ตอนที่ 1: วันที่ทุกอย่างจบลง

ฝนโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้าที่หม่นมัว ลินายืนอยู่บนสะพานสูงกลางเมือง หัวใจเธอเต็มไปด้วยความว่างเปล่า ราวกับทุกสิ่งรอบตัวเธอกำลังละลายหายไปพร้อมกับหยดฝนที่กระทบพื้น เธอไม่รู้ว่าทำไมชีวิตถึงมาถึงจุดนี้ ทำไมทุกอย่างถึงเลวร้ายขนาดนี้

ลินายิ้มแห้งๆ ให้กับตัวเองในกระจกมือที่เธอถืออยู่ ใบหน้าเธอหมองคล้ำ ดวงตาที่เคยสดใสกลับแฝงไปด้วยความเหนื่อยล้าและความเจ็บปวด เธอคิดถึงอดีต ทุกการตัดสินใจ ทุกคำพูด ทุกความผิดพลาดที่ทำให้วันนี้หัวใจเธอแตกสลาย

“ฉันทำพลาดไปหมดแล้ว…” เธอกระซิบเบาๆ กับตัวเอง น้ำตาไหลรินลงบนแก้ม มือของเธอสั่นระริกขณะที่ก้าวขึ้นไปยังขอบสะพาน ลมพัดแรงจนราวกับพยายามจะเตือนอะไรบางอย่าง แต่ลินาไม่ฟัง เธอรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยเกินกว่าจะสู้ต่อ

ความทรงจำแสนเจ็บปวดพุ่งเข้ามาเป็นฉากซ้อนในหัว

คำพูดรุนแรงของคนรักเก่า

การทรยศจากเพื่อนที่คิดว่าไว้ใจได้

และช่วงเวลาที่เธอพลาดโอกาสที่จะบอกความรู้สึกของตัวเอง

หัวใจลินาแตกสลายจนเหมือนจะหยุดเต้น แต่ในใจลึกๆ เธอรู้ว่าความเจ็บปวดนี้ยังไม่พอ เธออยากหลุดพ้นจากความทรมานนี้จริงๆ

“ลาก่อน… โลกนี้มันไม่มีที่ให้ฉันอีกแล้ว” ลินากระซิบ เสียงของเธอแทบจะแผ่วเบาจนลมพัดกลบหมด เธอหลับตา พยายามยื่นเท้าออกไปยังขอบสะพาน

แต่จังหวะนั้นเอง หัวใจของเธอเหมือนถูกดึงกลับมาเพียงเสี้ยววินาที ลมเย็นพัดเข้ามาปะทะหน้า น้ำฝนผสมกับน้ำตาทำให้โลกหม่นลงเป็นสีเทา แต่ก็มีความเงียบสงัดที่ทำให้ลินาเหมือนอยู่คนเดียวกับความเจ็บปวดของตัวเอง

แล้ว… ทุกอย่างก็หยุดชั่วคราว

โลกค่อยๆ หมุนช้าลง ลมและฝนเหมือนถูกดูดออกไปจากจักรวาลเพียงชั่วขณะ ลินารู้สึกเหมือนร่างกายของตัวเองลอยขึ้น ราวกับน้ำหนักทุกอย่างถูกปลดปล่อยออกไป แต่ไม่ใช่ความสงบที่เธอคาดหวัง

เธอเปิดตาขึ้นอีกครั้ง และพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่บนสะพานอีกแล้ว แต่ในห้องนอนเก่าของเธอ—ห้องที่เธอเคยอาศัยอยู่ตอนมหาวิทยาลัย ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เฟอร์นิเจอร์ หนังสือ และโปสเตอร์บนผนัง ล้วนคุ้นเคยจนแทบทำให้ใจเต้นแรง

ลินายืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกเหมือนเวลาเองได้ย้อนกลับไป

“นี่… ฉัน… อยู่ที่นี่จริงๆ ใช่ไหม?” เธอกระซิบ น้ำตายังคงไหล แต่คราวนี้เป็นน้ำตาแห่งความสับสนและความหวังที่กลับคืนมา

ลินาไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป แต่หัวใจที่แตกสลายของเธอ เริ่มเต้นอีกครั้ง…

จบตอนที่ 1

" โปรดใช่วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ "

- THE END -

ตอนที่ 2: การตื่นขึ้นครั้งใหม่

ลินาพลิกตัวตื่นขึ้นมาในเตียงเก่า เตียงที่เธอเคยนอนตอนเรียนมหาวิทยาลัย แสงเช้าอ่อนๆ สาดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง กลิ่นกาแฟและหนังสือเก่าลอยมาแตะจมูกของเธออย่างคุ้นเคย

หัวใจของเธอเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมา

“นี่มัน…ฝันใช่ไหม?” เธอกระซิบ พยายามขยับมือ ขยับตัว—ทุกอย่างยังเป็นของเธอเอง ร่างกายยังเป็นร่างของ ลินาเมื่อ 10 ปีก่อน

ลินานั่งลงบนเตียง ใจสับสนวุ่นวาย

“ฉัน…ย้อนเวลาได้จริงๆ ใช่ไหม? ทุกอย่าง…มันเหมือนตอนมหาลัยเลย” เธอกลืนน้ำลายลงคอ น้ำตายังคงซึมอยู่ที่ขอบตา แต่คราวนี้มันเป็นน้ำตาของความตกใจปนความหวัง

เธอลุกขึ้นช้าๆ มองไปรอบๆ ห้อง

กระเป๋านักศึกษาวางอยู่บนโต๊ะ

หนังสือเรียนยังซ้อนกันเรียบร้อย

โปสเตอร์วงดนตรีที่เธอเคยชอบติดอยู่บนผนัง

ทุกอย่าง…เหมือนชีวิตที่เธอเคยทิ้งไว้

ลินายืนอยู่หน้ากระจก จ้องหน้าตัวเอง ใบหน้าของเธอยังเยาว์วัย ดวงตายังสดใส ไม่เหมือนหญิงสาวที่เพิ่งตายจากอุบัติเหตุในปัจจุบัน

“นี่มัน…โอกาสครั้งที่สองเหรอ? โอกาสที่จะไม่ทำพลาดอีก…” เธอกระซิบด้วยเสียงสั่น

เสียงโทรศัพท์ปลุกความจริงเข้ามา

“ลินา…ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงเพื่อนร่วมห้องเรียก เธอเกือบกรี๊ดออกมา ความรู้สึกเหมือนฝันยังคงคุกรุ่นอยู่ในใจ

ลินาตอบกลับด้วยเสียงตะกุกตะกัก

“อือ… ฉันตื่นแล้ว…”

แต่หัวใจเธอยังคงเต้นแรง สติเริ่มชัดเจนขึ้น

เธอรู้ว่า นี่ไม่ใช่ฝัน และนี่คือโอกาสที่เธอเคยโหยหา—โอกาสที่จะแก้ไขอดีต

ทันใดนั้น ประตูห้องก็เปิด พระเอกในวัยมหาลัยเดินเข้ามา รอยยิ้มของเขายังคงสดใสและอบอุ่น เหมือนทุกอย่างไม่เคยเปลี่ยน

“ลินา…มาสายอีกแล้วนะ” เขาพูด พลางหัวเราะเบาๆ

หัวใจลินาสะท้านแรง เธอรู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุนชั่วขณะ

“เขา…เขายังไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น…” เธอกระซิบในใจ

และนี่คือจุดเริ่มต้น… เส้นทางครั้งใหม่ของลินา ที่จะเปลี่ยนชะตาชีวิตและความรักที่เธอเคยทำพลาดไป

จบตอนที่ 2

" โปรดใช่วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ "

- THE END -

ตอนที่ 3: การเผชิญหน้าที่คุ้นเคย

ลินาก้าวออกจากห้องด้วยหัวใจที่เต้นแรงเกินกว่าจะควบคุมได้ เสียงฝีเท้าของเธอดังก้องไปตามทางเดินมหาวิทยาลัย ความทรงจำเก่ากลับมาอย่างฉับพลัน—ทุกมุมของหอพัก ทุกเสียงหัวเราะของเพื่อน ทุกครั้งที่หัวใจเธอสั่นเพราะเขา

และแล้ว…

เขาก็ปรากฏตัว

พระเอกของเธอ—ในวัยมหาลัย—กำลังเดินเข้ามาในเส้นทางตรงหน้าลินา เสื้อเชิ้ตสีฟ้าเรียบร้อย กางเกงยีนส์เรียบง่าย รอยยิ้มที่เคยทำให้เธอใจสั่นยังคงอยู่เหมือนเดิม ทุกสิ่งรอบตัวเหมือนหยุดนิ่งชั่วขณะ

ลินายืนตะลึง มือสั่นไม่อาจขยับได้

“นี่มัน…เขาจริงๆ ใช่ไหม?” เธอกระซิบด้วยเสียงแผ่วเบา น้ำตาคลอเบ้าเพราะความทรงจำเจ็บปวดจากอนาคตที่พังทลาย

พระเอกหันมาทางเธอ รอยยิ้มสดใสและคำพูดเบาๆ ทำให้หัวใจลินาพลันสั่นอีกครั้ง

“ลินา…มาทำอะไรตรงนี้ตอนเช้าแบบนี้?” เขาถาม พลางก้าวเข้ามาใกล้

ลินาตอบไม่ได้ เธอรู้สึกเหมือนลมหายใจถูกดูดออกไปหมด พยายามรวบรวมสติ

“ฉ…ฉัน…แค่…ออกมาหาอากาศ…” เธอกระซิบ เสียงเธอสั่นเหมือนใบไม้ในสายลม

พระเอกเลิกคิ้วมอง แต่ไม่สงสัยอะไร เขายังคงยิ้มเบาๆ ให้เธอ

“อืม…อากาศดีจริงๆ นะ”

หัวใจลินาสั่นรัว เธอพยายามไม่ให้ตัวเองร้องไห้ ไม่ให้ตัวเองวิ่งหนี แต่ความทรงจำในอนาคตของเขากับเธอทำให้เธอรู้สึกทั้งหวานและเจ็บปวด

“ฉันต้องระวัง…ฉันต้องไม่ทำอะไรให้ผิดพลาดเหมือนในอดีต…” เธอคิด แต่ในใจลึกๆ กลับอยากวิ่งเข้าไปหาเขาและกอดเขาไว้ไม่ให้ปล่อยไปอีก

ทันใดนั้น พระเอกยื่นมือมาทำท่าจะจับกระเป๋าของเธอ

“ให้ฉันช่วยถือไหม?” เขาถาม

หัวใจลินาเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะ มือที่สั่นเผลอหลับร่างตัวเองเล็กน้อย

เธอรู้ทันที… นี่คือโอกาสครั้งที่สองของชีวิต และโอกาสครั้งนี้ เธอต้องทำทุกอย่างให้ถูกต้อง

แต่แล้วความรู้สึกที่ซ่อนลึกมานานก็แทรกตัวเข้ามาอีกครั้ง—ความรักที่ไม่เคยจางหาย ความผูกพันที่ยังคงอยู่ แม้เวลาจะเปลี่ยนไป…

ลินาก้าวตามพระเอกไปช้าๆ หัวใจเต้นแรง ไม่ใช่เพียงเพราะเขาอยู่ตรงหน้า แต่เพราะเธอรู้ดี… นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวครั้งใหม่ของพวกเขา

จบตอนที่ 3

" โปรดใช่วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ "

- THE END -