I LOVE YOU TO THE MOON AND BACK...
Chapter 1
The sun sets to rise again school.
บรรยากาศยามเช้าของการเรียนภายในห้องมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวของการพูดคุย
ทันทีที่เสียง'แกร๊ก'ดังขึ้นนั่นคือสิ่งที่สื่อว่ามนุษย์เงินเดือนได้มาแล้ว
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
//เดินเข้ามาภายในห้องเรียน
ภายในห้องจากที่มีเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวคนเดินเพ่นพ่านตอนนี้ได้สงบลงเหมือนไม่เคยวุ่นวายมาก่อน
นักเรียนตัวประกอบชาย
1 : โห่ยจารตกใจหมดเลยนึกว่าจารแสงเดือนมา
นักเรียนตัวประกอบชาย
2 : จริงมางี้ตกใจเด้นี่
จากที่สงบได้สักพักก็กลับมาวุ่นวายอีกครั้งเมื่อได้เห็นว่าคนที่เดินเข้ามาภายในห้องเรียนไม่ใช่นางมารคนนั้น
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
เห้ยๆ
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
ถึงฉันไม่ใช่ครูแสงเเดือนที่ก้าวเข้ามาพวกเธอก็ช่วยเงียบๆที
นักเรียนตัวประกอบชาย
1-12 : ค้าบบบ~
นักเรียนตัวประกอบหญิง
1-7 :ค่าๆ
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
เอ้าล่ะ
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
ที่ฉันมาไม่ได้มาสอนแทนอะไรหรอก
นักเรียนตัวประกอบชาย
5 : เอ้า
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
เอ้าอะไร //มอง
นักเรียนตัวประกอบชาย
5 : เปล่าค้าบบ //ยกมือไหว้
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
//ส่ายหัวพร้อมเบะปากเบาๆ
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
ครูพาเพื่อนใหม่ที่เพิ่งย้ายมา มาห้องทำความรู้จัก
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
เยว่ซินPlease come into the classroom
คำอ่าน : พลีส คัม อินทู เดอะ คลาสรูม
คำแปล : โปรดเข้ามาในห้องเรียน/กรุณาเข้ามาในห้องเรียน
เยว่ซิน[YUE XIN]
//เดินเข้ามาในห้อง
นักเรียนตัวประกอบหญิง
1: โห่ย~มึงหล่อม้ากกก
นักเรียนตัวประกอบหญิง
3 : จริงไอ้เหี้ยกุจะเป็นลม // ยกมือแนบหน้าผาก
เยว่ซิน[YUE XIN]
//ยืนข้างๆนลิน
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
Please, introduce yourself
อ่าน : พลีส อินทระดูซ ยัวร์ เซลฟ
แปล : กรุณาแนะนำตัวคุณเอง
เยว่ซิน[YUE XIN]
//พยักหน้า
เยว่ซิน[YUE XIN]
Hello 大家好! // ยิ้มอ่อน
大家好 - Dàjiā hǎo
สวัสดีทุกคน
เยว่ซิน[YUE XIN]
My name is เยว่ซิน
เยว่ซิน[YUE XIN]
เรียก ซิน สั้นๆก็ได้ครับ!
เยว่ซิน[YUE XIN]
ผมมาจากจาก China
เยว่ซิน[YUE XIN]
ผมเป็นลูกครึ่ง China and Thai ครับ // ยิ้มกว้างกว่าเดิมเล็กน้อย
เยว่ซิน[YUE XIN]
ผมฟังไทยออกครั๊บ
เยว่ซิน[YUE XIN]
แล้วผมก็พูดไทยได้นิดหน่อย //ทำมือ🤏🏻
นักเรียนตัวประกอบหญิง
3 : อ่ยย น่าร้ากกก //ท้าวคางมอง
เยว่ซิน[YUE XIN]
//ยิ้มให้
นักเรียนตัวประกอบหญิง
3 : แอ๊ก! //ฟุบลง
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
เห้ออ //กุมขมับ
นักเรียนตัวประกอบชาย
5 : บ้าผู้ชาย
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
พอๆ
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
เยว่ซินเธอหาที่นั่งว่างๆนั่งได้เลยนะ
เยว่ซิน[YUE XIN]
ครับ //พยักหน้า
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
แล้วก็พวกเธอทุกคนห้ามทำอะไรเพื่อนนะ //หันมามองเหล่านักเรียน
นักเรียนช/ญบางคน : ครับบ/ค่าา
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
ดี
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
งั้นฉันไปละ
อาจารย์นลินญา[Class teacher]
อย่าให้มีครูคนไหนมาฟ้องฉันนะ
นลินพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
อิหล่าโซดาป๊อป
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ข่อยคิดถึงแต่เจ้าเด้อ
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ทุกหยดที่ข่อยดื่มเจ้า
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ทักทายค่ะ
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
สวัสดีวันจันทร์
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
สวัสดีวันอังคาร
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
สวัสดีวันพุธ
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
สวัสดีวันพฤหัสบดี
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
สวัสดีวันศุกร์
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
สวัสดีวันเสาร์
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
สวัสดีวันอาทิตย์
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ไรท์ซื่อหลิงเมี่ยวเมี่ยวจ้า
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
เรียกสั้นๆ
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ไรท์
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
👉🏻👈🏻🎊🥺
Chapter 2
เยว่ซินมองหาที่นั่งว่างที่เขาจะไปนั่ง แล้วเขาก็เห็นมามีที่ว่างที่นึงอยู่หลังสุดของห้อง
การจัดที่นั่งในห้องคือเป็นคู่2คน
เยว่ซิน[YUE XIN]
//เดินไปที่โต๊ะ
พาเยว่ซินเดินเข้ามาใกล้ก็ได้พบว่ามีเพื่อนผู้ชายนั่งอยู่ฝั่งชิดหน้าต่างกำลังฟุบหน้าลงกับโต๊ะนอนอยู่
เยว่ซิน[YUE XIN]
...(ปลุกดีมั้ยนะ)
เยว่ซิน[YUE XIN]
//เอื้อมมือไปจะสะกิด
เยว่ซิน[YUE XIN]
หือ? // หันไปมอง
ต้นน้ำ
กูว่ามึงอย่าดีกว่าถ้ายังอยู่ครบ32
ต้นน้ำ
เออน่ะ เอาเป็นว่ามึงหาที่นั่งอื่นเถอะ
เยว่ซิน[YUE XIN]
ที่ผมเห็นคือมันมีแค่ตรงนี้ครับ
เยว่ซิน[YUE XIN]
//เหลือบมองคนที่พูด
เสียงทุ้มดังคนมาจากที่นั่งข้างหน้าต่าง
เยว่ซิน[YUE XIN]
ขอบคุณนะ //นั่งลงกับเก้าอี้
เยว่ซิน[YUE XIN]
ว่าแต่ นายชื่ออะไรหรอ //มองคนที่ยืนอยู่
ต้นน้ำ
เรียก น้ำ ก็ได้สั้นๆ
ต้นน้ำ
จารมาแล้วเดี๋ยวค่อยคุยกัน
เยว่ซิน[YUE XIN]
อืม //พยักหน้า
เยว่ซิน[YUE XIN]
//หันมามองคนที่นั่งข้างๆ
เยว่ซิน[YUE XIN]
หลับอยู่รึเปล่า?
ด้วยความที่ฮารุนั่นฟุบหน้าลงกับโต๊ะทำให้น้ำเสียงที่พูดออกมานั้นอู้อี้เล็กน้อย
เยว่ซิน[YUE XIN]
นายชื่ออะไรหรอ
เยว่ซิน[YUE XIN]
ผมชื่อเยว่ซินนะ
เยว่ซิน[YUE XIN]
ต่อจากนี้ขออนุญาตนั่งเรียนข้างนายนะ
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
วันที่ที่แต่งตอนนี้
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
คือพึ่งดูเขมตอน9
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ไม่ไหว
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
น้ำตาตกตั้งแต่เริ่มตอนจนจบตอนเพลงจบตั้งร้อง
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ไม่ร้องทำมะดาร้องแบบเอาเป็นเอาตาย
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
งื้อออฉันไม่เหลือใครแล้วนะเขม
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
โอ้ยยยขึ้นบขส. ไปอุบลก่อนละ
ไม่เล่นค่ะไรท์เป้นอินโทเวิด
ไปกอดพี่ภีม🥺
Chapter 3
เยว่ซิน[YUE XIN]
//มองคนข้างๆ
เยว่ซิน[YUE XIN]
(เค้าฟุบนอนอย่างนี้ตั้งแต่เช้าแล้ว)
เยว่ซิน[YUE XIN]
(ไม่เมื่อยรึไงกัน?)
เยว่ซิน[YUE XIN]
เที่ยงแล้วนะ
เยว่ซิน[YUE XIN]
ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย
ฮารุ[HARU]
//เงยหน้าขึ้นมา
เยว่ซิน[YUE XIN]
...//มองหน้าเขา
ฮารุเหลือบมองเยว่ซินด้วยหางตาก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินออกจากห้องไปโดยไม่กล่าวอะไร
ต้นน้ำ
อย่าไปยุ่งกับเขาเลย //พิงโต๊ะกอดอก
เยว่ซิน[YUE XIN]
ทำไมหรอ เขาก็ดูปกตินะ
ต้นน้ำ
คนที่ไม่พูดไม่จากับคนอื่นเลยเนี่ยนะปกติ
ต้นน้ำ
หมอนั่นน่ะชื่อ ฮารุ
ต้นน้ำ
พ่อเป็นมาเฟียอยู่รัสเซีย
ต้นน้ำ
ปู่ก็เคยเป็นมาเฟียอันดับต้นๆแต่ก็ต้องลงจากตำแหน่งเพราะอายุ
ต้นน้ำ
พ่อมันก็ได้ธุรกิจจากปู่มัน
ต้นน้ำ
กูว่านะมันน่าจะได้รับช่วงต่อจากพ่อ //กระซิบ
ต้นน้ำ
แต่ว่าถึงจะขึ้นชื่อว่านักเลงแต่ก็ไม่ค่อยเห็นข่าวเรื่องทำร้ายร่างกายคนบริสุทธิ์
ต้นน้ำ
ยกเว้นพวกคู่อริไม่ก็ไอ้พวกกวนตีนพวกนักเลงกระจอก
ต้นน้ำ
และพวกเซ้าซี้น่ารำคาญแบบมึง
ต้นน้ำ
บางครั้งที่มีการตีกันนะ
เยว่ซิน[YUE XIN]
เลยหรอเนี่ย
เยว่ซิน[YUE XIN]
แสดงว่าฮารุต้องเก่งมากแน่
ต้นน้ำ
แต่หมอนี่นะไม่ค่อยมีเพื่อนหรอก
ต้นน้ำ
ไม่ใช่ไม่มีใครเข้าหานะ
ต้นน้ำ
เห็นมันมีเพื่อนอยู่สองคนรวมมันเป็นสาม
ต้นน้ำ
มีคนบอกว่าพวกมันรู้จักกันตั้งแต่จู๋เท่านิ้วก้อย
เยว่ซิน[YUE XIN]
ผมว่าคำเปรียบเทียบอื่นก็มีนะ
เยว่ซิน[YUE XIN]
ผมอยู่ไทยนานก็ต้องรู้บ้างแหละครับแถมผมเป็นลูกครึ่งด้วยอย่าลืม
ต้นน้ำ
ปะไปแดกข้าวเหอะ //กอดคอเยว่ซินที่ส่วนสูงไล่เลี่ยกัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!