NovelToon NovelToon

Love In The Wind-รักในสายลม

บทที่ 1 เซอไพรส์~

ผมค่อยๆ จับมือเมษาปิดตาเอาไว้ มือของเธอเย็นนิดๆ อาจจะเพราะตื่นเต้นกับเซอไพรส์อันพิเศษ
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
อย่าแอบดูนะ
ผมกระซิบข้างหูบอกเธอ
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
รู้แล้วน่า ภาสพาเดินมานานแล้วนะเมื่อไหร่จะถึง
เธอพูดพร้อมกับหัวใจผมที่เต้นแรงกว่าเดิม
เมื่อเดินมาถึงประตูบ้าน ผมเอื้อมมืออีกข้างไปบิดลูกบิด ประตูไม้สีอ่อนค่อยๆ เปิดออก
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ถึงแล้ว...สาม..สอง..หนึ่ง
ผมเอามือออกจากดวงตาของเธอ
แสงไฟอุ่นสาดเข้าตาเมษา บ้านหลังใหม่ที่ผมเก็บเงินซื้อและแต่งทุกมุมบ้านตามที่เธอชอบ
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ภาส..
เธอเอ่ยเรียกชื่อผมเบาๆ ยิ้มฝีปากคลี่ยิ้มกว้าง
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
เซอร์ไพรส์ครับเม
เมษาหันมามองรอบๆ เหมือนเด็กเจอของเล่นใหม่
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
สวยจัง เป็นแบบที่เมชอบทั้งนั้นเลย
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ก็อยากให้เมได้อยู่ในบ้านที่ชอบ
ผมตอบ พร้อมก้าวตามเธอที่กำลังเดินสำรวจอย่างตื่นเต้น
เมษาหยุดที่มุมห้องนั่งเล่น ลูบผนังสีขาวสะอาด
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
นี่ทาสีเองหรอ?
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
บางส่วนครับ…ก็มีช่างมาช่วย
ผมยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปใกล้โอบกอดเธอจากข้างหลัง
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ชอบมั้ย?
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ชอบมากก ขอแค่มีภาสอยู่ด้วยเมก็อยู่ได้
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ภาสก็เหมือนกัน
ผมพูดพร้อมกับจุ๊บลงบนหลังคอของเธอ
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ต่อไปเมไม่ต้องทำงานแล้วก็ได้นะ ต่อไปนี้ให้ภาสเลี้ยงเมเอง
คำพูดนั้นหลุดออกมาเอง
ผมหมายความตามนั้นจริงๆ อยากให้เธอสบายที่สุด ไม่ต้องกังวลอะไร
แต่แทนที่จะเขิน เมษากลับหัวเราะนุ่มๆ
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
คิดว่าเลี้ยงไหวรึไง ต้องช่วยกันสิบ้านหลังนี้ก็ไม่ใช่ถูกๆ ไม่ใช่หรอ
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ผ่อนยังไม่หมดด้วยซ้ำเลยนิ
ผมพองแก้มแกล้งงอน
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ภาสไหว แค่ไม่อยากให้เมเหนื่อย เดี๋ยวที่บ้านเมมาว่าภาสอีกว่าไม่ดูแลเมให้ดี
เธอหันกลับมาเผชิญหน้ากับผม
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ใครจะว่าก็ช่างเถอะภาส
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
แค่เมมีภาสต่อให้เมต้องทำงานจนเหนื่อยเมก็ยอมทำเพื่ออนาคตของเรานะ
ผมสบตาเธออยู่พักใหญ่ ก่อนจะมุดใบหน้ากับซอกคอของเธอ
ผมชอบเวลาที่ผมอยู่กับเธอจัง
ความรู้สึกอบอุ่นไหลวนในอก
ผมรวบเอวเมษาดึงเข้ามากอดไว้แน่น ผมอยากหยุดเวลาไว้แค่นี้จัง
มีแค่ผมกับเธอ
ตลอดไป...

บทที่ 2 รักที่เอื้อมไม่ถึง

ไฟสลัวจากโคมตั้งโต๊ะส่องลงบนกระดาษ สเก็ตช์ที่ผมยังไม่ได้เริ่ม
พู่กันจุ่มน้ำจนเริ่มขุ่น
แต่สายตาผมไม่อยู่ตรงนั้นหรอก อยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ในมือต่างหาก..
ผมกำลังดูโพสต์ Instagram ของภาส
เป็นภาพที่ภาสถ่ายคู่กับเมษา พร้อมกับแคปชั่นสั้นๆ ว่า “เรือนหอของเรา” พร้อมอีโมจิหัวใจสีขาว
NovelToon
ผมไล่นิ้วผ่านคอมเมนต์ทีละบรรทัด
@your_name : ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ @Ru_miiiiii34 : คู่รักในฝัน @cief_fff : รอเห็นรูปวันแต่งงานเลยค่ะ
แต่ละคำเหมือนตอกย้ำให้หัวใจผมจมลึกลงไปกว่าเดิม
และทำให้ผมได้รู้ว่าต่อให้ผมชอบมันมากแค่ไหนก็เป็นไปไม่ได้อยูู่ดี
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
กูก็สงสัยนะ
เสียงไอ้สองเพื่อนสนิทดังขึ้นจากเตียงด้านหลัง ผมหันไปเห็นมันนอนตะแคงเล่นโทรศัพท์
รัญ @RRan_n
รัญ @RRan_n
หืม?
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
มึงชอบไอ้ภาสขนาดนี้ มึงห้ามใจไหวได้ไงวะ...
หัวใจผมหยุดเต้นไปเสี้ยววินาที
สองเป็นคนเดียวที่รู้ความลับนี้ แต่ได้ยินทีไรก็ยังจุก
ผมถอนหายใจแล้วหันกลับมามองหน้าจอ
รัญ @RRan_n
รัญ @RRan_n
อืม...ก็…ชินแล้วมั้ง
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
ชินกับการเจ็บ?
ผมไม่ตอบ ปล่อยให้เสียงแอร์ดังเป็นคำตอบแทน
ผมคง…ชินกับการเจ็บ ชินกับการยืนอยู่ไกลๆ แบบที่ภาสไม่มีวันรู้ว่าผมมองเขามากกว่าคำว่าเพื่อน
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
กูเป็นห่วงมึงนะรัญ
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
กลัวมึงจะ..เครียดจนฆ่าตัวตายไรงี้
รัญ @RRan_n
รัญ @RRan_n
เวอร์
รัญ @RRan_n
รัญ @RRan_n
กูไม่มีวันทำอย่างงั้น...
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
เออ...แต่กูก็ห่วงมึงนะ ห่วงความรู้สึกมึงด้วย
สองลุกขึ้นจากเตียงเดินเข้ามาใกล้เอื้อมมือแตะไหล่ผมเบาๆ
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
มึงเก่งนะเว้ยรัญ แต่ก็อย่าฝืนตัวเองมากเกินไป
รัญ @RRan_n
รัญ @RRan_n
ไม่ได้ฝืน… แค่รู้ว่าเขามีความสุข กูก็ดีใจแล้ว
ประโยคที่พูดออกไปคล้ายจริง แต่ในใจผมกลับขมกว่ากาแฟเย็นที่ละลายจนจืดจางซะอีก
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
อืม..งั้นกูกลับก่อนละกันเมียโทรตามละ
รัญ @RRan_n
รัญ @RRan_n
เออ..เจอกันกูไม่ไปส่งนะ
สอง @iii_twoooo
สอง @iii_twoooo
เออ กูรู้กูโตแล้วนะเว้ยไม่ใช่เด็กที่เดินสองก้าวแล้ว หลงอ่ะ
รัญ @RRan_n
รัญ @RRan_n
อืม..
ผมตอบด้วยน้ำเสียงที่เบามากก่อนจะได้ยินเสียงประตูปิดลงและสองก็กลับไปแล้ว
ผมกดปิดหน้าจอ มือยังอุ่นจากความสว่างของรูปนั้น แสงจากโคมตั้งโต๊ะส่องกระดาษ สเก็ตช์ว่างเปล่า…
เหมือนหัวใจผมในตอนนี้ เต็มไปด้วยภาพของภาส แต่ไม่มีสิทธิ์ระบายลงไปสักสีเดียว
แค่ได้มองอยู่แบบนี้ผมก็พอใจแล้วครับ

บทที่ 3 ข้าวต้มกุ้ง

กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำซุปกุ้งลอยขึ้นมาถึงชั้นสองตั้งแต่ผมยังไม่ทันได้ก้าวออกจากห้องนอน
ในครัว เมษากำลังจัดจานด้วยท่าทางคล่องแคล่ว
ผมก้าวเดินลงบันไดไปที่ครัว
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
อาหารเช้าเสร็จพอดีเลย มากินข้าวกันค่ะ ภาส
เมษาเอ่ยทันทีที่เห็นผมเดินเข้ามาในครัว
ผมยิ้มกว้าง อบอุ่นแบบที่ไม่ต้องพยายาม
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
กลิ่นหอมขนาดนี้ ใครจะกล้าไม่กิน
เมษาหัวเราะเบาๆ
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
วันนี้ข้าวต้มกุ้ง ลองชิมดูว่ารสชาติพอจะผ่านเชฟภาสได้ไหมคะ
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
เชฟภาสนี่คือ…ผมเหรอ
ผมแกล้งทำเสียงจริงจังแล้วดึงเก้าอี้ออกนั่ง
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ก็ภาสเป็นคนเรื่องมากเรื่องรสชาติไง
เธอยักคิ้ว
ผมตักคำแรกเข้าปาก
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
อืม…อร่อยจนไม่อยากไปทำงานแล้วอะ
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
งั้นอยู่บ้านสิ เดี๋ยวเมทำให้กินทุกเวลาเลยเอามั้ย55
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ได้เหรอ ถ้าผมลางานวันนี้
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ได้สิ แต่เจ้านายภาสคงมาว่าเมแทน555
เรานั่งกินกันไปหยอกล้อกันไป ผมคอยแกล้งตักกุ้งของเธอเข้าชามตัวเอง
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ขอคืนหนึ่งตัว
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ขอเพิ่มอีกสองตัว
เธอยิ้มมุมปากตอบ
หลังมื้อเช้า ผมช่วยเก็บจาน ล้างถ้วยเล็กๆ น้อยๆ
เมษาเดินมาส่งผมไปทำงานถึงหน้าบ้าน
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ขับรถดีๆ นะ
ผมโน้มตัวไปหอมหน้าผากเธอหนึ่งที
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
เย็นนี้อยากกินอะไร ส่งรายการมาเลย
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ได้เลย เมอยากกินชาบู~ ไปกินกันนะตอนเย็น
เธอยิ้มตาหยีจนทำให้ผมยิ้มตาม
ภาส @phas_sssss
ภาส @phas_sssss
ได้เลยตอนเย็นแต่งตัวสวยๆ นะ
เมษา @M_maysa
เมษา @M_maysa
ค่าาา
ผมขึ้นรถ มองเธอยืนโบกมืออยู่ที่ประตูบ้านใหม่ของเรา
ภาพนั้นทำให้หัวใจผมอุ่นจนอยากหยุดเวลาเช้านี้เอาไว้ให้นานที่สุด

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!