คืนพระจันทร์สีเลือด
1
⚠️มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม คำไม่สุภาพ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ⚠️
(1ตอนจะมี1000ตัวอักษรขึ้นไป ไม่ต้องกังวลเรื่องความยาวของตอนจะสั้นค่ะ)
ไท่หยาง : พระเอก
เห้ยเดวิด
เดวิด : หัวหน้าแผนก+พี่เลี้ยงนอ.
ครับท่านประธาน
ไท่หยาง : พระเอก
ฉันอยากให้แกดูแลน้องใหม่ดีๆ
ไท่หยาง : พระเอก
สอนงานมันด้วย อย่าให้ข่าวเสียๆหายๆมาถึงหูกู
เดวิด : หัวหน้าแผนก+พี่เลี้ยงนอ.
แน่ใจหรอครับ?
ฮามิน : คนที่แอบชอบพอ.
จริง พี่หยางคะ ให้พี่เดวิดสอนงานหรอคะ? มันจะดีหรอ
ไท่หยาง : พระเอก
ดีไม่ดีก็ดูที่ผลลัพธ์
ไท่หยาง : พระเอก
หรือเธออยากสอนงานเอง
ฮามิน : คนที่แอบชอบพอ.
ไม่ค่ะ
ไท่หยาง : พระเอก
บ่ายนี้เรียกแผนกประชุมทุกคน
เดวิด : หัวหน้าแผนก+พี่เลี้ยงนอ.
ครับ
ฮามิน : คนที่แอบชอบพอ.
ค่ะ
ไท่หยาง : พระเอก
//เดินเข้าห้องทำงาน
ไท่หยาง : พระเอก
ไอ้สัสกูตกใจ
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ว่าไง
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
หลังจากพ่อตายมึงก็เป็นใหญ่เลยนะ
ไท่หยาง : พระเอก
ก็เค้าให้บริษัทนี้กับกู
ไท่หยาง : พระเอก
ก็มึงเลือกเส้นทางมาเฟีย
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
เออกูมีอะไรจะถาม
นามิ : เลขาพอ.
ถามว่าไรคะ //เอาคางเกยไหล่ของยู๋เหลียง
ไท่หยาง : พระเอก
//ยิ้มมุมปาก
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ก็เมื่อไหร่มึงจะมีแฟน
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
เห้ยเหี้ย!
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ผีหลอก //หันไปหานามิ
นามิ : เลขาพอ.
ผีอะไรน่ารักขนาดนี้คะคุณเหลียง
ไท่หยาง : พระเอก
กูไม่อยากมี
นามิ : เลขาพอ.
เออใช่ บอสคะ พนักงานใหม่นี่ต้องสอนงานไหมคะ
นามิ : เลขาพอ.
เห็นว่าพึ่งจบจากมหาวิทยาลัย
ไท่หยาง : พระเอก
บอกไอ้เดวิดไปแล้ว
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ไอ้หยาง คือไอ้นามิแม่งยังอยู่อีกหรอ
ไท่หยาง : พระเอก
ไว้ป่วนมึงไง
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ระวังชอบกูขึ้นมานะ
นามิ : เลขาพอ.
อี๋ แค่คิดก็ขนลุก
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ไอ้หยาง กูจะบอกแม่ว่ามึงเป็นเกย์ เพราะมึงไม่มีแฟนสักที
ไท่หยาง : พระเอก
ถ้าอยู่ๆกูเป็นเกย์ขึ้นมาจริงๆอ่ะ
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ไม่รู้ เรื่องของมึง
ไท่หยาง : พระเอก
มันจะเป็นยังไงวะ ถ้าเกิดว่ากูได้คอลเลคชั่นใหม่
นามิ : เลขาพอ.
ได้เหยื่อแล้วหรอ?
ไท่หยาง : พระเอก
เห็นนางมีน้องชายเป็นนักสืบ
ไท่หยาง : พระเอก
ก็อยากจะรู้จริงๆ ว่าจะเป็นยังไง
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ชักน่าสนุกแล้วสิ
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ใครวะไอ้ห่าเอ้ย
นอร์ท : นายเอก
//เปิดประตู
นอร์ท : นายเอก
อะ...เอ่อ...ขออนุญาตนะครับ
ไท่หยาง : พระเอก
//มองนอร์ท
นอร์ท : นายเอก
คือว่า...ผมเป็น..เอ่อ...
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
กล้าๆหน่อยดิวะ
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ลูกผู้ชายอ่ะ
ไท่หยาง : พระเอก
ชื่อไร...
นอร์ท : นายเอก
(หนุ่มแว่นหล่อจัง)
นอร์ท : นายเอก
//มองยู๋เหลียงที่กำลังนั่งเก้าอี้ประธาน
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
มองไรวะ?
นอร์ท : นายเอก
ป่าวครับ...(ประธานปากหมาชิบหาย)
นอร์ท : นายเอก
พี่ๆบอกให้ผมมารายงานตัว
นอร์ท : นายเอก
เอ่อ...แค่นี้นะครับ
2
นอร์ท : นายเอก
เห้อออ~ //ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้
เดวิด : หัวหน้าแผนก+พี่เลี้ยงนอ.
นอร์ท เป็นไรวะ
ไท่หยาง : พระเอก
//เดินเข้ามาในแผนก
ไท่หยาง : พระเอก
เด็กใหม่เป็นไร
นอร์ท : นายเอก
พี่ ฟังผมนะ อย่าบอกประธานนะ
เดวิด : หัวหน้าแผนก+พี่เลี้ยงนอ.
เอ่อ...ไอ้นอร์ท
ไท่หยาง : พระเอก
//ส่ายหัวเบาๆ
เดวิด : หัวหน้าแผนก+พี่เลี้ยงนอ.
//พยักหน้า
นอร์ท : นายเอก
ผมว่าประธานแม่งปากหมาชิบหาย
เดวิด : หัวหน้าแผนก+พี่เลี้ยงนอ.
... //มองหน้าไท่หยาง
นอร์ท : นายเอก
เดินเข้าไปละดูมอง
นอร์ท : นายเอก
เหมือนรังเกียจผมอ่ะพี่ พี่คิดเหมือนผมมั้ย //มองไท่หยาง
นามิ : เลขาพอ.
ท่านประธานเจ้าคะ ต้องไปคุยงานข้างนอกค่ะ //ยื่นแฟ้มให้ไท่หยาง
ไท่หยาง : พระเอก
อืม... //รับแฟ้ม
นอร์ท : นายเอก
//อ้าปากค้าง
ไท่หยาง : พระเอก
งั้นถือว่ามึงด่าไอ้เหลียงละกัน
ไท่หยาง : พระเอก
เพราะมึงด่าไม่เข้ากู
ไท่หยาง : พระเอก
//เดินออกจากบริษัท
นอร์ท : นายเอก
โห่พี่! พี่ไม่บอกผมวะพี่
ฮามิน : คนที่แอบชอบพอ.
ดีนะเค้าอารมณ์ดี
ฮามิน : คนที่แอบชอบพอ.
คนอะไรหล๊อหล่อ~
นอร์ท : นายเอก
พี่ชอบเค้าหรอ
นอร์ท : นายเอก
เด็กแว่นก็หล่อดีนะ
ฮามิน : คนที่แอบชอบพอ.
เห้ยของพี่ไอ้น้อง
นอร์ท : นายเอก
ผมมีแฟนแล้วครับ
นอร์ท : นายเอก
แฟนผมน่ารักที่สุด
นามิ : เลขาพอ.
ให้จัดการไอ้เด็กนั่นหรอที่ด่าบอส
ไท่หยาง : พระเอก
กูให้มึงจับตามองไอ้นั่น
นามิ : เลขาพอ.
บอสชอบหรอคะ
ไท่หยาง : พระเอก
เสือกไม่ต้องยุ่ง
นามิ : เลขาพอ.
ไหนบอกเด็กนั่นว่าด่าไม่เข้าตัวคะ
ไท่หยาง : พระเอก
เออกูปากหมาเองแหละ
ไท่หยาง : พระเอก
และพวกมึง2คน
ไท่หยาง : พระเอก
สืบข้อมูลของอีเด็กนั่น
ไท่หยาง : พระเอก
ถ้ามันมีแฟนแล้ว ไอ้ไลท์ มึงต้องเข้าประชิดตัว
ไท่หยาง : พระเอก
ถ้ายังไม่มีให้จีน่าเข้าชาร์จ
จีน่า : มือขวาของพอ.
รับทราบค่ะ
ไลท์ : มือขวาพอ.
รับทราบครับ
ไท่หยาง : พระเอก
คนที่งานว่างให้ตามสืบและรวบรวมข้อมูลเรื่อยๆ
จีน่า : มือขวาของพอ.
นายท่านแอบชอบเค้าหรอคะ
ไลท์ : มือขวาพอ.
จริงครับ ให้สืบลึกด้วย
ไท่หยาง : พระเอก
ไม่ต้องเสือก
ไท่หยาง : พระเอก
จำได้ไหม กูจีนเทา
จีน่า : มือขวาของพอ.
อ๋อเข้าใจละ
นามิ : เลขาพอ.
เราควรวางแผนดีๆ
ไท่หยาง : พระเอก
//ยิ้มมุมปาก
ไลท์ : มือขวาพอ.
ทรงนี้แอบชอบเค้าแน่
จีน่า : มือขวาของพอ.
ต้องสวยขนาดไหนนะ
นามิ : เลขาพอ.
พี่คะ เค้าเป็นผู้ชายค่ะ
ไท่หยาง : พระเอก
กูไม่ได้ชอบ!
ไท่หยาง : พระเอก
ถึงจะน่ารักก็เหอะ
จีน่า : มือขวาของพอ.
ดิฉันว่านายท่านชอบนะคะ
นามิ : เลขาพอ.
เห็นด้วยกะพี่จีน่าคนสวย
ไท่หยาง : พระเอก
มึงอ่ะชอบจีน่าป่ะเหอะ
ไท่หยาง : พระเอก
ชมว่าสวย เข้าข้างกัน ชอบไปเที่ยวด้วยกัน
ไลท์ : มือขวาพอ.
ไอ้จีน่า เอาดี
จีน่า : มือขวาของพอ.
ก็...เอ่อ...น้องเค้าชวนกู
3
ในตอนกลางคืน (คืนพระจันทร์สีเลือด)
นาซ่า : พี่สาวนอ.
ต้องรีบกลับแล้วสิ
นาซ่า : พี่สาวนอ.
คืนจันทร์สีเลือดซะด้วย
นอร์ท : นายเอก
รีบกลับบ้านกันเถอะครับ ผมหิว จะได้รีบไปทำกับข้าวกิน
นาซ่า : พี่สาวนอ.
เอ๊ะ //หยุดเดิน
นอร์ท : นายเอก
ว่าไงครับพี่
นอร์ท : นายเอก
พี่หยุดเดินทำไม
นาซ่า : พี่สาวนอ.
พี่ลืมซื้อผักคะน้าเลย
นอร์ท : นายเอก
พี่คร้าบบบ~
นอร์ท : นายเอก
ผมกลัว ใช้ผักอื่นก็ได้ ผมไม่อยากอยู่นาน
นาซ่า : พี่สาวนอ.
ไม่ได้ มันไม่อร่อย
นาซ่า : พี่สาวนอ.
พี่ชอบผักคะน้านี่นา
นาซ่า : พี่สาวนอ.
แกก็ชอบไม่ใช่รึไง เดี๋ยวพี่กลับไปซื้อก่อน
นอร์ท : นายเอก
โห่พี่ รีบมาเถอะ กินวันอื่นก็ได้ //หันไปทางข้างหน้า
นอร์ท : นายเอก
//หันมาหานาซ่า
นาซ่า : พี่สาวนอ.
//กระอักเลือด+ล้มลงกับพื้น
นาซ่า : พี่สาวนอ.
หนี..ไป!
นอร์ท : นายเอก
ไม่! ผมไม่หนี
นอร์ท : นายเอก
พี่อดทนก่อน ผมเรียกรถพยาบาลให้! //หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
นาซ่า : พี่สาวนอ.
หนีไป! //หยิบแอปเปิ้ลปาใส่นอร์ท
นาซ่า : พี่สาวนอ.
//ไออย่างรุนแรง
นาซ่า : พี่สาวนอ.
นอร์ท...
นาซ่า : พี่สาวนอ.
//นิ่งไป
ไท่หยาง : พระเอก
//วัดชีพจรของนาซ่า
ไท่หยาง : พระเอก
//ถอดถุงมือออก
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
แหม ทำไมคนสวยถึงตายล่ะ
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
เสียดายจัง
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
ดูทรงน่าจะบริสุทธิ์ น่าจะทำให้เสียซิงไปก่อน
ไท่หยาง : พระเอก
//อุ้มนอร์ทในท่าเจ้าสาว
ไท่หยาง : พระเอก
ไอ้เหลียง คนมา!
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
//ลากนาซ่าเข้าซอกตึก
ไท่หยาง : พระเอก
//หยิบถุงวัตถุดิบและเดินเข้าซอกตึก
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
กลับบ้าน
ไท่หยาง : พระเอก
//เหยียบผมนาซ่าโดยไม่ตั้งใจ
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
//กระชากร่างของนาซ่าขึ้นมา
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
เห้ย!!
ไท่หยาง : พระเอก
คอลเลคชั่นของกู!
ยู๋เหลียง : พี่ชายพอ
เดี๋ยวๆ มันต่อผมได้ๆ
ไท่หยาง : พระเอก
//หยิบผมที่หลุดขึ้นมา
ไท่หยาง : พระเอก
ดีนะนางมัดผมไว้
นอร์ท : นายเอก
อ่าา~ //สลึมสลือ
ไท่หยาง : พระเอก
//กอดนอร์ท
นอร์ท : นายเอก
(เมื่อคืนกูฝันหรอ!)
นอร์ท : นายเอก
(แล้วกูไม่ใส่เสื้อ! ไอ้แว่น...ไอ้บอสนี่ก็ไม่ใส่!)
ไท่หยาง : พระเอก
//ตื่นขึ้นมา
ไท่หยาง : พระเอก
ขยับตัวอะไรนักหนาวะ
ไท่หยาง : พระเอก
ผู้ชายน่ารักๆเนี่ย เอวบางดีนะ //มองไปที่เอวของนอร์ท
นอร์ท : นายเอก
//มองร่างของตัวเอง
นอร์ท : นายเอก
ผมต้องรีบกลับไปหาพี่
ไท่หยาง : พระเอก
พี่มึงน่ะหรอ?
ไท่หยาง : พระเอก
กูเห็นมึงนอนสลบอยู่ข้างทาง เลยเอากลับมา
ไท่หยาง : พระเอก
แต่ไม่เห็นใครอยู่ด้วย
นอร์ท : นายเอก
ทุกอย่างเป็นจริงหรอ
ไท่หยาง : พระเอก
เห็นแต่ถุงที่มีผัก มีเนื้อสัตว์ และก็เส้นผมผู้หญิงเป็นมัดๆ วางอยู่บนโต๊ะกูละ
นอร์ท : นายเอก
ไม่จริงน่า.... //น้ำตาไหล
ไท่หยาง : พระเอก
วันนี้วันหยุด ไปเที่ยวฮีลใจหน่อยไหม
นอร์ท : นายเอก
//ทำหน้าบูด
นอร์ท : นายเอก
พี่ผมล่ะ...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
