แฟนไอ่นักเลง"ไทยเน็กซ์"(จบแล้ว)
แฟนไอ่นักเลง¹
ทิศเหนือ.(พระเอก)
//โยนกระดาษใส่ น.อ
หลิน.(นายเอก)
//เมินยังไม่สนใจ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
...//โยนกระดาษใส่รอบที่2
หลิน.(นายเอก)
//ปากระดาษทิ้ง
ทิศเหนือ.(พระเอก)
//โยนกระดาษใส่รอบที่3
หลิน.(นายเอก)
นี่ทิศเหนือ!!
หลิน.(นายเอก)
จะเล่นอีกนานมั้ย!!
หลิน.(นายเอก)
แล้วนี่งานก็ไม่ทำโยนอยู่นั้นแหละ
หลิน.(นายเอก)
เอาเวลาไปอ่านหนังสือเถอะ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เเกล้งนิดแกล้งหน่อย
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เอาแต่บ่นๆๆอยู่ได้
หลิน.(นายเอก)
นี่ที่พูดไปไม่เข้าหูเลยใช่ปะ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
//ทำหน้ากวนๆ
หลิน.(นายเอก)
//เมิน+อ่านหนังสือต่อ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
//หลับในคาบ
ครู: "ทิศเหนืออ!!"
//ทุบโต๊ะ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
//ลุกขึ้น
ตอบ5×3=13คับ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
อ...เอ่อ
ครู: "นี่เธอแอบหลับคาบครูอีกแล้วใช่มั้ย!!"
ครู: "ครูจะลงโทษเธอและอีกอย่างคาบนี้ไม่ใช่คาบคณิตศาสตร์คาบนี้คือคาบภาษาไทย"
ครู: "ให้เธอเขียนหน้า63-69ส่งภายในวันนี้ถ้าไม่ส่งครูจะ×2ไปเรื่อยๆ"
ครู: "และถ้ายังไม่ส่งอีกรอติด ร ของครูได้เลยเข้าใจมั้ย!!"
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เข้าใจครับครู
//พูดแบบไม่เต็มใจ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
หัวเราะอะไรไอ่เอ๋อ!!
หลิน.(นายเอก)
เราไม่ได้เอ๋อสักหน่อย
หลิน.(นายเอก)
ใครกันแน่ที่เอ๋อ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
หึ//ยิ้มมุมปาก
แอค.
ตอนหน้าแอดจะเเต่งยาวกว่านี้น้าาา
แฟนไอ่นักเลง²
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ไอ่เอ๋ออ!!
หลิน.(นายเอก)
ชื่อก็มีให้เรียก
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ช่วยกูทำงานหน่อยดิ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ตั้งหลายหน้า
หลิน.(นายเอก)
ทำเองสิไม่ใช่งานเราหนิ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
หัวหน้าห้องภาษาอะไร
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ขอให้ช่วยแค่นี้ก็ไม่ได้
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ใจร้ายชะมัด
หลิน.(นายเอก)
งานก็ไม่ใช่งานเรา
ทิศเหนือ.(พระเอก)
อ้อใจร้ายจริงสินะ
หลิน.(นายเอก)
นายก็ช่วยเราเขียนบ้างสิ
หลิน.(นายเอก)
เราเมื่อยมือเเล้ว
ทิศเหนือ.(พระเอก)
อะไรของมึงพึ่งเขียนไปสี่หน้าก็เมื่อยมือละอ๋อ
หลิน.(นายเอก)
เมื่อยสิ!!ตั้งสี่หน้า
หลิน.(นายเอก)
จะเสร็จกี่โมงก็ไม่รู้
หลิน.(นายเอก)
เราอยากกลับแล้ว
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เสร็จเมื่อไหร่กลับตอนนั้นแหละ
หลิน.(นายเอก)
เราช่วยนายมาเยอะเเล้ว
ทิศเหนือ.(พระเอก)
โอ๊ะ!!อะไรวะ
หลิน.(นายเอก)
จะเขียนไม่เขียน
หลิน.(นายเอก)
งั้นเราจะฟ้องครู
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เออเขียนก็เขียน
💬แชทกลุ่ม:
น้องหลินของพี่ๆ(5)
หลิน.(นายเอก)
วันนี้หลินน่าจะกลับดึก
หลิน.(นายเอก)
ไม่ต้องรอหลินนะ
ปิงปิง.(เพื่อน น.อ)
อ่าวทำไมล่ะ
หลิน.(นายเอก)
ไอ่เหนือใช้ให้ช่วยเขียนงาน
หลิน.(นายเอก)
เยอะมากกกกก🥹
เอื้อย.(เพื่อน.น.อ)
และหลินไปยอมมันทำไมลูก
หลิน.(นายเอก)
เจ๊ก็มันมาว่าหลินใจร้ายอ่ะ
ปิงปิง.(เพื่อน น.อ)
ไอ่เหนืออีกละ
ปิงปิง.(เพื่อน น.อ)
แม่งเดี๋ยวซัดตาเขียวเลย
หลิน.(นายเอก)
ไม่ได้นะปิงห้ามมีเรื่อง
ปิงปิง.(เพื่อน น.อ)
หลินดูมันทำตัว
ปังปัง.(เพื่อน.น.อ)
แต่กูว่ามันแปลกๆว่ะ
เอื้อย.(เพื่อน.น.อ)
ปกติไอ่เหนือมันจะไม่พูดดีๆกับใครเลย
เอื้อย.(เพื่อน.น.อ)
ไม่แกล้งไม่แหย่
เอื้อย.(เพื่อน.น.อ)
วันๆเอาแต่มีเรื่อง
ปิงปิง.(เพื่อน น.อ)
แต่เราไม่อยากให้หลินไปยุ่งกับเหนือเลย
ปิงปิง.(เพื่อน น.อ)
เดี๋ยวทำอะไรไม่พอใจก็ใช้กำลัง
ปิงปิง.(เพื่อน น.อ)
เป็นห่วง
แตม.(เพื่อน น.อ)
จริงที่ปิงพูด
แตม.(เพื่อน น.อ)
รีบทำรีบกลับนะหลิน
แตม.(เพื่อน น.อ)
พวกเราเป็นห่วง
แฟนไอ่นักเลง³
ทิศเหนือ.(พระเอก)
นั่งยิ้มอะไรคนเดียว
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เอ๋อยังไม่พอเป็นบ้าอีก
หลิน.(นายเอก)
หนึ่งคำก็เอ๋อสองคำก็เอ๋อ
หลิน.(นายเอก)
เราเอ๋อขนาดนั้นเลยหรอ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ก็ไม่ค่อย
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เเต่ก็หนักอยู่
[ในที่สุดก็ทำเสร็จสักที...]
20:30
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เอาไปไว้บนโต๊ะครูรึยัง
ทิศเหนือ.(พระเอก)
งั้นกลับ
หลิน.(นายเอก)
คำขอบคุณไม่มีสักคำ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
จะให้กูพูด
หลิน.(นายเอก)
พูดสักนิดก็ดี
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ขอบคุณ//พูดเสียงเบา
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ไม่มีอะไร
หลิน.(นายเอก)
จะพูดก็พูดออกมาสิ
หลิน.(นายเอก)
เรานะเบื่อนายจริงๆ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
กลับกับใคร
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ไปรอคนเดียวไม่กลัวหรอ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ก็แล้วแต่
หลิน.(นายเอก)
เมื่อไหร่ป๊าจะมารับสักที
หลิน.(นายเอก)
นี่เราก็รอนานแล้วนะบรรยากาศก็เริ่มน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆแล้ว
หลิน.(นายเอก)
เราจะได้กลับตอนไหนเนี่ย
จู่ๆได้มีรถคันนึงมาจอดต่อหน้าหลิน
เล่นทุกบท
กลับกับลุงมั้ยไอ่หนู
ชายคนนั้นเป็นชายวัยกลางคนอายุน่าจะประมาณ30กว่าๆหน้าตาดูไม่ค่อยน่าไว้ใจและกำลังส่งยิ้มให้กับหลินอยู่
หลิน.(นายเอก)
คือผมรอพ่อผมมารับอยู่ครับ
เล่นทุกบท
กลับกับลุงสิจะได้ถึงบ้านเร็วๆ
หลิน.(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับผมเกรงใจ
หลิน.(นายเอก)
(ไว้ใจไม่ได้ต้องรีบหนี)
หลินที่พยายามจะถอยห่างชายวัยกลางคนแบบเงียบๆอยู่นั้นจู่ๆมือหนาของชายคนนั้นได้มาจับแขนของหลินไว้อยากแรงและดูทีท่าจะไม่ปล่อย
ตอนนี้หัวใจของหลินได้ตกลงไปที่ตาตุ่มแล้ว
หลิน.(นายเอก)
(แถวนี้ก็ไม่มีใครเลย)
หลินที่พยายามดิ้นสุดชีวิตแต่ก็ดูเหมือนว่ายิ่งดิ้นมากเท่าไหร่ชายคนนั้นก็ยิ่งจับข้อมือแรงขึ้นเท่านั้น ทำเอาหลินตอนแรกที่ยิ้มอยู่ตอนนี้น้ำตาได้ไหลลงมาที่แก้มนวลสวยเรียบร้อยแล้ว
หลิน.(นายเอก)
ค...ใครก็ได้ช่วยด้วย!!
//ฮ...ฮึก
หลิน.(นายเอก)
เหนือ!!ทิศเหนือหรอ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
//สะบัดแขนชายวัยกลางคนออก
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ลุงอย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ถึงจะเป็นลุงแต่ผมก็ไม่เกรงใจแบบไอ่เอ๋อนี่หรอกนะ
ชายวัยกลางคนที่กำลังจะขับรถหนีนั้นได้โดนหมัดต่อยเข้าหน้าเต็มๆ
ทำเอาชายวัยกลางคนล้มลงทันที
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ไม่ใช่มีแค่นี้หรอกนะ
ทิศเหนือพูดจบฝ่าเท้าของทิศเหนือก็พุ่งเข้าท้องน้อยของชายวัยกลางคนทันทีและเตะซ้ำๆจนชายคนนั้นถึงกับขอร้องเลยทีเดียว
เล่นทุกบท
อ...ไอ่หนุ่มพอเถอะขอร้องล่ะ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
คนอย่างลุงน่ามันก็แค่ขยะสังคมเท่านั้นแหละสมควร
หลิน.(นายเอก)
ห..เหนือพอเถอะ
ชายร่างบางที่มีน้ำตาคลออยู่นั้นได้พูดขึ้น
ชายวัยกลางคนได้อาศัยจังหวะที่ทิศเหนือหันไปมองหน้าหลิน และรีบขับรถหนีไปทันที
หลังจากเหตุการณ์เมื่อครู่สงบลง
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เรื่องแค่นี้จิบๆ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ทำเป็นไอ่เด็กขี้แงไปได้
หลิน.(นายเอก)
นายว่าใครเป็นไอ่เด็กขี้แงง!!
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ก็จะเป็นใครไปได้ล่ะ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
ถ้าไม่ใช่ไอ่คนที่อยู่ตรงหน้ากูตรงนี้-
ยังไม่ทันที่ทิศเหนือจะได้พูดอะไรต่อ
ฝ่ามือเล็กตีไปที่ไหล่กว้างของชายตรงหน้า
หลิน.(นายเอก)
หรืออยากโดนอีก
ทิศเหนือยิ้มและไม่ได้ตอบอะไรไป
ทิศเหนือ.(พระเอก)
งั้นเดี๋ยวกูไปส่ง
หลิน.(นายเอก)
ได้หรอคนอย่างนายนี่นะ
ทิศเหนือ.(พระเอก)
เดี๋ยวก็ปล่อยให้อยู่เดียวอีกหรอ
แอค.
นิยายเรื่องนี้มีหลายคู่นะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
