ดอกไม้ในกำมือมาเฟีย
ดอกไม้ในกำมือมาเฟีย
🖤 พอ: ธามวัต รวิศกร
อายุ: 30 ปี
สุขุม เย็นชา พูดน้อยแต่ฉลาดเฉียบคม
“ชายผู้คิดว่าทุกอย่างเป็นของเขา...ยกเว้นหัวใจเธอ”
🌸 นอ: ธาราริน พิชญากุล
อายุ: 24ปี
สถานะ: ลูกสาวเจ้าของบริษัทเล็กๆที่ล้มละลายเพราะถูกโกง
"เธอคือดอกไม้ที่งดงามในมือเขาแต่เธอไม่ยอมเหี่ยวเฉา...แม้อยู่ในกำมือมาเฟีย"
🌷เพื่อนนอ : มินตรา ศุภารงค์
อายุ: 25ปี
สดใส ปากเก่งแต่ใจดี ตลก
"เสียงหัวเราะของเธอ คือสิ่งที่ช่วยให้รินมาความสุข"
🐺เพื่อนธาม : คิริน วัชรเมธา
อายุ: 32ปี
สุขุม มีใจให้มินตรา
"เขาไม่เคยกลัวกระสุน...แต่กลัวรอยยิ้มของเธอ"
"หนี้รักกลางฝน"
ฝนตกกระทบกระจกยังคงดังต่อเนืองในค่ำคืนหนึ่งที่มหานครนิวยอร์ก..
ภายในห้องทำงานบนตึกชั้นสูงสุด ชายหนุ่มในสูทสีดำกำลังยืนมองท้องฟ้าอย่างนิ่งงัน ธามวัต รวิศกร เจ้าของอาณาจักรมาเฟียที่ใครก็ไม่กล้าท้าทาย
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆ
คิน พพอ.💗
ธาม..เรื่องลูกหนี้คนนั้น กูตามเจอแล้วนะ/คินกล่าวขึ้น
ประตูบานใหญ่เปิดออกอีกครั้ง หญิงสาวในชุดเรียบง่ายยืนอยู่ตรงหน้า ตัวสั่นเล็กน้อยเพราะเปียกฝนจนถึงปลายผม
ริน นอ.👑
ฉัน...จะมาขอเวลาชำระหนี้ค่ะ
ธาม พอ.👑
เธอไม่มีเวลาหรอก ธาราริน
ริน นอ.👑
แต่ฉันมีหัวใจ...และมันจะไม่ยอมแพ้คุณง่ายๆ!
ความเงียบแผ่ซ่อนอยู่ชั่วครู่ ก่อนเสียงประตูเปิดอีกครั้ง
หญิงสาวอีกคนในเสื้อกันฝนสีพาสเทลรีบเข้ามา
มิน เพื่อนนอ.💗
ริน! เธอมาเจอเขาแบบนี้คนเดียวได้ยังไง
มิน เพื่อนนอ.💗
ฉันนึกว่าเธอจะโดนจับตัวไปแล้วนะ!!
คินมองเธอด้วยสายตาเงียบๆแต่แววตานั้นแอบมีรอยยิ้มจางๆ
คิน พพอ.💗
ผมว่าคุณเสียงดังไปหน่อยนะครับ
มิน เพื่อนนอ.💗
ก็คุณมาเฟียพูดเย็นชาขนาดนั้นใครจะไม่ตกใจล้ะ!
บรรยากาศเปลี่ยนไปชั่วครู่ขณะฝนยังตก..แต่หัวใจของใครบางคนกลับเริ่มเต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว
ดอกไม้ในกรงทอง
เสียงสายฝนจากเมื่อคืนยังคงทั้งกลิ่นอายเย็นชื่นไว้ทั่วคฤหาสน์ รินลืมตาขึ้นมาในห้องนอนหรูที่เธอยังไม่คุ้นเคย
เธอนั่งไปอยู่นาน มองไปรอบห้องอย่างไม่แน่ใจว่า...ที่นี่คือ"ที่พัก"หรือ"ที่กักขัง"กันแน่
ประตูห้องเปิดออกเบาๆ คิรินเดินเข้ามาพร้อมถาดอาหารเช้า
คิน พพอ.💗
คุณธามสั่งให้ผมนำมาให้คุณรินครับ
คิน พพอ.💗
เขาไม่ชอบให้คนอื่นอดข้าว โดยเฉพาะคนที่อยู่ในความดูแลของเขา
คำว่า ความดูแล ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นมาอย่างประหลาด
ริน นอ.👑
เขาดูแล..หรือคุมขังกันแน่คะ
คิน พพอ.💗
บางที..อาจจะทั้งสองอย่าง
ธามได้เดินเข้ามาในสวน และตรงกลางสวน..เธอกำลังนั่งรดน้ำให้ต้นไม้
เขาได้ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
ริน นอ.👑
ค่ะ! ดอกไม้ไม่พูด..แต่ม◌ันก็ยังเติบโตได้ในที่ที่ไม่มีใครเห็น
คำตอบนั้นทำให้เขานิ่งไปชั่วขณะ
ธาม พอ.👑
งั้นต่อไปนี้..ฉันจะดูแลเธอเอง
รินเงียบ มือที่ถือบัวรถน้ำก็สั่นเล็กน้อย
ริน นอ.👑
คุณหมายความว่ายังไง??
เขาก้าวเข้ามาใกล้ที่ละน้อยในระยะห่างเหลือเพียงคืบ
ธาม พอ.👑
หมายความว่า..ตั้งแต่วันนี้ไป ดอกไม้ของฉันจะไม่อยู่ในมือใครอีกนอกจากฉัน
ฝนก็เริ่มโปรยบางๆอีกครั้ง ในขณะที่หยดน้ำตาของเธอเริ่มคลอเบ้าโดยไม่รู้เหตุผล
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
