กลางคืนในโรงพยาบาลเอกชนชั้นสูง เงียบสงัด แสงไฟนีออนสาดส่องพื้นสะอาดเรียบ เงาสะท้อนบนผนังเหมือนกระซิบเตือนถึงความไม่สงบ

ในห้องคลอดชั้นบนสุด เคทธี่ (Katie) ภรรยาของ ไคลน์ (Klein) นอนทรุดตัวบนเตียง มือกำผ้าห่มแน่น เสียงครวญครางผสมกับความหวัง เธออยากให้ลูกชายเกิดมาเพื่อสืบทอดบัลลังก์ของตระกูล

ด้านนอก ห้องรับรองประตูปิดสนิท ปู่ของตระกูล M เดินตรวจสอบเหตุการณ์ด้วยสายตาเยือกเย็น น้ำเสียงหนักแน่นเมื่อสั่งการพยาบาลและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล

เมื่อถึงเวลาที่เคทธี่คลอด ลูกที่เกิดออกมาคือ เด็กผู้หญิง เสียงร้องของเด็กทำให้ความหวังที่ครอบครัววางไว้พังทลาย

“นี่มัน…เด็กผู้หญิง!” ปู่ของตระกูล M ตะคอก น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธจัด แววตาเฉียบเย็นสะท้อนความผิดหวังและความคาดหวังที่ไม่เป็นไปตามต้องการ

“ทุกอย่างต้องเป็นไปตามที่ข้าสั่ง…นำลูกชายที่เกิดวันนี้มาให้ข้า ไม่ว่าเป็นลูกใครก็ช่าง!” ปู่ตะคอก เสียงของเขาครอบงำทุกคนในห้อง

เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลไม่สามารถขัดขืน พวกเขารีบไปตามหาทารกที่เหมาะสม และสุดท้ายได้ ทารกชายจากตระกูล W เด็กชายตัวเล็กที่เกิดมาโดยไม่รู้ตัวว่ากำลังจะถูกพรากไปจากครอบครัวแท้จริง

แต่เด็กชายที่ถูกนำมาวางตรงหน้าเขา ทำให้สายตาปู่สว่างขึ้นด้วยความโปรดปราน

“ต่อไปนี่…ข้าให้นามของเจ้าว่า อีริค”

พยาบาลผู้เฝ้าดูแลพยายามปลอบใจเคทธี่

“คุณแม่…ทุกอย่างเรียบร้อย ไม่มีใครต้องรู้ความจริง” เคทธี่มองลูกสาวด้วยสายตาเศร้าพร้อมกับพูดว่า"ต่อไปนี้เจ้ามีนามว่า ลีอาน่า"

ฝั่งตระกูล W

ที่โรงพยาบาลเดียวกัน ตระกูลW เอลิส (Alist) แม่ของทารกชายตัวจริง กำลังนั่งหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความตึงเครียด เธอได้ยินข่าวว่าลูกชายหายตัวไปจากโรงพยาบาลทันที แต่ทุกความพยายามในการร้องเรียนกลับถูก ผู้อำนวยการโรงพยาบาล ปฏิเสธทุกครั้ง

“ขอให้เข้าใจด้วยค่ะ…เราทำตามกฎโรงพยาบาลทุกประการแล้ว” ผอ.โรงพยาบาลพูดเสียงเรียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้ง ๆ ที่ทุกคนรู้ว่าลูกชายของเอลิสถูกพรากไป แต่เธอไม่สามารถทำอะไรได้ โรงพยาบาลอยู่ภายใต้การควบคุมของ ตระกูล M

เอลิสกำมือแน่น น้ำตาไหลล้น

“ทำไม…เราทำอะไรไม่ได้เลย…” เธอพึมพำ เฝ้าหวังว่าสักวันความจริงจะปรากฏ และลูกชายของเธอจะกลับคืนมา

ในคืนนั้น ความหวัง ความโกรธ และความลับ ถูกซ้อนทับอยู่ในห้องคลอดของโรงพยาบาบแห่งนั้น

หลายปีผ่านไปหลังคืนที่ลูกชายแท้จริงของตระกูล W ถูกพรากไป และ อีริค เด็กชายจากตระกูลอื่นถูกนำมาสู่ตระกูล M อย่างเป็นความลับ

ลีอาน่า (Leana) เติบโตขึ้นในฐานะลูกสาวของ ไคลน์และเคทธี่ ในคฤหาสน์ใหญ่ของตระกูล M เธอเป็นเด็กสาวฉลาด มีความสง่างาม แต่ภายใต้รอยยิ้มที่สุภาพและเรียบร้อย มีความอ่อนไหวและความรู้สึกโดดเดี่ยวอยู่ลึก ๆ เพราะแม้จะได้รับความรักจากพ่อแม่ แต่เธอรู้สึกว่า ตระกูล M โปรดปรานเพียงลูกชายเท่านั้น

อีริค เด็กชายตัวเล็กที่ถูกนำมาเป็นบุตรปลอมของตระกูล M เติบโตขึ้นท่ามกลางความโปรดปรานของ ปู่ของตระกูล ทุกคำชม ทุกสายตา ทุกการสอน ถูกสอดแทรกด้วยความคาดหวังในการเป็นทายาทบัลลังก์

วันหนึ่ง ขณะที่ ลีอาน่า และอีริคกำลังเดินเล่นในสวน เธอพลาดเหยียบกิ่งไม้ล้มลงเต็มแรง ทำให้กล้ามเนื้อข้อเท้าแพลงเล็กน้อยและเจ็บปวดจนเกือบร้องไห้

“อ๊ะ…เจ็บจังเลย!” ลีอาน่าร้อง

ทันใดนั้น อีริค วิ่งมาหาเธออย่างรวดเร็ว พยุงเธอไว้และโอบแขนเธอไว้แน่น

“ลีอาน่า! เจ็บตรงไหนบอกฉันได้เลยนะ อย่าล้มอีกล่ะ”

ลีอาน่ามองหน้าเขา ตาเบิกกว้าง ทั้งเขินอายและรู้สึกอบอุ่น

“ข…ขอบคุณ…อีริค” เธอพูดเสียงสั่น ใจเต้นแรงเหมือนไม่เคยรู้สึกมาก่อน

ความจริงที่ไม่เคยมีใครรู้คือ อีริคไม่ใช่ลูกแท้จริงของตระกูล M แต่ความลับนี้ถูกปกปิดอย่างแน่นหนา ปู่และพ่อของเธอพยายามป้องกันไม่ให้ใครสงสัย เพราะหากความจริงปรากฏ ทุกอย่างเกี่ยวกับอำนาจและบัลลังก์จะสั่นคลอน

ฝั่ง ตระกูล W ยังคงตามหาลูกชายตัวจริง แต่ทุกความพยายามล้มเหลว โรงพยาบาลและเจ้าหน้าที่อยู่ในการควบคุมของตระกูล M

ปีแล้วปีเล่า ลีอาน่า เติบโตขึ้นเป็นเด็กสาวที่สวยสง่า ฉลาด มีน้ำใจ แต่ความอิจฉาและความเศร้าที่เห็น อีริค ได้รับทุกอย่าง ทำให้เธอเริ่มตั้งคำถามถึงความยุติธรรม และเริ่มสังเกตความผิดปกติบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของเด็กชายคนนี้

และในหัวใจเล็ก ๆ ของเธอเริ่มก่อตัว… ความชื่นชมที่ อีริคปกป้องเธอ ทำให้ ลีอาน่าเริ่มรู้สึกผูกพันและซ่อนใจให้กับพี่ชายคนนี้ ความรู้สึกซับซ้อนระหว่างความอิจฉา ความอบอุ่น และความสนใจ เริ่มรุกเข้ามา

คืนนั้น ลีอาน่านั่งอยู่หน้าต่างห้องนอน มองแสงจันทร์ที่สาดส่องผ่านกระจก

“สักวัน…ฉันต้องรู้ความจริง…และอาจจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อปกป้องตัวเองและครอบครัวด้วย” เธอพึมพำ น้ำตาและความมุ่งมั่นผสมปนกันและเผลอหลับไปในที่สุด

หลายปีผ่านไป ลีอาน่า (Leana) เติบโตเป็นสาววัยรุ่นอายุราว 16 ปี ร่างกายสูงสง่า ผิวพรรณเรียบเนียน ตาเป็นประกายฉลาดและฉุกคิด แต่ทุกครั้งที่เธอเดินผ่านห้องใหญ่ของคฤหาสน์ กลับรู้สึกถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็น

อีริค วัยเดียวกัน เติบโตขึ้นเป็นเด็กชายสูงสง่า หน้าตาหล่อเหลาสมบูรณ์แบบ ทุกการเคลื่อนไหวและวาจาของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและถูกปรับแต่งให้เหมาะสมกับฐานะทายาทบัลลังก์ ปู่ของตระกูล M ยังโปรดปรานเขาอย่างชัดเจน ทำให้ ลีอาน่า รู้สึกทั้งอิจฉาและอบอุ่นในเวลาเดียวกัน

เช้าวันหนึ่ง ในห้องสมุดใหญ่ของคฤหาสน์ ลีอาน่ากำลังอ่านเอกสารสำคัญของตระกูล แต่เธอเผลอทำเอกสารตกพื้นและฉีกขาดบางส่วน

“โอ๊ย! ทำไมฉันพลาดแบบนี้!” เธอร้องด้วยความตกใจ

ทันใดนั้น อีริค เดินเข้ามา เขาเห็นเหตุการณ์และรีบหยิบเอกสารขึ้นมา พร้อมจัดเรียงให้เรียบร้อย

“ลีอาน่า อย่ากังวลไปเลย เดี๋ยวฉันจัดการเอง”

ลีอาน่ามองหน้าเขา ตาเบิกกว้างด้วยความประทับใจและซับซ้อน

“ข…ขอบคุณนะ…อีริค” เธอพึมพำ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเขินอาย

ครั้งนี้ทำให้ ลีอาน่าเริ่มรู้สึกผูกพันและชื่นชมอีริคมากขึ้น เพราะไม่เพียงแต่เขาจะได้รับความโปรดปรานจากปู่ แต่ยังเอาใจใส่เธอและปกป้องเธอจากความผิดพลาดที่อาจถูกตำหนิ

ในอีกมุมหนึ่ง ลีอาน่าเริ่มสังเกตพฤติกรรมบางอย่างของอีริค

• เขามีความรู้เรื่องการจัดการตระกูลมากเกินวัย

• ทุกครั้งที่เธอพลาดหรือเจอปัญหา เขามักจะอยู่ใกล้และแก้ไขให้เรียบร้อย

• ปู่ของตระกูล M โปรดปรานเขาอย่างชัดเจนและย้ำเตือนให้เขาเป็นผู้นำในอนาคต

“ทำไมอีริคถึงรู้เรื่องพวกนี้ล่วงหน้า…และทำไมปู่ถึงสนใจเขามากกว่าฉัน?” ลีอาน่าพึมพำกับตัวเอง

เธอเริ่มสงสัย ความจริงเกี่ยวกับตัวตนของอีริค และความลับเบื้องหลังการได้มาซึ่งบัลลังก์ แต่ก็รู้สึกกลัวที่จะถามใคร เพราะทุกคนในคฤหาสน์รู้จักอำนาจของตระกูล M เป็นอย่างดี

ยิ่งผ่านวันเวลา ความสัมพันธ์ระหว่าง ลีอาน่าและอีริค ยิ่งซับซ้อน

• ลีอาน่าเริ่มชื่นชมความเป็นผู้ใหญ่และความอบอุ่นของอีริค

• อีริคเอง ไม่รู้ความจริงเกี่ยวกับตัวเอง แต่รู้สึกผูกพันกับ ลีอาน่า เหมือนเธอเป็นคนที่ต้องคุ้มครอง

• ปู่และพ่อของตระกูล M คอยวางแผนให้ทั้งสองเติบโตอย่างเหมาะสมกับอนาคตการสืบทอดบัลลังก์

คืนนั้น ลีอาน่านั่งอยู่ริมหน้าต่างห้องนอน มองแสงจันทร์สะท้อนบนคฤหาสน์

“อีริค…สักวันฉันต้องรู้ความจริง และฉันก็อยากให้เขาอยู่ข้างฉันเสมอ” เธอพึมพำ น้ำตาและความคิดเต็มไปด้วยความกังวลและความอบอุ่นผสมกัน