เส้นทางรักของสองเรา
พบกันครั้งแรก
วันเปิดเทอมวันแรกในปี2020
วันนี้มีเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่4ที่ย้ายเข้ามาใหม่วันแรก
ทันใดนั้นก็ได้ชนเข้ากับชายหนุ่มคนนึงเข้า
รดา
เอ่อ ขอโทษนะค่ะ//รีบก้มลงเก็บของจึงยังไม่เห็นหน้าชายหนุ่ม
รดา
//ลุกขึ้นมา+มองหน้าชายหนุ่ม
และชายที่ยืนอยู่หน้าเธอก็คือ
ชื่อ ธนพัฒน์ แสงมาศ ( ภูผา )
ชั้น ม.4/1
อายุ 16 ปี
รดา
ขอโทษจริงๆนะค่ะ//ก้มหัวเล็กน้อยเพราะมือไม่ว่างถือของเต็มไปหมด
ชื่อ พัชราภา วิโรจน์สกุล ( รดา )
ชั้น ม.4/1
อายุ 16 ปี
เสียงออดดังได้เวลาเข้าเรียน
(คุณครูตามาสถานการณ์)
//เดินเข้ามา
หัวหน้าห้อง:นักเรียนทำความเคารพ
นักเรียนทุกคน:สวัสดีค่ะคุณครู
(คุณครูตามาสถานการณ์)
เอาหล่ะทุกคนนั่งลง
นักเรียนทุกคน:ขอบคุณค่ะคุณครู
(คุณครูตามาสถานการณ์)
วันนี้มีนักเรียนมาใหม่นะค่ะ
(คุณครูตามาสถานการณ์)
เอาล่ะๆ ทุกคนเงียบกันหน่อย
นักเรียนทุกคนก็ได้เงียบเสียง
(คุณครูตามาสถานการณ์)
อ่ะแนะนำตัวหน่อยสิจ่ะ
ภูผา
สวัสดีครับ ภูผาครับ อายุ16ปี พึ่งย้ายมาวันแรกครับ
ภูผา
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
เอาล่ะๆ ภูผาไปนั่งข้างรดานะ ตรงนั้นหน่ะ//ชี้ให้ดู
ภูผา
ขอบคุณครับ//ไหว้+เดินไป
รดา
สวัสดี//หันไปหา+ยิ้มให้
พั้น
สวัสดีภูผาเราพั้นนะ//โบกมือทักทาย+นั่งข้างรดาคนละฝั่งกับภูผา
ภูผา
สวัสดี//หันไปตอบกลับพั้น
(คุณครูตามาสถานการณ์)
ยังไงครูก็ฝากเพื่อนใหม่ด้วยนะ
นักเรียนทุกคน:ค่ะ/ครับคุณครู
(คุณครูตามาสถานการณ์)
อ่ะวันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง....//กำลังจะเริ่มสอน
พั้น
แกไม่ได้พกสำรองหรือไง
รดา
แกก็รู้ฉันไม่ชอบพกปากกาหลายแท่ง
รดา
อีกอย่างแม่แป็นคนซื้อให้และฉันใช้ปากกาแท่งนั้นจนชินแล้ว
ภูผา
หมายถึงแท่งนี้หรือปล่าว//เอาขึ้นมา
รดา
ใช่ มันไปอยู่ที่นายได้ไง//หยิบมาจากมือภูผา
ย้อนไปตอนที่ทั้งคู่เดินชนกัน
ภูผา
//กำลังจะเดินไปแต่ตาเหลือบไปเห็นของบางอย่างที่พื้น
พั้น
หือ~//สงสัย+หันไปมองทั้งคู่
รดา
นาย รู้ชื่อฉันได้ไงฉันยังไม่ได้บอกชื่อฉันนิ่
ภูผา
บนปากกาเธอไร สลักชื่อไว้อยู่
จากนั้นทั้งสามคนก็หันหน้าไปตั้งใจเรียน
กินข้าวด้วยกัน
กริ๊ง!!!เสียงออดพักเที่ยง
พั้น
เห้อ~~ในที่สุดก็พักสักที//ยืดเส้นยืดสาย
รดา
บ่นเก่งจังนะ//เก็บของอยู่
พั้น
ใครจะไปมุ่งมั่นตั้งใจไม่มีบ่นเหมือนคุณหนูรดาล่ะค่าาาา
พั้น
//เอาหน้าเข้าไปล้อรดา
รดา
พอเลย//ผลักหัวพั้นเบาๆ+ยิ้ม
พั้น
เอาล่ะ หิวละไปกินข้าวกัน
รดา
เห้ย~~ ไม่ต้องเกรงใจพวกฉันหรอกทำตัวสบายๆหน่อยเพื่อนกัน
พั้น
ไม่ไปกินกับพวกเพื่อนนายหรือไง
ภาวิน
แล้วพวกเธอไม่ใช่เพื่อนฉันหรือไง
ภาวิน
จะทำไม //ทำหน้าล้อเลียนพั้น
รดา
เอาหล่ะพอแล้ว//ห้ามเพื่อน
รดา
พวกแกนี่เห็นกันไม่ได้กัดกันทุกทีเลย
พั้น
รดา!!! ฉันไม่ใช่หมานะ
รดา
เอาหล่ะๆ จะกินมั้ยข้าวหน่ะช้ากว่านี้ที่จะเต็มเอานะ
พั้น
หึ้ย!! ก็ได้//เดินออกไป
รดา
นายนี่นะ!!//ขี้หน้าภาวิน+ยิ้ม
พั้น
เดี๋ยวฉันไปจองโต๊ะให้
รดา
แกจะเอาอะไรเดี๋ยวฉันซื้อไปให้
พั้น
คะน้าหมูกรอบไข่ดาวละกัน
ภาวิน
เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำละกัน
ภาวิน
เอาเหมือนยัยนี่ละกัน
พั้น
นี่!! เรียกใครยัยนี่ห้ะ!!
ภาวิน
//ทำหน้ากวนใส่แล้วก็เดินออกไป
รดา
เอาหน่าไปจองโต๊ะได้แล้ว
ภาวิน
น้ำมาละ//ถือน้ำเดินมา
พั้น
พวกนั้นไปซื้อข้าวนะจะมาเร็วเหมือนนายได้ไง
พั้น
แล้วฉันตอบไม่ดีตรงไหน
ภาวิน
ตอบดีมากเลยแม่คุ๊ณ~~//พึมพัม
ภาวิน
เอาล่ะๆยอมแล้วๆขอโทษครับคุณหนูพั้น
ภาวิน
//จับมือพั้นลงที่โต๊ะ+โยกมือพั้นเบาๆ
ภาวิน
ให้อภัยข้าน้อยที่ไม่รู้ความด้วยนะขอรับ//ทำหน้าอ้อน
พั้น
นี่!! ทำอะไรของนายเนี่ย
ภาวิน
ตอนยิ้มก็น่ารักดีนิ่//คิดในใจ
พั้น
ว้าว กินละน๊าาา หิวมาก
ภาวิน
นี่ๆค่อยๆกินเดี๋ยวก็ติดคอหรอก
จู่ๆก็มีเสียงหญิงสาวแทรกขึ้นมา
ไม่สนใจ
โรซี่
เอ่อคือว่า เราไม่มีที่นั่งเลยขอนั่งด้วยคนได้มั้ย//🍓
พั้น
ไม่ว่างตรงไหนว่ะ ที่ว่างตั้งเยอะ//พึมพัม
รดา
ทำไมอ่ะ//มองหน้าพั้นสีหน้าไร้เดียงสา
พั้น
//ตบหน้าผากตัวเองเบาๆ
ภาวิน
//ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
โรซี่
เอ่อ ภูผาขยับให้เรานั่งตรงนี้หน่อยได้มั้ย//หมายถึงข้างภูผา
ภูผา
จะนั่งตรงนี้หรอ//ถามแบบไม่มอง
โรซี่
ใช่ เรานั่งได้ใช่มั้ย//🍓
โรซี่
น๊าา//กำลังก้มโน้มหน้าลงไปใกล้ภูผา
โรซี่
เอ๊ะ!! ไม่สิเราหมายถึงให้ภูผาขยับให้เฉยๆเองนะ
ภูผา
ไม่สนใจ//เดินไปอีกฝั่งของรดา
รดา
//เงยหน้าขึ้นมอง+ทำหน้างง
รดา
อะ...อ่อ //ทำตามที่ภูผาบอก+งง
โรซี่
หึ้ย!!!//นั่งลงแบบไม่สบอารมณ์
โรซี่ รดา ภูผา
/โต๊ะ/
ภาวิน พั้น
โรซี่
เอ๊ะ เดี๋ยวสิ//ลุกตาม
โรซี่
พวกเธอจะไปไหนกันต่อหรอ//🍓
พั้น
ฉันถามจริงเถอะจะตามพวกฉันไปทุกที่เลยหรือไง
โรซี่
ปล่าวนะฉันก็แค่ถาม//ทำตัวหน้าสงสาร🍓
พั้น
ถ้าปล่าวก็ไม่ต้องถามเพื่อนเธอก็มีมาตามพวกฉันแบบนี้ไม่กลัวมีปัญหากับเพื่อนตัวเองหรือไง
พั้น
ไปกันเหอะ//เดินนำออกไป
โรซี่
หึ้ย!!! ยัยพั้น ฝากไว้ก่อนเถอะ
พั้น
ว่าแต่คาบต่อไปเรียนอะไรนะ
พั้น
อ่องั้นเตรียมตัวไปเรียนกันเถอะ
ระหว่างทางที่ทั้งสี่คนเดินไปห้องเรียนก็มีสาวๆเดินมาขอเฟสภูผาไม่ขาด และพากันมองและกรี๊ดไม่หยุด
รดา
เห้อ อยู่กับคนฮ๊อตมันก็ดูลำบากเหมือนกันเนอะ
พั้น
ใช่ ฮ๊อตไม่เบาเลยน๊าเราอ่ะ//แซวพอ.
ภาวิน
พวกเธอหยุดเลย อยู่กับคนหล่อแบบฉันกับเพื่อนรักฉันต้องทำใจหน่อยนะ
พั้น
ว่าแต่ภูผาไปเป็นเพื่อนรักของนายตั้งแต่เมื่อไหร่
ภาวิน
ตอนนี้แหละเนอะไอ้เพื่อนรัก
รดา
//แต่ดันสะดุดตากับรอยยิ้มภูผา
รดา
ก็ไม่แปลกใจหรอกที่คนจะกรี๊ดยิ้มทีทำคนตายได้เลย กระชากใจดีจริง//พึมพัม
ภูผา
//ได้ยินชัดเจนเพราะยืนใกล้รดาสุด
ภูผา
เอ่อ..คือว่าขอเฟสหน่อยได้มั้ยค่ะ
ภูผา
สำหรับคุยธุระเท่านั้นครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวนะครับ
รดา
ว้าา เย็นชาจังเลยน้องเขาน่ารักออกไม่สนใจหน่อยหรอ หึ้
ภูผา
อยู่ในวัยเรียนก็เรียนสนใจเรื่องพวกนี้ทำไมกัน
พั้น
ว้าว ปณิธานแน่วแน่มุ่งมั่นในหน้าทีไม่ไคว่เขว๋ต่อสิ่งรอบข้าง
(คุณครูตามาสถานการณ์)
//เดินเข้ามา
ภูผา
ครูมาแล้ว ตั้งใจเรียนเถอะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
