ท้องไม่รับ
ท้อง!!
ไข่มุก(นางร้าย)
อ๊ะ... อ๊ะ... อ๊ะ..
ไข่มุก(นางร้าย)
ซี๊ด.. อ๊ะ.. อ๊ะ.. พี่... มะ.. มนต์.. ค่ะ
ไข่มุก(นางร้าย)
ขอ.. ระ.. แรง.. ค.. ค่ะ
มนต์(พระเอก)
ขัดจังหวะจังว่ะ
พระพาย(นางเอก)
พายมีไรจะบอก
มนต์(พระเอก)
มีไรก็รีบๆพูดสิว่ะ
มนต์(พระเอก)
คนกำลังเอากันอยู่
มนต์(พระเอก)
ลูกกูรึป่าวยังไม่รู้เลย
พระพาย(นางเอก)
ทำไมมนต์พูดแบบนี้
ไข่มุก(นางร้าย)
เรามาต่อกันเถอะค่ะ
มนต์(พระเอก)
//คร่อมไข่มุก
พระพาย(นางเอก)
ฮึก... แม่ขอโทษนะลูก
พระพาย(นางเอก)
ฮึก.. แม่ขอโทษ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ห๊ะ!!
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ห๊ะ!!
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไอ้มนต์ใช่ม่ะ
พระพาย(นางเอก)
แกไม่ต้องห่วงนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แกโอเคป่ะ
พระพาย(นางเอก)
แค่นี้สยานมาก
พระพาย(นางเอก)
เนาไร่รู้ชาสะมำงังไง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แกตั้งสติ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พิมย์ให้มันถูก
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ใจเย็นกูกำลังไป
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไปด้วย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
กูรู้ว่ามึงเจ็บ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
มีอะไรระบายออกมา
พระพาย(นางเอก)
เค้าทิ้งเรา.. ฮึก... กับลูก
พระพาย(นางเอก)
ฮึก.. ฮือ..
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กูว่ามึงไปฝากครรห์เถอะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
หยุดร้องก่อนนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ถึงแกจะไม่มีมัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แต่แกยังมีพวกเรานะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เวลานะมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
มิตร(เพื่อนนางเอก)
มีแต่ต้องเดินไปข้างหน้า
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ข้างหน้าอาจจะยังไม่รู้ว่าเป็นยังไง
มิตร(เพื่อนนางเอก)
แต่เราจะทำมันให้ดีกว่าเดิม
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงพูดถูกใจกูมาก
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เอาไปเลย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
50 บาท
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
50 สตางค์
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
พวกมึงนี้มัน
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
พ่องมึงอ่ะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ช่วยเกาด้วย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ไม่น่ารัก
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แต่น่าสวย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พายช่วยกูด้วย
พระพาย(นางเอก)
เราขอบคุณพวกแกมาเลยนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพื่อนกัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มันต้องช่วยกัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
งั้นเราไปหาอะไรอร่อยๆ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กันเถอะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพื่อ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
จะได้ลืมเรื่องเศร้าออกไป
พระพาย(นางเอก)
งั้นพาเราไปฝากครรห์หน่อยนะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ได้สิ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
คุณแม่
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เรื่องอะไร
พระพาย(นางเอก)
เราต้องมาเป็นแม่ไง
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ไม่ต้องห่วง
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ใครหน้าไหนมันมาว่าเพื่อนฉัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
จัดการ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ร่วมด้วย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
จัดการสิ
พระพาย(นางเอก)
งั้นเราไปหาอะไรอร่อยๆกินกัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กินไรดี
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
โอ้ย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เจ็บมั้ย
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ขอโทษนะคะ
ไข่มุก(นางร้าย)
ขอโทษแล้วมันหายมั้ย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
นิจะเอาอะไรกันนักกันหน่า
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ก็ขอโทษไปแล้วไง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
จะเอาอะไรอีก
ไข่มุก(นางร้าย)
ค่ารักษาฉัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ทำไมต้องรักษาล่ะ
ไข่มุก(นางร้าย)
เพื่อนแกเดินชนฉัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แค่นี้ต้องรักษา
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ทำมาเยอะนะสิ
ไข่มุก(นางร้าย)
แกว่าใคร
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กูพูดลอยๆ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ใครอยากรับก็รับ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เอาสิ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ตบกูเลย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ตอบกูเน้นเน้นเลยนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แต่กูไม่รับประกัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ว่ามึงจะได้เย็บกี่เข็ม
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เอาสิ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ตบกูสิ
ไข่มุก(นางร้าย)
อร้ายยยยยย
มนต์(พระเอก)
ไข่มุกเป็นอะไรครับ
มนต์(พระเอก)
ผมไปหาเพื่อนแปปเดียวมีเรื่องเลยหรอ
มนต์(พระเอก)
ใครทำอะไรคุณ
ไข่มุก(นางร้าย)
ผู้หญิงคนนี้เค้าเดินชนมุกค่ะ
ไข่มุก(นางร้าย)
แล้วทุกบอกให้ขอโทษเค้าก็ไม่ยอม
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
นังนี้แหลได้ใจกูมาก
ไข่มุก(นางร้าย)
อยู่ดีดีก็มาว่ามุก
ตบ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงเล่นงี้ใช่ป่ะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงเจอกู
กวิน(เพื่อนพระเอก)
มีไรว่ะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ไปไหนมา
พระพาย(นางเอก)
เราไปเข้าห้องน้ำมาอ่ะ
พระพาย(นางเอก)
แล้วแพรทำอะไรหรอ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงเอางี้ใช่ป่ะ
ไข่มุก(นางร้าย)
อะไรหรอค่ะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
มึงจะทำไรว่ะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
น้ำแกอ่ะ
พระพาย(นางเอก)
นี้ไง//ยื่นขวดน้ำให้
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ขอบใจ//รับขวดน้ำ
ไข่มุก(นางร้าย)
อร้ายยยยย
มนต์(พระเอก)
นี้คุณมันจะมากเกินไปแล้วนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กูก็นึกว่าใคร
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ที่แท้ก็มนต์
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
นี้เอง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
หัดดูอีนี้ดีดีหน่อยนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มันเห่าใส่คนอื่น
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
บ่อยเกินไปแล้ว
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เอาสิ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กูขอแรงแรงเลยนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เอาแบบไม่ยั้งเลย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงเอาสิ
ไข่มุก(นางร้าย)
อร้ายยยยยยย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ที่บ้านมึงผัดนกหวีดให้กินหรอ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แล้วค่าเสียหายที่มึงบอกให้กูจ่าย
ไข่มุก(นางร้าย)
อะไรแกเอ้ยเธอจะให้เราหรอ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
//ต่อยหน้าไข่มุก
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เอาไป
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
//เอาเงินสด10000000ให้
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แล้วไม่ต้องเสรอหน้ามาให้กูเห็นอีกนะ
ไข่มุก(นางร้าย)
กูจะฟ้องตำรวจ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงเอาสิ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พยานกูมีเยอะนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ว่าใครเริ่มก่อน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ใช่มั้ยทุกคน
ไข่มุก(นางร้าย)
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไข่มุก(นางร้าย)
ฝากไว้ก่อนเถอะ
กวิน(เพื่อนพระเอก)
ขอโทษด้วยนะครับ
กาย(เพื่อนพระเอก)
ขอโทษครับ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
พวกคุณไม่ผิดหรอก
มิตร(เพื่อนนางเอก)
คนที่ผิดคืออีนั้นตั้งหาก
กาย(เพื่อนพระเอก)
ขอโทษแทนเธอคนนั้นด้วยนะครับ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไปกันเถอะ
กาย(เพื่อนพระเอก)
เพื่อเป็นการขอโทษ
กาย(เพื่อนพระเอก)
ให้พวกผมเลี้ยงข้าวนะคะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
แต่ถ้าอยากขอโทษจริงๆ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
เอาหัวอีนั้นมาก้มกราบเราก็พอค่ะ
กาย(เพื่อนพระเอก)
มึงจะไม่พูดอะไรหน่อยหรอไอ้เหนือ
เหนือ(เพื่อนพระเอก)
จะให้กูพูดอะไร
เหนือ(เพื่อนพระเอก)
พูดว่ากูชอบไอ้กายอย่างงี้หรอ
กาย(เพื่อนพระเอก)
ไอ้สัสกูจะอ้วก
กวิน(เพื่อนพระเอก)
ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ
พระพาย(นางเอก)
งั้นพวกเราขอตัว
พระพาย(นางเอก)
ต้องไปหาหมออ่ะค่ะ
กาย(เพื่อนพระเอก)
โชคดีนะครับ
แอด
วันนี้แอดก็มาอัพให้แล้วนะคะ
แอด
เพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว
รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน รักคนอ่าน
🥰🥰🥰🥰❤️❤️❤️❤️🥰🥰🥰🥰❤️❤️❤️❤️🥰🥰🥰🥰❤️❤️❤️❤️🥰🥰🥰🥰❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️🥰🥰🥰🥰❤️❤️❤️❤️🥰🥰🥰🥰❤️❤️❤️❤️🥰🥰🥰🥰❤️❤️❤️❤️🥰🥰🥰🥰
โดนทำร้าย
พระพาย(นางเอก)
ไปฝากครรห์กันเถอะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แต่เรายังไม่ได้กินอะไรเลยนะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
นั้นสิ
พระพาย(นางเอก)
งั้ยเราไปหาอะไรอร่ยๆกินกันเถอะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กินไรกันดีล่ะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ฉันอยากกิน
มิตร(เพื่อนนางเอก)
พิซซ่า~
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
แต่ฉันอยากกิน
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
บิงซู~
พระพาย(นางเอก)
ไม่จะกินชาบู
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ตามใจมันเถอะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ก็ได้
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ไปกินชาบูกัน
เป็นทุกอย่าง(หญิง)
รับอะไรดีค่ะ
พระพาย(นางเอก)
เอา@#฿&_-()=%"*':/!?+$€¥¢©®™~¿[]{}<>^¡`;÷\|¦¬ ק¶°
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวทวนให้ค่ะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
@#฿&_-()=%"*':/!?+$€¥¢©®™~¿[]{}<>^¡`;÷\|¦¬ ק¶°
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
จะได้ไงว่ะ
เป็นทุกอย่าง(หญิง)
โอเคค่ะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
หิวมาก
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ใช่หิว
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
สุดๆๆๆๆ
พระพาย(นางเอก)
ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ให้ไปเป็นเพื่อนมั้ย
พระพาย(นางเอก)
ไม่ต้องไม่ต้องเราไปเองได้
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
รับมานะ
พระพายได้ออกไปเข้าห้องน้ำ
พระพาย(นางเอก)
โอ๊ะ//ชนแหวน
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
ขอโทษหรอ
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
แล้วมันหายมั้ย
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
ทำอะไรลงไป
พระพาย(นางเอก)
ขอโทษจริงๆค่ะ
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
มานี้//จิกหัวพระพาย
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
เจ็บหรอ
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
//จิกหัวพระพาย+ลาก
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
//กดลงไปในน้ำ
พระพาย(นางเอก)
อ่อยอันอะ(ปล่อยฉันนะ)
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
//จิกหัวพระพานขึ้น
พระพาย(นางเอก)
แฮ่ก... แฮ่ก//หายใจเร็วมาก
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พายไปโครตนาน
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
นั้นดิ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เราไปดูกันเถอะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไอ้มะปรางเฝ้าโต๊ะ
แพรวาและมิตรตามไปดูพระพาย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงทำอะไรเพื่อนกู
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงไปดูพายเถอะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ทางนี้กูจัดการเอง
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
อีนี้มันเดินชนฉัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แล้วไงต่อ
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
มันไม่ยอมจ่ายค่ารักษาฉัน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
แสดงว่าที่แกให้จ่ายค่ารักษานี้คือแกเพิ่งทำหน้าเสร็จหรอ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ที่จะเอาเงินเพราะปลอมมาเยอะนะสิ
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
//ง้างมือ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงเอาสิ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ขอแบบเน้นเน้น
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
you know
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
อร้ายยยยย
เป็นทุกอย่าง(หญิง)
ใครว่ะ
เป็นทุกอย่าง(หญิง)
แกคนมีเรื่อง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงเอาสิ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงทำเลย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไหนไหนทำแล้ว
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไปเอากลางห้างเลยดีกว่า
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
อร้ายยยยยยยยย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
บ้าแล้วหนักหัว"พ่อง" มึงหรอ
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
อร้ายยยยยยย
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
ฝากไว้ก่อนเถอะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไม่ใช่ธนาคารค่ะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
อีกระหรี่
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แหวนสะบัดตูดแล้วเดินออกไป
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ห๊ะ!!
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
อย่าหลับนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ตื่นขึ้นมาก่อน
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
พระพาย!!
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงมาได้ไง
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
กูจ่ายค่าอาหารแล้ว
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
รีบพาพายไปโรงบาลกันเถอะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
//พยุงตัวพระพาย
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
//พยุงตัวพระพาย
กวิน(เพื่อนพระเอก)
เห้ยนั้นมันพวกผู้หญิงนิ
มนต์(พระเอก)
อย่าไปยุ่งกับพวกมันเลย
กาย(เพื่อนพระเอก)
คุณไข่มุกกลับแล้วหรอ
กวิน(เพื่อนพระเอก)
ไอ้เหนือก็ไม่พูดเหี้ยไรเลย
เหนือ(เพื่อนพระเอก)
กูไม่อยากพูด
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พายอย่าเป็นอะไรนะ😢
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
//มองเห็นแหวน
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
ใช่คุณมนต์รึป่าวค่ะ
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
คุณเราไป..
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพี๊ยะ//ตบแหวน
มนต์(พระเอก)
เธอทำอะไรของเธอ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
สำออย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เกาะผู้ชายแดก
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
เชี้ยแพร
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ไปช่วยมันก่อน
พระพาย(นางเอก)
อือ//งัวเงีย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
พายมึงอยู่นี้ก่อนนะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวกูมา
พระพาย(นางเอก)
โอเค//เดินไปนั่งตรงมานั่ง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงทำอะไรย่อมรู้อยู่แก่ใจ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ลุกขึ้นมา
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงมานี้
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพี๊ยะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ไอ้เหี้ยแพรใจเย็น
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไม่ยงไม่เย็นมันแล้ว
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
แล้วสองตัวนี้มาทำไม
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
อีนี้วอนตีนชิบหาย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ตอนแรกกะจะมาช่วย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ตอนนี้กูร่วมด้วยอีแพร
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
อีพวกหมาหมู่
กาย(เพื่อนพระเอก)
เอาแล้วไง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
มึงมานี้
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
//จิกหัวแหวน
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
อร้ายยยยย
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
มนต์ช่วยด้วยค่ะ
มนต์(พระเอก)
นี้ปล่อยแหวนนะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
อีนี้ก็ห่วงแต่ผู้หญิง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เมียมึงเกือบตายแล้วนังไม่ห่วง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ใช่ไอ้เหี้ยนี้มันทำเพื่อนกูท้อง
มนต์(พระเอก)
แล้วรู้ได้ไงว่าลูกกู
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พายมันไม่เคยมีอะไรกับใครนอกจากมึง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ไอ้เหี้ย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
พายแกมาได้ไง
พระพาย(นางเอก)
พอแล้วเลิกพูด
พระพาย(นางเอก)
ฮึก... พูดไปก็ไม่มีผระโยชน์
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
กูว่ากูพามึงไปพักดีกว่า
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
แต่หน้ามึง
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ช้ำเยอะเลยนะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
แขนด้วย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เจ็บมั้ย
พระพาย(นางเอก)
เราไม่เจ็บหรอก
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พายอย่าโกหก
พระพาย(นางเอก)
เจ็บมากเลย
พระพาย(นางเอก)
แต่มันทำอะไรไม่ได้แล้ว
พระพาย(นางเอก)
หน้าขำเนอะ
มะปราง(เพื่อนนางเอก)
ขำเรื่องอะไร
พระพาย(นางเอก)
เราสู้ใครก็ไม่เป็น
พระพาย(นางเอก)
ต้องให้พวกแกมาช่วย
พระพาย(นางเอก)
ทั้งๆที่พวกแก
พระพาย(นางเอก)
แต่ก็ไม่ได้กินเพราะเรา
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
พายหยุดเถอะ
มิตร(เพื่อนนางเอก)
พวกเราไม่โกรธแกหรอก
พระพาย(นางเอก)
เรามันก็แค่ตัวปัญหา
พระพาย(นางเอก)
ทำอะไรก็ไม่เป็น
แหวน(เพื่อนไข่มุก)
รู้ไว้ก็ดี
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
ปากมึงว่างมากใช่ป่ะ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เอาตีนกูไปกินมั้ย
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพื่อจะได้ไม่ว่าง
มิตร(เพื่อนนางเอก)
//กอดพระพาย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
พอได้แล้ว
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เลิกพูดได้แล้ว
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เราไม่อยากฟัง
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เราสงสารพาย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เรา.. ฮึก.. สงสารหลาน
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้
มิตร(เพื่อนนางเอก)
เลิกโทษตัวเอง
มิตร(เพื่อนนางเอก)
คนที่ผิดไม่ใช่พาย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
ได้ยินมั้ย
มิตร(เพื่อนนางเอก)
คนที่ผิดไม่ใช่พายเลย
พระพาย(นางเอก)
ฮึก... เรา.. ฮึก.. ขอโทษ
พระพาย(นางเอก)
ฮึก.. ฮือ.. ฮึก...
พระพาย(นางเอก)
ฮือ.. ฮ.. ฮือ
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพราะมึง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
อีแหวน
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพราะมึง
แพรวา(เพื่อนนางเอก)
เพื่อนกูเลยร้องไห้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
