เป็นมือใหม่นะค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกที่แต่งอาจจะมีผิดพลาดบางส่วน

ขออภัยด้วยนะคะ

แนะนำตัวละคร

ยาส\=เย็นชา โหด ลูกชายคนโตของตระกูลมาเฟีย

รักน้องสาวมาก(พระเอกss2)

อายุ28ปี

โฟเน่\=ร่าเริง สดใส น่ารัก เมื่อไรที่โหดก็น่ากลัว (น้องสาวพระเอกss2)อายุ18ปี(นางเอก

ss1)

แนน\=สวย ใครไม่รู้จักดีคิดว่าเป็นคนหยิ่งๆ รักครอบครัว คุณหนูตระกูลมาเฟีย(นางเอกss2)อายุ21ปี

นัท\=โหด ปากหมา เจอกับน้องพระเอกทีไรกัดกันทุกที เป็นเพื่อนพระเอก(พี่ชายนางเอกss2)อายุ29ปี(พระเอกss1)

(ที่เเนะนำมานี้มีแค่บางส่วนเท่านั้นยังมีตัวละครตัวอื่นอีก)

มีรถคันหนึ่งขับไปที่โกดัง มีหญิงสาวลงมาจากรถ

แนน:"สวัสดีค่ะท่านพ่อ"

พ่อของแนน:"ว่าไงลูกสาวสุดสวยของพ่อได้ข่าวว่าฆ่าไปหลายคนแล้วนิ"

(พ่อของแนนชื่อแซม เป็นคนดีรักลูกมากอยากให้ลูกสาวมีความเป็นผู้หญิง)

พ่อของแนน(แซม):"พ่อมีข้อเสนอมาให้"

"ถ้าแนนทำตัวให้เรียบร้อยไม่ไปมีเรื่องกับใคร"

"เป็นเวลา 1 เดือน พ่อจะให้เงิน50,000,000บาท"

"แต่ทำไม่ได้จะหักเงินครั้งละ1,000,000

บาทต่อวัน และยึดรถสุดที่รักของแกด้วย"

แนน:"ได้ค่ะ แต่

เหลือแค่1อาทิตย์ได้มั้ย"

พ่อของแนน(แซม):"ได้สิ พ่อก็แค่อยากเห็นแกเรียบร้อยบ้างเท่านั้น แล้วฉันจะส่งคนไปคอยจับตาดูแก"

แนนขี่รถออกไปจากโกดังไปที่บ้าน

ถึงบ้านแนน

แนน:"พ่ออยากเห็นแกเรียบร้อยบ้าง บลาๆๆๆ"

แม่ของเเนน:"เป็นไรรึป่าว ใครทำให้ลูกโกรธมา"

นัท:"นั้นสิ"

เเนน:"เปล่าค่ะ"

(แม่ของแนนชื่อเมร่า ใจดี เป็นมิตร ใครดีมาดีกลับ รักลูกมาก ไม่เคยดูถูกคนอื่น)

แม่ของแนน(เมร่า):"วันนี้แม่จะไปคุยธุระกิจกับตระกูลมังกรดำ"

(ตระกูลมังกรดำเป็นตระกูลของพระเอก

ส่วนนางเอกคือตระกูลจิ้งจอกขาว)

เเนน:"ไปด้วยคนค่ะ"

นัท:"ผมด้วยครับ"

ทุกคนขึ้นรถไป

หน้าบ้านตระกูลมังกรดำ

แม่ของแนน(เมร่า):"เดี๋ยวแม่กดกริ่งก่อนนะ"

แนน:"เค้าไม่มาตอนรับเราหรอค่ะ"

แนนหยิบปืนที่อยู่ใหกระเป๋าขึ้นมาแล้วยิงขึ้นฟ้าหนึ่งนัด ปั้ง!!

บอดี้การ์ด:"ใคร!!"+หยิบปืนจะยิง

แนน:"ใจเย็นๆพวกเรามาคุยธุระกิจ"

บอดี้การ์ด:"คุณชาย คุณหนูครับพวกเขาบอกว่ามาคุยธุระกิจครับ"

คุณชาย(ยาส):"ให้พวกเขาเข้า"

เเนน นัทและเมร่าเข้าไปในบ้าน

แนน:"แม่เข้าไปก่อนนะค่ะ"

แนน:"นี้กุญแจรถเอาไปจอด แล้วมารับเงิน"

นัท:"น้องสาวของเราโหดนะเนี้ย"

โฟเน่:"พี่ยาสเมื่อกี้นี้ใคนเป็นคนยิงปืนหรอค่ะ"

ยาส:"พี่จะรู้ได้ไง"

แนน:"พี่ยิงเองจ๋ะ"

โฟเน่:"พี่คนสวยค่ะพี่ชื่ออะไรหรอ"

แนน:"ชื่อแนนค่ะ"

นัท:"ยาสเด็กคนนี้เป็นใครฉันเป็นเพื่อนแกมาตั้งนานไม่เคยเห็นหน้า"

ยาส:"น้องสาวฉันเอง ตลอดมาน้องสาวฉันอยู่ต่างประเทศกับพ่อแม่มาตลอดนายก็ต้องไม่เตยเห็นอยู่แล้ว"

โฟเน่:"แล้วนายน่าแก่ๆที่ยืนอยู่ข้างๆพี่แนนชื่ออะไร"

นัท:"พี่ชื่อนัท แล้วเมื่อกี้เธอว่าน่าใครแก่ห้ะ!!"

โฟเน่:"นายหูฝาดหรือฉันไม่ไดพูดนะ"

ยาส:"...เลิกทะเลาะกันแล้วเข้าเรื่อง โหเน่มานั่งข้างๆพี่"

โฟเน่:"ก็ได้ค่ะ"

แม่ของแนน(เมร่า):"เจอกันครั้งแรกก็ทะเลาะกันเลยนะ"

แม่ของแนน(เมร่า):"เรื่องที่เราจะคุยด้วยคือ อาวุธสงครามมูลค้ากว่า200,000,000

บาท"

ยาส:"เราจะไปส่งที่สนามบินแต่ก็จะมีพวกตำรวจคอยดักไว้อยู่นี้สิ มันก็เป็นไปได้ที่จะถูกพวกมันจับ"

แม่ของแนน(เมร่า):"มันก็พอมีคนที่ทำได้อยู่"

เมร่ามองไปที่แนน

แนน:"หนูหรอค่ะ"

เมร่า:"ใช่"

แนน:"แต่หนูไม่ทำให้ฟรีนะค่ะ"

ยาส:"แน่นอน/หน้านิ่ง"

โฟเน่:"งั้น...หนูไปกับพี่แนนด้วย"

โฟเน่:"ถ้าสำเร็จ ส่วนแบ่งของหนูแค่20,000,000พอค่ะ"

ยาส:"ถ้ามันสำเร็จ"

นัท:"แล้วเธอจะไปทำไมไปเป็นตัวภาระเปล่าๆ"

โฟเน่:"แล้วจะทำไม"

ยาส:"ได้สิ ถ้าน้องของพี่จะไป"

นัท:"ห้ะ! นายไม่กลัวน้องนายตายหรือไง"

ยาส:"นั้นน้องสาวฉันนะ ฉันรู้จักสาวฉันดี"

ยาส:"หรือว่า...นายเป็นห่วงน้องสาวของฉัน"

นัท/โฟเน่:"ไม่มีทางและจะไม่มีวัน"

นัทและโฟเน่มองหน้ากัน

เมร่า:"นั้นแน่ พูดพร้อมกันด้วย"

เมร่า:"นัทลูกก็ไปค่อยดูแลน้อง และน้องโฟเน่ด้วยนะ"

นัท:"ได้ครับ แต่ผมจะไม่ดูแลยัยโฟเน่นะครับ"

โฟเน่:"แล้วฉันขอให้นายมาดูแลรึไง"

ยาส:"ไม่ต้องดูแลน้องสาวฉันหรอก

น้องสาวฉันเก่งกว่านายกว่านายมาก"

ยาส:"งั้นก็ตามนี้"

ทุกคนแยกย้ายกัน นัท แนนและเมร่า ก็กลับบ้าน

เมร่า:"ลูกชอบเมร่าหรือเปล่า"

นัท:"ไม่ครับ"

เมร่า:"แม่ได้ยินว่าโฟเน ฮอตมากเลยนะมีแต่คนตามจีบเยอะมากแต่ค่อยไม่มีคนกล้าเท่าไรเพราะพี่ชายเขารักน้องมาก"

นัท:"จริงหรอครับ ผมไม่เชื่อเลยว่าไอยาสมันจะ

หวงน้องมัน"

เมร่า:"โฟเน่ทั้ง ฉลาด น่ารัก สวยและก็เก่งไปหมดทุกด้าน

ก็ไม่แปลกที่ยาสจะหวง น่ารักขนาดนั้นน่ะ"

เมร่า:"ถ้าลูชอบโฟเน่ พอน้องอายุ20ปี แม่จะใหลูกทั้งสองหมั้นกันหรือตอนนี้ดีเลย"

แนน:"หนูเห็นพี่นัทกับน้องโฟเน่ทะเลาะกันน่ารักดีนะค่ะ เข้ากันน่าดูแล้วหนูก็จะได้มีน้องสาวน่ารักๆด้วย"

เมร่า:"นั้นสิ"

นัท:"แม่!ยัยแนน!ผมไม่ชอบเด็กนะครับ"

นัท(ในใจ):"ยัยโฟเน่ ก็น่ารักจริงๆนั้นแหละ แล้วเราจะชมยัยนั้นทำไมเราไม่ชอบยัยนั้นนี้หน่า"

วันต่อมา โฟเน่ แนนและนัทต้องไปส่งอาวุธสงครามที่สนามบิน