NovelToon NovelToon

อาคิน Ver.บรรยาย

อาคิน.1

ต…… รักพี่อาคินนะ

พี่ก็รัก ต….. เหมือนกัน

เสียงเด็กผู้ชายทั้ง2คนนืนคุยกันเหมือนจะปกติแต่หลังจากจบบทสนทนาเชิงบอกรักกันแล้ว เด็กผู้ชายคนพี่จึงรั้งคอเด็กคนน้องเข้ามาประกบริมฝีปากแบบไม่มีการลุกล้ำและผละออก

R.kin part

"เฮือก!!! โอ้ย!! ฝันเหี้ยไรวะ เห้อ"

อาคินแวมไพร์หนุ่มผิวขาวที่สุดในเมืองสดุ้งตื่นขึ้น ตอนนี้เวลาเที่ยงวันแล้ว ปกติของแวมไพร์คือนอนตอนเช้าและตื่นตอนกลางคืน

อาคินฝันแบบเดิมทุกวัน ฝันว่าตนเองบอกรักใครสักคนในวัยเด็กและจูบเค้า แต่ก็ไม่รู้ซักทีว่าเด็กคนนั้นชื่ออะไร แต่ชื่อนั้นเหมือนจะแว๊บเข้ามาในหัวนิดหน่อย ต….. หรอ ใครกันนะ

"ฝันร้ายหรออาคิน"

คลาสสิกเพื่อนสนิทของอาคินที่อยู่ไปก็ปรากฏตัวในห้องนอนของอาคินพูดขึ้น

"!!! โว้ย!! ตกใจหมด ทีหลังเข้ามาก็เคาะประตูก่อนได้ป่ะ"

"โทษทีพอดีกูอยากหายตัว"

"สัส"

"ฝันเรื่องอะไรวะ"

"เรื่องเดิมแบบเดิมเลย"

ใช่อาคินเคยเล่าเรื่องฝันให้คลาสสิกฟัง เพื่อนของเขาก็เห็นดีเห็นงามด้วยเพราะคิดว่าเขาแต่งนิยายอยู่ แต่พอได้ฟังซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆก็เริ่มเชื่อแล้วว่าเรื่องจริง

"มึงจูบกับน้องคนนั้นอ่ะนะ"

"เออดิ"

"รู้ชื่อยัง"

"เหมือนจะพูดว่า ต….ได้ยินแค่นี้"

"โหไอสัส"

คลาสสิกพูดเชิงด่าเพื่อนของตนเมื่อได้ฟังว่าฝันของเพื่อนตนดูซับซ้อนไขไม่ออกซักที่ว่าเด็กคนนั้นชื่ออะไร

"ขัดขวางเวลานอนกูไอสัส เที่ยงละไม่รีบเข้านอน"

"เรื่องของกู"

"เวร"

อีเพื่อนตัวดีของผมมันเป็นแวมไพร์ชนิดหนึ่งที่ไม่ค่อยเข้านอนเร็วเท่าไหร่ ผิดจากผมไปเลยซะทีเดียว เพราะผมทั้งนอนเร็ว แต่พอตื่นมาผมก็ง่วงอยู่ดีไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะอะไร

"พึ่งเที่ยงเองมึงนอนไวจังวะ ไม่ออกไปตี้กับกูหน่อย"

คลาสสิกเอ่ยชวนเพื่อนที่ชอบทำหน้าเหมือนอดหลับอดนอนมาล้านปี ทั้งๆที่งานอดิเรกของมันคือการนอนแท้ๆ มันทำหน้าเหมือนง่วงมากๆจนคนอื่นต้องถามว่าไปอดหลับอดนอนมาจากไหน

"ออกไปให้แดดเผาไง"

"นิดหน่อยน่า"

"ไอนอสไปไหนวะ"

อาคินพูดแบบกวนๆเพราะรู้ว่าเพื่อนของตนกำลังจีบรุ่นน้องที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคนของตนอยู่

"ยุ่งไรกับผัวกู"

"จีบให้ติดก่อนค่อยเรียกว่าผัว"

เรื่องจริงที่ไอตัวดีมันนังจีบทานอสไม่ติด เพราะถึงมันเป็นสเปคไอทานอสขนาดไหนก็แพ้เรื่องความอดทนของไอนอสอยู่ดี เพราะไอนอสไม่ชอบคนน่ารำคาญ

"ใกล้ละ"

"ใกล้ได้เป็นผัว?"

"ใกล้ตายแม่งไม่ยอมใจอ่อนให้กูเลย"

555อยากจะขำสิ้นดี ผมบอกมันแล้วว่าให้ค่อยๆจีบ นี่เล่นรุกซะไอนอสตั้งตัวไม่ถูก สมควรแล้วล่ะ

"สงสารไปได้ละกูจะนอน"

"เออๆ"

คลาสสิกพูดอย่างเซงๆก่อนจะลุกจากเก้าอี้ข้างโรงนอนของอาคิน(?)

"เดี๋ยวไอสิก"

"ไร"

"ปิดโรงให้กูก่อน

"โว๊ะไอสัสเตียงดีๆมีให้นอนไม่นอน"

"กูชอบมืดๆ"

".....😑เออๆ"

พูดจบคลาสสิกก็ปิดโรงให้เพื่อนสนิทก่อนจะเดินออกนอกห้องไป

ถ้าถามว่าทำไมอาคินถึงไม่นอนเตียงคงตอบได้เลย เพราะว่าตนเป็นคนที่ต้องหาอะไรกอดตลอดเวลา อาคินจึงตัดปัญหาโดยการนอนในโรงเพื่อจะได้กอดตัวเองหมดปัญหาเรื่องการนอนไม่หลับตอนกลางวัน

ณ.ห้องสมุดส่วนกลางของเมือง

"ทำไร"

ทานอสเพื่อตัวสูงที่เรียนเก่งที่สุดเอ่ยขึ้นเมื่อพบเพื่อนตัวเล็กนั่งอ่านอะไรสักอย่างอยู่ที่ห้องสมุดส่วนกลางตั้งแต่ตอนเช้า

Tonkaow part

"อ่านบรรยายเกี่ยวกับมนุษย์อยู่"

ต้นข้าว เด็กหนุ่ม(?)ธรรมดาคนหนึ่งที่สนใจเรื่องมนุษย์(?) และชอบอ่านบรรยายเกี่ยวกับมนุษย์อย่างใจจดใจจ่อ (ถึงแม้ตนจะเป็นมนุษย์ก็ตามที)

"เคยเรียนมาแล้วไม่ใช่หรอวะ"

"เออแต่กูชอบอ่ะ แล้ว….พี่สิกล่ะนอส"

ก็จริงที่ตนนั้นเรียนมาแล้วแต่ก็ยังมีข้อสฃสัยมากมายว่าทำไมแวมไพร์ถึงเกลียดมนุษย์อยู่ดี แต่ต้องทำเป็นกลบเกลื่อนเข้าไว้

"อย่าพูดถึงได้ป่ะ"

5555พูดถึงแฟนเค้าในอนาคตทีไรต้องอารมณ์เสียตลอดเลยนะพ่อแวมไพร์ทานอส

"ทำไมวะสเปคมึงไม่ใช่หรอ"

"เออ แต่น่ารำคาญ"

"เออเรื่องของมึงแล้วกัน"

"เที่ยงแล้วไปนอนเถอะ"

"อีกนิดนึง เออใช่เรื่องพี่อาคินอ่ะ…."

"อ๋อรายนั้นไม่ค่อยออกไปไหนอยู่แล้ว"

"ค่อยโล่งหน่อย คิดว่าจะออกไปเที่ยวเหมือนคนอื่นเค้า"

ต้นหอมที่ดูห่วงอาคินพูดขึ้นอย่างไม่อะไรนักเพราะต้องบอกก่อนเลยว่าอาคินทั่งหล่อและทั้งรวย เทียบกับคนอย่างตนไม่ได้หรอก มันเหมือนฟ้ากับเหวเลยล่ะ

"ไอเที่ยวมันก็มี แต่มันเลือกนอนมากกว่า ว่างๆมันคงหยิบไวน์ที่บ้านมันกินอ่ะ อย่าลืมว่ามันรวย"

ก็ไม่ได้ลืมซะหน่อย แค่ถามความเป็นอยู่เฉยๆป่ะ หงึ😕

"รู้แล้วน่า"

"เอ้ะ! ทำไมต้องให้กูเป็นสปายให้มึงด้วย"

ทานอสได้แต่ถามออกมาพร้อมกับทำหน้าตาสงสัยบางอย่างในตัวต้นข้าว

"กูบอกไปแล้วไง"

ใช่แล้ว ต้นข้าวบอกทานอสเรื่องที่ตนนั้นแอบชอบ พี่อาคินอยู่ และใช้ให้ทานอสเป็นสปายคอยสืบเรื่องพี่อาคินอยู่ห่างๆ เพราะทานอสสนิทกับพี่เค้าอ่ะนะ

"ชอบขนาดนั้นทำไมไม่บอกมันไปเลยวะ"

"ไม่เอาอ่ะ เค้าไม่รู้จักกู กูก็พึ่งรู้จักเค้าแค่ 2 อาทิตย์เอง"

เรื่องจริงครับ ผมไม่มีอะไรจะโกหกหรือปิดหรอก ผมเคยเจอพี่อาคินเมื่อ2อาทิตย์ที่แล้ว ไม่ได้เจอแบบตัวต่อตัวนะ เจอแบบเดินผ่าน กลิ่นตัวพี่เค้าทำให้ผมรู้สึกว่านี่คือรักครั้งที่ 2 (?)

"เอาเถอะ เดี๋ยวกูช่วยอีกแรง"

"เออ ขอบคุณ"

"ไปนอนได้ละเดี๋ยวแดดเผา"

"ปากเสีย"

"5555"

ทานอสพูดจบกูลุกจากเก้าอี้และเดินออกไป ใครจะไปรู้ล่ะว่ามนุษย์อย่างต้นข้าวที่อยู่เมืองแวมไพร์มาตั้งแต่เด็กๆนั้นจะยังไม่ชินกับการนอนเช้าของแวมไพร์ซะที รอมืดก่อนค่อยนอนก็ได้

"หาว~"

เวลาหกโมงเย็นของวันแล้ว ต้นข้าวหาวออกมาด้วยคามเหนื่อยก่อนจะพูดกับตัวเองไปในๆว่า

"ไปนอนดีกว่า"

แวมไพร์นอนกันไปได้ไงไม่รู้ช่วงเช้า แปลกใจชะมัด เป็นค้างคาวรึไงไม่รู้ แต่เอ๊ะแวมไพร์กับค้างคาวก็สายพันธุ์เดียวกันนี่หว่า…

"พี่ต้นข้าววววว"

คุกกี้แวมไพร์ฟันกระต่ายที่รักการกินตัวเองเป็นชีวิตจิตใจ(?)เอ่ยขึ้น

"อ….อ้าวคุกกี้มีอะไรรึป่าว"

"พี่จะไปไหนอ่ะ"

"ไปนอนอ่ะ"

พูดพร้อมกับทำหน้าง่วงๆให้คุกกี้ดู

"เห้ย...หมดเวลานอนแล้วนะ"

เด็กคุกกี้พูดขึ้นก่อนจะมองหนังสือที่มือของต้นข้าวแล้วพูดขึ้นต่ออีกว่า

"นี่อย่าบอกนะว่าพี่ยังไม่ได้นอนอ่ะ"

"อือ"

"โอ้ยให้ตายเถอะไปนอนเดี๋ยวนี้เลยเดี๋ยวหมดแรง เป็นแวมไพร์หรือเป็นมนุษย์เนี่ย"

"โอเคๆ บายคุกกี้"

"ค้าบบบ"

โดนเด็กคุกกี้บ่นจนได้ให้ตายเถอะ เอาเป็นว่าเดี๋ยวค่อยหัดนอนแบบแวมไพร์แล้วกันตอนนี้นอนแบบคนไปก่อนดีกว่า

มุมหนึ่งของห้องสมุด

"เป็นแวมไพร์หรือมนุษย์เนี่ย"

"มนุษย์หรอ…."

อาคินได้ยินเสียงคุยกันของคนในห้องสมุดเข้าในตอนแรกตนไม่ได้สนใจอะไรแต่มันดันไปสะดุดตรงคำว่า 'มนุษย์' นี่แหละ

"หึ…:)"

อาคินว่าหนังสือในมือก่อนจะหายตัวไป….

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!