ลำนำกระบี่ล่องเมฆา
ตอนที่1
หลินอี้หยาง(พ่อน.อ+ผู้อาวุโสหลิน)
ซินเอ๋อร์ เจ้าพร้อมแล้วหรือ..//มอง
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
พร้อมเจ้าค่ะ//ยิ้มหวาน
หลินอี้หยาง(พ่อน.อ+ผู้อาวุโสหลิน)
เจ้าต้องออกจากบรรพตหลังไปประจำที่ด้านหน้าไม่ได้กลับมาหาพ่อ...เจ้าไม่คิดถึงพ่อหรือ?//มอง+จับแขนอีกคน
หลินอี้หยาง(พ่อน.อ+ผู้อาวุโสหลิน)
แล้วอีกอย่าง เมื่อออกไปแล้ว เจ้าจะมิใช่องครักษ์หยกแดง แต่จะลดขั้นเป็น องครักษ์หยกเขียว อยู่ภายใต้บัญชาของคุณชายสิบสาม อวี่มู่เฉิน
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ลูกน้อมรับคำสั่งเจ้าค่ะ
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ข้าก็ต้องคิดถึงท่านพ่อบ้างล่ะเจ้าค่ะ
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
(ข้าก็ไม่ได้อยากจากท่านไปเลย...)
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
(แต่ข้าก็ต้องไป...)
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ท่านอย่ากังวลไปเลยซินๆดูแลตัวเองได้//ยิ้ม
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ถ้าข้าคิดถึงท่านเดี๋ยวข้าจะหนีกลับมาหาท่านพ่อนะเจ้าค่ะ//จุ๊บแก้มอีกคน
หลินอี้หยาง(พ่อน.อ+ผู้อาวุโสหลิน)
//ยิ้ม
หลินอี้หยาง(พ่อน.อ+ผู้อาวุโสหลิน)
เจ้ารู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมาหืม//บีบจมูกอค.
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
รู้เจ้าค่ะๆ//ยิ้มหวาน
หลินอี้หยาง(พ่อน.อ+ผู้อาวุโสหลิน)
ไปเถอะ...
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
เจ้าค่ะ//เดินออกจากประตูบรรพตหลัง
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
//หันไปมองผู้เป็นพ่อ
หลินอี้หยาง(พ่อน.อ+ผู้อาวุโสหลิน)
//ยิ้ม+โบกมือให้
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
(ชาตินี้ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง)//โบกมือตอบ+รู้สึกใจสั่นๆ
สายลมหนาวพัดผ่าน เสียงหิมะกรุ้งกริ้ง ดวงตาเด็กหญิงสั่นระริก เธอรู้ว่าการจากบรรพตหลังคือการเริ่มต้นชีวิตใหม่
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
(ว้าวสวยจัง)//มองดอกไม้ที่พึ่งบาน
หลี่เหลียนฮวา(องครักษ์ท่านประมุข)
เรียนคุณชายมู่เฉิน ขณะนี้องครักษ์ที่ท่านพ่อส่งมาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ให้เขาเข้ามา//นั่งปรุงยา
ประตูเปิด เด็กหญิงในชุดแดงสดก้าวเข้ามา ค้อมศีรษะอย่างนอบน้อม
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
องครักษ์หยกเขียว หลินซินเอ๋อร์ ขอถวายตัวแด่คุณชายอวี่มู่เฉิน
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
(อวิ๋นมู่เซวียน?!...)//มอง
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
(เจ้าจะจำข้าได้ไหม...)//น้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
เจ้าจะร้องไห้ไปทำไม?
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ข้ายังไม่ทันได้ทำไรเจ้าเลย...//หยุดมองอค.+หันไปต้มยาต่อ
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
เจ้าชื่อซินเอ๋อร์!?
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
เจ้าค่ะ//พยักหน้าเบาๆ
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
อายุเท่าไร
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ข้า9 ขวบเจ้าค่ะ
ตอนที่2
เด็กชายเงียบไปครู่หนึ่ง ดวงตาเยือกเย็นจับจ้องเด็กหญิง… แต่หัวใจกลับสั่นเล็กน้อย
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
เจ้ากลัวข้าหรือไม่
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ไม่เจ้าค่ะ
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ทำไมถึงไม่กลัว
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ข้า…เหมือนเคยเห็นท่านมาก่อน
เด็กชายขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตาไหวเหมือนมีสายลมพัดผ่านหัวใจที่สงบนาน
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ที่ไหน…ในความฝันหรือ?...
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
เจ้าค่ะ(ต้องในโลกเบื้องบนสิ)//ยิ้มขำ
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ฮ่า… น่าสนใจดี//ยิ้มนิดๆ
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
คุณชายมู่เฉิน… ข้าชงชามาให้เจ้าค่ะ
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
//ถือถ้วยน้ำชามา
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ข้าไม่ดื่มชา//หันหน้าหนี
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
(ยังเหมือนเดิม!...)//ยิ้ม
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
…แต่ในสายลมหนาวเช่นนี้ ท่านควรอุ่นมือไว้บ้าง
เด็กชายเหลือบมองชาถ้วยนั้น ก่อนจะรับไว้เงียบ ๆ
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
เจ้าชื่อซินเอ๋อร์ ข้าจะเรียกว่า ซินๆ ดีไหม
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
//ยิ้มบาง
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ได้เจ้าค่ะ แล้วข้า…ควรเรียกท่านว่าอย่างไร
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
เรียกข้าว่า…อาเฉินหรือมู่เอ๋อร์ก็ได้
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
แต่ข้าถูกสอนให้เรียกนายท่าน
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ข้าไม่ชอบคำนี้… มันห่างเหินเกินไป
ทั้งคู่สบตากันใต้แสงอุ่นยามบ่าย ดวงตาเด็กชายสะท้อนภาพของเด็กหญิงตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้า — แววตาคู่นั้นอบอุ่นอย่างประหลาด เหมือนเคยเห็นมาเนิ่นนานในห้วงฝันไกล
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
(แปลก… ทำไมข้ารู้สึกว่า นางไม่ใช่แค่คนแปลกหน้า)
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
(ทั้งรอยยิ้ม ทั้งเสียงเรียกนั้น… เหมือนเคยเห็นเคยได้ยินมานานแสนนาน)
[ห้องทดลองยา – หลังลานฝึก]
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ซินๆ… ข้าจะสอนท่าแรกให้เจ้าดู แต่ก่อนอื่น ข้ามีของเล่นใหม่ให้เจ้าดูด้วย...
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ของเล่น…เจ้าค่ะ?
เขาเปิดตู้ไม้โบราณในมุมห้อง พบเครื่องแก้วและผงสมุนไพรหลายสี
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
นี่คือ…ยาพิษบางชนิดที่ข้ากำลังปรุงอยู่
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
อันตรายเจ้าค่ะ! ท่านจะ…//กำลังจะปัดทิ้ง
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
//ยกขึ้นทัน
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ไม่ต้องกลัว ข้ารู้วิธีควบคุม… แต่ข้าชอบทดลอง และปรุงให้เป็น ยาเฉพาะตัวของข้าเอง
เด็กหญิงยืนมองเขาอย่างตกใจ แต่สายตาก็เต็มไปด้วยความสนใจและความไว้วางใจ
ตอนที่3
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ข้าไม่คิดว่าจะมีใครชอบเล่นกับยาพิษแบบนี้//มอง
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
ฮ่า… นี่แหละความสนุกของข้าเอง
เขาผสมผงสมุนไพรบางชนิดเข้าด้วยกัน น้ำสีเขียวอ่อนในขวดแก้วสะท้อนแสงจันทร์
อวี่มู่เฉิน(ตอนเด็ก)
เจ้าจะเห็นว่า… พิษบางชนิดไม่จำเป็นต้องฆ่าคนเสมอไป มันสามารถ…ควบคุมสิ่งมีชีวิตให้เชื่องก็ได้...//มอง
หลินซินเอ๋อร์(ตอนเด็ก)
ท่านนี่…ทั้งน่ากลัวและน่าสนใจในเวลาเดียวกันเจ้าค่ะ//แอบยิ้ม
เขายิ้มบาง เหมือนผู้เชี่ยวชาญที่มีความลับซ่อนอยู่ แต่ก็แฝงความอบอุ่นให้นางรู้สึกปลอดภัย
เป็นพิธีเลือกเจ้าสาวของคุณชายอวี่
อวี่จิ่นฮวา(พี่สาวคนโต)
//นั่งดู
อวี่ลี่จิน(พี่คนที่9)
//นั่งข้างจิ่นฮวา
อวี่ซูหนิง(พี่คนที่10)
//นั่งข้างๆลี่จิน
อวี่อวี้หลัน(พี่คนที่11)
//ข้างๆซูหนิง
อวี่หลิงชิง(พี่คนที่12)
//นั่งข้างๆอวี้หลัน
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
พวกเจ้าจะเลือกใคร
อวี่เสวี่ยหาน(พี่ชายคนรอง)
ข้าเลือกแม่นางซาง
อวี่หลงเยี่ยน(พี่ชายคนที่3)
ข้าเลือกแม่นางอวิ๋น
อวี่เฟิงฮ่าว(พี่คนที่4)
ข้าเลือกแม่นางไป๋
อวี่หมิงเจวี๋ย(พี่คนที่5)
ข้าเลือกแม่นางหลิง
อวี่อี้หาน(พี่คนที่6)
ข้าเลือกแม่นางเหวิน
อวี่หลานอวิ๋น(พี่คนที่7)
ข้าเลือกแม่นางหลาน
อวี่เทียนหงส์(พี่คนที่8)
ข้าเลือกแม่นางโจ่ว
อวี่เทียนจวิ้น(น้องคนที่14)
ลูกยังไม่โตยังไม่เข้าใจพอ
อวี่อวี้อวิ๋น(น้องคนที่15)
ข้าก็เหมือนกันขอรับ//โค้งคำนับ
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
อวี่มู่เฉินล่ะ!...//ถามทุกคน
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
เรียนท่านประมุข!
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
หลินซิน!? เจ้าควรจะอยู่กับอวี่มู่เฉิน
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
ไม่ใช่หรอ
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
คุณชายให้ข้ามาบอกท่านประมุขว่า ไม่สนใจเรื่องเลือกคู่ครองเจ้าค่ะ!...
หลานอู้จี(แม่)
ตายจริง...มู่เอ๋อร์//เสียงเศร้า
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
ฮูหยินไม่ต้องกังวล//จับมืออีกคน
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
ไปเรียกคุณชายเจ้ามา
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
เจ้าค่ะ//เดินออกไป
อวี่จิ่นฮวา(พี่สาวคนโต)
ท่านพ่ออย่าไปบังคับเข้ามาเลือกคู่เลย
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
มู่เฉินก็คงจะได้เจ้ามาสินะ
อวี่อวี้หลัน(พี่คนที่11)
ท่านพ่ออย่าว่าพี่ใหญ่กับน้องมู่เอ๋อร์เลย
อวี่อวี้หลัน(พี่คนที่11)
ท่านก็คงจะเห็นนิสัยเขามาแต่เด็กแล้วไม่ใช่หรือ
อวี่อวี้หลัน(พี่คนที่11)
ว่าเขาเป็นคนอย่างไร
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
เจ้ากำลังสั่งสอนข้างั้นหรือ?
อวี่อวี้หลัน(พี่คนที่11)
ไม่กล้าเจ้าค่ะ
อวี่ซูหนิง(พี่คนที่10)
นั้นสิเจ้าคะ เขานะวันๆก็อยู่แต่อวี่เฉิน
อวี่ซูหนิง(พี่คนที่10)
ไม่ไปไหนมาไหน
อวี่ซูหนิง(พี่คนที่10)
ถ้าจะไปจะมา ก็มาแต่โรงหมอเพื่อมาเอาสมุนไพร
อวี่หลิงชิง(พี่คนที่12)
ท่านประมุขอย่าได้บังคับเขาเลย
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
อะไรทำให้พวกเจ้าเข้าข้างเขาขนาดนี้
อวี่เสวี่ยหาน(พี่ชายคนรอง)
ท่านไม่เคยสังเกตน้องมู่เฉินหรือ
อวี่เสวี่ยหาน(พี่ชายคนรอง)
เขาเก๋งด้านพิษเป็นพิเศษ
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
นั้นก็เพียงเพราะพรสวรรค์
อวี่กงเหยียน(พ่อ)
วรยุทธ์ยังไม่เพียงพอ
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
คุณชาย~
อวี่มู่เฉิน(พ.อ+คนที่13)
ข้าบอกแล้วไงว่าให้เรียกชื่อเฉยๆ//นั่งอ่านตำหรับยา+❄️
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
ข้าไม่ชอบนิ่เจ้าค่ะ
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
(ทุกวันนี้เจ้าเย็นชาขึ้นทุกวัน!)
อวี่มู่เฉิน(พ.อ+คนที่13)
แล้วมีอะไร//❄️
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
ท่านประมุขให้ข้ามาเรียกท่านเจ้าค่ะ
อวี่มู่เฉิน(พ.อ+คนที่13)
ท่านพ่อฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือ!//❄️
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
ท่านเอ่ยวาจาเช่นนี้ออกมาได้เช่นไร!//ตกใจ
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
เดี๋ยวก็ถูกบังคับเลือกพวกนางหรอกเจ้าค่ะ
อวี่มู่เฉิน(พ.อ+คนที่13)
(ข้าไม่ได้สนใจพวกนางสักหน่อย)
อวี่มู่เฉิน(พ.อ+คนที่13)
(ข้าสนใจแม่นางในฝันของข้า)
อวี่มู่เฉิน(พ.อ+คนที่13)
(ข้าฝันถึงนางตั้งแต่เด็ก)
อวี่มู่เฉิน(พ.อ+คนที่13)
ไปสินำทาง//มอง
หลินซินเอ๋อร์<น.อ>
เจ้าค่ะ//เดินนำ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
