คุณหนูตกอับ
ลูกแมวตัวนี้จองละนะ
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
โอ้ย~~แม่
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
คนหล่อขนาดนี้ยังไม่สนใจอีก
นรินทร์ นอ.
อย่างกะเขาจะสนพวกเรางั้นแหละ
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
แค่ผัวทิพย์ก็พอ🥰
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
อาหารตาทำให้หัวใจเปล่งปลั่ง😍🥰😘
นรินทร์ นอ.
ฉันละยอมแกจริงๆ
นรินทร์ นอ.
แต่ถ้าได้ก็ดี☺️☺️
นรินทร์ นอ.
แหงล่ะ ข้าวเที่ยงยังไม่ตกถึงท้องสักเม็ด
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
ไปหาไรกินป่ะ
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
เอาทุกอย่างได้ไหม🥺
นรินทร์ นอ.
เดี๋ยวไปห้องน้ำแป๊บนะ
คีตะ พอ.
ไม่เป็นไร/ปัดเสื้อ
นรินทร์ นอ.
ขอโทษจริงๆพอดีมัวแต่
คีตะ พอ.
ทีหลังก็ดูทางด้วย
นรินทร์ นอ.
นี่คุณฉันก็ขอโทษไปแล้วไง
คีตะ พอ.
หึ แค่บอกโกรธทำไม/เดินเข้าไกล้
นรินทร์ นอ.
นิ นี่คุณ จะทำอะไร/ถอยหลังติดฝา
คีตะ พอ.
แค่นี้ก็กลัวแล้วหรอ/ก้มต่ำลงมา
ส่วนสูงคือ
189
165
ิอิแม่ไม่ไหว
นรินทร์ นอ.
ถอยไปนะ/ใช้มือผลัก
คีตะ พอ.
ไม่แกล้งแล้วดีกว่า/ค่อยถอย
นรินทร์ นอ.
คนอะไรหน้าตาก็ดีอยู่หรอก
นรินทร์ นอ.
แต่นิสัยแม่ ชิ
คีตะ พอ.
อย่างกะลูกแมว/มองตามหลัง+ยิ้ม
คีตะ พอ.
ตัวหอมใช่เล่นแม่คุณ/หยิบบุหรี่มาสูบ
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
ไปนานมากกก
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
ว่าจะไปตามเนี่ย
น้ำฟ้า เพื่อนนอ.
ไหนใคร แม่จะฟาดให้
วันที่ชีวิตต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล
นรินทร์ นอ.
แม่ พ่อ รินกลับมาแล้ว
นรินทร์ นอ.
พ่อ! แม่!/ วิ่งเข้าไปหา
ภาพที่นรินเห็นเป็นร่างของทั้งสองนอนจมกองเลือดและข้างๆมีปืนอีกหนึ่งกระบอกและจดหมายอีกหนึ่งฉบับนรินรีบหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอ่านด้วยมือที่สั่นเทา
จดหมายถึงลูกรัก..
ถ้าหนูได้อ่านจดหมายฉบับนี้แล้วหวังว่าลูกจะไม่โกรธพ่อกับแม่นะตอนนี้ครอบครัวเราล้มละลายเป็นหนี้หลายร้อยล้านพ่อกับแม่ไม่รู้จะทำยังไงเพื่อไม่ให้ลูกเดือดร้อนพ่อกับแม่เลยใช้วิธีนี้นี่คือวิธีที่ดีที่ลุดสำหรับตอนนี้แล้วต่อจากนี้จะมีคนมารับหนูไปอยู่ด้วยแล้วหนูต้องเป็นเด็กดีและเชื่อฟังนะรักลูกสุดหัวใจ❤️❤️
นรินทร์ นอ.
แล้วหนูจะอยู่ยังไง
นรินทร์ นอ.
ทุกคนทิ้งหนูไปหมดเลยฮือ~
นรินทร์กอดร่างทั้งสองร่ำให้ตัวสั่นราวกับลูกแมวบนตัวมีเลือดเต็มไปหมด
ในบ้านที่เคยมีแต่เสียงหัวเราะตอนนี้เงียบสนิท
นรินทร์นั่งกอดเข่าร้องให้เงียบๆในมุมห้องที่มืดมองแทบไม่เห็นอะไร
กึก กึก กึก
เสียงเดินของคนกำลังตรงมายังที่ที่เธอนั่งอยู่
และแล้วไปทั้งบ้านก็สว่างขึ้นมาพร้อมกัน
ภาพที่เขาเห็นมันทำให้หัวใจเขาเจ็บปวดมากราวกับถูกบีบหัวใจจนเจียนตาย
คีตะ พอ.
ริน/ค่อยๆเดินเข้าไปหา
นรินทร์ นอ.
คุณมาได้ไง/แอบตกใจ
นรินทร์ นอ.
ฉันไม่รู้จักคุณสักหน่อย
นรินทร์ นอ.
ถอยไปนะ/กลัวตัวสั่น
คีตะ พอ.
ริน ริน ริน/เขย่าแขนเบา
เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ทำให้นรินตกใจเป็นอย่างมากเลยหมดสติไปในอ้อมกอดของเขา
แอดเอง
เป็นไงบ้าง อย่าลืมเข้ามาอ่านกันเยอะๆน้าห่างหายไปนานคิดถึงทุกคนมากเลย หนอนหนังสือทั้งหลาย
ชีวิตใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น
นรินทร์ นอ.
แม่ พ่อ อย่าทิ้งรินไว้คนเดียวรินกลัว/ละเมอ+ร้องให้
คีตะ พอ.
ริน รินตื่น/เขย่าแขน
นรินทร์ นอ.
คุณ!มาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง/ลุก+ถอยหนี
หลังจากได้สติก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ตัวเองเคยอยู่
นรินทร์ นอ.
ฉันจะกลับบ้าน/กำลังจะลุก
คีตะ พอ.
ไม่ ฟังพี่ก่อน/กอดอีกคนไว้แน่น
นรินทร์ที่ได้ยินชื่อนี้ถึงกับนึ่งเงียบ
นรินทร์ นอ.
ใช่พี่วินของน้องจริงๆหรอ/เงยหน้ามองอีกคน+น้ำตาถ้วมแก้ม
คีตะ พอ.
ใช่พี่เอง/กอดเเน่น
นรินทร์ นอ.
ทำไมพี่พึ่งมาทำไม/ร้องให้ตัวสั่น
คีตะ พอ.
ขอโทษที่ไม่มาหาน้องให้เร็วกว่านี้พี่ขอโทษนะ/กอดคนตัวเล็กไว้แนบอด
นรินทร์ นอ.
ฮึก..ฮรือ~~/ร้องให้ตัวสั่นเทา
คีตะ พอ.
พี่รู้เรื่องของคุณลุงกับคุณป้าแล้วนะ
คีตะ พอ.
ถ้าพี่มาเร็วกว่านี้ท่านทั้งสองคงไม่
นรินทร์ นอ.
อย่าโทษตัวเองเลยนะคะ
นรินทร์ นอ.
ทั้งสองคงคิดดีแล้วละค่ะ
นรินทร์ นอ.
ต่อไปนี้คงไม่มีคำว่าบ้านคำว่าครอบครัวอีกแล้วล่ะ😥😌
คีตะ พอ.
ไม่ พี่จะทำให้รินมีทุกอย่างที่รินอยากจะมีเอง
คีตะ พอ.
เชื่อพี่นะ/ลูบหัว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
