NovelToon NovelToon

น้องสาวต่างสายเลือด

ไม่ใช่สายเดือด

สถานการณ์: เมื่อ1เดือนก่อน Kirin ได้รู้ว่าKirin นั้นไม่ใช่น้องสาวเเท้ๆของรินโดกับรัน เเละหลังจากที่รินโดกับรันนั้นได้รู้เรื่องนี้พวกเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเเละยินดีให้Kirin อยู่ด้วยกันกับพวกเขาต่อ เเต่พอเวลาผ่านไปสักพักKirin เริ่มรู้สึกถึงสายตาที่เเปลกไปของรินโดเเละรันที่มองKirin
ณ เวลา 18:00
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
...
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
...
คิริน
คิริน
พวกพี่รู้อยู่แล้วหรอว่าหนูไม่ใช่น้องสาว
เธอมองหน้าทั้ง2คน
คิริน
คิริน
ทำไมไม่บอกหนู
รันยิ้มเย็นๆ แล้วเดินเข้ามาใกล้ๆ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
ก็เพราะเราอยากให้เธออยู่กับเราต่อไง...น้องสาวหรือไม่น้องสาว มันไม่สำคัญหรอก
รินโดเอนตัวพิงผนัง สบตากับเธออย่างเยือกเย็น
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
ถ้าเราบอก เธออาจจะหนีไปก็ได้...และเราไม่อยากให้เธอไปไหนทั้งนั้น//เล่นกับมีดพกในมือ
รันยกมือมาแตะที่แก้มเธอเบาๆ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
ตั้งแต่รู้ว่าเธอไม่ใช่เลือดเนื้อของเรา...ความรู้สึกของเราที่มีต่อเธอมันเปลี่ยนไปนะ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
ตอนนี้เรามองเธอเป็นผู้หญิง...ผู้หญิงที่เราอยากครอบครอง//พูดด้วยน้ำเสียงต่ำๆ
รินโดเดินเข้ามาอีกด้านหนึ่ง
คิริน
คิริน
//เธอยืนอึ้ง
รินโด:จ้องตาเธออย่างเขม็ง
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เธอคิดยังไงล่ะ? ที่รู้ว่าตอนนี้เราไม่ได้มองเธอเป็นน้องสาวแล้ว...//ยิ้มแบบที่ทำให้รู้สึกเย็นชา
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
หรือว่า...เธอชอบที่เราเปลี่ยนไปแบบนี้?
คิริน
คิริน
หนูมองพวกพี่เป็นแค่พี่มาตลอด//เธอหยับออกจากพี่ชาย
คิริน
คิริน
พี่ไม่ได้มองว่าหนูเป็นร้องสาวสุดที่รักแล้งก็ไม่เป็นไรหนูก็จะไม่อยู่ให้พี่เห็นหน้า//เธอเดินไปเก็บของบนห้องของตัวเอง
รันจับแขนเธอไว้แน่นด้วยความกระวนกระวาย
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
อย่าไป...เราไม่ยอมให้เธอไปไหนทั้งนั้น//เสียงสั่นเล็กน้อย
รินโดเดินตามขึ้นไปบนห้อง พร้อมกับปิดประตูเสียงดัง
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เธอคิดว่าจะหนีจากเราได้ง่ายๆแบบนั้นเหรอ?//ยืนขวางทางไว้
รินโด : ถอดแว่นออกแล้วจ้องเธอด้วยสายตาเยือกเย็น
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
ตั้งแต่แรกที่รู้ว่าเธอไม่ใช่เลือดเนื้อเดียวกัน...เราก็ตัดสินใจแล้วว่าเธอจะเป็นของเรา
รันเข้ามาจับเธอจากด้านหลัง
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
ไม่ว่ายังไง...เราก็จะไม่ยอมให้เธอหายไปจากชีวิตเรา//กอดเธอไว้แน่น
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
เพราะตอนนี้...เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่เราอยากได้//พูดกระซิบที่หู
คิริน
คิริน
ผู้หญิง...//เธอมองหน้ารินโด
คิริน
คิริน
คืออะไรหนูไม่เข้าใจหนูมองพวกพี่เป็นแค่พี่ชายที่แสนดีเท่านั้น//เธอแกะมือรันออก
รันจ้องมองเธออย่างเจ็บปวด
รัน : ยิ้มเศร้าๆ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
แสนดีเหรอ...นั่นสิ เราทั้งคู่ไม่เคยเป็นพี่ชายที่ดีเลยจริงๆ
รินโดเดินเข้ามาจับคางเธอเบาๆ
รินโด: ยิ้มเย็น
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เธอไม่ต้องเข้าใจก็ได้...แค่รู้ไว้ว่าเราจะไม่ปล่อยเธอไป//ใช้นิ้วลูบแก้มเธอ
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
ไม่ว่าต้องทำยังไงก็ตาม

รับไม่ได้

ณ เวลา 18:36
ห้องส่วนตัว คิริน
ต่อจากตอนที่แล้ว
รันยืนข้างหลังเธอ วางมือบนไหล่เธอ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
เธออาจจะโกรธหรือเกลียดเราก็ได้...แต่เรายอมรับความเสี่ยงนั้น//พูดเสียงต่ำ
รัน: ก้มลงมาใกล้ๆ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
เพราะความต้องการของเราต่อเธอ...มันแรงกว่าความเป็นพี่ชายแล้ว
คิรินถอยห่างจากพี่ชายทั้ง2
คิริน
คิริน
หนูรับไม่ได้อะเป็นแค่พี่น้องไม่ได้หรอหนูไม่อยากให้มันมากกว่านั้น
รันจับข้อมือเธอไว้แน่นขึ้น
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
มันสายเกินไปแล้ว...ความรู้สึกแบบนี้//ดึงเธอเข้าหาตัว กอดรัดเธอไว้
คิริน
คิริน
พี่... ปล่อยหนูนะ//เสียงเธออึดอัดแน่น
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
เราเก็บกดมานานพอแล้ว
รินโดเดินเข้ามาจ้องตาเธอ
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เธอคิดว่าเราจะยอมให้เธอปฏิเสธเราแบบนั้นเหรอ?//ยิ้มแบบที่ทำให้รู้สึกอึดอัด
รินโด : จับใบหน้าของเธอ
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เราเป็นมาเฟีย...เราจะเอาในสิ่งที่ต้องการเสมอ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
//รันกระซิบที่หูเธอ เสียงข่มขู่ผสมความปรารถนา
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
"ไม่ว่ายังไง...เธอจะเป็นของเรา"
คิริน
คิริน
พวกพี่พอสักที//เธอผลักพวกเขาออก
คิริน
คิริน
หนูขอเวลาทำความเข้าใจก่อนนะ//เธอผลักชายหนุ่มทั้ง2ออกจากห้อง
คิริน
คิริน
ถ้าหนูคิดเสร็จจะไปหาพวกพี่เอง//เธอพูดจบก็ปิดประตูดัง
รันยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้อง
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
เราจะรอ...แต่ไม่นานนักหรอก//กำมือแน่นจนข้อนิ้วขาว
รินโดเอนหลังพิงผนัง
รินโด: ถูมีดพกไปมาอย่างไม่พอใจ
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เธอคิดว่าเราจะยอมให้เธอหนีได้ง่ายๆแบบนั้นเหรอ?"//ยิ้มเย็นๆ
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
ไม่ว่ายังไง...เราจะได้เธอมา
รันเดินออกไปอย่างหงุดหงิด
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
"ถ้าเธอไม่มาหาเรา...เราจะไปหาเธอเอง//พูดกับตัวเอง
รินโดมองไปที่ประตูห้องเธอครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินตามรันไป
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
ไม่ต้องห่วง...เดี๋ยวเธอก็เป็นของเราเอง
คิริน
คิริน
//เธอนั่งเก็บเสื้อของตัวเองกับบัตรเครดิตที่เธอแอบทำแหละแอบเคลื่อนย้ายเงินจากที่พี่ชายทั้งสองเคยให้เป็นเงิน1xx,xxx,xxx จากบัตรเก่ามาใส่บัตรใหม่แบบเนียน จนเหมือนบัญชีทั่วไปที่ไม่ได้มีการโยกย้ายเงินจำนวนมาก ใส่ลงในกระเป๋า กระเป๋าที่เธอใช้กับของเป็นกระเป๋าที่พกพาง่ายสะดวกต่อการวิ่งแล้วไม่เกะกะ
คิริน
คิริน
แค่นี้ก็พอแล้วแหละ
คิริน
คิริน
//เสียงที่เธอพูดนั้นเบามากก่อนเธอจะสะพายกระเป๋าก่อนจะเดินไปเปิดหน้าต่างเธอมองไปข้างล่างหน้าต่างจากชั้น 2
ณ เวลาตอนนี้ 20:45
คิริน
คิริน
สูงเหมือนกันนะเนี่ย//ไม่ทันสิ้นเสียงเธอก็กระโดดลงจากชั้น 2 เสียงเธอตกจากชั้น 2 ดังปัก-~
คิริน
คิริน
เจ็บๆ
ไม่ทำให้พี่ชายทั้ง2ของเธอได้รู้ตัวเธอก็ออกตัววิ่งไปตามตรอกซอกซอยที่เธอชำนาญ
เธอออกมาตามซอกซอยประมาณ 2กิโล ได้
คิริน
คิริน
เหนื่อยอะวิ่งมาไกลขนาดนี้"
คิริน
คิริน
//เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูชื่อโรงแรมที่เธอได้ทำการจองไว้ ว่าอีกกี่กิโลจะถึงโรงแรม
คิริน
คิริน
โห 4กิโลเลยหรอ//เธอพูดขึ้นเพราะตั้งแต่ที่เธอจำความได้เธอวิ่งไกลที่สุดแค่ถนนหน้าบ้านของเธอที่ผู้ชายพาไป

ซ่อนแอบ

ณ เวลา 20:45
รันและรินโดกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ในห้องนั่งเล่นเมื่อได้ยินเสียงดังปักจากด้านหลังบ้าน
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
//ลุกขึ้นทันทีด้วยสีหน้าเปลี่ยนไป
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
นั่นเสียงอะไร?"
รินโดวิ่งไปที่หน้าต่างห้องเธอ
รินโด: เห็นรอยเท้าในดิน
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เธอหนีไปแล้ว...//บีบขวดเหล้าแตกในมือ
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
คิดว่าจะหนีจากเราได้ง่ายๆแบบนี้เหรอ?"
รันคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
//กดเรียกกลุ่มลูกน้อง
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
ระดมคนทั้งหมด! หาเธอให้เจอภายในคืนนี้!//เสียงสั่นด้วยความโกรธ
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
ตรวจทุกโรงแรมในรัศมี 10 กิโลเมตร!
รินโดหยิบมีดพกออกมา
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
ถ้าเธอคิดว่าจะหนีจากพวกเราได้...เธอคิดผิดแล้วล่ะ//ลูบใบมีดอย่างน่ากลัว
รันเดินไปหยิบเสื้อคลุม
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
เราจะตามหาเธอเอง...และคราวนี้เราจะไม่ยอมให้เธอหนีไปอีก//พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
ทั้งสองออกจากบ้านด้วยความเร็วสูง รถยนต์สีดำหลายคันเริ่มออกตามหาเธอทั่วเมือง
ณ เวลา21:00
เธอที่จำลักษณะสีของรถพวกผู้ชายได้ ก็กลับเข้าไปแอบในซอกซอยก่อนจะปีนขึ้นไปบนหลังคามองรถที่ดำทั้งคันวิ่งงานทั่วเมือง
คิริน
คิริน
"รู้แล้วสินะ จะเร็วเกินไปแล้ว วิ่งมาได้แค่ 2 กิโลเอง
คิริน
คิริน
ฉันได้วิ่งทั้งคืนแหละวันนี้"//เธอได้เปิดโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิด แอฟยกเลิกการจองโรงแรม
คิริน
คิริน
กูต้องหาสักที่แอบจนกว่าจะเช้าแล้วล่ะ//เธอพูดพร้อมกับกระโดดไปตามอาคารสูงที่อยู่ติดกันเป็นทอดๆ
คิริน
คิริน
//เธอจะซิมที่โทรศัพท์ออกไม่ให้ตามตัวได้
คิริน
คิริน
เกือบลืมไปเลย"//เธอวิ่งสวนทางกับทางที่เธอจะไปก่อนกระโดนชินไปให้ไกลที่สุด
คิริน
คิริน
ฉันโยนไปไกลเหมือนกันนะเนี่ย
คิริน
คิริน
//สิ้นเสียงที่เธอพูดเธอก็เริ่มวิ่งแล้วกระโดดไปตามอาคารไปหาตึกที่สูงเท่าที่เธอจะปีนได้
คิริน
คิริน
ตึกนี้น่าจะสูงที่สุดช่วยหาได้ละ//เธอได้นั่งเล่นอยู่บนดาดฟ้าตึกสูงตึกนึงด้วยความเงียบพร้อมกับหยิบขนมขึ้นมากินอย่างสบายใจ
คิริน
คิริน
ผู้หญิงมีเยอะแยะพวกพี่มาคิดอะไรกับเพื่อนน้องสาวตัวเล็กน่ารักคนนี้//เธอพูดด้วยความท้าทายแล้วชมตัวเองเล็กน้อย
คิริน
คิริน
ไม่เข้าใจเลยจริงๆตัวฉันดีตรงไหน
รันและรินโดอยู่ในรถสีดำคันใหญ่ พร้อมลูกน้องอีก 3 คันที่กระจายกันออกค้นหา
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
//ก้มดูแผนที่บนแท็บเล็ตอย่างละเอียด
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
เธอต้องอยู่แถวนี้แน่ๆ...ตรวจสอบทุกตึกสูงในรัศมี 3 กิโลเมตร
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
//รินโดมองออกไปนอกหน้าต่างรถด้วยสายตาแหลมคม
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
รัน...ดูนั่นสิ//ชี้ไปที่ตึกสูงแห่งหนึ่ง
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
//ยิ้มเย็นชา
ไฮทานิ รินโด
ไฮทานิ รินโด
เธอคิดว่าปีนขึ้นที่สูงแล้วเราจะหาไม่เจอเหรอ?"
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
//สั่งการผ่านวิทยุสื่อสาร เสียงข่มขู่
ไฮทานิ รัน
ไฮทานิ รัน
ฉันจะขึ้นไปรับน้องมาด้วยตัวเอง//เสียงเย็นชา

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!