เลือนลาง| PHUAA
เลือนลาง|EP.1
ภารันย์
ว่าหนูจะกลับมาหาพี่
ภูวินทร์
ฮึก…ภารันย์ไม่ไปได้ไหม
ภารันย์
ภารันย์ต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ
ภารันย์
พี่รอภารันย์ได้ไหม
ภูวินทร์
พี่จะรอหนูจนกว่าหนูจะกลับมา//น้ำตาคลอ
ภารันย์
พี่สัญญานะว่าจะรอหนูกลับมา
ภูวินทร์
พี่จะรักภารันย์เท่าชีวิตเลย
ภารันย์
อือ…ภารันย์ก็รักพี่นะ
ภารันย์
เท่าชีวิตภารันย์เหมือนกัน
ภารันย์
รักจนยอมตายแทนได้เลย
ภูวินทร์
จะยอมแลกชีวิตเพื่อภารันย์เลย
ภูวินทร์
พี่รักภารันย์ที่สุด
ภูวินทร์
จะไม่ลืมภารันย์เลย
ภูวินทร์
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ภารันย์
ภารันย์ก็จะไม่มีวันลืมพี่
โดยสัญญาว่า“แม้จะเกิดอะไรขึ้น ก็จะไม่มีวันลืมกัน”
จนภารันย์ผู้เป็นที่รักเปรียบดั่งชีวิต“ก็ได้ไปเรียนต่างประเทศ”
และภารันย์เปรียบภูวินทร์เป็นดั่งหัวใจเหมือนกัน
ได้ให้คำมั่นสัญญากับคนพี่ไว้เช่นกันว่าถ้าเรียนจบ“ทั้งคู่ที่เปรียบกันดั่งดวงใจ”
ธันวา
กูจะคอยอยู่กับมึงเอง
ภูวินทร์
ขอบคุณมึงมากนะ…ฮึก
และภารันย์ผู้เป็นดั่งดวงใจ…
ธันวา
ภูวินทร์เดี๋ยวกูมาอยู่เป็นเพื่อนนะ
ธันวา
ขอไปเก็บเสื้อผ้ามาก่อน
ภารันย์
พี่เราไม่ได้อยากไปเลยนะ..
ภารันย์
หวังว่า..ฮึก..จะไม่ลืมกันนะ
ภารันย์ได้แต่ขอภาวนาว่า“ขอให้เวลาผ่านไปเร็วๆ เพื่อจะกลับไปหาคนที่รัก”
ไม่แปลกเลยที่ทั้งคู่จะรักกันขนาดนี้
เพราะทั้งสองรักกันมาครบรอบ8ปีแล้ว
เขาได้พบร่างเพื่อนรักที่นอนจมกองเลือด
ธันวา
มึงอย่าพึ่งเป็นอะไรนะ!!
ธันวาได้โทรให้รถพยาบาลมารับตัวของภูวินทร์
เพื่อไปรักษาอย่างเร็วที่สุด
ธันวา
มึงอย่าพึ่งเป็นอะไรนะ
ธันวา
วินทร์มึงอย่าพึ่งเป็นอะไรนะ
ธันวาได้วิ่งตามหมอไปถึงห้องICU
ธันวา
เพื่อนผมจะเป็นอะไรไหมครับ!!
คุณหมอ
ตอนนี้กำลังตรวจอาการอยู่ค่ะ
แต่ตอนนี้เขาเป็นห่อวงเพื่อนมากๆ
ธันวา
วินทร์อย่าเป็นอะไรนะ
คุณหมอ
ตอนนี้ต้องเซ็นใบอนุญาตก่อนนะคะ
คุณหมอ
คุณผู้ชายต้องผ่าตัดด่วนค่ะ
ธันวาได้รับมาเซ็นอย่างรวดเร็ว
แม้จะตกใจที่เพื่อนเพื่อนต้องผ่าตัด
ในระหว่างที่กำลังลงจากเครื่อง
ก็ได้มีคนมาเดินชนภารันย์อย่างแรง
จนโทรศัพท์ของเธอตกลงไปที่พื้น
ภารันย์
ติดต่ดพี่วินทร์ไม่ได้เลย
ภารันย์
ทางไปหออยู่ไหนล่ะเนี่ย
ภารันย์
แล้วรูมเมทเราคือใคร
ต้นหลิว
งั้นเราก็เป็นรูมเมทกันหน่ะสิ
คุณหมอได้เดินออกมาจากห้องผ่าตัด
ธันวา
เพื่อนผมเป็นยังไงบ้างครับ
คุณหมอ
ตอนนี้การผ่าตัดสำเร็จค่ะ
คุณหมอ
คนไข้ต้องพักฟื้นอีกค่ะ
คุณหมอ
แต่คนไข้จะมีปัญหาเรื่องความทรงจำ
คุณหมอ
ของก่อนหน้านี้จะหายไปหมดเลยนะคะ
คุณหมอ
เพราะว่าคนไข้ได้รับการสะทบสะเทือน
คุณหมอ
ต้องกระตุ้นจำให้ได้
ธันวา
ความทรงจำทั้งหมดเลยหรอครับ
คุณหมอ
บางอย่างอาจจะจำได้ค่ะ
คุณหมอ
ยังมีความทรงจำบางอย่างที่อาจจะเหลืออยู่
ธันวา
เดี๋ยวกูโทรบอกน้องภารันย์ก่อน
ธันวาพยายามโทรไปหาภารันย์หลายครั้งก็ไม่มีวี่แววที่จะรับเลย
ธันวา
น้องไม่รับโทรศัพท์ว่ะ
ธันวา
มึงตื่นมาต้องจำกูกับน้องได้นะ
ธันวาได้แต่นั่งเฝ้าเพื่อนสนิทของตนที่ยังไม่รู้สึกตัว
ธันวา
น้องยังไม่ติดต่อมาเลย
ธันวา
กูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับน้องด้วยสิ
ธันวา
แต่ว่ามึงหลับไปนานแล้วนะ
ธันวา
ปล่อยให้กูคุยคนเดียวทุกวัน
และในวินาทีนั้นเองนิ้วของภูวินทร์ก็ขยับเล็กน้อย
เขาได้ไปตามหมอให้มาดูเพื่อนเขา
ธันวา
เพื่อนผมขยับแล้วครับ!
คุณหมอ
คนไข้รู้สึกตัวแล้วนะคะ
ธันวา
แล้วเขาจะจำผมได้ไหมครับ
คำพูดนี้เองที่ทำให้ธันวานั้นจุกที่อกเพราะ“เพื่อนที่สนิทที่สุดจำตนเองไม่ได้”
ธันวา
กูธันวาเป็นเพื่อนของภูวินทร์ครับ
ภูวินทร์
เราเป็นเพื่อนกันมากี่ปีนะ
ธันวา
กูดีใจนะที่มึงจำกูได้
ธันวา
มึงจำน้องภารันย์ได้ไหม…
และใช่ภูวินทร์จำภารันย์ไม่ได้แม้แต่นิดเดียว
ธันวา
เดี๋ยวจะปวดหัวยิ่งกว่าเดิม
ธันวา
มึงออกจากโรงบาลได้แล้วนะ
ธันวา
มึงจำภารันย์ไม่ได้จริงๆหรอ
ภูวินทร์
รู้สึกไม่ชอบชื่อนี้เลย
จากคนที่รักกันมากแต่กลับรู้สึกไม่ชอบ
ธันวา
ต้องดูแลเขายังไงบ้างครับ
คุณหมอ
แล้วก็กระตุ้นความทรงจำ
คุณหมอ
โดยลองเล่าเรื่องให้ฟังบ่อยๆค่ะ
คุณหมอ
หรือให้อยู่สถานที่ที่เขาเคยอยู่
คุณหมอ
หรือพาไปที่ที่มีความทรงจำ
ต้นหลิว
ตั้งใจเรียนหน่อยสิ
ต้นหลิว
มีเรื่องอะไรรึป่าว
ต้นหลิว
แต่ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อนนะ
ภารันย์
อื้ม…เดี๋ยวเล่าให้ฟังนะ
ภารันย์
เราติดต่อทางบ้านไม่ได้เลย
ภารันย์
คิดถึงพี่วินทร์มากเลย
ต้นหลิว
เดี๋ยวเราอยู่ด้วยเอง
เลือนลาง|EP.2
ธันวา
มึงอยากไปไหนไหมวันนี้
ภูวินทร์
แล้วจะถามกูทำไมว่ะ
ภูวินทร์
มึงจะพาไปไหนเนี่ย
ภูวินทร์
มึงพากูมาทะเลทำไม
ธันวา
มึงจำน้องภารันย์ไม่ได้จริงๆหรอว่ะ
ธันวา
เดี๋ยวน้องก็กลับมาแล้ว
ภูวินทร์
ไม่เกี่ยวกับกูหนิ
ภูวินทร์
รู้สึกไม่ชอบหน้าเลย
ต้นหลิว
ยังไม่เลิกคิดถึงเขาอีกหรอ
ต้นหลิว
เดี๋ยวก็ได้เจอหรอก
ภารันย์
พี่วินทร์ยังจำเราได้อยู่ไหมนะ
ภารันย์
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นะ
ต้นหลิว
จะได้กลับแล้วนี่ไง
ภารันย์
พี่วินทร์จะเป็นยังไงบ้างนะ
ต้นหลิว
ต้องสบายดีอยู่แล้ว
คนตัวเล็กได้ยินคำนั้นก็ใจสลายทันที
ภารันย์
พี่จำเราไม่ได้หรอ…
ภารันย์
ฮึก…พี่ลืมกันแล้วหรอ…
ธันวา
วินทร์มันเกิดอุบัติเหตุหน่ะ
ภารันย์
ฮึก…ตั้งแต่ตอนไหนคะ..
ภารันย์
จำรันย์ไม่ได้เลยสินะ
ธันวา
พี่พยายามกระตุ้นความทรงจำ
ภารันย์
ฮึก..แบบนี้เองสินะ
ธันวา
น้องก็ลองไปทำความรู้จักกันใหม่นะ
คนตัวเล็กยิ้มทั้งน้ำตาแต่ก็เข้าใจว่า“เกิดอุบัติเหตุ”
ภารันย์
แค่ทำความรู้จักใหม่เอง
ถึงจะพูดแบบนั้นใจก็แตกสลายหมดแล้ว
ภารันย์
ที่ทำให้พี่วินทร์เป็นแบบนั้น…
ภูวินทร์
กูกับมึงเกี่ยวอะไรกัน
ภารันย์
ว่าพี่เกิดอุบัติเหตุ
ภารันย์
เราจะทำให้พี่จำเราได้เอง
ต้นหลิว
เรากลับกันก่อนนะคะ
ภูวินทร์
ทีหลังกูไม่มาด้วยละ
ธันวา
มึงก็พูดดีๆกับน้องหน่อย
ภารันย์
พี่วินทร์จำเราไม่ได้จริงๆ
ต้นหลิว
ยังไงพี่แกก็ต้องจำได้อยู่แล้ว
ภารันย์
แค่มาชวนพี่วินทร์ไปกินข้าวค่ะ
ภารันย์
เราแค่จะจีบพี่ใหม่แค่นั้นเอง
ภารันย์
แต่นี่เป็นขนมที่พี่ชอบที่สุดเลยนะ
ภารันย์
พี่วินทร์เลยไม่ชอบ
ภารันย์
พี่เจอกันอีกแล้วนะ
ภูวินทร์
กูจำมึงไม่ได้หรอก
ภารันย์
เราสัญญากันแล้วหนิ
“เกลียด”แค่คำเดียวมันเจ็บขนาดนี้หรอ
ภารันย์
ว่าเรายอมตายเพื่อพี่
ภารันย์
ถึงพี่จะไม่อยากฟัง
ภารันย์
พี่เปรียบดั่งดวงใจของหนู
ภารันย์
เพราะฉะนั้นหัวใจสั่งทำอะไรก็ต้องทำ
ภารันย์
งั้นเราถือว่ามันเป็นคำสั่งสุดท้าย
ภารันย์
คนที่เรารักสุดในดวงใจ
ต้นหลิว
หนูมาแจ้งข่าวค่ะ..ฮึก
ต้นหลิว
ภารันย์เสียชีวิตแล้วนะคะ
ต้นหลิว
ภารันย์ฆ่าตัวตายอยู่ในห้องค่ะ..
ต้นหลิว
เขียนข้อความไว้ด้วย
ธันวา
มาคุยกันข้างในก่อนนะ
ต้นหลิว
ข้อความที่ภารันย์ทิ้งไว้…
เนื้อหาในข้อความ
“ถ้าตอนนี้ทุกคนได้อ่านภารันย์คงไม่อยู่แล้วนะ ไม่ต้องเสียใจไปนะ ภารันย์แค่ทำตามคำขอของพี่ ภูวินทร์ ถือว่าเป็นคำขอ
สุดท้าย เรารักทุกคนนะรักพี่ภูวินทร์เปรียบดั่งดวงใจเหมือนเดิม”
จากภารันย์.
ธันวา
ว่ามึงพูดอะไรกับน้อง
ต้นหลิว
ทำไมพี่พูดแบบนี้ว่ะ…..
ภูวินทร์
ไหนภารันย์บอกจะจีบพี่ใหม่ไง
ภูวินทร์
ทิ้งกันแบบไม่มีวันหวนกลับมา
ภูวินทร์
พี่ขอโทษสำหรับทุกอย่างนะ
ภูวินทร์
ตอนนี้พี่อยากบอกเธอว่า
ภูวินทร์
พี่จำภารันย์สุดที่รักของพี่ได้แล้วนะ
ภูวินทร์
รักเปรียบดั่งดวงใจของพี่
ภูวินทร์
ขอให้เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
