ลูกชัง ภาคสืบต่อ
1 ชีวิตใหม่
??
วันนี้ไม่ค่อยมีลูกค้าเหรอ
ฉิน
อ้อ พอดีร้านกำลังจะปิดครับ
ฉิน
คุณลูกค้าจะรับอะไรไหมครับ
??
เพราะฉันมาเพราะอย่างอื่น
??
เจ้าโง่!!//พุ่งเข้าไปหาอีกคน
??
เเกเเย่งลูกค้าฉันไปกี่คนเเล้ว
ฉิน
คุณ..มะ..มันบ้าไปเเล้ว
นี่ฉันต้องมาตายเพราะใครก็ไม่รู้อย่างนั้นเหรอ
ฉันเปิดพึ่งเปิดร้านได้เเค่สามเดือนเองนะ
อี้หลาน
เฮือก!!//ลุกขึ้นพรวดขึ้นมา
อี้หลาน
เเค่ฝันไปอย่างนั้นเหรอ
อี้หลาน
!//หันไปมองทางต้นเสียง
หานเฟิง
เจ้าว่าอะไรนะ//ลุกขึ้นยืนเเล้วเดินมาหา
หานเฟิง
อย่ากลัวพี่ไปเลยนะ
หานเฟิง
ข้าเป็นพี่ชายของเจ้า
หานเฟิง
เจ้าเป็นน้องชายข้า
อี้หลาน
เฮ้ย!//คิดอะไรบ้างอย่างออก
หานเฟิง
เกิดอะไรขึ้นรึ//เป็นห่วง
หานเฟิง
นี้เจ้าเป็นอะไรอะไรของเจ้า
นี่มันนิยายที่เราพึ่งอ่านจบเมื่อคืนที่ฉันถูกเเทงนิ
ครอบครัวของอี้หลานเหลือเเค่พี่ชายคนเดียว
เพราะอี้หลานทนความหนาวจากคืนนี้ไม่ไหว
หลังจากนั้นหานเฟิงจึงตรอมใจตายตามน้องชายไปด้วย
อี้หลาน
//ตัวร้ายก็คือตัวร้ายสินะ เเต่ทำไหมนิยายเล่มนี้ถึงเเต่งให้ตัวร้ายน่าสารกว่านายเอกเสียอีก
อี้หลาน
ในเมื่อนิยายเล่มปัจจุบันจบเเล้วงั้นก็ต้องมีภาคสอง ที่ฉันจะสร้างมันขึ้นมาเองเเล้วล่ะ//พึมพำคนเดียว
อี้หลาน
พี่พวกเราออกจากที่นี้กันเถอะ
หานเฟิง
ท่านพ่อขังข้ากับเจ้าไว้ที่นี้
หานเฟิง
อีกอย่างเจ้าจะเอาเเรงที่ไหนไปหนีเล่า
หานเฟิง
เจ้าออ่นเเอที่สุดเมื่อถึงฤดูหนาว
อี้หลาน
ตอนนี้ข้าไม่เป็นไรเเล้ว
อี้หลาน
ถ้าพวกเราไม่หนีเสียตั้งเเต่คืนนี้เราจะไม่มีโอกาสเเล้วนะ
อี้หลาน
พี่หานท่านไปเตรียมเสื้อผ้าอาหารที่มีอยู่เตรียมตัวออกเดินทางกันเถอะ
หานเฟิง
เฮ้อก็ได้ข้าจะตามใจเจ้า
หานเฟิง
ไหนๆก็เหลือกันเเค่สองคนเเล้ว
อี้หลาน
ข้าจะสืบต่อเนื้อเรื่องนิยายเล่มนี้เอง
อี้หลาน
ฉันจะฆ่าตาเเก่นั้นคอยดูเถอะ!
2 บ้านต้นไม้
หานเฟิง
จะเจ้าเปิดได้ยังไง
หานเฟิง
ข้าพยายามเปิดเเทบตายก็เปิดไม่ได้
อี้หลาน
มือท่านเจ็บขนาดนั้น
อี้หลาน
ข้าจะไม่สังเกตุเห็นได้ยังไง
อี้หลาน
ท่านเป็นพี่ข้าเชียวนะ
อี้หลาน
ข้าจะไม่เป็นห่วงท่านได้ยังไง
อี้หลาน
ท่านทำเพื่อข้าขนาดนั้น
อี้หลาน
เราไปกันเถอะทิ้งความทรงจำเก่าๆไว้ที่นี้
อี้หลาน
เเล้วออกไปใช้ชีวิตหาความสุขกันเถอะ
หานเฟิง
เจ้าเอาความคิดส่วนไหนของเจ้ามาสร้างที่พักอาศัยบนต้นไม้รึ
อี้หลาน
ท่านพี่ มันป้องกันสัตว์ร้ายได้อย่างเล่า
อี้หลาน
ท่านจะหาว่าข้าบ้าไม่ได้
หานเฟิง
เกินบ้าเเล้วอี้หลาน
หานเฟิง
เเล้วเจ้าไปเรียนวิธีการสร้างบ้านเเบบนี้มาจากที่ใดรึ
อี้หลาน
ฮิๆ//นี่เด็กช่างเชียวน่าาา
อี้หลาน
//เเต่กูเรียนช่างไฟ...
อี้หลาน
//เเล้วก็เป็นช่างไฟที่ขายอาหาร
อี้หลาน
//เเล้วก็มาเป็นช่างก่อสร้างอีก
หานเฟิง
เเต่ออกจะดูปลอดภัยดี
หานเฟิง
ไม้เกิดผุพังขึ้นมาน่าจะเสียชีวิตทั้งข้าเเละเจ้า
อี้หลาน
ท่านอย่าพูดเป็นลางร้ายเช่นนั้นเซ่!
หานเฟิง
งั้นข้าจะไปต้มข้าวให้เจ้า
หานเฟิง
พักนี้เจ้าทนกินไปก่อนสิ่งที่ข้าเอามามีเเค่ข้าวเท่านั้น
อี้หลาน
ข้ากินได้ทุกอย่างที่พี่ทำล่ะน่าา
อี้หลาน
เเบบนี้ได้หาของป่าง่ายหน่อย
อี้หลาน
ที่นี้ห่างจากนี้นั้นพอสมควร
อี้หลาน
มีพี่ชายที่สุดจะตามใจที่มันดีจริงๆ
อี้หลาน
เเถมยังเเพ้เสียงในหัวเก่งอีกด้วย
อี้หลาน
สร้างบ้านเล็กบ้านน้อยเพิ่มดีกว่า//พึมพำ
อี้หลาน
หาสัตว์เลี้ยงสักสองตัว
ตัวเจ้าเองตอนนี้ก็ไม่รู้เลี้ยงรอดหรือไม่
ยังคิดจะหาภาระมาเพิ่มให้ตัวเองอีก
อี้หลาน
ท่านได้ยินความคิดข้าหรือไง
หานเฟิง
ข้าเลี้ยงเจ้ามา เหตุใดจะไม่รู้ว่าเจ้าเป็นเช่นไร//เดินถือถ้วยเข้าต้มออกมา
อี้หลาน
//จะว่าไปอี้หลานมีนิสัยบางอย่างที่คล้ายๆเราอยู่นี่เนอะ
หานเฟิง
เเค่มีเจ้าข้าก็ปวดหัวเเทบเเย่เเล้ว
อี้หลาน
งั้นข้าจะลงไปดูรอบๆหน่อยว่ามีอะไรมาเป็นเครื่องเคียงได้ไหม
อี้หลาน
พี่ข้าไปคนเดียวได้อยู่ใกล้ๆนี่เอง
หานเฟิง
ข้าวต้ม..ช่างเถอะข้ากินเองเเล้วกัน
อี้หลาน
ข้าจะรีบกลับมา//หยิบตระกร้าเเล้วเดินออกไป
อี้หลาน
สงสัยต้องสร้างบันไดใหม่ซะเเล้ว
อี้หลาน
!!//ไอหวั่งตายเเน่
หานเฟิง
อี้หลาน...//ยืนดูอยู่ด้วนบน
อี้หลาน
พี่ช่วยข้าด้วย//ตกบันได นอนกองอยู่ที่พื้น
หานเฟิง
นี้คือบทลงโทษสำหรับเด็กเเสบอย่างเจ้า
อี้หลาน
ท่านได้ยินเสียงอะไรไหม
หานเฟิง
เรียบขึ้นข้างบนกัน
หานเฟิง
เหมือนจะเป็นสัตว์ป่า
3 งูน้อย
หวังเจิ้น
สัตว์ป่าที่ว่าคือข้ากับนายท่านสินะขอรับ
ซ่งหลงเฟิง
ถ้าไม่ใช่ข้ากับเจ้าเเละนายท่านเเล้วจะเป็นใครกันล่ะ
หวังเจิ้น
จะ..เจ้าตามมาตั้งเเต่ตอนไหน
ชิงอาน
คนตาบอดอย่างเจ้าจะมองอะไรเห็น
ชิงอาน
เเค่ไหวพริบนิดๆหน่อยๆก็ยังไม่มี
หวังเจิ้น
โธ่เเล้วใครเฝ้าบ้านกันล่ะเนี้ย
หวังเจิ้น
พวกเจ้าตามมากันครบเช่นนี้
หวังเจิ้น
//มองไปด้านหลัง+มองรอบๆ
หวังเจิ้น
เเล้วไป๋ไป๋ไม่ตามมาด้วยรึ
ซ่งหลงเฟิง
เจ้านั้นขอนอนเฝ้าบ้านเฝ้าเมืองเอง
หลี่เซียนหยวน
เงียบปากเเล้วขึ้นไปดูบ้านด้านบนนั้นซะ//มองขึ้นไปบนต้นไม้
ชิงอาน
ใครมันใช้ความคิดสร้างบ้านบนต้นไม้กัน
ชิงอาน
เเถมใหญ่พอสมควรด้วย
ชิงอาน
นายท่านขอพวกเขาพักค้างเเรมสักหน่อยคงไม่เป็นไร
ซ่งหลงเฟิง
เหอะ อยากรู้อยากเห็นเสียมากกว่า
หานเฟิง
ยังดีที่ข้างๆยังมีเเหล่งน้ำ พอจะจับสัตว์น้ำมาทำอาหารได้
หานเฟิง
ถึงจะลำบากน้อยกว่าที่คิด เเต่กลับมีความสุขเอามากๆ
หานเฟิง
หากข้าไม่หนีมาพร้อมกับอี้หลานคงไม่โอกาสนี้จริงๆ
หานเฟิง
เเถมเจ้าเด็กนี่ตั้งเเต่ฟื้นขึ้นมาความคิดอะไรแปลกๆก็พุดขึ้นมาเต็มไปหมด
หานเฟิง
บ้านต้นไม้นี้ก็เช่นกัน
หานเฟิง
งั้นวันนี้เปลี่ยนจากข้าวต้มเป็นปลาทอดปลาดีกว่า
หานเฟิง
อี้หลานคงเบื่อข้าวต้มจืดๆนี้เเล้ว
หวังเจิ้น
//นอนขดอยู่ที่หน้าต่าง
หานเฟิง
เจ้างูนี้มาได้อย่างไร!
ชิงอาน
//เลื่อยมาที่หน้าต่าง
หานเฟิง
//มาเพิ่มอีกตัวเเล้ว
หานเฟิง
อย่าโทษข้าก็เเล้วกัน//ใช้กระทะฟาดเข้าเต็มเเรง
ชิงอาน
อั่ก!//โดนฟาด+กระเดนออกหน้าต่างไป
หวังเจิ้น
//ตกเข้ามาด้านในห้องครัว
หานเฟิง
//มองอีกตัวที่ตกลงมา
หานเฟิง
อยากตามเพื่อนเจ้าไปรึ
หวังเจิ้น
//อยู่นิ่งๆ+ซ่ายหน้าไปมา
หานเฟิง
ฟังรู้เรื่องด้วย//วางกระทะ
หานเฟิง
งั้น..งั้นมานี้สิ//นั่งลงข้างๆพร้อมยื่นมือไปหา
หานเฟิง
นั้นพี่น้องของเจ้ารึ
หวังเจิ้น
//ชางอันนะชางอันเจ้าจะไปขู่เจ้านี้ทำไมกัน ออ่นโยนขนาดนี้
หานเฟิง
เจ้ารออยู่ที่นี้นะ ห้ามไปไหน
หานเฟิง
ข้าจะลงไปดูพี่น้องของเจ้า
ซ่งหลงเฟิง
//เจ้าบ้านี้ไปโดนอะไรมา
ซ่งหลงเฟิง
//ถึงได้หลับเป็นตายขนาดนี้
ซ่งหลงเฟิง
ฟู่..ฟู่//ขู่+ขวางชิงอานไว้
หานเฟิง
ข้าไม่ทำร้ายเจ้าหรอก
หานเฟิง
ข้าขอดูอาการเพื่อนของเจ้าหน่อยได้หรือไม่
หานเฟิง
หมดสติเลย//หยิบหางชางอัน
หานเฟิง
จะ..เจ้าจะไปกับข้าด้านบนหรือไม่
ซ่งหลงเฟิง
//เลื่อยขึ้นมือ
ซ่งหลงเฟิง
//เจ้าบ้านี้ไม่กลัวข้ากัดหรือไง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
