เป็นนางร้ายไม่ได้แปลว่าโง่
1
ญานิน
กลับแล้วค่ะพี่สวัสดีค่ะ
ระหว่างกลับบ้านเวลาประมาณ1ทุ่มกว่าๆ
ญานิน
เหนื่อยชิบเป๋งเลย//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
ญานินเดินมานั่งรอรถเดินทางที่จะต้องกลับบ้าน
ญานิน
*ปัดหน้าจอโทรศัพท์ผ่านแอปต่างๆจนมาหยุดที่แอปอ่านนิยายสุดที่รัก*
ญานิน
อ่านอะไรดี//เลื่อนหา
ญานิน
เอ๋เรื่องนี้น่าอ่านแฮะ//คลิกเข้าไปในนิยาย
ญานิน
อ่าวกลับไปอ่านที่บ้านก็ได้//เก็บโทรศัพท์
ญานิน
//นอนหงายบนที่นอนแสนจะนุ่ม
ญานิน
อ่านนิยายที่ค้างไว้ดีกว่าอยากอ่านจะแย่แล้ว
ญานิน
ห๊าทำไมเรื่องนี้นางร้ายถึงชื่อเหมือนชั้นกันละเนี่ย
ญานิน
แต่ถ้าเป็นชั้นรับรองจะไม่โง่แบบนี้แน่นอน
ญานิน
ถึงเป็นนางร้ายก็ไม่ได้แปลว่าจะต้องโง่นะ
ญานิน
//ถือโทรศัพท์ไปห้องครัว
ญานิน
ขนมนั่นทำไมต้องไปอยู่บนชั้นสูงๆด้วยเนี่ย//บ่นพร้อมอ่านนิยายไปด้วยควบคู่กัน
ปีนเก้าอี้เพื่อจะหยิบแต่พลาดท่าตกลงมาหัวกระแทกโต๊ะอย่างจัง
น้ำอุ่นที่หัวไหลออกมาทับเส้นผมที่แผ่อยู่บนพื้น
ญานิน
ยัง...อ่านไม่จบเลย...
ความคิดสุดท้ายที่นึกถึงถือนิยายที่พึ่งอ่านไปเมื่อกี้
2
ญาณินคนธรรมดาที่เอาแค่ทำงานและอ่านนิยายที่ตนเองชอบไปวันๆหลุดเข้ามาในนิยายที่ตัวเองพึ่งอ่านไป
ญาณิน(นางเอก)
(ยังไม่ตายหรอวะ)
ญาณิน(นางเอก)
//มองเพดานห้อง
ญาณิน(นางเอก)
ห้องใครวะเนี่ย
เริ่มชายตามองอื่นๆรอบๆห้องจนมาถึง
ญาณิน(นางเอก)
//รีบลุกไปส่องกระจก
ญาณิน(นางเอก)
ห้ะนี่ใครเนี่ย
ญาณิน(นางเอก)
มันไม่ใช่ชั้นนิ่//จับหน้าตัวเองแล้วคิดว่ามันไม่ใช่ฝันแน่ๆ
อยู่ๆเรื่องราวของญาณินร่างเก่าก็ไหลเข้ามาในหัวแบบรัวๆ
ญาณิน(นางเอก)
โอ้ยปวดหัว//จับหัว
ญาณิน(นางเอก)
มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย
ญาณิน(นางเอก)
ชั้นหลุดเข้ามาเป็นนางร้ายในนิยายที่ชั้นพึ่งอ่านไปเนี่ยนะ
ญาณิน(นางเอก)
//กุมขมับเท้าเอว
ญาณิน(นางเอก)
ชั้นคงทำอะไรไม่ได้แล้วสินะ
ญาณิน(นางเอก)
แต่ว่าไปนางก็สวยอยู่นะเนี่ยไม่สิสวยมากเลยแหละ//จับหน้าและผิวพรรณตัวเอง
ญาณิน(นางเอก)
ผิวเนียนขาวเหมือนไข่มุกเลย
ญาณิน(นางเอก)
ชั้นจะไม่โง่เหมือนเธอแน่นอนชั้นจะแก้ไขทุกอย่าง
ญาณิน(นางเอก)
พระเอกชอบน้องสาวชั้นแต่นางร้ายร่างเก่าเอาน้องสาวชั้นให้พระรองและยัดเยียดตัวเองให้พระเอกโดยแต่งงานกับพระเอก
ญาณิน(นางเอก)
ชั้นอ่านไม่ถึงตอนจบสะด้วยสิแสดงว่าเนื้อเรื่องมันก็อยู่ที่ชั้นแล้วสินะ//🙂↕️
ญาณิน(นางเอก)
แต่//ดูในกระจก
ญาณิน(นางเอก)
ชั้นว่าเธอน่ะแต่งหน้าจัดมากเลยน่ะ
ญาณิน(นางเอก)
เปลี่ยนเลยละกัน
การแต่งตัววันนี้ของญาณินคือชุดกระโปรงสีครีมแต่งหน้าไม่จัดและมีกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ
ญาณิน(นางเอก)
//หันหน้าหันข้างและยิ้มพึงพอใจ
ญาณิน(นางเอก)
วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากสินะ
ญาณิน(นางเอก)
//เดินลงบันไดไปหน้าบ้านที่มีสวนอยู่ข้างๆ
ญาณิน(นางเอก)
สูดกลิ่นธรรมชาติแล้วรู้สึกดีเป็นบ้าเลยแฮะ
เมฆา(พระเอก)
//เดินออกมาจากในบ้านเพื่อจะไปทำงาน
ญาณิน(นางเอก)
//เห็นพระเอกแต่ไม่พูดอะไรยืนมองและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
เมฆา(พระเอก)
(วันนี้เธอแต่งตัวแปลกไปแฮะมัน...น่าดึงดูดกว่าทุกวัน ที่ผ่านมาเธอเอาแต่แต่งหน้าจัดมันสวยแต่ตอนนี้มันสวยกว่าทุกวันด้วยความที่ผิวของเธอนั้นขาวใสใส่เสื้อสีครีมที่ดูเข้ากันและแต่งหน้าเบาๆมันทำให้เค้าคิดว่าวันนี้เธอแปลกไป)
ญาณิน(นางเอก)
จะมองอีกนานมั้ยคะไม่ไปทำงานหรอรู้ว่าชั้นสวยแต่ถ้าจ้องนานกว่านี้อาจจะไปทำงานสายนะคะ
เมฆา(พระเอก)
คิดว่าชั้นอยากมองนักรึไงวันนี้มีแผนอะไรอีกล่ะ
ญาณิน(นางเอก)
ญานินแค่อยากเป็นคนที่ดีขึ้น
เมฆา(พระเอก)
(แปลกไปจริงด้วย)
เมฆา(พระเอก)
//ไม่พูดอะไรเดินขึ้นรถและเมินคำที่เธอพูด
ญาณิน(นางเอก)
เห้ออ//เล่นดอกไม้ข้างๆ
3
เมฆาไม่คิดจะกลับบ้านที่เป็นบ้านที่อยู่ร่วมกับญาณินเลยสักนิดนอกจากจะติดงานที่อยู่ใกล้บ้านถึงต้องกลับมานอนแต่ถ้าไม่มีเหตุอะไรก็จะไม่มาเลย
ญาณิน(นางเอก)
ชั้นไม่เจอหน้าเค้าเลยแฮะหลังจากวันนั้นมันก็1เดือนเต็มแล้ว
ญาณิน(นางเอก)
กี่โมงแล้วน่ะ
เมฆา(พระเอก)
ออกมาคุยกับชั้นเดี๋ยวนี้
ญาณิน(นางเอก)
//เดินไปเปิดประตู
ญาณิน(นางเอก)
หืม//ปิดจมูก
ญาณิน(นางเอก)
กลิ่นเหล้าหึ่งเลยคุณดื่มเยอะขนาดนั้นเลยหรอ
เมฆา(พระเอก)
ชั้นมีเรื่องจะคุยกับเธอ
เมฆา(พระเอก)
ชั้นไม่อยากแต่งงานกับเธอไม่อยากเจอหน้าเธอคนที่ชั้นรักคือน้องสาวเธอรินดาไม่ใช่เธอ
เมฆา(พระเอก)
ถ้าวันนั้นเธอไม่เอารินดาให้ไอครามชั้นคงได้รักกับรินดา
ญาณิน(นางเอก)
ค่อยคุยกันพรุ่งนี้เถอะค่ะ
ญาณิน(นางเอก)
//พาเมฆาไปโซฟาที่อยู่ใกล้ๆแต่ไม่ใช่ในห้องของญาณิน
เมฆา(พระเอก)
แต่งงานกับเธอ...
ญาณิน(นางเอก)
//เอาผ้ามาห่มให้
เมฆาตื่นมาพร้อมผ้าห่มอุ่นๆบนตัวเค้าไม่เคยคิดจะนอนบ้านแต่วันนี้มานอนได้ไงเนี่ย
เมฆา(พระเอก)
//จำเรื่องเมื่อคืนได้หมด
ญาณิน(นางเอก)
ตื่นแล้วหรอคะ
เธอแต่งตัวเบาๆแต่หน้าดึงดูดเหมือนเดิม
วันนี้เธอมัดผมเผยให้เห็นต้นคอน่ากัด
เมฆา(พระเอก)
มานี่เดี๋ยวนี้
ญาณิน(นางเอก)
ค่ะรู้แล้วค่ะว่าจะคุย
ญาณิน(นางเอก)
//นั่งตรงข้ามเมฆา
เมฆา(พระเอก)
ชั้นไม่ได้รักเธอ
เมฆา(พระเอก)
เพราะฉะนั้นเธอต้องทำทุกอย่างให้รินดากลับมาหาชั้น
ญาณิน(นางเอก)
ทำไมชั้นต้องทำคะทำไมคุณไม่ทำเองคุณไม่ได้เป็นง่อยนิ่
เมฆา(พระเอก)
ชั้นทำได้แต่ชั้นอยากให้รินดามาหาชั้นเองโดยที่รินดาเต็มใจไม่ใช่ให้ชั้นไปบังคับเค้า
อยู่ๆก็มีเสียงเล็ดลอดเข้ามาให้หัวญาณินว่า
*เธอต้องทำให้ใครคนใดคนหนึ่งมาชอบเธอให้ได้ระหว่างพระรองหรือพระเอกถ้าเธอทำไม่ได้เธอก็จะตายทั้งในร่างนี้และร่างของเธอจริงๆตอนนี้ร่างเธอจริงๆย้อนเวลาไปตอนที่ยังไม่ตายและในโลกนั้นหยุดเวลาไว้ทุกอย่างถ้าเธอทำภารกิจสำเร็จเธอก็จะได้ออกไปถ้าเธอไม่ตายในร่างนี่*
ญาณิน(นางเอก)
(ห้ะบ้าไปแล้วรึไงแต่ถ้าจะให้เลือกจริงๆชั้นขอเลือกพระรองแล้วกันอีตาพระเอกใครจะเอาก็เอาเถอะถึงจะหล่อแต่นิสัยแบบนี้ชั้นว่าถ้าชั้นจีบอีตานี่ชั้นคงตายแน่ๆ)
เมฆา(พระเอก)
ทำหน้าอะไรของเธอ
เมฆา(พระเอก)
ได้ยินที่ชั้นพูดมั้ย !!
ญาณิน(นางเอก)
ได้ค่ะญาณินจะทำให้
เมฆา(พระเอก)
(แปลกไม่ขัดขืนไม่ด่าด้วยแต่ก็ดีละ)
ญาณิน(นางเอก)
หย่าเลยมั้ยคะ
เมฆา(พระเอก)
เธอต้องทำให้สำเร็จก่อนค่อยหย่าถ้าเธอทำไม่ได้ชั้นจะฆ่าเธอ
ญาณิน(นางเอก)
(โหดชิบเป๋งเลยไอบ้าดีแล้วที่ชั้นคิดจะไปจีบพระรอง)
เมฆา(พระเอก)
เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
