🌙 เรื่องย่อ
...****************...
เมื่อ “ภาคิน” หนุ่มวัยยี่สิบห้าปีประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต เขากลับลืมตาตื่นขึ้นในร่างของ “อี้หลาน” บุตรชายคนรองแห่งตระกูลผู้ทรงอำนาจในแคว้นเว่ย ร่างใหม่อ่อนแอ ป่วยง่าย และกำลังจะถูกบังคับคลุมถุงชนกับ “เว่ยหลง” แม่ทัพหนุ่มผู้มีสายตาเย็นชา
ทว่าในความทรงจำของอี้หลานกลับซ่อนเงื่อนลับบางอย่าง — คำสาบาน ภารกิจลับ และความจริงของสายเลือดที่จะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ของแคว้นทั้งแคว้น
ภาคินในร่างอี้หลานต้องต่อสู้ทั้งเรื่องหัวใจ การเมือง และชะตากรรมที่ถูกผูกไว้ใต้เงาจันทร์
เรื่องราวความรักและการเติบโตของชายหนุ่มทั้งสองจึงเริ่มขึ้นจากจุดนี้
......................
🌑 ตัวละครหลัก
...****************...
ภาคิน/อี้หลาน – หนุ่มจากโลกปัจจุบันที่ฟื้นขึ้นในร่างคุณชายอ่อนแอแต่มีเสน่ห์ลึกลับ
เว่ยหลง – แม่ทัพหนุ่มรูปงาม ใจแข็งดั่งเหล็กกล้า แต่มีด้านอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่
ซือเหยียน – เด็กหนุ่มคนสนิทของอี้หลาน ผู้ภักดีและคอยช่วยเหลือ
องค์หญิงเสวี่ยเหมย – ผู้กุมความลับเกี่ยวกับการเกิดใหม่ของอี้หลาน
......................
...ตอนที่ 1: ตื่นในร่างใหม่...
...----------------...
แสงจันทร์ส่องลอดหน้าต่างกระจกบานสูงเข้ามาในห้องนอนกว้าง เงาไม้ใหญ่แกว่งไหวราวกับกำลังเต้นรำตามแรงลมเย็น เสียงจักจั่นแผ่วเบาเป็นจังหวะคล้ายบทสวดเรียกคืนวิญญาณ
“อึก…”
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า หัวหนักคล้ายถูกของแข็งฟาด เขาพยายามยันตัวขึ้น แต่ร่างกายกลับเบาและบอบบางกว่าที่จำได้
“ที่นี่… ที่ไหนกัน?” เขาพึมพำ สายตากวาดมองรอบห้อง เห็นผ้าม่านสีขาวปักลายจันทร์เสี้ยว เฟอร์นิเจอร์ไม้แกะสลักลวดลายโบราณ — ไม่ใช่ห้องของเขาในกรุงเทพฯ แน่นอน
ภาพความทรงจำสุดท้ายแวบเข้ามา — รถชน เสียงเบรกดังลั่น แล้วทุกอย่างมืดดับ… แต่ตอนนี้ เขากลับยังมีลมหายใจ
“นี่ฉัน…เกิดใหม่เหรอ?”
เสียงเปิดประตูดังแผ่ว
“คุณชายอี้หลาน! ท่านตื่นแล้วหรือ?”
เด็กหนุ่มในชุดขาวรีบวิ่งเข้ามา สีหน้าเต็มไปด้วยความดีใจ
‘อี้หลาน?’ เขาสะดุดในใจ — ชื่อนี้ไม่ใช่ของเขาแน่ แต่ในสมองกลับมีข้อมูลใหม่ไหลเข้ามาเหมือนน้ำท่วม เขาเห็นภาพความทรงจำของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง อี้หลาน บุตรชายคนรองของตระกูลใหญ่ในแคว้นเว่ย มีชื่อเสียงว่าอ่อนแอ เจ็บป่วยง่าย และ…กำลังถูกจับคลุมถุงชน
“เอ่อ… ใช่ ฉัน…ตื่นแล้ว” เขาตอบตะกุกตะกัก พยายามเก็บอาการ
เด็กหนุ่มคนนั้นก้มศีรษะ “ข้าชื่อซือเหยียน เป็นคนดูแลท่าน ท่านหมอสั่งว่าห้ามขยับตัวแรง ๆ ข้าจะไปเตรียมน้ำอุ่นมาให้”
เมื่อซือเหยียนออกไป เขานั่งนิ่ง หัวใจเต้นแรง — นี่ไม่ใช่ฝันแน่
เขาเดินไปหน้ากระจก เห็นใบหน้าของเด็กหนุ่มรูปงาม ผิวขาวดุจหยก ดวงตาคมยาวแต่มีรอยหม่น เงาจันทร์ส่องลงบนผิวจนดูราวกับภาพวาด
“โอ้พระเจ้า…นี่ฉัน…สวย?” เขาแตะหน้าเบา ๆ ก่อนจะหัวเราะแผ่ว
เสียงประตูเปิดอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่ซือเหยียน แต่เป็นชายหนุ่มในชุดนักรบสีน้ำเงินเข้ม สูงโปร่ง ไหล่กว้าง ดวงตาคมเฉียบเหมือนดาบ “อี้หลาน เจ้าอย่าได้ทำร้ายตัวเองอีก”
“เอ่อ…ท่านคือ…”
“ข้า — เว่ยหลง” ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ แต่ในดวงตากลับมีแววห่วงลึก ๆ “คู่หมั้นของเจ้า”
หัวใจของเขากระตุกแรง — คู่หมั้น!?
เสียงนาฬิกาโบราณดังติ๊กต่อกเหมือนนับถอยหลัง
ภายใต้แสงจันทร์ ทั้งสองคนยืนประจันหน้า คนหนึ่งร่างกายใหม่ จิตวิญญาณใหม่ อีกคนหนึ่งเป็นคนที่ผูกชะตาโดยไม่รู้ตัว
คืนนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น — จุดเริ่มต้นของชะตาที่ถูกผูกไว้ใต้เงาจันทร์
...----------------...
...ตอนที่ 2 : เงาลับในสายเลือด...
...----------------...
เสียงลมพัดผ่านหน้าต่างดังวูบ กลิ่นยาจีนลอยคลุ้งในห้องนอนจนแทบกลบกลิ่นหอมของไม้จันทน์ ชายหนุ่มในร่าง “อี้หลาน” นั่งพิงหมอนสูง ใบหน้ายังซีดจาง แต่หัวใจกลับเต้นแรงจนแทบระเบิด เมื่อได้ยินคำว่า “คู่หมั้น” จากปากของเว่ยหลง
“คู่หมั้น…” เขาทวนคำเบา ๆ ในลำคอ “ท่านหมายถึง…เราสองคน?”
เว่ยหลงก้าวเข้ามาใกล้ ร่างสูงใหญ่ในชุดนักรบทำให้บรรยากาศในห้องดูแคบลงในทันที ดวงตาคมเข้มของเขาส่องประกายไม่ต่างจากดาบที่เพิ่งผ่านศึก “ใช่ อี้หลาน เจ้าไม่จำได้หรือ? ตั้งแต่เล็ก เจ้าเป็นคู่หมั้นของข้า”
หัวใจของอี้หลานเต้นแรง เขาพยายามเรียบเรียงความทรงจำของร่างนี้ — ใช่แล้ว ในความทรงจำเลือนรางของอี้หลานจริง ๆ มีชื่อ “เว่ยหลง” อยู่ …แต่เป็นชื่อที่เต็มไปด้วยความกลัว ไม่ใช่ความรัก
เว่ยหลงยื่นมือมาลูบปลายผมของเขาเบา ๆ สัมผัสนั้นไม่ใช่แค่ความห่วงใย แต่มันมีอะไรบางอย่างลึกซึ้งที่ซ่อนอยู่ “เจ้าเกือบตายเมื่อคืน…โชคดีที่หมอช่วยไว้ทัน ข้าคิดว่า…ข้าจะเสียเจ้าไป”
อี้หลานเม้มปาก พยายามควบคุมอารมณ์ — นี่ไม่ใช่ร่างกายของเขา แต่ความรู้สึกแปลกประหลาดในอกกลับเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ
“ทำไม…ต้องเป็นข้าด้วย” เขาพึมพำ
เว่ยหลงไม่ตอบทันที แต่ดวงตาที่มองเขากลับอ่อนลง “เพราะตระกูลของเจ้า…มีบางสิ่งที่คนทั้งแคว้นต้องการปกปิด”
คำพูดนั้นทำให้ร่างอี้หลานสะดุ้ง เงาลับในความทรงจำแวบขึ้น — สมุดบันทึกเก่าในห้องเก็บของ, สัญลักษณ์พระจันทร์เสี้ยวที่ถูกวาดซ้ำ ๆ, เสียงกระซิบ “ชะตานั้นถูกผูกไว้ตั้งแต่กำเนิด”
ก่อนเขาจะได้ถามต่อ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น “คุณชายอี้หลาน” เป็นเสียงซือเหยียน “ถึงเวลาทานยาแล้วขอรับ”
เว่ยหลงก้าวถอยหลังเล็กน้อย กลับมาสวมหน้ากากเย็นชาเหมือนเดิม “พักผ่อนให้มาก ข้าไม่อยากให้เจ้าล้มอีก” ก่อนจะเดินออกไป ทิ้งกลิ่นจันทน์และความรู้สึกปั่นป่วนไว้ในอก
อี้หลานยกมือแตะอกตัวเอง หัวใจเต้นแรง — เขาไม่แน่ใจว่าในความลับของตระกูลอี้มีอะไร แต่ลึก ๆ เขารู้สึกว่าเว่ยหลงอาจจะรู้ทุกอย่าง… และอาจเป็นกุญแจที่เชื่อมโยงเขากับการเกิดใหม่ในโลกนี้
...นอกหน้าต่าง แสงจันทร์ยังคงส่องลงมาเป็นสาย เย็นและลึกลับ ราวกับกำลังดูเรื่องราวของพวกเขาอยู่เงียบ ๆ...
...----------------...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
