ผมเข้ามาในโลกอะไรครับเนี่ย?
ตอนที่1
มาร์ลี
มัวทำอะไรกันอยู่! ไปเรียกคุณท่านกับนายหญิงมาเร็วเข้า !
โจชัวร์
(ปวดหัวชะมัด เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย..)
มาร์ลี
คุณชายมีอาการอะไรรึเปล่าคะ // กุมมืออีกคนแน่น
โจชัวร์
เปล่าผมไม่ได้เป็นอะไรครับ
โจชัวร์
(นี่มันสถานการณ์อะไรวะเนี่ย...)
มาร์ลี
คุณชาย เกิดอะไรขึ้นคะ
โจชัวร์
(อะไรกันสีหน้าแบบนั้น ฉันทำอะไรผิดหรอ?)
สิ้นเสียงหญิงสาวได้วิ่งเข้ามากอดคนบนเตียง
โจชัวร์
อ่ะ.....ผมไม่เป็นอะไรครับ
โจชัวร์
(นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่วะ ไม่รู้แหละกูต้องตามน้ำไปก่อน)
มาริน
ร่างกายไม่เป็นอะไรใช่ไหมลูก
มาริน
เพราะไอเด็กเหลือขอนั่นแท้ ๆ
โจชัวร์
(เด็กเหลือขอ ? เธอหมายถึงใครวะ)
มาริน
มาร์ลี ออกไปก่อนฉันจะอยู่กับลูก2คน
โจชัวร์
(เป็นแม่หรอ..งั้นแปลว่านี่ไม่ใช่ร่างของฉันสินะ)
มาริน
ลูกแม่ ไม่ต้องเป็นห่วงไปแม่จะจัดการมันเอง
มาริน
เดี๋ยวนี้มันชักจะเหิมเกริม
มาริน
คงเพราะคิดว่าตัวเองจะรับช่วงต่อตระกูลของสามีฉันน่ะสิ เหอะ!
มาริน
เป็นแค่ลูกติดคุณคาซิทแท้ๆ หน้าด้านชะมัด
โจชัวร์
(เดี๋ยว ๆ นี่มันเรื่องไรกันวะเนี่ย เด็กที่ว่านั่นเป็นใครกูยังไม่รู้เลย)
โจชัวร์
ฮ่า ๆ ขอโทษนะครับคุณแม่แต่ตอนนี้ผมรู้สึกปวดหัว ผมอยากพักสักหน่อยน่ะครับ
มาริน
โถ่โจชัวร์ลูก โอเคงั้นลูกพักเถอะนะ
โจชัวร์
นี่มันเรื่องเหี้ยไรเนี่ย!!!!
โจชัวร์
กูเข้ามาอยู่ในโลกแบบไหนกัน
โจชัวร์
ทำไมมันมีเรื่องลูกเมียน้อยอะไรแบบนี้เนี่ย
โจชัวร์
(เหมือนว่าเราจะหลุดเข้ามาในโลกอะไรสักอย่างสินะ แต่ตอนนี้เราตัวเราเหมือนจะชื่อโจชัวร์ ชื่อก็คุ้น ๆ อยู่นะใครกันนึกไม่ออกเลยแฮะ)
โจชัวร์
(หน้าตาเจ้านี่เป็นยังไงกัน ร่างกายถือว่าไม่แย่แต่เหมือนจะดูตัวเล็กกว่าร่างเก่าเรา แถมผิวยังขาวสุด ๆ)
โจชัวร์เดินสำรวจรอบห้อง และพบกับกระจก เขาได้ส่องใบหน้าตัวเอง
โจชัวร์
(ผิดหวังจังแฮะ ไม่ได้อยากน่าตาน่ารักซะด้วย)
โจชัวร์
ตากที่สำรวจ ที่นี่น่าจะไม่ใช่โลกที่มีเทคโนโลยีนะเนี่ย
โจชัวร์
แล้วกูจะเล่นโทรศัพท์ยังไง
โจชัวร์
(ทางออกที่ดีคือการนอน)
มาร์ลี
คุณชายคะ มาร์ลีเองค่ะ
มาร์ลี
คุณท่านเรียกคุณชายให้ลงไปรับประทานอาหารค่ะ
โจชัวร์
(ถึงเวลาแดกข้าวแล้วสินะ)
โจชัวร์
ครับเดี๋ยวลงไปครับ
โจชัวร์เปิดประตู ก็พบกับผู้หญิงที่ชื่อมาร์ลีกำลังยืนรอตนอยู่
โจชัวร์
(อา..ต้องตามเธอไปสินะ)
โจชัวร์
(หรูหราชิบหาย โคตรเกร็งกิเดส)
มาริน
อาการดีขึ้นแล้วใช่มั้ยลูก
โจชัวร์
(อ่า..อึดอัดฉิบหายเลยใครมันจ้องกูขนาดนั้นวะ)
โจชัวร์
(ใครวะน่ากลัวดูมันจ้อง ปานจะสูบเลือดสูบเนื้อ)
คาซิส
ราฟาเอล ฉันได้ข่าวได้ว่าแกทำโจชัวร์ตกน้ำ
ราฟาเอล
อ่า....คุณพ่อได้ยินมาจากไหนหรอครับ
มาริน
คุณคะ ไปพูดแบบนั้นลูกก็คงโกหกว่าไม่ได้ทำอยู่ดีนั่นแหละค่ะ
โจชัวร์
(นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย!!)
โจชัวร์
(เมื่อกี้เขาเรียกคนนั้นว่าราฟาเอลใช้ไหม คุ้นชะมัด หวังว่าฉันจะไม่หลุดเข้ามาในนิยายเรื่องนั้นนะ..)
มาริน
โจชัวร์ลูกบอกไปสิว่าใครเป็นคนผลักลูกตกน้ำวันนั้น
โจชัวร์
(ไอเหี้ยเอากูออกไปจากตรงนี้ที...)
โจชัวร์
อ่า....คือผมจำไม่ได้ครับว่าใครเป็นคนผลักผม..
มาร์ลีได้กระซิบบางอย่างกับคาซิท
คาซิส
โจชัวร์ลูกคงสูญเสียความทรงจำไปสินะ
มาริน
เรื่องจริงงั้นหรอคะ!!?
โจชัวร์
คงจะอย่างงั้นครับ//เหงื่อตก
โจชัวร์
(ก็ยังดี อย่างน้อยร่างนี้ก็ความจำเสื่อมสินะ)
ราฟาเอล
ผมอิ่มแล้ว ขอตัวนะครับ
โจชัวร์
(ร่างนี้คงไม่ถูกกับคนที่ชื่อราฟาเอลสินะ...)
ตอนที่2
หลังจากกินข้าวเสร็จ โจชัวร์ก็ออกมาจากคฤหาสน์เพื่อจะเดินสำรวจที่ที่เจ้าของร่างอาศัย
โจชัวร์
(ดองไม้ที่นี่สวยจังแฮะ)//นั่งจับดอกกุหลาบ
โจชัวร์
อ่ะ!//โดนกระชากแขน
ราฟาเอล
นายความจำเสื่อมจริงๆงั้นหรอโจชัวร์ ? //ขยับหน้าเข้าไปใกล้
โจชัวร์
อึก- อะไรวะเจ็บนะเว้ย!
โจชัวร์
(เป็นบ้าอะไรของมันเนี่ยเจ็บชิบหาย เหมือนโดนหนามกุหลาบทิ่มด้วย กูจะบ้า)
ราฟาเอล
ให้มันได้อย่างงี้สิ
โจชัวร์
อึก- เจ็บปล่อยนะเว้ย
โจชัวร์
(ซี้ด ไอเหี้ยนี่ก็จับมาได้แรงวัวแรงควายชัดๆแม่ง เลือดไหลเป็นโรหิตเลยกู แม่ง)
โจชัวร์วิ่งหนีราฟาเอลมาแล้ววิ่งกลับห้องของตน เขาทำความสะอาดแผลที่โดนกุหลาบทิ่มและเอาผ้าก็อตมาพัน
โจชัวร์
ดีนะเป็นนิดเดียวเห้อ
โจชัวร์
นี่แค่วันแรกนะไอเหี้ย
?
:อยากเจอจังแฮะ มาจุติในร่างแบบไหนกันนะ
?
เพราะยังไงสักวันเราก็จะได้พบกัน
?
:ที่พี่พูดมาก็มีเหตุผลนะ^^
มาร์ลี
ชาร์ลีเองค่ะ นายท่านและคนอื่นๆรออยู่ที่ห้องรับประทานอาหารแล้วค่ะคุณชาย
โจชัวร์
(นี่กูหลับหรือซ้อมตายเนี่ย แปปๆก็เย็นแล้วหรอวะ)
หญิงสาวนำทางนายตัวเองไปยังห้องอาหารเช่นเคย
โจชัวร์
(พร้อมหน้าพร้อมตา ถึงเมื่อเช้าจะเจอแบบนี้แต่ก็เกร็งเหมือนเดิม)
คาซิส
มาพร้อมแล้วงั้นก็ทานกันเถอะ
โจชัวร์
(มีแต่ของน่ากิน โอ้ย)//ตักอาหารทาน
โจชัวร์
(อร่อยจนอยากแหกปาก)/
โจชัวร์ตักอาหารเข้าปากตนอย่างเอร็ดอร่อย หาได้สนใจชายหนุ่มที่มองมาที่ตนอย่างไม่ละสายตาย
มาริน
ลูกคงจะดีขึ้นแล้วสินะ ทานสะเยอะเชียว
โจชัวร์
ใช่ครับผมดีขึ้นแล้ว
คาซิส
เรื่องคนที่ผลักลูกตกน้ำไม่ต้องเป็นห่วงฉันจะหาคนทำให้เจอ
มาริน
ต้องหาด้วยหรอคะ ยังไงเราก็รู้ตัวคนทำอยู่แล้ว//มองไปที่ราฟาเอล
คาซิส
งั้นหรอ แต่เราไม่มีหลักฐานนะแบบนั้นมันคือการใส่ร้ายแถมคนที่เธอใส่ร้ายคือลูกชายคนโตที่จะรับช่วงต่อตระกูลเรา
มาริน
คะ!? คุณจะให้ราฟาเอลที่เป็นลูกติดคุณรับข่วงต่อตระกูลน่ะหรอคะ!!?
มาริน
ฉันไม่เห็นด้วยค่ะ! หมอนั่นไม่ได้มีสายเรื่องชนชั้นสูงด้วยซ้ำ เลือดในตัวมันเป็นสายเลือดของคนไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าที่ไหนไม่รู้
คาซิส
นี่ ที่ฉันเลือดราฟาเอลฉันมีเหตุผล ราฟาเอลเป็นลูกชายคนโตของตระกูลโอเรียของเรา และยังมีความสามารถมากพอที่จะรับช่วงต่อตระกูลของเรา!
มาริน
นี่! คุณจะบอกว่าโจชัวร์ลูกของเราไม่มีความสามารถมากพองั้นหรอคะ !!
โจชัวร์
(เห้ยๆ ไหงโยงมาที่กูวะ)
โจชัวร์
(โยงมางี้ กุต้องการละครซะแล้ว)
มาริน
โจชัวร์เป็นอะไรไปลูก
โจชัวร์
อึก- ผมรู้สึกเพลียน่ะครับอยู่ๆก็ปวดหัวด้วย....
คาซิส
คงยังไม่หายดีสินะ ลูกไปพักก่อนเถอะ มาร์ล-
ราฟาเอล
เดี๋ยวผมพาไปเองครับ
คาซิส
โอเคงั้นลูกพาน้องไปพักซะนะ พ่อขอคุยกับแม่ก่อน
ราฟาเอล
ครับ//ลุกไปหาโจชัวร์
โจชัวร์
(หนีเสือปะจระเข้ชัดๆT T)
ราฟาเอล
//พยุงโจชัวร์เดินออกไป
ราฟาเอล
หึ ฉันยังไม่คิดบัญชีที่นายด่าฉันเลยนะ โจชัวร์
โจชัวร์
(ฉิบหายกันหมดแล้วT T)
โจชัวร์
(กรรมมาเร็วจังวะ กุไม่พร้อม)
โจชัวร์
จะทำอะไรงั้นหรอครับ
ราฟาเอล
คืนนี้เปิดประตูห้องนายไว้สิเดี๋ยวก็รู้//ยิ้ม
โจชัวร์
(โอเคกูได้ข้อสรุปคืนนี้กูจะปิดประตูหน้าต่างให้แน่นๆ)
โจชัวร์
พี่ปล่อยผมได้แล้วครับ
โจชัวร์
(ไอนี่แม่งบีบเอวมันมือเชียวนะไอสัส)
โจชัวร์
อ๊ะ! ไอเหี้ยเจ็บไอสัสมึงเป็นบ้าหรอกูพูดดีๆแล้วนะไอเหี้ย//ผลักราฟาเอล
ราฟาเอล
ดูเหมือนว่าไม่ได้มีแค่ท่าทางที่เปลี่ยนสินะ//ยิ้ม
โจชัวร์
(ช่างแม่งแล้วใส่เกียร์แล้วกัน!)
ราฟาเอล
เหอะ คิดว่าจะมีครั้งที่2งั้นหรอ
อยู่ๆก็มีควันดำลอยมาจับที่ตัวของโจชัวร์ ควันนั้นจับกลับไปหาคนที่กำลังควบคุมมัน
โจชัวร์
หะ เหี้ย มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย...
ราฟาเอล
ไง //กอดเอวโจชัวร์
ราฟาเอล
เราเจอกันอีกแล้วนะ โจชัวร์
?
โอ้ยนายเอกเจอแต่อะไรก็ไม่รู้
ตอนที่3
ควันสีดำนั่นได้ล็อคแขนของโจชัวร์ไว้ทำให้ขัดขืนอะไรไม่ได้และปิดปากไว้
โจชัวร์โดนพาตัวมาห้องสักห้อง เหมือนจะเป็นห้องของราฟาเอล
ราฟาเอล
เหอะ ปากดีได้แบบนี้คงไม่เหนื่อยสินะ
ราฟาเอล
//ปล่อยโจชัวร์ลงกับเตียง
โจชัวร์
(มึงคงไม่ทำมิดีมิร้ายกับกูใช่ปะ ทำไมสภาการณ์มันโคตรจะล่อแหลม)
ราฟาเอลได้คลายควันสีดำที่กำลังปิดปากโจชัวร์ออก
โจชัวร์
อ๊ากกก!! ไอพี่เวรมึงพากูมาที่นี่ทำไม!!??
ราฟาเอล
เปิดปากแล้วก็เสียงดังเลยนะ
โจชัวร์
งั้นก็ปล่อยกูสิ ถ้าไม่ปล่อยกูจะไปฟ้องท่านพ่อ!!
ราฟาเอล
เรียกพ่อได้เต็มปากเลยสินะ//จับหน้าโจชัวร์
โจชัวร์
อึก...(เอ้าแล้วกูพูดผิดตรงไหน)
ราฟาเอล
หรือเพราะความจำเสื่อมงั้นหรอถึงลืมไปว่านายน่ะ ไม่มีเชื้อสายของท่านพ่อสักหยดเดียว
โจชัวร์
(นี่มันเรื่องห่าเหวอะไรอีกวะไอส้นตีนโอ้ยกูพึ่งเข้ามานะเว้ย)
ราฟาเอล
แล้วก็ฉันน่ะ...ไม่ใช่พี่แท้ๆของนาย
โจชัวร์
(ก็ไม่ใช่นั่นแหละถึงน่าเป็นห่วง)
โจชัวร์
แล้วจุดประสงค์ที่นายพาฉันมาที่นี่คืออะไรกันแน่
โจชัวร์
(โคตรน่ากลัวกูอยากจะร้องไห้)
โจชัวร์
(ไอเหี้ยมันทำเหี้ยอะไรของมัน!!!! กูอยากกรี้ด พ่อแก้วแม่แก้วช่วยกูด้วย)
โจชัวร์
ทำอะไรของพี่มึงเนี่ย มึงอย่าคิดทำอะไรทุเรศๆนะเว้ย
โจชัวร์
(เวรแขนก็โดนมัด ขาก็ถีบมันไม่ได้)
ราฟาเอลจับหน้าโจชัวร์แล้วเข้าจูบ แต่เหมือนโจชัวร์จะไม่เล่นด้วยปิดปากแน่น ราฟาเอลเห็นแบบนั้นจึงกัดไปที่ริมฝีปากร่างของคนตัวเล็กจนทำให้เจ้าตัวสะดุ้งและเผลออ้าปาก ทำให้ได้จังหวะดันลิ้นเข้าไปในปากเล็ก
แน่นอนว่าความไม่ยอมของโจชัวร์ เจ้าตัวได้กัดลิ้นของอีกคนอย่างแรงทำให้มีเลือดไหลที่ลิ้น
ราฟาเอล
//ฉีกเสื้อของโจชัวร์
โจชัวร์
อ๊ากกกก!! คือมึงจะเอาให้ได้เลยใช่ไหมไอเหี้ย
โจชัวร์
//ถีบราฟาเอลเต็มแรง
โจชัวร์
//วิ่งออกไปจากห้อง
ราฟาเอล
ซี้ด//เอามือกุมท้อง
ราฟาเอล
ครั้งหน้าจะไม่มีอีก โจชัวร์
ราฟาเอล
จะว่าไปปากดีแต่ก็หวานสุดๆเลยแฮะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
