้า อย่ามาทำเป็นจำไม่ได้”
ยูฟ่านิ่วหน้า เพราะมือที่จับแขนเริ่มบีบแรงขึ้น ออกแรงกระชาก ยับตัวแสบทำอะไรเอาไว้อีกเนียะ
“ปล่อย”
“มานี่”
“คุณฉัตร ช่วยอยู่ในความสงบด้วยครับ”
“คุณเหนืฟ้ามาแล้ว เดี๋ยวจะมีปัญหานะครับ”
คนดูแลสถานที่เตือน ยูฟ่าบิดข้อมือ แล้วยกเท้าถีบเอาจังหวะตอนเผลอ ก่อนจะวิ่งหนีไป
“คิดรึไงว่าจะหนีพ้น”
ร่างที่โดนยันล้มหงาย ตะเกียกตะกายลุกขึ้น คำรามอย่างโมโห วิ่งตามร่างเล็กๆ เข้าไปอีกทาง
“จะหนีไปไหน”
ร่างสูงๆ ตะครุบที่ตัวยูฟ่าเอาไว้ ก่อนจะไถลไปเข้าประตูอีกห้องหนึ่ง
“คืนนี้น้องนาต้องไปกับพี่”
เสียงขู่เข็ญใส่ยูฟ่า ที่เงื้อมมือขึ้นแล้วต่อยออกไป เกิดมาพึ่งชกคนอื่นเป็นครั้งแรก
“ขอโทษฮะ”
โวยยยย!!! ยังอุตส่าห์มารยาทดีอีก
“ชอบซาดิสถ์ก็ไม่บอก”
คราวนี้ยูฟ่าหน้าหันเลย มันตบเต็มแรง....ช่วงกำลังมึนกับเลือดที่ไหลซึมออกมาที่มุมปาก หน้าซีดเพราะกลัวเลือดเป็นชีวิตจิตใจ
ร่างสูงของคนที่เหมือนจะเมา ก็กระโดดคร่อมตัวยูฟ่าเอา ดึงทีเดียว กระดุมร่วงมาเป็นทาง
“😳😳😳😳”
“ไอ้บ้านิ”
เด็กน้อยกุมสาปเสื้อ แล้วยกเท้าถีบ คลานออกจากตรงนั้น คนแปลกหน้าคว้าขาแล้วลากเข้ามาอีก พยายามขึ้นคร่อม ตรึงคนตัวเล็กกว่าให้อยู่นิ่ง ยูฟ่าดิ้นร้นสุดฤทธิ์ เพราะความกลัว ผมเผ้ายุ่งเหยิง เพราะอิรังตุงนังไม่มีใครยอมใคร
“ปล่อย”
“ปล่อยสิเว้ย”
ยูฟ่าตะโกน ฟุบหน้าลงไปบนพื้นเพราะเหนื่อย ไม่คิดว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ เพราะยัยพี่สาวตัวแสบคนเดียว จู่ๆ น้ำหนักตัวบนร่างของยูฟ่าก็เบาลงไป ใบหน้าเรียวสวยเหมือนผู้หญิงเหลียวมอง
“ไง”
เสียงทักทำให้มองหา ยูฟ่าไล่ตั้งแต่รองเท้าดำขลับขึ้นไปสู่ช่วงขายาวๆ กางเกงแสลคอย่างดี สูทราคาแพงเข้ากับตัว ใบหน้าใต้แสงนีออนทำให้ยูฟ่าหรี่ตา มองไม่ถนัด รู้แต่ว่าหน้าตาดีมาก
“ไม่มีที่จะทำกันรึไง ถึงมาทำในนี้”
อันนี้หันไปถามคนที่ถูกล็อคตัวเอาไว้
“........”
“เมาครับ พูดจาไม่รู้เรื่องเลย” ชายหนุ่มหน้าตาดีแต่หน้าเคร่งขรึมอีกคนบอก พร้อมดับหิ้วคอคนบุกรุกเอาไว้
“คุณเหนือฟ้าจะให้ทำยังไงดีครับ”
ยูฟ่า พยุงตัวเองลุกขึ้น กุมสาปเสื้อแล้วถอยไปจนติดมุมห้อง มองไปรอบๆ มันเหมือนห้องทำงานมากกว่าผับ
“เอามันไปทิ้งข้างล่าง บอกไปว่าห้ามมาเหยียบที่นี่อีก”
เสียงสั่งดุดันเด็ดขาด....ยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นดื่ม
“แล้วเด็กขายตัวนี่ละครับ”
ยูฟ่าตาโต ใครๆ ขายตัว ไอ้พนักงานนี่พูดถึงใครวะ...
“เดี๋ยวฉันจัดการถามก่อน พวกศัตรูส่งมารึเปล่าก็ไม่รู้ ถ้ายังไงจะเรียกให้มาจัดการ”
“ครับ”
“บูรพา นายบอกให้เกดแก้วมาหาด้วย”
“ครับ”
ยูฟ่าตั้งสติได้ เรียบเรียงคำพูดแล้ว มันไม่เป็นการดีเลยที่จะอยู่ตรงนี้...ต้องออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ร่างเล็กๆ ก้มตัวลงต่ำ หมอบคลานออกมาอย่างช้าๆ ช่วงที่เค้าคุยกันอยู่
“จะไปไหน”
ยูฟ่าเงยหน้าขึ้น แล้วก็ไอ ไอ้ผีบ้าพ่นควันบุหรี่มาเต็มหน้าเลย....
“แค่กๆ โอ๊ย!! เหม็น”
ตะโกนออกมาตามความเคยชินของคนที่ไม่เคยเก็บอารมณ์ได้ หน้าแดงเพราะโดนพ่นซ้ำ
“ไอ้บ้า!! เอาออกไป”
เสียงหัวเราะเยาะ ก่อนจะคาบบุหรี่แล้วยกตัวยูฟ่าขึ้นแบกพาดบ่า ก่อนจะโยนลงบนโซฟาตัวใหญ่
“ใครส่งมา”
ยูฟ่าตะวัดสายตาขึ้นมอง แล้วก็ชะงัก ใบหน้าเรียวยาวได้รูป ผิวขาว ริมฝีปากบาง ดวงตาคมดุ องค์ประกอบทั้งหมดบอกว่าหล่อจัด แต่ว่ายูฟ่าเหม็นบุหรี่ และมีอาการแพ้ซะด้วย เม็ดแดงไต่ขึ้นอย่างรวดเร็ว
“หึ!! เป็นเอดส์รึเปล่าเนียะ ทำไมตัวแดงขนาดนี้”
คนพูดถอยหลังออกมาอย่างรังเกียจ...ยังคงมองเด็กผู้ชายที่มองไม่ชัดว่าหน้าตาเป็นยังไง เพราะมอมแมมเหลือเกิน ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าขาดอีก....แถมจุดแดงๆ ลามขึ้นมาบนหน้าอีก...รู้แค่ว่าทั้งหน้ามีดวงตากลมโตที่น่าสนใจ
“เป็นใบ้รึไง”
“ถามทำไมไม่ตอบ”
ยูฟ่าเม้มปาก หายใจไม่ออกเว้ย!!! อยากได้น้ำ...กวาดสายตามองหาก่อนจะเข้าไปคว้า...
“ไม่ขอ แล้วหยิบถือว่าขโมยนะ”
รู้สึกว่าคู่กรณียูฟ่ากำลังสนุกที่ได้ไล่ต้อน อาจจะเพราะสายตาไม่ยอมคนของคนตัวเล็กกว่าก็เป็นได้
“บอกก่อน ไปออฟกันมาจากไหน ถึงได้พากันมาที่นี่”
เหนือฟ้าส่งขวดน้ำจะให้แต่ชักอออก.....
“ที่บ้าน”
ยูฟ่าตอบส่งเดชแม่งเลย....มือคว้าขวดน้ำ..แต่ยังไม่ได้ ยื้อดึงเอาไว้ สายตาลุกวาวเพราะโมโห
“เอามา” ว๊ากเสียงใส่
เหนือฟ้าแกล้งปล่อย ทำให้ยูฟ่าเสียหลัก น้ำกระฉอกใส่หน้า 😠😠😠😠
“เก่งซะด้วย”
เหนือฟ้าเยาะหยัน หัวเราะอย่างสะใจ มองเด็กขายตัวสมัยนี่ ทำไมหน้าตาสะอาดสะอ้านจัง ยกเว้นตุ่มแดงๆ นั้น
“พี่เหนือ เรียกเกดมาทำไม”
เกดแก้วน้องสาวของเหนือฟ้าเดินเข้ามาขัดจังหวะอย่างไม่ตั้งใจ มองร่างเล็กๆ ที่ขยับเข้ามุม หลบหน้า เพราะอายสาวที่หน้ามีแต่ตุ่มเต็มไปหมด.....
“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย ไปห้องนู้น”
เหนือฟ้าชี้ไปอีกทาง หันมามองร่างเล็กๆ ที่ยังไม่ได้ซักถามอะไรอย่างที่ต้องการ
“เอาไปขัง”
ยูฟ่าหันมามองหน้า ไอ้คนใจร้ายจะมาขังคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะ เค้าไม่ใช่หมูใช่หมานะ คว้านมือหาโทรศัพท์ ใจนึกกลัวเป็นครั้งแรก นี่มันดงเสือชัดๆ หาไม่เจอ!!!! 😳😳😳😰😰😰😰 มันคงหล่นที่ไหนสักที่...
“ไปสิ”
คนที่ชื่อบูรพาเดินมาใกล้ มองอย่างรังเกียจ ยูฟ่าดีใจมีมันมาแพ้เอาตอนนี้ อย่างน้อยๆ ก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องตัว....อาชินามยัยพี่ตัวดี จะรู้ไหมว่าน้องหายไป.....
"ปล่อยฉันออกไปนะ"
"ไอ้คนบ้า"
"ไอ้เลว"
"ไอ้ชั่ว"
บูรพาส่ายหน้า หนวกหูจนต้องเอาสมอร์ทอร์คปิดหูเอาไว้ เด็กปากร้าย ออกฤทธฺ์ตั้งแต่เริ่มจับตัว ชายหนุ่มเรียกผู้คุมผับมาลากตัวเด็กจอมโวยวายถึงสองคน บูรพาไม่กล้าจับกลัวติดโรค ตุ่มสีแดงขึ้นเต็มตัว ดูน่ากลัว....
"น้องฉันหาย"
อาชินาโวยวายใส่คนที่เอาบัตรไปให้ยูฟ่าที่หน้าผับ แต่กลับเดินมาบอกว่าไม่เจอ หญิงสาวกรี๊ดออกมาแบบไม่สนใจใคร เก็บของ เตรียมตัวออกไปตามหาน้องชายเพียงคนเดียว ยูฟ่าไม่เคยไปไหนทั้งๆ ที่ตกลงกันเอาไว้ แต่เพื่อนสาวไฮโซรั้งเอาไว้
"อย่าเพิ่มไป กว่าจะจองโต๊ะได้เป็นเดือนเลยนะ"
เพื่อนสาวปากแดงสามสี่คนช่วยกันพูด อาชินาหัวร้อน สายตาลุกวาวกับคำพูด หันไปตบหน้าเพื่อนสาวไฮโซสังคมชั้นสูง
"น้องฉันหาย...ใช้สมองส่วนไหนคิด ว่าให้อยูต่อ"
อาชินาตวาดใส่ ดวงตากลมโตสวยเคืองขุน ทำท่าจะเข้าไปตบซ้ำ แต่คนอื่นๆ ห้ามเอาวไ้ มองหญิงสาวอีกคนอย่างตำหนิ
"นี่ค่าตบปากไร้สติของหล่อน"
อาชินาควักเงินออกมาเป็นพันปาใส่หน้า
"อย่าเสนอมาให้ฉันเห็นอีก"
ร่างบอบบางเดินออกมา มองซ้ายมองขวา ยังไม่ทันตัดสินใจจะไปทางไหนดี ตัวก็โดนกระชากแขนรั้งเอาไว้ หญิงสาวหันกลับมามอง มุ่นคิ้วมองผู้ชายแปลกหน้า....ใคร!! หล่อสะดุดตาเชียว ท่าทางแบบนี้เป็นทหารหรือตำรวจกัน
"กลับบ้าน"
ขุนแผนมองคุณหนูคนสวยของบ้านที่กว่าจะหาตัวเจอ
"ปล่อย"
อาชินามุ่นคิ้ว สะบัดแขนใส่ อยู่ดีๆ มาชวนกลับบ้าน ไม่ใช่ละ...สงสัยจะเป็นพวกผู้ชายที่ชอบเรียกร้องความสนใจ หน้าตาก็หล่อดีไม่น่าใช้วิธีแบบนี้เลย ตบหน้าสั่งสอนไปหนึ่งที ภพธรนี่นิ่วหน้าเจ็บแทน ไม่กล้ายุ่งเลยงานนี้
"ตบหนึ่งครั้งที่บังอาจมาแตะตัวฉัน"
อาชินาง้างมืออีกรอบ
"ตบนี้สั่งสอนที่กล้ามาสั่งฉัน"
ขุนแผนจับมือของอาชินา บีบจนหญิงสาวเจ็บ แต่ความถือดีทำให้ใบหน้าสดสวยทำเพียงแค่มองและกัดริมฝีปากไม่ยอมร้องออกมา น่าหมั่นไส้จนต้องผลักออกไป
"ภพธร จัดการมัน"
อาชินาสั่งบอดี้การ์ดของน้องชายที่แสนจะคุ้นเคย ชี้นิ้วสั่ง ผมยาวสยายออกมาเพราะแรงลม ขุนแผนแตะที่แก้ม มือหนักใช้ได้ นี่หรือคืออาชินา ฉายาเจ้าแม่อสรพิษ ที่่พ่อพูดถึงเป็นประจำ ใบหน้าเรียวสวย ถือดี ดวงตากลมโตวาบวับในความมืดอย่างถือตัว สวย...สวยมากด้วย แต่นิสัยไม่น่ารักเลย
"เอ่อ"
ภพธรอึกอัก
"ภพธร ฉันสั่ง...จัดการมันสิ หรือจะให้ฉันจัดการนาย"
อาชินาเสียงสูงใส่ มองภพธรอย่างขัดใจ ล้วงกระเป๋าถือของตัว เหมือนภพธรจะรู้ว่าอะไรอยู่ในกระเป๋าใบนั้น
"กลับบ้านเถอะครับคุณหนู"
ภพธรคว้ากระเป๋าคุณหนูของบ้านเอาไว้ ส่ายหน้าเป็นเชิงเตือนว่าอย่ามีเรื่องเลย และขุนแผนก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลสักหน่อย แต่พูดตอนนี้จะเข้าใจไหมอะ อาชินาเหมือนนึกขึ้นได้ว่าออกมาทำไม ทำท่าจะวิ่งเข้าไปอีกทาง แต่ขุนแผนคว้าแขนเอาไว้อีก อาชินาจะตบอีก แต่ขุนแผนก้มหลบ กอดเอวดึงไว้ทั้งตัว ยัยจอมดื้อ ตัวนุ่มนิ่มเป็นบ้า....
"ปล่อยนะ"
"ไอ้บ้า"
"ปล่อย"
มาแบบรัวๆ อาชินารู้สึกตื่นตกใจ ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนใกล้ชิดเธอได้ขนาดนี้ กระทืบเท้าขุนแผน แล้วตีศอกใส่ จนขุนแผนเซไปอีกทาง ถอดร้องเท้าขว้างใส่ ถลกกระโปรงขึ้นแล้ววิ่งไปด้วยความเร็ว
"อูยยย!! ยัยตัวแสบ"
ขุนแผนกุมอกตัวเองที่โดนตีศอกใส่ นิ่วหน้าด้วยความเจ็บ หยิบรองเท้าคู่สวยของอาชินาแล้ววิ่งตาม บอกให้ภพธรแยกไปอีกทาง
"อยู่ตรงนี้นิ"
อาชินายืนรีรอ มองโทรศัพท์ที่ติดสัญญาณตามตัวยูฟ่าเอาไว้ ร่างบอบบางก้ม ๆ ลงหา มุดเข้าไปในพุ่มไม้แบบไม่กลัวสกปรก คว้านหาแล้วหยิบออกมาๆ ทำไมโทรศัพท์มาอยู่ตรงนี้ได้ แปลว่าจะต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่ๆ
"ลงมาเดี๋ยวนี้นะ"
ขุนแผนมองหญิงสาวในชุดราตรีสั้น อวดเรียวขาขาวๆ กำลังปีนหน้าต่างแอบมองคนอื่นอยู่ พ่อไม่เห็นเคยบอกเลยว่านอกจากจะเป็นอสรพิษแล้วยังเป็นลิงด้วย
"อย่ามายุ่งกับฉัน"
อาชินาหันมาพูดเสียงเบา พยายามมองข้างในที่มีคนเดินเข้าไป แปลว่ามีห้องทำงานอยู่ทางด้านใน
"ลงมา"
ขุนแผนท้าวเอวเรียก เกือบจะหมดความอดทนละตามหาก็ยาก แถมยังทำตัวร้ายกาจอีก
"อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันไม่ว่าง"
"จะเอาเงินเหรอ"
"เอาไปสิ"
ยัยคุณหนูอวดรวย เหวี่ยงกระเป๋าใส่ขุนแผนที่เบี่ยงตัวหลบ หมดสิ้นความอดทนจริงๆ ดูถูกคนอื่นจนเกินขอบเขต ร่างสูงใหญ่ปีนขึ้นเพียงครั้งเดียวก็คร่อมอาชินาแล้วเกี่ยวแขนที่เอวแล้วลากร่างเล็กๆ ลงมา
"ปล่อยนะไอ้บ้า ปล่อยฉัน"
"น้องฉันหาย ปล่อยฉัน"
อาชินาดิ้นร้น ถีบขาไปมา โวยวายเสียงดัง ขุนแผนเอามือปิดปาก แล้วดึงตัวอาชินาแนบอกกดให้หลบตรงมุมมืดของตึก
"เงียบ"
ขุนแผนตะคอกเสียงดังข้างหู แต่อาชินามีรึจะฟัง อ้าปากกัดมือขุนแผน หันมายกมือข่วนหน้าขุนแผนอีกต่างหาก ต่อให้เจ็บแค่ไหนขุนแผนก็ต้องอดทน ปล่อยอาชินาไม่ได้
"ถ้าไม่หยุดจะจูบตรงนี้แหละ"
อาชินาเบรคมือข้าง ได้ยินเต็มสองหู ตัวแข็งทื่อไปหมด ก่อนจะกรี๊ดร้องออกมาทั้งๆ ที่มือขุนแผนปิดปาก ตะกุยหนักกว่าเดิม ทั้งมือทั้งเท้า
"ยัยตัวแสบ"
ขุนแผนกัดฟันอย่างอดทน ยัยคุณหนูกัดมือเค้าจนต้องคำรามในลำคอ ทำหน้าตาข่มขู่อีก เสียงฝีเท้าที่ดังเข้ามาใกล้ ทำให้ขุนแผนกดตัวเองบนร่างเล็กจนชิดติดกำแพงแน่น อาชินานิ่งงันไปชั่วขณะ
"โอ๊ย"
พอพ้นคนที่เดินตรวจตรา ขุนแผนก็โดนผลักออกมา แถมด้วยหมัดกับศอกอีกต่างหาก
"พอได้แล้ว"
ขุนแผนตะคอกใส่
"ไอ้คนบ้า...แกกล้าดียังไง มาทำแบบนี้กับฉัน"
"คิดรึไงว่าอยากจะแตะ"
ขุนแผนจ้องหน้ายัยคุณหนูคนสวย ชี้หน้า ปากคอสั่นไปหมด
"ทั้งตัวมีแต่กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่ ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนเค้ามาบ้างที่แบบนี้"
เสียงกรี๊ดใส่จนขุนแผนหูอื้อไปหมด ก่อนจะเกี่ยวตัวอาชินาขึ้นแบกพาดไหล่ ก่อนจะวิ่งออกมา เสียงฝีเท้าวิ่งตามหลังอึกทึกไปหมด
"เอากลับบ้านไป"
ขุนแผนเหวี่ยงอาชินาให้ภพธรอย่างหัวร้อน ภพธรรับร่างของอาชินาแต่ไม่กล้าโอบ ปล่อยให้อาชินายันตัวลุกขึ้นยืนเอง มองขุนแผนตาขวาง
"แกๆๆ"
ชี้นิ้ว เสียงสั่น เกิดมาไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับคุณหนูใหญ่ของบ้าน แต่ใจห่วงน้องมากกว่า ทำท่าจะวิ่งกลับเข้าไปอีก ขุนแผนดึงตัวเอาไว้ ทำหน้าตาบึ้งตึงใส่ หงุดหงิดเรื่องแฟนบอกเลิกไม่พอ ยังมาเจอยัยคุณหนูนี่อีก
"กลับบ้าน ขอร้อง"
ขุนแผนพูดเสียงนิ่ง อาชินาดูเป็นห่วงอะไรสักอย่าง
"แต่ยูฟ่า"
"ใครคือยูฟ่า"
ขุนแผนหันไปหาภพธร
"เวรแล้ว!! คุณหนูคนเล็กมาด้วยเหรอครับ"
"ก็ใช่นะสิ...ปล่อยฉันๆ จะไปตามหาน้อง"
อาชินาผลักภพธรออก ขวางทาง ถลกกระโปรงขึ้น รองเท้าก็ไม่ใส่ ขุนแผนถอนหายใจ วิ่งไปลากตัวกลับมา
"ฉันจะไปตามหาให้ แต่เธอต้องอยู่กับภพธรตรงนี้ ถ้าไม่กลับบ้าน"
ขุนแผนยื่นคำขาด อาชินามองตาขวาง มีสิทธิอะไรมาสั่ง
"คุณหนูนา เชื่อขุนแผนเถอะครับ คุณวิทวัสจะได้ไม่ดุผม เกิดรู้ว่าคุณหนูยูฟ่าหายไป"
ขุนแผนเดินออกไปแล้ว อาชินาได้แต่มองตาม ยูฟ่าขออย่าให้นายเป็นอะไรเลย.....
"หมอนั่นเป็นใคร"
ภพธรผายมือให้อาชินานั่งรอ ก่อนจะเล่าความเป็นมาของขุนแผนแบบละเอียดยิบ
"ใครให้มา....ใครจ้างนายมา"
ยูฟ่ามองร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาดุดัน ไม่มีรอยยิ้ม มีแต่ความเย็นชา และมองอย่างจับผิด หรี่สายตา หลบสายตาที่มองมาอย่างน่ากลัว
"ก็บอกแล้วไงว่ามาเอง ทำไมไม่เชื่อ ทำไมไอ้คนนั้นไม่เอามันมาขังสอบสวนบ้าง โง่รึเปล่า"
ท้ายเสียงเบามาก แต่บูรพาก็ได้ยิน ทำท่าจะปรี่ตรงเข้าไปซัด โทษฐานปากดีกับเจ้านายใหญ่ เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม แต่เหนือฟ้ายกมือห้ามเอาไว้ ร่างสูงเดินตรงเข้ามาหายูฟ่า ที่เดินหลบฉากไปเรื่อยๆ หนีเหนือฟ้าที่เดินเหมือนเสือจ้องจะตะครุบเหยื่อ
"จะถามอีกครั้งนะ ใครจ้างมา"
ยูฟ่ากัดปากน้อยๆ เอาไว้ไม่ให้สั่นด้วยความกลัว ทำไมต้องถามซ้ำๆ และเดินตามด้วยท่าทางคุกคามแบบนั้นด้วย
"บอก...บอกแล้วไง เค้าออฟมาจากบ้าน"
ยูฟ่ารูดตัวไปกับผนังห้อง เหนือฟ้าทำเสียงขึ้นจมูก ขยับเร็วๆ เพียงครั้งเดียว ก็คว้าแขนของเด็กตรงหน้าลากมาใกล้ๆทั้งตัว ร่างเพรียวไม่ได้เตี้ย แต่เพราะว่าผอมบางเลยทำให้ดูตัวเล็กไปถนัดตา มันก็ดูใช่อยู่หรอก ถ้าจะขายตัว...ทั้งผิว ทั้งรูปร่าง ทั้งหน้าตาถึงแม้จะมีตุ่มสีแดงๆ ก็เถอะ แต่ความรู้สึกกลับลังเลที่จะเชื่อ
"เด็กขายตัวต่ำๆ อย่างนาย ไม่น่าเข้ามาถึงที่นี่ได้"
ยูฟ่ามีความรู้สึกเหมือนตัวเองต่ำตมยังไงไม่รู้
"ที่นี่กวดขันการเข้าออกแค่ไหน รู้บ้างรึเปล่า"
เหนือฟ้าบีบปลายคาง ดึงให้มาเผชิญหน้ากัน พูดเสียงต่ำมองใบหน้าอ่อนใสแต่เต็มไปด้วยจุดสีแดงๆ ที่เริ่มจะจางจง เพราะห้องไม่มีควันบุหรี่เลย อาการแพ้ของยูฟ่าเริ่มจะลดลง มันมาไวไปไวยิ่งกว่า 4G เสียอีก
"จะไปรู้ได้ไงเล่า....มีคนพาเข้ามา"
ยูฟ่าพยายามจะเบี่ยงหน้าหนี แต่ไม่กล้าตบมือที่คีบปลายคางออก
"ถ้าขายตัวจริง ทำอะไรเป็นมั้ง"
"ห๊า"
ยูฟ่าตัวแข็ง ไม่อยากจะเชื่อว่าจะได้ยินคำถามพวกนี้ ปัดมือใหญ่ๆ ออก รางสังหรณ์แรงมาก เพราะสายตาดุๆ นั้น ไม่ยอมปล่อยก็เริ่มตะกุยหน้าแม่ม....แต่เอื้อมไม่ถึง เอาที่ตัวก็ได้วะ
"ปล่อย"
สายตาตื่นกลัวของยูฟ่า ทำให้เหนือฟ้าหรี่ตามองอย่างจับพิรุธ มองมือที่ตีลงบนแขนแข็งแรงไปมา เหมือนยุงบินกัดขอนไม้ ไม่รู้สึกอะไรเลย
"ค่าตัวเท่าไหร่ รอยบนตัวฉันรอยละแสนนะ"
น้ำเสียงเยาะหยัน ดูถูก มองยูฟ่าเหมือนเหยื่ออันโอชะ เหนือฟ้ากำลังสนุกกับการไล่ต้อนเด็กตรงหน้า แต่ยูฟ่าไม่สนใจแล้วโว้ย คว้าแขนแล้วกระโดดกัดแบบเต็มคำ บูรพาตรงเข้ามาจะดึงตัวออก
"ไม่ต้องมายุ่ง...."
เหนือฟ้าพูดเสียงดัง
"ออกไปให้หมด"
เหนือฟ้ากำลังโกรธเพราะเริ่มจะเจ็บ มองหน้าคนที่งับแขนไม่ยอมปล่อย แถมสะบัดเป็นหมาอีก จิกที่ผมนิ่มๆ แล้วลากให้ถอยห่าง เพราะความเจ็บทำให้ยูฟ่าคลายปากออก ก่อนตัวจะโดนเหวี่ยงให้ไปอีกทาง ยูฟ่าทำท่าจะลุกและวิ่งไปทางประตูที่มองเห็ฯ แต่โดนคว้าตัวเอาไว้
"ปล่อย...ปล่อยสิเว้ย!!"
ยูฟ่าโวยวายเสียงดัง
"้ร้องดังๆ ฉันจะให้ไอ้คนข้างนอกลากไปข่มขืน"
น้ำเสียงดุดัน ของคนที่คว้าตัวยูฟ่าเอาไว้ ทำให้เกิดทั้งความกลัว โกรธและอับอาย
"ไม่นะ...ไม่เอา ไอ้คนบ้า ไอ้คนเลว ปล่อยฉันออกไป"
ยูฟ่าโวยวายด้วยความกลัว ยกมือปัดป้องมือใหญ่ๆ ที่เอื้อมมาดึงตัว พยายามดึงดันที่จะหนีให้ได้ แต่ก็จนปัญญา โดนกระชากจนตัวกระแทกกับร่างสูงที่อกแข็งเป็นหิน ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ....
"ไหนบอกว่าขายตัวไง แค่นี้จะกลัวทำไม"
เหนือฟ้าแค่นเสียงในลำคอ
"ปากน่าจูบ คิดเท่าไหร่"
เหนือฟ้าแค่จะแกล้ง เพราะหน้าตาคนตรงหน้าน่าแกล้งชะมัด เห็นแล้วอยากจะแกล้ง จะร้องไห้ก็ไม่ร้อง จะกลัวก็ยังจะทำใจดีสู้เสืออีก หลบหมัดที่พุ่งมาแทน เหนือฟ้าบีบแก้มขาวๆ เอาไว้ในมือ ความอวดดีของคนตรงข้าม ทำให้มาเฟียอย่างเหนือฟ้าหาวิธีจะกำราบ กดริมฝีปากลงไปอย่างรวดเร็ว
"ไอ้...."
"เลว..."
"ไอ้เลว....."
ยูฟ่าตะโกนด้วยความโกรธ ปาก...ปากผู้ชาย...ปากไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ มันมาทำอะไรตรงปากยูฟ่า ง้างฟันก่อนจะกระโดดกัดไปที่ริมฝีปากที่ถอยออกไปยิ้มเยาะหยัน แบบจังๆ เจ้าของริมฝีปากผลักตัวยูฟ่าออกอย่างตกใจ และถอยออกมา เหนือฟ้าแตะริมฝีปากตัวเองอย่างโมโห ลิ้มรสเลือดตัวเอง....หรี่ตามองอย่างเอาเรื่อง
เหนือฟ้าแตะมือที่ริมฝีปาก เลือดไหลออกมานิดๆ แลบปลายลิ้นออกมาสัมผัส แสยะยิ้ม จ้องมองเด็กตรงหน้าเหมือนลูกกวางตัวน้อย
"กล้ามากเลยนะ"
เหนือฟ้าคำรามก่อนจะลากเด็กตรงหน้าที่ทั้งเตะทั้งต่อย พัลวันไปหมด ไม่เคยเห็นใครหวงจูบและสู้ตายเท่านี้มาก่อน แล้วมาบอกว่าขายตัว แบบนี้มันพวกสอดแนมชัดๆ ผลักให้เด็กตัวแสบคว่ำหน้ากับพื้น ตามลงไปคร่อมแล้วกดทับทางด้านหลัง
"ปล่อย ไอ้บ้า....ปล่อย"
โวยวายไปก็ใช่ว่าเหนือฟ้าจะสนใจ
"กัดใช่ไหม"
เสียงดุดันทางด้านหลังทำเอายูฟ่ายิ่งดิ้นแรงขึ้น เหมือนมีรางไม่ดี ไม่ทันหันไปมองว่าคนพูดโกรธมากแค่ไหน เสื้อก็ถูกเลิกขึ้นถึงต้นคอ รู้สึกเจ็บจนต้องกรีดร้องออกมา ตีเท้าไปมากับพื้น หาทางพลิกตัวให้ได้ แต่ด้วยคนข้างบนตัวสูงและแข็งแรง กดน้ำหนักลงมาบนตัวยูฟ่าจนขยับไปไหนไม่ได้เลย ทำให้ต้องทนให้ไอ้บ้า!! มันกัด ไม่ใช่แค่ที่เดียว หลายที่ด้วย กว่าคนข้างบนจะหยุด ยูฟ่าก็เผลอร้องไห้ออกมาแล้ว
"ใจเสาะ"
เหนือฟ้าเงยหน้าขึ้นตอนที่ได้ยินเสียงสะอื้น ลุกขึ้นยืนมองผลงาน แผ่นหลังขาวเนียน มีรอยฟันของเหนือฟ้าเต็มไปหมด ร่างเพรียงบางของคนโดนกัดนอนคว่ำหน้านิ่ง ไม่กระดุกกระดิกจนนึว่าตายไปแล้วหรือเปล่า
"นี่!!"
เหนือฟ้าใช้ปลายเท้าสะกิดต้นขาเรียก คนนอนนิ่งถึงได้ค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นมา ก้มหน้าไม่พูดไม่จา ถอยตัวเองเข้ามุม กอดเข่าเอาไว้แน่น จนดูน่าสงสาร ร่างสูงของเหนือฟ้ายังตามเข้าไปวอแว นั่งยองและ ชะโงกหน้าเข้าไปหา
"อย่า"
เสียงปล่อยห้ามสั่นเครือ พอๆ กับเสียงสะอื้นเบาๆ เหนือฟ้าชะงักไป ดึงคนตัวเล็กกว่าออกมาอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ดวงตากลมโตพราวไปด้วยน้ำตา เหนือฟ้าดูอึ้งไป ทำไมเหมือนผู้ใหญ่รังแกเด็กนักนะ
"ปล่อย"
จะอ่อนลงสักหน่อย ใบหน้าที่ดูน่ารักกลับบึ้งตึงขึ้นมาอีก แข็งขืนผิดกับน้ำตาที่นองหน้า เหนือฟ้ากำต้นแขนแล้วลากตัวเข้ามาใกล้ มีสิทธิอะไรมาสั่ง ที่เจ็บตัวแบบนี้ก็เพราะตัวเองทั้งนั้น
"บอกแค่ว่าใครส่งมา"
ยูฟ่าเงยหน้าขึ้นมอง ตาแดงก่ำ โกรธ เจ็บ อยากกลับบ้าน
"ก็บอกว่าไม่มีๆๆๆๆๆ หูแตกรึไง"
ไอ้ท่ากระโดดใส่และตะโกนใส่หน้ามาพร้อมๆ กัน เหนือฟ้าก็อยากจะขำอยู่หรอกนะ หลับหูหลับตาเถียงแถมน้ำตานองหน้าขนาดนั้น เด็กขายตัวสมัยนี้ขี้แยจัง....แถมไว้ตัวอีกต่างหาก
"จะให้เชื่อได้ไง"
"ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ"
ยูฟ่าเอามือคลำหลังตัวเองปอยๆ มันเจ็บมากเลยนะ
"ทำไมบอกไม่ได้ว่ามากับใคร"
เหนือฟ้ามองตามมือ ก่อนจะถามอย่างจริงจัง จะได้ให้คนเอาตัวไปปล่อยเสียที แต่คนตรงหน้ากลับเมินหน้าไปอีกทาง บอกไปอาชินาจะลำบารึเปล่า ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างไม่รู้ เพราะทำผิดกฎของสถานที่ เพราะอายุไม่ถึงเกณฑ์ที่จะเที่ยวได้ ทำให้ปากหนักแบบนี้
"เห็นไหมก็บอกไม่ได้ ริอาจจะโกหก"
ยูฟ่าไม่พูดด้วยแล้ว มองตาขวางแทน เจ็บหลังไปหมด คนบ้าอะไร มากัดหลังคนอื่น
"มองทำไม เดี๋ยวจูบอีกเลย"
เหนือฟ้าขู่มองเด็กตรงหน้าถอยหลัง แยกเขี้ยวใส่ แล้วเอามือมาปิดปาก คงป้องกันได้หรอกนะถ้าเหนือฟ้าคิดจะทำ
"หึ!! แค่นี้ทำเป็นกลัว"
ใบหน้าหล่อเหลายกริมฝีปากเย้ยหยัน หันหลังจะออกไปจากห้อง.....ไม่อยากเล่นด้วยแล้ว ไปทำงานดีกว่า
"เดี๋ยว"
คนตัวสูงหยุดชะงักแต่ไม่หันมา
"ฉันจะ...ฉันอยากกลับบ้าน"
"อย่าพึ่ง....ฉันกำลังสนุกเลย"
เหนือฟ้าหันมาปรายตามอง ยกยิ้มหล่อร้าย การได้เห็นอาการต่อสู้สุดฤทธิ์ ดิ้นรนแบบไม่ยอมแพ้ของเด็กตรงหน้า เหนือฟ้าบอกตรงๆ ว่าสนุกเหมือนชีวิตมันมีรสชาดมากขึ้นกว่าทุกวัน
"ไอ้คนเลว"
ยูฟ่าตะโกนด่าออกไป เพราะอีกฝ่ายหัวเราะแทนที่จะรู้สึกผิดอะไร พึมพำสาปแช่งไอ้คนใจร้าย เสียงแก๊กๆ ทางกระจกระเบียงทำให้ยูฟ่าหันไป คลานเข้าไปดูใกล้ ๆ มันสูงมากเลยนะ แต่มีไอ้คนบ้าหนึ่งคนยืนอยู่ตรงระเบียง
"ยูฟ่าใช่ไหม"
ยูฟ่าพยักหน้ารัวๆ มองพี่รูปหล่อที่มายืนให้เสียวเล่น ท่ามกลางความมืดแบบนี้ มันเท่ย์จริงๆ แมนสุดๆ
"พี่นายให้มารับ ออกมาสิ"
คนมาใหม่บอกแล้วชี้ที่หน้าต่าง ยูฟ่าค่อยๆ ปีนออกมา เพราะประตูล็อคล่ามโซ่เอาไว้ ขุนแผนเคยฝึกหน่วยคอมมานโดมาก่อน การปีนตึงค่อนข้างไม่ยุ่งยาก ถ้ามีเชือกและอุปกรณ์พอ
"ไต่ลงไป"
พี่สุดแมนแฮนซั่ม เอาเชือกมัดรอบตัวยูฟ่า แล้วชี้ไปทำ
"ไม่เอา"
"ทำไม"
"ผมกลัวความสูง"
ขุนแผนถอนหายใจ ก็เข้าใจหรอกนะ....
"แต่ถ้านายไม่ไต่ลงไป จะหนีได้ยังไง"
"ผมกลัว"
ขุนแผนอยากจะยิ้มกับหน้าตาน่ารักที่เบะปาก ทำหน้าตาหวาดกลัวได้น่ารัก แฝดยัยนั่นทำไมน่ารักขนาดนี้ สายตาเว้าวอนขอทางอื่นให้ทำ เกาะแขนขุนแผนอย่างขอความเห็นใจ
"ลงไปเถอะแค่นิดเดียว เสร็จแล้วก็จะเจอทางลงลิฟท์"
ยูฟ่าข่มความกลัวพยักหน้าเข้าใจ ทำหน้าเข้มแข็งสุดๆ จับเชือกด้านบนแล้วค่อยๆ รูดลงมา ไหนบอกว่านิดเดียววะ....หลับตาปี๋ตอนเห็นว่าอยู่สูงแค่ไหน
"ลงไปเรื่อยๆ อย่าหยุด"
ขุนแผนตะโกนสั่ง เสียงอึกทึกข้างบน ทำให้ยูฟ่าตื่นตกใจ พยายามไต่ลงไปให้ได้มากที่สุด เผลอมองลงไปแล้วตัวแข็ง ใจสั่นไปหมด ไอ้คนมาช่วยมันไปไหนแล้วไม่รู้
"ส่งมือมา"
ไอ้คนใจร้าย ไอ้คนหล่อสุดแสนโหด มันมาอยู่ที่นี่ได้ไงไม่รู้ ตรงมาที่หน้าต่างแล้วยื่นมือออกมา ยูฟ่าห้อยต่องแต้งตรงนั้นเพราะแรงลม ไม่กล้าขยับไปไหนเลย มือชื้นเหงื่อจนรู้สึกว่ามันลื่น จนเหนี่ยวรั้งกับเชือกไม่ไหว ที่สำคัญหมดแรง
"ส่งมือมาให้ฉัน เร็วๆ"
เสียงสั่งดุๆ กระชากกระชั้น สายตาดุดันเกรียวกราด ยูฟ่าไม่สนใจ เรื่องอะไร ที่ต้องการคือหนีออกจากตรงนี้แล้วกลับบ้าน จับมือให้โดนจับได้อีกรึไง แข็งใจไต่ลงไปอีก ไม่สนใจคนหัวร้อน
"ไอ้เด็กบ้า อย่าให้จับได้นะ"
เหนือฟ้าวิ่งตามลงมา ทำไมดื้อขนาดนี้ อยากออกไปใจจะขาดขนาดนั้นเสี่ยงตายเลยรึไง ตอนที่ได้ยินเสียงตะโกนของลูกน้องด้านบนว่ามีคนหนี ทำไมนึกเป็นห่วงเจ้าเด็กนี่ได้ก็ไม่รู้
"อย่าตัด"
เหนือฟ้าตะโกนขึ้นไป เพราะได้ยินเสียงลูกน้องตะโกนให้ตัดเชือก
"ไอ้เวรเอ้ย"
สบถออกมาอย่างฉุนเฉียว....มันบ้าบอสิ้นดีที่ต้องมาวิ่งแข่งกับเวลา เพื่ออะไรก็ไม่รู้ ร่างสูงโฉบลงมา ในขณะที่อีกคนกำลังดึงขาให้หย่อนตรงขอบระเบียง ถ้าช้าเด็กนั้นคงต้องตกตึกตายแน่นอน แค่คิดเหนือฟ้าก็กระโดดแบบพุ่งใส่ คว้าร่างของเด็กที่เข้าใจว่าเป็นพวกขายตัวเอาไว้ ตอนที่เชือกถูกตัดและร่างเพรียวบางก็ทำท่าจะหงายท้องลงไป ดึงสุดปลายมือจริงๆ
"กลัว...แงๆๆ"
ยูฟ่าหลับตาปี๋ ร้องไห้ออกมาเสียงดัง ไม่กล้าลืมตามองอะไรทั้งนั้น
"รู้แล้ว"
เหนือฟ้าดึงร่างที่ห้อยอยู่ขอบระเบียง ก่อนจะกระชากขึ้นมากอดเอาไว้ทั้งตัว ล้มลงไปทั้งคู่ ร่างในอ้อมกอดสั่นสะท้านเพราะรอดตายมาแบบหวุดหวิด
"เกือบไปแล้วไหมละ"
เหนือฟ้าพ่นลมหายใจ มองคนที่กองอยู่บนอก ที่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองแบบงงๆ ใบหน้าขาวใสไร้จุดแดงๆ ตาสวยอย่างที่คิดเอาไว้ ริมฝีปากสีระเรื่อจิ้มลิ้มที่เหนือฟ้าขโมยจูบมา นี่มันเด็กผู้ชายนะเว้ย....ไอ้เหนือฟ้า.....ด่าตัวเองเพราะใช้เวลาเพ่งพิศกว่าที่ควร
"ลุกได้แล้ว ตัวโคตรหนัก"
ยูฟ่าพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน ขาสั่นจนลืมตัวเกาะร่างสูงที่ลุกขึ้นยืนอยู่ใกล้ๆ เหนือฟ้าช่วยพยุงจนดูเหมือนกอด
"ยูฟ่า"
เหนือฟ้ายังไม่ทันหันไปมองว่าเสียงนั้นมาจากไหน ก็โดนอีกคนกระโจนเข้าใส่จนเซไปอีกทาง ก่อนจะโดนฉกตัวคนในอ้อมกอด แล้วพากันวิ่งไปอีกทาง เสียงวิ่งตามกันวุ่นวายไปหมด เหนือฟ้ามาหยุดมองตอนที่ลิฟท์แก้วกำลังเคลื่อนตัวลง ใบหน้าขาวใสแต่มอมแมม เงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะเมินไปอีกทาง แบบนี้มันเรียกว่าอะไร ล้วงคองูเห่าใช่ไหม....แล้วเราจะได้เห็นดีกัน
"ยูฟ่า"
อาชินาร้องไห้ออกมาตอนที่เห็นยูฟ่า ผลักภพธรจนกระเด็น โทษฐานขวางทาง
"พี่นา"
ขุนแผนรู้สึกซาบซึ้งใจตามที่ร่างของสองพี่น้องที่ดูตัวเท่ากัน หน้าเหมือนกัน ต่างกันแค่ผมยาวกับผมสั้น วิ่งถลาเข้ากัน ใบหน้าฉาบไปด้วยความดีใจ
"ดูเค้าห่วงกันดีนะ"
ขุนแผนถอนหายใจที่ทุกอย่างไม่ร้ายแรงเท่าที่ควร
"อ้อ"
ภพธรมองตามแล้วพยักหน้า ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น เดี๋ยวขุนแผนก็รู้เอง
"แปบเดียว รอดู"
ขุนแผนยังไม่ทันหายแปลกใจกับคำพูดของภพธรเลย ร่างที่กอดกันกลมก็ออกฤทธิ์แล้ว มันจะดี ถ้าอาชินาไม่เอาเท้ายันน้องในท่ากระโดดถีบ นี่คือผู้หญิงใช่ไหม แถมใส่ซีทรูด้วย
"นายไปไหนมา ไอ้เด็กบ้า....ฉันห่วงนายมากเลยรู้ไหม"
ปากว่าแล้วตามด้วยมือที่ฟาดมาอีกสองสามผัวะ
"ยัยพี่นี่..."
ยูฟ่าคลำหัว คำรามใส่
"พี่นั่นแหละไปไหนมา ที่โดนจับไปก็เพราะพี่เลยนะ ยัยประสาท"
น้องชายก็ไม่น้อยหน้าเลย แยกเขี้ยวใส่ แล้วดึงทึ้งผมยาวๆ ติดมากับมือ ต่างคนต่างดึง มันดูตลก...แต่ขุนแผนขำไม่ออก
"อย่าสนใจเลยขุนแผน "
ภพธรโบกมือ มันเป็นเรื่องธรรมดาของพี่น้องคู่นี้ ทะเลาะกันไม่ดูสถานที่และเวลา
"จะว่าไปนายเก่งมาเลยนะ ที่นี่มีแต่คนกลัว เจ้าของเหนือฟ้าสมชื่อ ไม่มีใครอยากจะยุ่งด้วย ถ้ายังไงนายก็ระวังตัวด้วยนะ อาจจะมีปัญหาทีหลัง"
ขุนแผนฟังภพธรแล้วรู้สึกว่าที่นี่มันมีอะไรหลายอย่างที่เหนือกฏหมาย ดูใหญ่โตมากเลยนะ จำใบหน้าหล่อเหลาขั้นเทพของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี ดูดีขนาดนั้นทำไมมาเป็นมาเฟียได้
"ฉันไม่กลัวหรอก"
ขุนแผนเดินไปแยกตัวสองพี่น้องออกจากกัน ไม่มีใครห้ามก็จะไม่เลิกเลยรึไง
"ปล่อยฉัน"
อาชินาสะบัดแขนออก มองขุนแผนอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อ จัดทรงผมให้เข้าที่
"แกเป็นใคร มายุ่งอะไรกับชีวิตพวกฉัน"
หน้าสวยๆ หันมามองกระชากเสียงใส่ หน้าตาหาเรื่องมาก ขุนแผนปัดมือไปมา ไม่ได้อยากจะแตะหรอกนะ ผู้หญิงมารยาทแย่ อาชินาเข้าข่ายสวยแต่รูปจูบไม่หอม
"อย่าพูดอย่างนั้นสิครับคุณหนูนา ขุนแผนอุตส่าห์มาช่วย"
ภพธรเตือน คุณหนูผู้หญิงทำตัวไม่น่ารักเลย
"ช่วยใครยะ"
อาชินาหันมาแว๊ดใส่ ยูฟ่าผลักยัยพี่ตัวดีจนกระเด็น หันไปแตะแขนขุนแผนเบาๆ
"ผมขอบคุณพี่มากเลยนะครับ ที่เข้าไปช่วย ไม่งั้น....อูยย"
พูดยังไม่ทันจบนิ่วหน้า เพราะพึ่งนึกได้ว่าตัวเองบาดเจ็บที่หลัง ขุนแผนจับตัวยูฟ่าหันหลัง แล้วเลิกชายเสื้อขึ้น เห็นรอยฟันเป็นจ้ำๆ ไม่คิดว่าหน้าตาแบบหมอนั้นจะจิตวิปริตขนาดนั้น
"เจ็บไหม"
"ฮะ"
ยูฟ่าพยักหน้า อาชินาเดินมาผลักขุนแผนออก มองผิวขาวที่มีแต่รอยฟันของน้อง ดึงชายเสื้อลง
"กลับบ้าน จะได้ทายาให้"
แปลกที่เสียงอ่อนลง ดันตัวยูฟ่าให้ขึ้นรถ
"นายกลับเลยก็ได้นะ เดี๋ยวทางนี้ฉันจัดการเอง"
ภพธรบอกขุนแผน....ก่อนจะมาเป็นคนขับรถอย่างรู้งาน รถออกไปแล้ว ปล่อยให้ขุนแผนมองตามพลางถอดถอนหายใจ เหลือบสายตาไปกับบางสิ่งที่สะดุดตาในความมืด รองเท้าคู่สวยของอาชินา จนป่านนี้ยัยนั่นก็ยังไม่ยอมใส่อีก...เดินไปก้มลงเก็บ..นึกถึงใบหน้าเจ้าของรองเท้าคู่นี้ อาชินา....ต่อไปนี้พ่อคงไม่ต้องเล่าแล้วว่าคุณหนูบ้านนี้ร้ายแค่ไหน เพราะวันนี้ขุนแผนรู้แล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องที่บ่นลอยๆ แต่ทุกสิ่งที่พ่อบอกมันคือเรื่องจริง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
