...ณ บ้านหลังหนึ่งตระกูลดรีมเมอร์...

"สวัสดีครับแม่​ วันนี้แม่กลับบ้านมาเร็วจังเลยนะครับ" แอสเรียลพูด

"เพราะว่าตั้งแต่วันนี่จะมีสมาชิกใหม่มาอยู่ในบ้านเราไงจ๊ะ" คุณแม่ทอเรียลตอบกลับ

"อะ​ ออกมาแนะนำตัวหน่อยฟริสก์" คุณแม่ทอเรียลเรียกเด็กสาวที่แอบอยู่ข้างหลัง

"ส.. สวัสดีค่ะ​หนูชื่อฟริสก์ค่ะ"เด้กสาวเสียงสั้นเน็กน้อย

" แล้วคาร่าละ"ทอเรียลถามแอสเรียล

"เหมือนจะอยู่ข้างบนนะครับ"แอสเรียลตอบ

*ตึ๋ก​ ตึ๋ก​ ตึ๋ก

" นี่ไงคาร่าลงมาแล้ว"

คาร่ามองไปที่ฟริสก์

"นั้นใครหรอค่ะคุณแม่"คาร่าถาม

" นี่เป็นสมาชิกใหม่ของบ้านเราเองเธอชื่อฟริสก์นะจ๊ะ" คุณแม่ทอเรียลตอบ

(ยัยนี่หน้าตาดีใช้ได้นะเนี้ย)​คาร่ามองและคิดในใจ

"อย่ามองเธออย่างนั้นสิเดียวเธอก็กลัวเหรอ" คุณแม่ทอเรียลพูด

"หนูไม่ทำอะไรเธอเหรอ"คาร่าพูด

"คาร่าลงมานั้งเล่นด้วยกันก่อนสิ"แอสเรียลชวน

"ไม่ล่ะ​ขอผ่าน"คาร่าตอบ

"คาร่าลงมาทำความรู้จักเพิ่มหน่อย"คุณแม่ทอเรียลพูดและถือช็อกโกแลต

"ก็ได้ค่ะ" คาร่าตอบพร้อมไปหยิบช็อกโกแลต

พวกเธอสามคนเดินไปนั้งเปิดTVดูกันที่โซฟา

(พอมองใกล็ๆแล้วยัยนี่ก็น่ารักจริงๆนะเนี่ย)​คาร่าคิดในใจ

(คาร่ามองเราทำไมกันนะหรือว่าคาร่าจะไม่ชอบเราแน่เลย)​ฟริสก์คิด

(ยัยนี่มองเราเป็นระยะๆเลยมองทำไมกันหรืออยากกินช็อกโกแลตรึไง)​

"อะ​ ฉันให้ชิ้นหนึ่ง" คาร่าแบ่งช็อกโกแลตให้ฟริสก์

"ข..ขอบคุณ"ฟริสก์กล่าว

"แล้วของฉันละคาร่า" แอสเรียลพูด

"ไม่มีให้นายหรอก"

"เอ้าาา(T^T)"

"เด็กๆมากินข้าวเร็ว"คุณแม่ทอเรียลเรียก

"ค่าา/ค้าบบ"

*แอ๋ดดด

มีเสียงเปิดประตูหน้า

"กลับมาแล้ว" เสียงของผู้ชายร่างสูงแอสกอ

"คุณพ่อไปกินข้าวกันคุณแม่ทำข้าวเสร็จแล้ว"เด็กๆเรียก

"โอเค​ เธอคือฟริสก์สินะทอเรียลเล่าเรื่องเธอให้ฟังแล้วละ" แอสกอพูด

" ค่ะ"

หลังกินข้าวเสร็จ

"นี่พวกเธอสองคนพาฟริสก์เดินชมบ้านหน่อยนะ" คุณแม่ทอเรียลพูด

"ได้เลยครับเดียวพวกเราจะพาฟริสก์เดินทัวร์เอง"แอสเรียลตอบอย่างกระตือรือร้น​

"นี่ห้องของเธอนะข้างซ้ายเป็นห้องของฉันข้างขวาเป็นห้องของคาร่าข้างมีห้องน้ำด้วยจะเข้าไปอ่านน้ำก่อนก็ได้นะ"

"งั้นฉันขอตัวก่อนนะค่ะ"

​​​​​​" นี่​ ไม่ต้องพูดค่ะกับพวกเราก็ได้พวกเราอายุเท่ากันนะ"คาร่าพูด

" ​​​​โอเค"ฟริสก์พูดแล้วเข้าห้องไป

"พวกเราก็เข้าห้องเถอะ"แอสเรียลพูด

​​​​​​" อืม"

มุมมองฟริสก์

" อาบน้ำเสร็จแล้วสบายตัวจัง"

" พรุ่งนี่เอาไงดีต้องทำให้ทุกคนมีความสุขให้ได้"

ฟริสก์คิดเรื่องนู้นเรื่องนี่เเล้วพลอยหลับไป

......---ตอนที่1---......

...เช้าวันต่อมา...

"ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะทำให้คนในครอบครัวนี้มีความสุข แต่ต้องทำไงละเนี่ย"ฟริสก์พูดและครุ่นคิด "เอาเป็นว่าไปอ่าบน้ำก่อนละกันแล้ว ค่อยออกไปดูว่ามีอะไรให้ทำบ้าง"

*ตึ๋ก ตึ๋ก ตึ๋ก

"อรุณสวัสดิ์จ๊ะฟริสก์ ฉันรบกวนเธอไปปลุกสองคนนั้นหน่อยได้ไหมจ๊ะ​ พอดีสองคนนั้นยังไม่ตื่นเลยน่ะ"ทอเรียลกล่าว "ได้ค่ะ"ฟริสก์ตอบกลับและเดินกลับขึ้นไปปลุกแอสเรียลกับคาร่า

*ก็อก ก็อก ก็อก

"แอสเรียลตื่นรึยัง"เสียงของเด็กสาวที่ตะโกนถาม "ฉันตื่นแล้วรอแปปนึงเดียวฉันออกไป"แอสเรียลตอบกลับด้วยเสียงที่งัวเงีย ฟริสก์เดินไปที่หน้าห้องของคาร่า

*ก็อก ก็อก ก็อก

"คาร่าตื่นรึยัง" ไม่มีเสียงกลับ"คาร่า" ไม่มีเสียงตอบกลับ(ลองเข้าไปดูหน่อยดีกว่าเผื่อคาร่าจะเป็นอะไร)

*แอ๋ดดด

ฟริสก์เปิดประตูเข้าไปในห้องคาร่าแล้วเห็นคาร่ายังนอนอยู่"นี่คาร่าตื่นได้เเล้ว" ฟริสก์พยามปลุกแต่คาร่าก็ไม่ยอมตื่น "คาร่าเป็นอะไรรึป่-!"คาร่าดึงฟริสก์เข้าไปในผ้าห่มและนอนคร่อมเธอไว้ "ด..เดียวคาร่าจะทำอะไรน่ะ"คาร่ามองไปที่ริมฝีปากของฟริสก์แล้วเริ่มเอาหน้าของเธอเข้าไปใกล้ๆ"ค..คาร่าฉันขอโทษที่เข้าห้องเธอโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ได้โปรดป..ปล่อยฉันไปเถอะ!"ฟริสก์พูดพร้อมกับหน้าที่แดงกลั่ม​ คาร่านิ่งไปแปปนึงก่อนที่จะพูดว่า​ "งั้นรอบนี้ฉันจะปล่อยเธอไปก่อนถ้ามีรอบหน้าฉันไม่ปล่อยเธอเเน่"คาร่าพูดก่อนที่จะเปิดทางให้ฟริสก์  ฟริสก์พยักหน้า​ก่อนที่จะเดินออกไป

(เมื่อกี่คาร่าจะทำอะไรเราน่ะน่ากลัวจัง)​ฟริสก์คิด

"เมื่อกี่เราทำอะไรลงไปวะเนี่ย​ ทีนี้จะมองหน้าฟริสก์ได้ยังไงเล่า"คาร่าพูดพร้อมกับโกรธตัวเอง

ตอนบ่ายในวันนั้น

(เรื่องเมื่อเช้ายังติดตาอยู่เลย)​ฟริสก์คิดพร้อมมองกระจกไปพรางๆ​ (เอ็ะ​ เด็กสาวตรงนั้นใครน่ะหน้าตาสวยจังเลย​ออกไปทักดีไหมนะ)​ฟริสก์เห็นเด็กสาวข้างนอกหน้าต่าง​ "ฟริสก์ไม่ไปนั้งเล่นที่โซฟาหรอ"แอสเรียลถาม"ฉันว่าฉันจะออกไปข้างนอกน่ะพวกเธอเอาอะไรไหม"ฟริสก์ถาม"งั้นฉันเอานมกล่องนึงนะ" แอสเรียลตอบ"โอเคเดียวฉันซื้อมาให้" แล้วฟริสก์ก็เดินออกไป

"นี่คาร่าไปทำอะไรเธอน่ะ"แอสเรียลถาม​ "ป่าวสักหน่อย!!"คาร่าตอบอย่างลุกลี้ลุกลน​ ​"เธอต้องไปทำอะไรฟริสก์แน่ๆเห็นมองหน้ากันไม่ติดตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว" คาร่านั้งนิ่งเงียบ​ "สรุปเรื่องมันยังไงกันแน่"แอสเรียลถาม คาร่าได้เล่าเรื่องเมื่อเช้ากับความในใจของเธอ"นี่เธอชอบฟริสก์งั้นหรอ!! "แอสเรียลถามด้วยความตกใจ​ คาร่าพยักหน้าตอบ "งั้นเธอก็รีบไปเครียกับฟริสก์สะปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีนะ"แอสเรียลแนะนำเพื่อนของตน 

...---จบตอนที่2---...

...ทางด้านของฟริสก์...

"หายไปไหนแล้วนะเมื่อกี่ยังเห็นอยู่แทวนี้อยู่เลย"ฟริสก์มองหาเด็กสาวคนนั้น "จ๊ะ เอ๋"เสียงของเด็กสาวปริศนา ฟริสก์ที่ตกใจสะดุดหกล้ม "อุ๋ย เป็นอะไรรึปาวฉันขอโทษนะ"เสียงของเด็กปริศนา"ฉันไม่เป็นไร"(เอ๊ะ เธอคือเด็กสาวคนนั้นนิ)ฟริสก์คิด "นี่เธอรู้หรอว่าฉันกำลังมองหาเธออยู่น่ะ"ฟริสก์ถาม "รู้สิ ฉันเห็นมองฉันตั้งแต่อยู่ในบ้านแล้ว"เด็กสาวตอบ "แล้ว..นี่เธอชื่ออะไรหรอ"ฟริสก์ถาม "อะ! ขอโทษที่แนะนำตัวช้าไปฉันชื่อมิเลียยินดีที่ได้รู้จัก"เด็กสาวแนะนำตัว "ฉันชื่อฟริสก์นะยินดีที่ได้รู้จัก" "แล้วนี่เธอกำลังจะไปไหนหรอฟริสก์"มิเลียถาม "ฉันกำลังจะไปที่ร้านสะดวกซื้อน่ะ"ฟริสก์ตอบ "งั้นฉันขอไปเดินไปด้วยสิ ฉันก็จะไปร้านสะดวกซื้อเหมือนกัน"และทั้งสองคนก็เดินไปร้านสะดวกซื้อด้วยกัน

น่ะร้านสะดวกซื้อ

 "นี่ฟริสก์ฉันเอาของไปจ่ายตังก่อนนะ"

"อืม ไปจ่ายตังก่อนได้เลยเดียวฉันตามไป"(ไม่น่าจะลืมอะไรเเล้วนะ อะซื้อช็อกโกแลตไปฝากคาร่าหน่อยดีกว่า)

ระหว่างทางกลับบ้าน

"ฟริสก์เธอจักตำนานของเขาอีบอทหลังบ้านเธอรึปาว"มิเลียพูดขึ้น "หืม ไม่รู้จัก ตำนานมันว่ายังไงหรอ"ฟริสก์ถาม "ตำนานเล่าไว้ว่าใต้ภูเขาแห่งนั้นเคยเป็นที่อยู่ของพวกมอนสเตอร์ที่ถูกกักขังเอาไว้โดยนักเวทย์ทั้ง7  ฟริสก์รู้รึปาวทำไมตอน มอนสเตอร์ถึงสามารถออกมาได้" ฟริสก์ส่ายหน้า​ "เดียวฉันเล่าให้ฟัง​ หลังจากที่นักเวทย์ทั้ง7ได้สร้างบาเรียขังมอนสเตอร์เอาไว้ในภูเขา​ นักเวทย์แห่งปณิธาน​❤️ก็พูดขึ้นว่า​ เราไม่ควรขังพวกมอสเตอร์ไว้ในนั้นพวกเค้ายังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแต่นักเวทย์แห่งความกล้าหาร🧡ก็ไม่เห็นด้วยพวกเขาจึงเข้าปะทะกันและฝ่ายชนะก็เป็นนักเวทย์แห่งปณิธาน​❤️เขาจึงปลดปล่อยเหล่ามอนสเตอร์ออกมาไงละ"มิเลียเล่าจนจบ "เธอนี่เก่งจังเลยนะศึกษาพวกตำนานกับประวัติศาสตร์ด้วย"ฟริสก์เอยชม "ถึงบ้านพอดีเลย งั้นฉันไปก่อนนะ"ฟริสก์เดินเข้าบ้านเเล้วหันไปโบกมือ มิเลียโบกมือกลับให้ฟริสก์เเล้วก็เดินต่อ ฟริสก์ที่ไปเดินประตูเข้าบ้านไปและเอานมที่แอสเรียลฝากซื้อไปให้ "ขอบคุณนะฟริสก์  เออใช่เธอรู้รึป่าวฟริสก์ว่าอีกสองอาทิตย์พวกเราจะต้องไปโรงเรียนแล้วนะ"ฟริสก์สพยักหน้ารับทราบ และเดินเอาช็อกโกแลตไปให้คาร่า "ขอบคุณ"คาร่ารับมาแล้วกล่าวขอบคุณ

...---จบตอนที่3---...