...เจฟ เด็กหนุ่มที่อาศัยอยู่กับพี่สาวที่ชื่อแพรวาสองคนในบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งแพรวาเป็นเจ้าของบริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพและชอบอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ...
...แต่เจฟนั้นต่างจากเธอออกไปเขาชอบการต่อสู้เป็นอย่างมาก เพราะงั้นเขาจึงไปสมัครเรียนต่อสู้และวันนี้ก็เป็นวันธรรมดาของเขาที่เขาต้องไปเรียนการต่อสู้และกลับบ้านอย่างที่เขาทำทุกวันเป็นชีวิตประจำวัน เมื่อเขาเดินเข้ามาในบ้านเขาก็ได้ยินเสียงของคนที่กำลังด่าอะไรบ้างอย่างอยู่...
...เจฟจึงเดินตามเสียงเข้าไปจนถึงห้องนั่งเล่นและก็ได้เห็นว่าพี่สาวของเขากำลังนั่งด่าอะไรบ้างอย่างในหนังสือนิยายที่เธอกำลังอ่านอยู่ เขาเดินเข้าไปหาพี่สาวห้องเขาแล้วถามว่า"ทำอะไรอะ" พี่สาวของเขาจึงหันมาแล้วตอบเขาว่า"กำลังด่าตัวร้ายในนิยายอยู่" ...
..."แล้วอ่านเรื่องอะไรอยู่" เขาถามอีกครั้ง "อ่านเรื่องบุษราของเสือเพลิงน่ะ" เธอตอบหลังจากนั้นก็หันไปอ่านนิยายต่อ...
...เจฟไม่ได้พูดอะไรเขาแค่ถอยหลังออกมาแล้วเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อไปหาอะไรกิน เขาเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วเห็นว่าในตู้เย็นนั้นมี เนื้อ ผัก และไข่ เขาจึงนำทั้งสามอย่างออกมาเพื่อจะทำสเต็กกิน...
...หลังจากที่เจฟทำอาหารเสร็จแล้วเขาจึงถือจากสเต็กแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวขนาดใหญ่ และนั่งกินสเต็กที่อยู่ในจานคนเดียว หลังจากกินเสร็จเขาก็ได้นำจานไปล้างเพราะถ้ากินแล้วเอาไว้อย่างนั้นคงได้โดนพี่แพรวาด่าจนหูชาแน่...
...เมื่อล้างจานเสร็จแล้วเขาก็เดินขึ้นไปบนห้องนอนของตัวเองเพื่อไปอาบนํ้าแล้วนอนพักผ่อนเพราะวันนี้เขาเหนื่อยจากการเรียนต่อสู้มาก การเรียนต่อสู้ต้องใช้แรงเยอะเธอเขาก็เต็มใจที่จะเรียนเพราะเขานั้นชอบการต่อสูัเป็นอย่างมาก...
...หลังจากอาบนํ้าเสร็จเขาก็เตรียมตัวพร้อมนอนเพราะพรุ่งนี้เขาต้องไปมหาลัยแต่เช้าและต้องไปเรียนการต่อสู้อีกบวกกับการที่เขานั้นเหนื่อยอยู่แล้วมันจึงทำให้เขานั้นหลับลงอย่างง่ายดาย...
...เช้าวันต่อมา แสงแดดที่ส่องผ่านเข้ามาทางผ้าม่านทำให้เจฟนั้นตื่น เขาลุกขึ้นมานั่งแล้วใช้หัวพิงกับขอบของเตียงนอนพรางใช้มือขึ้นมาขยี้ตาเบาๆก่อนจะค่อยๆพาตัวเองลงจากเตียงแล้วเดินไปทางห้องน้ำเพื่อไปทำธุระส่วนตัว หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเจฟก็ได้เดินลงมาข้างล่าง เขาเห็นพี่สาวของเขากำลังทำเตรียมอาหารอยู่เมื่อเธอเห็นเขาเธอจึงพูดว่า "อ้าวตื่นแล้วหรอ...มานั่งกินข้าวก่อน" "คับ" เจฟตอบ ตอนที่เขาจะเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาเพื่อกินข้าว หลังจากกินข้าวเสร็จเขาก็ออกไปมหาลัยเพราะตอนนี้สายมากแล้ว เมื่อถึงมหาลัยเขาก็รีบตรงดิ่งไปทางห้องเรียนพอเขาไปในห้องเรียนก็เห็นว่าอาจารย์ยังไม่เข้า เขาจึงเดินไปนั่งข้างเพื่อนสนิทของตัวเอง "ไงมึงมาสายนะเนี่ย" เจม เพื่อนสนิทของเจฟได้เอ่ยถามเขา "โทษทีพอดีคุยกับพี่แพรวาเพลินไปหน่อย" ทั้งสองคุยกันได้ไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้อง และเริ่มสอนอย่างเป็นทางการ เจฟที่ไม่ค่อยได้สนใจเรื่องที่อาจารย์สอนมากนักเขาเลยใช้หัวของตัวเองฟุ้บลงกับโต๊ะเรียน โดยมีแขนสองข้างรองรับหัวของเขาไว้อยู่ เมื่อหัวถึงแขนเขาก็ได้หลับไปในที่สุด...จนเมื่ออาจารย์สอนเสร็จเขาก็ได้เดินออกจากห้องไป หลังจากนั้นก็มีนักศึกษาคนอื่นๆทยอยพากันเดินออกไป เมื่อเจมเห็นเจฟยังไม่ตื่นเขาจึงเขย่าตัวเจฟแล้วพูดว่า "ตื่นได้แล้วมึงอะ"...
...เจฟที่กำลังฝันหวานก็ได้สะดุ้งตื่นขึ้นเพราะ เพื่อนสนิทของเขาได้เป่าหูของตนเอง เมื่อเจมเห็นอย่างนั้นเขาก็ได้หลุดปากหัวเราะออกมา เจฟที่หงุดหงิดเพราะเพื่อนแกล้งจึงใช้มือตบไปที่หลังของเจม ตุ้บ! "โอ้ยย!" เจมร้องอุทานขึ้นมาเมื่อเจฟใช้มือตบไปที่หลังของตนเอง เจฟไม่ได้ตอบอะไรแต่เขาเลือกที่จะเมินเพื่อนสนิทของเขาแล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป เมื่อเจมเห็นอย่างนั้นเขาก็รีบลุกและวิ่งตามไปง้อเพื่อนของเขา...
...เมื่อเจฟเดินมาที่โรงรถโดยมีเจมที่เดินตามหลังเขามาติดๆ เพื่อจะมาง้อเพื่อนสนิทของเขา...
..."เจฟ..กูขอโทษให้อภัยก็เถอะนะเพื่อน" เจฟไม่ได้ตอบอะไรเขาเดินไปที่รถของเขา แล้วหันมาบอกเจมว่า "แล้วเจอกัน...กลับบ้านดีๆล่ะ" พูดจบเจฟก็ขับรถออกไป เมื่อเจมได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกโล่งใจที่เพื่อนสนิทของเขาไม่ได้งอนเขา...
...ในขณะที่เจฟกำลังขับรถไปเรียนการต่อสู้นั้น เจฟก็เห็นว่ามีรถเก๋งคันหนึ่งกำลังพุ่งเข้ามาหาเขา เจฟจึงหักหลบแต่เมื่อพอดขาหักรถหลบแล้ว รถของเขาก็เกิดเสียหลักพุ่งไปชนกับต้นไม้ข้างทาง...
......เมื่อเห็นอย่างนั้นผู้คนจึงพากันเข้ามาช่วยเจฟ แต่เพราะเจฟขาติดอยู่ในรถมันจึงทำให้ออกไปไม่ได้ และทันใดนั้นรถของเขาก็มีกลิ่นไหม้ขึ้นมาและมันก็ได้เกิดประกายไฟ เมื่อเจฟเห็นอย่างนั้นเขาก็คิดในใจว่า นี้กูจะตายแล้วหรอว่ะแล้วพี่กูจะอยู่กับใครล่ะ ทำไมฟ้าถึงลงโทษผมเเบบนี้ และทันใดนั้นรถของเขาก็ระเบิดในที่สุด ผู้คนพากันแตกตื่นจึงพากันโทรเรียกรถดับเพลิงและรถพยาบาล แต่มันก็ไม่ทันแล้วเจฟถูกไฟในรถคอกและแผลจากการโดนอะไรบ้างอย่างทับมันจึงทำให้เขาเสียชีวิตไปในที่สุด......
..."ตื่นได้แล้วเจ้าน่ะ" เสียงของใครบ้างคนเอ่ยขึ้นมา เมื่อเจฟได้ยินเสียงเขาก็ค่อยๆลืมเปลือกตาของเขาขึ้นมาแล้วก็พบกับเสียงสว่างที่ผ่านเข้ามาในสายตา เขาหรี่ตาลงนิดหน่อยเพื่อปรับสายตาเมื่อเขาปรับสายตาให้เข้ากับแสงสว่างได้แล้ว เขาก็ต้องพบกับใครคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาชายคนนั้นสวมเสื้อสีขาวดูทรงแล้วน่าจะเป็นพระเจ้า "คนเป็นใคร" เจฟถามพร้อมมองด้วยแล้วสงสัย "ข้าเป็นพระเจ้า" เขาตอบ "ข้าขอโทษทีนะ...ข้าเผลอไปตัดเส้นชีวิตเจ้า" เขามองเจฟด้วยสายตาที่รู้สึกผิด เมื่อเจฟได้ยินแบบนั้นเขาก็โกรธมากเขาจึงด่าพระเจ้าไปว่า "ทำไมคุณทำแบบนี้คับ...แล้วพี่สาวของผมจะอยู่ยังไง!" "ข้าขอโทษ...เอาอย่างนี้ดีมั้ยข้าจะให้เจ้าไปเกิดใหม่ในนิยายที่พี่เจ้ากำลังอ่านอยู่" เขาพูดพร้อมมองไปที่เจฟที่กำลังนั่งทำหน้าไม่พอใจอยู่ "เอาแบบนั้นก็ได้" เขาตอบ "โอเคงั้น...เจ้าลุกขึ้นซะ" เจฟทำตามที่เขาบอก ทันใดนั้นพระเจ้าก็ทำอะไรบ้างอย่างกับเขาเมื่อเจฟลืมตาขึ้นมาเขาก็ต้องตกใจอีกครั้งเพราะตอนนี้เขานั้นได้นอนอยู่บนเตียงไม้ในบ้านหลังหนึ่ง เจฟยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง พร้อมมองสำรวจรอบๆห้องและเขาก็ต้องถึงกับงงว่านี้ห้องใคร ทันใดนั้นก็มีคนเดินเข้ามาในห้อง เพล้ง! เสียงถ้วยใส่ข้าวต้มตกลงพื้นจนเกิดเสียงดัง เจฟหันไปมองด้วยความตกใจ ผู้หญิงตรงหน้าเขารีบเดินเข้ามาหาเจฟที่นั่งอยู่บนเตียงพร้อมกับเอ่ยถามเขาว่า "ข้าวหอมเจ็บตรงไหนหรือไม่ลูก" เมื่อเจฟได้ยินแบบนั้นถึงกับทำหน้างง และทันใดนั้นความทรงจำของคนร่างเก่าก็ย้อนเข้ามาในหัวของเขา "โอ้ย!" เจฟร้องลั่นพร้อมเอามือมาจับหัวเพราะความปวด "เอ็งเป็นไรรึข้าวหอม!" หญิงวัยกลางคนมีท่าทีตกใจที่เห็นลูกของตนเองเป็นแบบนั้น เจฟที่นั่งปวดหัวเพราะความจำของร่างเก่าย้อนกลับมา ในความทรงจำเขาเห็นเด็กหนุ่ม ผิวขาว เรือนผมสีดำสนิท ในตาสีน้ำตาลเข้ม และหนุ่มในความทรงจำเขาก็ชื่อ "ข้าวหอม" ตัวร้ายในรื่องบุษราของเสือเพลิง...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
