NovelToon NovelToon

"พี่ครับผมชอบพี่นะครับ"

ตอนที่2 ชน

...น่านฟ้าเเนะนำตัวกับเพื่อนๆ ทุกคนก็เรียกให้น่านฟ้าไปนั่งข้างๆ...

"เห้ยมึงมานั่งข้างกูมา"เพื่อนผู้ชายสองคนกับผู้หญิงห้าวเรียกให้ผมไปนั่งข้างๆ ผมก็เดินไปนั่งข้างพวกเค้า

"หวัดดีกูชื่อโอม" โอมเป็นคนที่หล่อพูดหยาบ

เเต่นิสัยดี

"หวัดดีเราชื่อนนท์" นนท์เป็รคนพูดเพราะหน้าหวาน

"หวัดดีกูชื่อหวาน" หวานหญิงห้าวพูดหยาบทักทายน่าน

"หวัดดีเรานั่งด้วยน่ะ"น่านตอบเพื่อน

"เออนั่งข้างกูนี่มา กูพูดกูมึงนะไม่ถนัดพูดเพราะว่ะ"โอมตอบ

"เออกูด้วยไม่ชอบว่ะที่จะให้กูมาพูดคะขา"

หวานพูดต่อ

"อืองั้นกูพูดกูมึงน่ะ"น่านตอบโอมกับหวานเเต่นนท์นั่งยิ้มหวานส่งมาให้เค้า

"เเต่เราพูดปกติดีกว่า เเหะ เเหะ"นนท์บอกเเละหัวเราะเเห้ะ เเห้ะ

"งั้นเราพาไอน่านไปโรงอาหารดีกว่าว่ะ"โอมพูดเเละจูงมือพาน่านเดินไปทางโรงอาหาร

"โห้ ขนมเค้กอยากกินว่ะ:) มึงพากูไปซื้อหน่อยดิ "น่านตาลุกวาวเพราะเค้าชอบขนมเค้กมาก

"ไปดิน่านเราอยากกินพอดีเลยอ่ะ"นนท์ก็เป็นคนชอบของหวานจึงจูงมือน่าน

"โอ้ยย!!"น่านไม่ทันระวังเดินชนใครก็ไม่รู้

"เดินไม่ดูบ้างรึไง!"มาวินตะคอกใส่น่าน

"ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ"น่านขอโทษมาวินเค้าน้ำตาคลอเพราะถูกมาวินคะคอกใส่

นนท์เห็นท่าไม่ค่อยดีจึงรีบขอโทษมาวิน

"ข ขอ ขอโทษเเทนเพื่อนผมด้วยนะครับ"นนท์พูดเสียงสั่นเค้ากลัวมาวินนมาก

"เห้ยมึงชั่งเถอะน้องมันไม่ได้ตั้ง"ชิม่อนห้ามมาวินเเละมาวินถอยเเละเดินไปซื้อน้ำ

"เห้ออเกือบไปเเล้วไม่ล่ะ":(นนท์พูดหลังจากมาวินเดินออกไป

ทางด้านของมาวิน

พวกเค้าทั้ง4กำลังจะเดินไปซื้อน้ำ เเต่ก็มีเด็กที่ไหนไม่รู้มาเดินชนเค้า

น่าจะเป็นเด็กใหม่

เเต่เเม่งน่ารักว่ะ :)หน้าอมชมพู ปากเล็กเเดงๆ

เห้ย!!นี่กูคิดเหี้ยไรเนี่ยมันเป็นผู้ชายนะเว้ยย

"เป็นเชี้ยไรทำหน้าตาเหมือนปวดขี้ยังงั้นน่ะ"คิริวเห็นมาวินพึมพัมอยู่คนเดียวก็เลยถาม

"ไม่มีไร"มาวินปฎิเสธ

"ปะเเดกข้าวดีกว่าว่ะกูหิวจนจะเเดกพวกมึงเเล้วเนี้ยไปเถอะสัส"นทีบอกอีกสามคนเพราะเค้าหิวข้าวมาก

"เออๆไปพูดมากว่ะรำคาร"คิริวลุกขึ้นตบหัวนทีไปทีนึง

"โอ้ยย!! สัส มึงเอาตีนยันหน้ากูเลยมั้ยย"นทีบ่นเเละวิ่งตามคิริว

"ได้หรอว่ะ"คิริวเลิกคิ้วถามนที

"สัส กูประชด"นทีบ่นเเละเอามือไปตีคิริว

ชิม่อนกับมาวินส่ายหัวกับการขี้เล่นของทั้งสองอยู่ด้วยกันทีไรทะเลาะกันทุกที

ทั้งสี่เดินไปซื้อข้าวมีเเต่คนมองเเต่เค้าก็ทำเฉยๆก็คนมันหล่ออ่ะน่ะ (หลงตัวเองไปอีก)

"มึงงง"ชิม่อนสะกิดมาวิน

"อะไร"มาวินเลิกคิ้วถามชิม่อน

"น้องที่เดินชนมึงเมื่อกี้อ่ะ น่ารักว่ะ:) หน้าหวานก็ว่าผู้หญิงอีกว่ะ สเป๊คมึงเลยนี่หว่าเเต่ติดที่เป็นผู้ชาย หรือมึงอยากลองของใหม่ก็ได้น่ะเว้ยย"ชิม่อนบอกมาวินมาวินตบหัวช่ม่อนจนร้องเสียงดัง

"โอ้ยยยสัสตบกูทำเหี้ยไรเนี้ยย"ชิมก่อนถามมาวืน

"เเดกข้าวไปรำคารว่ะ"คิริวบอกทุกคนเงียบหมดเพราะตั้งใจกินข้าว

"ม่อนพาเราไปซื้อเค้กหน่อยดิ"นทีดึงเเขนให้ชม่อนพาไป

"เออชวนเเต่กุนี้เเหละ"ชิม่อนบ่นเเต่ก็เดินไปเป็นเพื่อน

มาวินนั่งดูน่านเค้ารู้สึกอยากเเกล้งเด็กคนนี้

เค้าเลยเรียกคิริว

"ริว มึงว่าถ้ากูจะเเกล้งเด็กนั้นเป็นไงว่ะ"คิริวหันมสเลิกคิ้วให้มาวิน

"เรื่องของมึงเหอะอย่าตกหลุมรักเค้าก็เเล้วกันล่ะ" ริวพูดกวนๆให้มาวิน มาวินทำตาเลิ่กลั่ก

"บ้า ไอ้สัสกูชอบผู้หญิงเว้ยย"มาวินพูดพร้อมยักคิ้วให้คิริว

"ทำปากดีไปเหอะมึงอ่ะ"คิริวพูดเเละก้มหน้ากินข้าวต่อ

"เออ"มาวินตอบกลับนั่งกดมือถือไปพลางๆ

ทางด้านของน่านฟ้า

"มึงทำไมพวกพี่เค้าหล่อจังว่ะ"น่านถามนนท์ที่ตอนนี้พวกเค้ากำลังยืนซื้อเค้กอยู่

"มึงอย่าไปมั่วกับพี่เค้าเถอะพี่เค้ารวยมาก เเละอันตรายได้น่ะ ได้ยินมาว่าพี่มาวินน่ะเป็นลูกมาเฟียด้วยนะ"นนท์บอกเพื่อที่จะไม่ให้น่านไปมั่ว

"กูอยากรู้ว่าจะโหดสักเเค่ไหนกันว่ะ"น่านทำหน้าเจ้าเลห์ นนท์ได้เเต่ถอนหายใจเค้าคงห้ามไม่ได้สิน่ะ

"ไม่ใช่ว่าอยากรู้อยากเห็นเพราะชอบพี่เค้านะ"นนท์ทำหน้ากวนน่าน

"บ้า!ใครชอบ"น่านพูดเสียงสูงเเต่ในใจเค้ารู้สึกปลื้มพี่เค้าตัังเเต่เเรก

"หรอ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ"นนท์ทำหน้ากวน เค้ารู้ว่าน่านปลื้มพี่มาวิน

"เออ ไปเลือกเค้กดีกว่า"น่านดึงมือให้ให้นนท์ไปเลือกเค้ก

น่านฟ้าเเละเพื่อนไปกินข้าวเเละขนมเส็จขึ้นบนห้องเพราะจะถึงคาบเรียน

"มึงเเม่งร้อนชิปหายไปหาติมเเดกดีไหมมึง"

หวานหันไปถามนนท์กับน่าน

"อือไปดิอยากกินของหวานพอดีเลยอ่ะ"น่านยักคอตอบ

"เราไปด้วยดิ"หวานกับน่านนักคอ

"แล้วมึงอ่ะไปป่ะ"หวานหันไปถามโอมที่ฟุบหน้าหลับอยู่บนโต๊ะ

"ขี้เกียจเดินอ่ะพวกมึงไปกันเลยซื้อมาฝากกูด้วยนะ" โอมตอบทั้งที่หน้าอย่างฟลุ๊คอยู่บนโต๊ะและรับต่อไป

"เออแม่ง ขี้เกียจตลอดเลยอ่ะมึงอ่ะ"หวานหันไปบ่นพึมพำ แต่หวานก็เดินไปซื้อขนมและไอศครีมมาให้โอม

น่านและนนท์เห็นได้แต่ส่ายหน้าเพราะสองคนนี้มักจะด่ากันประจำแต่ก็รักกันมากเพราะทั้งสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เด็กเด็กแม่ของเขาเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เรียนมัธยม

..........................

ตอนที่1 วันเเรก

..."โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง"...

เสียงพูดคุยต่างๆนานาเพราะวันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก

เด็กๆที่ไม่ได้เจอกันต่างมีเรื่องพูดกับเพื่อน

แต่ที่ทำให้ทุกคนตื่นเต้นมากคือวันนี้จะมีเด็กม.2 ย้ายมา

ทุกคนต่างลุ้นมากว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายโรงเรียนที่นี่ค่อนข้างดังมากซึ่งมีแต่คนรวยทั้งนั้นที่เรียนอยู่

และจะมีกลุ่มรุ่นพี่ม.5 ที่ฮอตมากเดินไปไหนก็มีแต่คนกรี๊ดคนรู้จัก ซึ่งเรียกว่า "4เทพบุตร"

แต่กลุ่มพวกเขาเป็นกลุ่มที่หน้านิ่งโหดบ้านรวยมาก พวกเขามีสิทธิ์มากกว่าคนอื่นเพราะเเก๊งพวกเขาเป็นคนบริจาคเงินให้กับทางโรงเรียน

หัวหน้าแก๊งชื่อ"มาวิน เมธนุกูล"

(พระเอก)หล่อรวย เป็นคนหน้านิ่ง โหด

กวนประสาท ลูกมาเฟีย ขี้อ้อน (อยู่กับเมีย) รักเพื่อนมากใครทำเพื่อนเจ็บ

นที "ภานุวัฒน์ อาชีวะจิต"หล่อ รวย เป็นเพื่อนที่สนิทกับมาวินมากที่สุด เพราะพ่อแม่ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกัน เป็นคนรักเพื่อน

ชิม่อน "วริทธิ์ กาญจนเจริญ" หล่อ รวย ขี้เล่นพูดมาก(แต่คนที่ไม่รู้จักจะเก็บแต่ทุกคนจะมองว่าน่ารัก) เป็นคนร่าเริง กินเก่ง ชอบกินขนมหวาน ทุกคนจะเอ็นดูเขามากและห่วงเขาที่สุด เพราะเขาหน้าหวานทำอะไรก็จะน่ารัก ปฏิเสธคนอื่นไม่เป็น

คิริว"ชินกร กาญจนรัตน์"หล่อ รวย หน้านิ่ง ไม่พูดกับคนที่ไม่สนิท แต่ถ้าสนิทจะพูดมากจนน่ารำคาญ รักเพื่อนมาก

ทางด้านของนายเอก

สวัสดีครับผมชื่อ "น่านฟ้า"หรือเรียกน่านก็ได้นะครับ

"น่านฟ้า เจริญทรัพย์ธนากรุ๊ป"เป็นคนงอแงอยากรู้อยากเห็น โมโหร้าย แต่จะทำเป็นไม่รู้เรื่องซื่อๆใสๆ ทั้งที่เป็นคนรู้มาก

ผมพึ่งย้ายมาจากอเมริกาครับ เพื่อมาอยู่ที่นี่กับคุณตา ท่านรักและคิดถึงผมมากผมจึงตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่นี่ คิดถึงป๊ากับม๊าเมื่อไหร่ค่อยไปเยี่ยม

ผมเป็นลูกคนเล็กครับผมมีพี่ชาย 1 คน

ชื่อพี่"หมอก ธนภัทร เจริญทรัพย์ธนากรุ๊ป"

พี่ชายผมหล่อมากครับ แล้วก็หวงน้องมากอีกด้วย

อ๋อผมลืมบอกครับว่าบ้านผมรวย เป็นเจ้าของห้างหลายสาขาทั้งในและนอกประเทศ

แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าลูกชายคนเล็กของ

"ตระกูลเจริญทรัพย์ธนากรุ๊ป"เป็นใครเพราะม๊ากับป๊าบอกว่า คู่แข่งทางธุรกิจจะมาทำร้าย

แต่จะมีบางส่วนน้อยที่รู้จักผม ซึ่งจะต่างจากพี่หมอกที่มีคนรู้จักมาก เพราะม๊ากับป๊าให้พี่หมกออกงานกับท่านเป็นประจำ

แต่ม๊าก็ให้บัตรไว้สำหรับใช้จ่ายซึ่งเป็นบัตร VIP ใครเห็นก็ต้องรู้ว่าเป็นคนไม่ธรรมดาเพราะเป็นบัตรที่หายากและแพงมาก

"อย่าสนใจเรื่องของผมมากเลยมาสนใจกลับวันแรกกับการที่ย้ายมาใหม่ดีกว่า"

"แจ็ค"อายุ 25 ปีเป็นคนขับรถและดูแลซึ่งมาให้เขาขอดูแลผมตั้งแต่เล็กๆเขาจึงต้องมาส่งผมซึ่งเป็นคำสั่งของม๊า

รถหรูจอดหน้าอาคารโรงเรียนซึ่งเป็นจุดสนใจมาก เด็กหนุ่มไม่อยากเป็นจุดสนใจ จึงมีอาการงอนที่ เเจ็คทำให้เขาเป็นจุดสนใจ

"คุณหนูครับให้ผมเดินไปส่งในห้องเรียนไหมครับ"แจ๊คถามน่านที่งอนอยู่

"ไม่ต้องมาพูดเลยเราเดินไปได้เองแหละตอนเย็นต้องทำใจเรานะเพราะเรางอนอยู่" นานตอบแจ็คไปแต่เขาไม่ได้งอนจริงๆเขาแค่แกล้งแจ็ค ทั้งสองสนิทกันมากเพราะแจ็คดูแลเขาตั้งแต่เด็กๆ

"ครับอยากได้อะไรบอกผมได้เลยครับ"แจ็คพูดกวนๆและลงไปเปิดประตูรถให้น่าน

"เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวเราโทรไปบอกนะบ๊ายบาย"น่านบอกแจ็คแล้วลงจากรถ

น่านฟ้าเดินไปที่ห้องวิชาการซึ่งไปหาครูที่ปรึกษา

ระหว่างทางเดิน ก็มีคนมองน่านฟ้าบางคนก็ชมว่าน่ารัก บางคนก็บอกว่าเหมาะกับตัวเองอะไรต่างๆเยอะแยะมากมาย แต่นั่นก็ไม่ได้สนใจ

จึงเดินไปหาครูที่ปรึกษา ครูที่ปรึกษานำเขาไปที่ห้องA ซึ่งเป็นห้องเรียนที่เก่งที่สุด

ในห้องที่กำลังพูดคุยกันอยู่ก็เงียบทันทีที่น่านฟ้าเดินเข้ามาในห้อง

"นักเรียนทุกคนคะนี่เพื่อนใหม่ของเราดูแลเพื่อนให้ดีด้วยนะคะ"ครูพูดก็ยิ้มให้น่านฟ้า

"แนะนำตัวกับเพื่อนๆหน่อยค่ะ"ครูพูดจบน่านฟ้าก็ยกมือแนะนำตัว

...*ต้องขอโทษคนอ่านด้วนน่ะค่ะที่ทำตอนที่1หายเพราะไรท์เผลอกดไปลบ*🙏🥺...

ตอนที่ 3 ดูหนัง

16:30

...Rrrrr~~(เสียงโทรศัพท์)...

"ฮัลโหลเเจ๊คมารับเราหน่อยเราเลิกเรียนเเล้ว"ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียน

"คับผมรอคุณหนูอย่าหน้าประตูทางเข้าคับหรือจะให้ผมเข้าไปรับข้างในคับ"เเจ๊คอยากเข้าไปรับข้างในเเต่กลัวน่านงอนอีกเค้าก็เลยต้องรอยู่หน้าโรงเรียน

"ไม่เป็นไรอ่ะเดี๋ยวเราเดินไปที่รถเอง ไม่อยากเป็นจุดสนใจอ่ะ"

"ครับ เดี๋ยวผมรอข้างนอกนะครับ"เเจ๊คพูดจบน่านก็รีบตัดสายทันที

ระหว่างทางเดินเค้าก็เห็นมาวินจ้องมาที่เค้า

เเต่เค้าก็ทำเป็นหลบสายตาเเลเดินต่อโดยไม่ได้สนใจ

มาวินเห็นน่านไม่สนใจเค้าเลยเดินมาดักหน้า

เค้าค่อยข้างไม่พอใจ เพราะมีเเต่คนเค้าหาเค้าไม่มีคนเดินหนี

"เห้ยยมึง "มาวินเรียกน่านฟ้า น่านฟ้าได้ยินจึงต้องชะงัก เพราะมาวินจับข้อมือเค้าไว้

"มีไรรึป่าวครับพี่"น่านฟ้าพยามทำหน้านิ่ง เก็บอาการเขิน

"ไปดูหนังเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ"น่านทำหน้างงเพราะเค้าไม่ได้สนิทกันเลยอยู่ๆก็มาชวนไปดูหนังเนี้ยนะ

"ทำไมผมต้องไปด้วยอ่ะ" น่านฟ้าพูดกวนทำตาเเป๋ว จ้องหน้าส่ายหัวไปมา มันทำให้มาวินหน้าเเดงเพราะเค้าเขิน น่านฟ้าทำหน้าน่ารักใส่เค้า

"กะ ก็ กูอยากชวนมึงไปอ่ะมีไรป่ะ ถ้ามึงไม่ไปกูก็จะอุ้มตัวมึงไปเเน่" มาวินพูดเสียงตะกุเเละกลับมาทำหน้านิ่งเหมือนเดิม

"เออๆเดี๋ยวโทรไปบอกคนขับรถเเป๊บ"เค้าบอกมาวิน กดโทรไปหาเเจ๊ค

มาวินยืนดูน่านที่กำลังกดมือถืออยู่ยิกๆ ทำให้ดูเเล้วน่ารัก ใบหน้ามีเหงื่อยหน่อยเพราะอากาศ เค้าอยากเอาผ้าไปเช็ดให้ เเต่เค้าไม่กล้า เห้ยย!!กูคิดเหี้ยไรเนี้ย (มาวินคิดในใจ)

เเละยืนฟังน่านคุยมือถือ

"เเจ๊ควันนี้เรากลับดึกหน่อยล่ะกัน เราจะไปดูหนังกับรุ่นพี่อ่ะ เส็จเเล้วเดี๋ยวเราโทรหานะ"

น่านโทรไปรายงานเจ๊คเค้าพูดเสียงอ้อน มันทำให้มาวินหงุดหงิดเเปลกๆ ที่น่านฟ้าพูดเสียงอ้อนกับคนอื่น

เหี้ยเอ้ย!!แล้วกูจะหงุดหงิดทำแม่งไรวะ

มาวินบ่นพึมพัม

น่านฟ้าที่เห็นมาวินบนอะไรอยู่เขาก็หันไปถามมาวิน "พี่บ่นอะไรเนี่ย" นั่นฟ้าทำหน้างง

"เรื่องของกู ป่ะ ไปได้แล้วเสียเวลาว่ะ"มาวินหันไปตอบน่านฟ้ากวนๆ และ ดึงแขนนางฟ้าขึ้นรถหรู

"เดินไปเองได้น่าา ไม่ต้องดึงก็ได้ป่ะ"น่านฟ้าทำท่าไม่พอใจและสะบัดแขนมาวินออก

"เออรีบๆขึ้นมาพูดมากว่ะรำคาญ"มาวินพูดและเดินขึ้นไปนั่งบนรถ

ทั้งสองขึ้นมานั่งบนรถได้สักพักมาวินก็ขี่รถเเล่นออกไป บนรถปกคลุมไปด้วยความเงียบ น่านฟ้าไม่ชอบความเงียบก็เลยอย่าพูดทำลายบรรยากาศ

"พี่ๆชื่ออะไรอ่ะผมยังไม่รู้จักชื่อพี่เลยนะ"น่านฟ้าหันไปถามมาวิน มาวินไม่ตอบเขานั่งเงียบเขาอยากจะกวนเด็กคนนี้

เค้าเห็นน่านฟ้าไม่พอใจเขาเลยถามว่า

"อยากรู้ชื่อกูทำไม"มาวินถามหน้านิ่ง

"โห้ ??ไรอ่ะถ้าผมถูกลักพาตัวถูกขโมยของจะรู้ป่ะว่าใครว่ามากับใคร"นางฟ้าทำท่าทางน่ารักมาวินรีบหันมาบอกชื่อ

เพราะน่านฟ้าทำให้เขาหน้าแดง

"กูชื่อ มาวิน มึงอ่ะชื่ออะไรวะ"มาวินหันกลับไปถามน่านฟ้า

"ผมชื่อ"น่านฟ้า"ครับเรียกว่า น่าน ก็ได้ครับ"

"จริงๆกูนึกว่ามึงเป็นผู้หญิงนะเนี่ยตั้งชื่อเหมือนผู้หญิงหน้ามึงเหมือนผู้หญิงอีกว่ะ"

"คนน่ารักก็แบบนี้แหละนะ"น่านหันไปพูดและส่งยิ้ม😊

มาวินไม่พูดอะไรทั้งๆที่ในใจเขาอยากจะฟัดงานเต็มที

"ว่าแต่พี่วินจะดูหนังเรื่องอะไร ครับแนวไหนหรอ"น่านหันไปถามมาวิน

มาวินเขาอยากแกล้งน่านเขาจึงคิดว่าน่านกลัวผีเขาเลยอยากดูหนังผี(คิดในใจ)

"กูว่าเอาหนังผีดีกว่าตื่นเต้นดี"

"เอาสิผมก็อยากดูเหมือนกันว่าหนังผีไทยจะตื่นเต้นถ้าหนังผีเมืองนอกหรือเปล่านะ"นางฟ้าทำท่าตื่นเต้น ไม่มีอาการกลัวหรืออะไรสักนิด แต่มาวินกับคิดว่าน่านฟ้าอาจจะกลัวแต่ไม่แสดงอาการ

"หึหึ😏😏"มาวินหัวเราะในลำคอ

..." ห้าง xxx "...

"เดี๋ยวมึงไปซื้อป๊อปคอร์นกับน้ำละกันเดี๋ยวกูไปซื้อตั๋วก่อน"

"ครับ พี่วินขอเบอร์หน่อยดิกลัวหลงเดี๋ยวหาไม่เจออ่ะ"

ที่จริงเขาอยากได้ LINE มาวินเขาจึงถือโอกาสขอเบอร์เลย(ร้ายไม่เบานะเนี่ยเราอ่ะ:)

นั่งยื่นโทรศัพท์ไปให้มาวินมาวินกดสักพักแล้วก็เมมเบอร์ให้

"รีบๆเลยอย่าช้าอยู่" มาวินเอามือไปผลักหน้าผากน่าน นางทำหน้ายู่

"เออรู้แล้วน่าาา ขี้บ่นจริงคนแก่เนี่ย"น่านฟ้าบบ่นพึมพำๅและรีบเดินไปซื้อป๊อปคอร์น

ในโรงหนัง

หนังเริ่มฉายได้สักพัก มาวินเองที่เป็นคนเริ่มสั่น (กลัวผี)เเต่ท่าทางของน่านกลับตื่นเต้นไม่มีความรู้สึกกลัวเลยแม้แต่นิด เขาคิดในใจว่านี่กูคิดผิดหรือคิดถูกวะที่จะแกล้งคนอย่างมัน

น่านฟ้าที่หัวหินมาวินก้มหน้าเขาจึงสะกิดให้หันไปที่หน้าจอมาวินร้อง "กรี๊ด~~ 😱😬"ลั่านโรงหนังเพราะผีโผล่ เต็มหน้าจอ

น่านเห็นหน้ามาวิน มีเหงื่อโซก🥵เขาจึงนำทิชชู่ไปเช็ดบนใบหน้าทำให้หน้าทั้งสองใกล้กัน

น่านฟ้าที่ได้สบตากับมาวินจึงรีบออกและให้มาวินเช็ดเอง

ทั้งสองเดินออกมาจากโรงหนังถ้าพี่พูดว่า

"ถ้าบอกว่าพี่กลัวตั้งแต่แรกก็ไม่ต้องดูก็ได้นะเพราะผมรู้ว่าพี่จะแกล้งผมฮ่าๆๆ"น่านระเบิดเสียงหัวเราะและเดินตามมาวินที่ตอนนี้เขาหัวเสียมาก

"กูไม่ได้กลัวโว้ยยย~~แค่หวิวหวิว"มาวินยักคิ้ว

"ครับไม่ได้กลัวเลยครับแค่เหงื่อออกแค่นั้นเอง"น่านฟ้าทำหน้ากวนเเซวมาวิน

"จะกินอะไรไหมหิวหรือเปล่า"มาวินหันมาถามน่านฟ้า"

"ไม่ดีกว่าครับผมว่าจะกลับไปทานที่บ้านกับแจ๊คงั้นเราแยกกันตรงนี้ดีกว่านะครับ"

"มึงจะให้กูไปส่งที่บ้านไหม"

"

"ไม่ดีกว่าครับเดี๋ยวผมโทรให้แจ็คมารับดีกว่าวันนี้รบกวนมากแล้วนะครับงั้นผมขอตัวนะครับ"

"งั้นกลับดีๆกูไปละ"มาวินหันไปพูดกับน่านแต่ที่จริงเขาอยากไปส่งน่านที่บ้านแต่ก็แล้วแต่เจ้าตัวเขาไม่อยากวุ่นวายจนเกินไป

"ครับบ๊ายบาย"น่านหันไปโบกมือและยิ้มให้กับมาวิน

Rrrrr~~

20:47

"แจ็คมารับเราหน่อยที่ห้าง xxx"น่านโทรไปบอกแจ็คให้มารับ

"ครับผมเดี๋ยวจะไปรับเดี๋ยวนี้แหละครับอย่าไปเที่ยวกับแฟนหรือใครนะครับเนี่ยบอกคุณหญิงนะครับ"แจ็คพูดกวนๆ

"แฟนที่ไหนไม่มีนามารับได้แล้วอย่าพูดมากเรายังงอนอยู่นะ"

"ครับๆกำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ"

...น่านรอให้เจ็คมารับ.............

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!