ลูคัส
เธอคนนั้นผู้มั่วเมากับยาได้ถอดเนกไทของผมออกตั้งแต่บนรถ ซึ้งผมพยายามไม่กระทำอันใดที่เกินเลย
แต่เธอใช่คำพูดอ่อดอ้อน อ้อนผมจนมิอาจละสายตาได้เธอคนได้สัมผัสเข็มขัดผมแล้วดันไปคล่ำตรงสิ่งที่ไม่ควร มันทำให้ลโมกทันใด เหมือน มีใครให้กินยานั้นด้วย
ผมจึงระงับความอยากด้วยการจูบอันเร่าร้อน
แต่น้าเสียดายที่ต้องหยุดเพราะเรา2คนนั่งอยู่บนรถ
จึงต้องหาโรงแรมสักแห่ง ในการช่วยชีวิตเธอคนนั้น
.......
.......
.
.......
เราจึงไปต่อที่โรงแรม
อาทาเนเซีย
กลิ่นกายของเขาช่างยั่วยวนเหลือเกินมันหอมเสียจนอดใจไม่ได้
ยังไม่ทันถึงห้องจู่ๆฉันก็นึกสนุก ดูดคอเขา
ลูคัส
เฮ้ย ฉันสดุงไปทั่งตัว
......................
...หลังจากนั้น...
...เราก็ถึงห้อง...
อาทาเนเซีย
ฉันไม่รีรอผลักเขาลงเตียง แล้วปลดกระดุมของเขาออก
ลูคัส
"อาทาเนเซีย !!! "
อาทาเนเซีย
"ขอโทษ ฉันไม่ไว้แล้ว"
ลูคัส
"อย่าจับตรงนั้น"
......เธอคนนั้นได้ถอดกางเกงของเขาคนนั้นออก......
ลูคัส
"เจ้า นี่โรคจิตไม่เบา"
อาทาเนเซีย
"ของมันแน่"
ลูคัส
"ข้า ไม่ยอมโดนเจ้ากระทำหรอกนะ"
"อย่าปล่อยตัวลุ่มลามกับใครแบบนี้เด็ดขาดฉันไม่ชอบ"
"เข้าใจใช่ไม"
อาทาเนเซีย
"เข้าใจแล้วน้า"
...ลูคัส...
หืม!!!
ะ
ลูคัส
"เจ้าอย่าลืมว่าข้าไม่ใช่เพื่อนเจ้าเหมือนเมื่อก่อนแล้วข้าในตอนนี้คือ ผู้ชาย ที่พร้อมจะกินเจ้า"
อาทาเนเซีย
"ข้าจะไม่เสียใจภายหลังอย่างแน่"
ลูคัส
"เจ้าพูดเองนะ"
ชายคนนั้นได้จูบหลังหูของเธอพร้อมกับกระซิบว่า
...เจ้าเป็นของข้าแล้ว...
ชายคนนั้นได้จูบเธอไปทั่วทั่งร่างกาย ทิ้งรองลอยไว้หลายตำแหน่ง เขาคนนั้นได้รับความบริสุตรของเธอไปหมดแล้ว เธอคนนั้นดูมีความสุขกับชายคนนั้น ที่พึงจะเจอหน้ากันแค่วันเดียวแต่หารู้ไม่ว่าคือเพื่อนรักของเธอใน15ปีที่แล้ว เรื่องราวจะเป็นเช่นไร
ไปติดตามเล่มจริงด้วยน้า เรื่องหนูในอุ้มมือราชสี
อย่าดราม่าเรื่องการเรียบเรียงคำนะ ได้โปรดเข้ารู้ว่าเค้าทำได้ไม่ดีถ้ามีตอนหน้าเค้าจะทำให้ดีกว่านี้
อาทาเนเซียลูคัส บัยบายฮ่ะ ขอบคุณครับที่รับชม
^^^^^^ผู้แต่ง ^^^^^^
^^^ฐิตาภรณ์^^^
^^^^^^19/10/63^^^^^^
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
