NovelToon NovelToon

รักนี้มีให้เธอ

จุดเริ่มต้น

"เดี๋ยว​ก่อนคะ พี่รัฐคะคือหนูมีเรื่องที่อยากจะบอกคะ"

"คือหนูชอบพี่​คะ​ หนูชอบพี่มานานมากแล้ว​คะ"

"วันนี้หนูตั้งใจมาสารภาพกับพี่ตรงๆคะ​ หนูชอบพี่คะ​ ถ้าหนูจะขอจีบพี่ใด้ไม่คะ"พอพูดจบหญิงสาวก็รู้สึกดีที่ใด้สารภาพรักออกไป​และลุ้นกับคำตอบต่อจากนี้

ชายหนุ่มตรงหน้าไม่ได้ตอบอะไรกลับมา แล้วทำท่าจะเดินออกไปจากตรงนี้ที่ทั้งสองคนกำลังยืนอยู่​แต่​แล้ว

"เดี๋ยวก่อนคะพี่ยังไม่ได้ให้คำตอบหนูเลยนะคะ​" หญิงสาวที่เห็นว่ารุ่นพี่หนุ่มตรงหน้าทำท่าทีเหมือนจะเดินออกไปก็ใด้เอ่ยปากถาม

"คำตอบอะไรครับ "

รุ่นพี่หนุ่มใด้เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งและดูเย็นชาจนทำให้หญิงสาวที่ได้ฟังอย่างนั้น​ก็เริ่มรู้สึกหน้าเสียขึ้นมาไม่น้อย​ หัวใจเริ่มเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ​

"กะ​ ก็​ที่หนูขอจีบพี่ไงคะ"หญิงสาวพูดออกมา​ก่อนที่จะหลบสายตา​จากชายหนุ่มตรงหน้า

"ครับ​แล้วแต่​ แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังนะครับ"

"เพราะพี่รักใครไม่เป็น" ชายหนุ่มรุ่นพี่ได้พูดเน้นย้ำทุกประโยคอย่างชัดเจน

"พี่ใด้เตือนเธอแล้วนะครับ"

"คะหนูจะไม่เสียใจทีหลังแน่ค เพราะว่าหนูชอบพี่คะ"

"แล้ว ตกลงว่าหนูสามารถจีบพี่ได้ใช่ไหมคะ?"

"ครับ​"

พอพูดจบชายหนุ่มตรงหน้าก็ได้เดินออกไปหาเพื่อนๆของเขาโดยมีสายตาจากหญิงสาวอีกคนที่มองตามชายหนุ่มออกไปด้วยท่าทีที่มีความสุขอย่างเห็นใด้ชัด ในใบหน้าสวยมีรอยยิ้มกว้างอยู่อย่างนั้นไม่จางหาย แก้มทั้งสองข้างแดงอย่างเห็นได้

"นี่ฉันได้สารภาพรักกับพี่รัฐออกไปแล้วจริงๆหรอเนี่ย​" หญิงสาวได้พูดออกมาด้วยท่าทีเขินอายอย่างไม่น่าจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ทำลงไปเมื่อครู่นี้

นิยายเรื่องนี้ก็เป็นนิยายเรื่องแรกของแอดนะคะหากผิดพลาดประการไดก็ขออภัยนะที่นี้ไว้ด้วยคะอย่างไรก็ตามถ้าสนุกหรือไม่สนุกก็อย่าลืมคอมเมนท์​มาบอกกันด้วยแล้วก็มีคำแนะนำอะไรเพิ่มเติมก็บอกกันได้คะชอบไม่ชอบก็สามารถมาติชมกันได้ พบกันใหม่ตอนหน้านะคะตอนนี้แอดขอลาไปกอนนะคะเดี๋ยวจะมาอัพใหม่ตอนหน้าเร็วๆนี้คะ ขอบคุณคะ ขอบคุณที่อ่านจบคะ 555+ นามปากกาคนบ้า​

ฝากติดตามนักเขียนคนใหม่คนนี้ด้วยนะคะ

EP: 1

"เป็นไงบ้างแก"

"เออ​ พี่เขาว่ายังไงบ้าง"

"ใช่ๆ รีบเล่ามาเลยยัยจันทร์พวกเราอยากรู้"

"เร็วๆเลยนะแก"

"แล้วพวกแกจะรีบไปเร่งยัยจันทร์มันทำไม่นักหนาห๊ะ พวกแกนี่นะ"

"อ้าวหรือแกยังไม่อยากรู้​ห๊ะ!!​"

"ก็อยากรู้แหละ แต่ไม่ต้องไปเร่งขนาดนั้นก็ได้ไม่ย๊ะ!!! "

"เอออออ!!!รู้แล้วจร้า พอใจยัง"

นี้คือเสียจากเพื่อนๆของฉันเองคะพวกนางเป็นคนพาฉันไปสารภาพรักกับพี่รัฐแต่พวกนางรอฉันอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ที่ฉันยืนอยู่มากนัก และก็ตามเคย​ ยัยข้าวปั้นกับแอมมักจะชอบเถียงกันอยู่เป็นประจำเลยและจะมีน้ำขิงคอยห้ามเวลาที่ทั้งสองเถียงกัน แต่ถึงอย่างงั้นทั้งสองก็รักกันดีคะ

''โอ๊ยยย​!!พวกแกเลิกเถียงกันสักทีจะได้ไม่ห๊ะ" เสีงของน้ำขิงก็ดังขึ้นทำให้แอมกับข้าวปั้นหยุดเถียงกัน

"อ่ะ​ ยัยจันทร์เล่ามาได้เลย" จากนั้นน้ำขิงก็หันมาถามฉัน

"อืม คือพี่เขาไม่ได้พูดอะไรมากอ่ะ ฉันบอกชอบพี่เขาแล้วก็ขอจีบพี่เขา"

"แล้วพี่เขาว่าไงต่ออะ" น้ำขิงก็ได้ถามต่อ

"ก็​พี่เขาบอกว่าได้ แต่อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกันอะ"

" อืออ​ อย่างงี้นี้เอง​ "ยัยข้าวปั้นก็เอ่ยออกมาอย่างเข้าใจพร้อมกับพยักหน้า

"งั้นแกก็รุกพี่เขาเลย ฉันจะคอยเป็นกองเชียร์​ให้แกเอง" แอมก็ใด้พูดให้กำลังใจเพื่อนขึ้นมา

"อย่าไปรุกพี่เขาเยอะเดี๋ยวจะหาว่าโรคจิตอีก แกนี้นะแอม!!" ข้าวปั้นก็ได้หันไปพูดกับแอม

"และอีกอย่างมันอาจจะไปทำให้พี่เขารู้สึกอึดอัดได้นะนั่น" ข้าวปั้นก็ได้พูดต่อ

"อ้าว​การจีบมันก็ต้องเป็นแบบนี้สิ ถ้าให้ดีนะไปฉุดกระชากพี่เขามาเลยยย ฮา​ฮา​ฮาาา" พอแอมพูดเสร็จก็หัวเหราะชอบใจใหญ่​

"ไอบ้า พูดอะไรไม่คิดแกนี่นะไม่เข้าใจอะไรสักอย่างเลยจริงๆ จันทร์แกอย่าไปทำตามที่มันบอกนะคนปตติดีที่ไหนเขาทำกันมีแต่ไอแอมคนเดี๋ยวนี่แหละที่ทำ สงสัยไม่ใช้แค่จะพูดเล่นเชยๆหรอกคงจะเคยทำมาเเล้วแน่เลยถ้าฉันเดาไม่ผิดอะนะ​ "

"โอ้ย ฉันก็แค่แกล้งยัยจันทร์เล่นเองไม่ แกจะจริงจังเพื่อ"

"แล้วอีกอย่างใครจะไปกล้าทำอย่างนั้นกันละ"

"เห้ยย หยุด พวกแก​แกทั้งสองคนอะหยุด​ฉันเริ่มลำคาญแล้วพอไปเข้าเรียนกันเถอะ"น้ำขิงพูดพร้อมชี้ไปที่แอมกับข้าวปั้นด้วยท่าทีดุๆแต่ไม่ได้จริงจังอะไร

"ฮาฮาฮาฮาฮา"​ เสียงฉันหัวเราะขึ้นมากับความตลกของเพื่อนๆฉันเอง

ก็ตามเคยน้ำขิงมักจะเป็นห้ามเวลาทั้งสองเทียงกัน จนฉันเองก็รู้สึกชินกับเรื่องแบบนี้ไปแล้วละ

"อืมไปกันนี้ก็จะได้เวลาเข้าเรียนแล้วด้วยสิ่"

ณ​ ห้องเรียน

"เห้ยย ง่วงจังเลยพวกแก" เสียงแอมพูดขึ้นด้วยถ้าทีงัวเงีย

"เมื่อไหร่จะเลิกเรียนเนี่ยตอนนี้ร่างกายฉันต้องการของหวานแล้วนะ"

"ฉันก็เหมือนกัน" ข้าวปั้นก็พูดเสร็มขึ้นมา

"เดี๋ยวหลังเลิกเรียนพวกเราไปหาของหวานกินด้วยกันไม่"แอมก็ได้เอ่ยชวนเพื่อนๆของตนไป

"อืมเอาสิฉันก็อยากกินอยู่เหมือนกัน" ฉันก็ได้ตอบตกลงแอมไป

"แล้วแกละน้ำขิง" เสียงแอมหันไปถามน้ำขิง

"ก็ไปก็ได้"

"โอเค​ ตกลงไปกันหมดเลยนะ" แอมก็ได้หันมาพูดย้ำกับพวกเรา​อีกครั้ง

"เห้ยย แต่เดี๋ยวก่อนนะพวกเราลืมอะไรกันไปหรือป่าวว่ะ" อยู่ๆเสียงน้ำขิงก็ได้พูดตัดบทขึ้นมากลางคัน

"หืม ลืมอะไรหรอ" ฉันก็ถามออกไปด้วยความสงสัย

EP:2

"ก็ลืมทำเวรไงวันนี้เป็นเวรทำความสะอาดของพวกเรานะ" น้ำขิงก็ได้เอ่ยต่อ

"เออ​ใช้วะ ลืมไปได้ไงเนี่ย" (ข้าวปัน)

" เออใช้ๆดีที่น้ำขิงแกนึกขึ้นได้ไม่งั้นพวกเรา โดนทำโทษแน่เลยว่ะ" (แอม)

" นี่ก็ใกล้เวลาเลิกเรียนแล้วด้วยพวกเราเรียนเสร็จ​ก็​รีบทำความสะอาดกันดีกว่า" ฉันก็ได้เอ่ยบอกเพื่อนๆให้ไปทำความสะอาดกันหลังเรียนเสร็จ​

"เออรีบทำจะได้รีบไปหาอะไรกันกินต่อหน้าโรงเรียนเลย" เสียงน้ำขิงก็ได้พูดเสริมขึ้น

ณ​ ห้องรียนประจำ ม.5/5

"เห้ยๆๆ ไอจันทร์มานี่เร็วมานี่มาดูอะไรนี่แก" แอมได้เอ่ยเรียกเพื่อนให้มาดูอะไรบางอย่างตรงข้างหน้าห้องที่ตัวแอมยืนอยู่ด้วยท่าทางดี้ด๊าตามประสาคนอย่างแอม

"อะไร​ อะไรหรอแอมมีอะไรป่าว​แก"

"เอออย่าถามมากมาดูนี่พี่รัฐแกนั่งอยู่ตรงนั้นนะเห็นไม่"พูด​พร้อมกับชี้ไปที่ที่พี่รัฐนั่งอยู่

"หืม!!จริงหรอ"

"เออ​จริงฉันจะโกหกแกไปเพื่อ"

"อะดูตรงนั้น" แอมก็ได้ชี้ไปทางที่รุุ่นพี่คนที่เพื่อนชอบไปให้ดูอีกครั้ง

"ไหนๆ เห้ยจริงด้วย" ฉันออกไปมองตามที่แอมได้ชี้ไปตรงที่พี่รัฐกับกลุ่มเพื่อนนั่งอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ข้างหน้าของอาคารเรียน

" เพื่อนพี่เอานี่มีแต่งานดีๆทั้งนั้นเลยเนอะแกว่าไม่" (ข้าวปั้น)

"เออ​งานดีจริงว่ะ​ทุกคนเลย" (แอม)

"แล้วกลุ่มพวกเขาอะนะโคตรจะฮอตทีเดียวเลยละจะบอกให้รู้เอาไว้เลยนะแก"

"แต่ก็น่าเสียดายที่พี่อาทิตย์อะเขามีแฟนไปก่อนเพื่อนคนแรกแล้ว อุตส่าแอบปิ้ง​ ทั้งหล่อ สูง​ ขาว​ เรียนก็เก่งกีฬาก็ดี แถมบ้านก็ยังรวยโคตรอีกด้วยสเปคเลย เห้อ~~พูดแล้วก็เสียดายจริงๆ​" เสียงแอมพูดตัดเพ้อถึงพี่อาทิตย์

"หยุดเพ้อถึงเขาได้แล้วยะ" เสียงข้าวปั้นเอยบอกแอมด้วยความหมันใส้

"ก็แค่พูดให้ฟังเองไม่ยะยัยข้าวบูด​ "(แอม)

"นี่แกว่าฉันหรอ" (ข้าวปั้น)

"ก็เออนะสิ่ "(แอม)

"พอเถอะเลิกเถียงกันได้ละ​ อันที่จริงนะกลุ่มพวกพี่เขานะมีแฟนกันไปเกือบหมดแล้วแหละเหลือแค่พี่รัฐคนเดียวที่ไม่มีอะนะที่ได้ยินเขาลือมาอย่างงั้น" น้ำขิงก็ได้พูดขึ้นมาตามความจริงที่ไปได้ยินคนเขาพูดมา

"จริงดิ​"(แอม)

"อืม อาจจะนะ" (น้ำขิง)

"อ่าวนี่แกพึ่งรู้หรอ" ฉันหันไปถามแอม

"โอ๊ยยย​!!มันจะไปรู้อะไรจริงกันละสนใจเรื่องคนอื่นไปทั่วจนมั่วไปหมดอะสิ่ไม่ว่า" (ข้าวปั้น)

"เห้ยดูนั้นสิ่ พวกพี่เขามองมาท่างพวกเราด้วยวะดูดิ่​" เสียงแอมเอ่ยเรียกให้เพื่อนหันไปมองทางรุ่นพี่กลุ่มเดิมที่พวกเรากำลังพูดถึงอยู่

"เห้ยไอจันทร์ทำมือเป็นรูปหัวใจส่งไปเร็ว​ดิ่ ส่งไปๆสิ" เสียงเเอมสั่งให้ฉันทำท่าทางตามที่เธอบอก

แล้วฉันก็ดันเผลอบ้าจี้ไปทำท่าทางตามที่แอมบอกจริงๆ

"เห้ยเพื่อนพี่เขาขำแกวะ​" (ข้าวปั้น)

"เออดูดิ่พี่รัฐถึงกับสายหัวเลย ฮาฮาฮา" (น้ำขิง)

ฉันไม่คิดว่าแกจะบ้าทำตามจริงด้วย​ฮาฮาฮาาาา แอมพูดพร้อมกับระเบิดหัวเราะออกมา

"พวกแกอะ!! ยัยแอม&,_-&-_&฿&&" ฉันถึงกับหันไปโวยวายด่า​ยัยแอมไปยกใหญ่​เลย

จากนั้นฉันก็ได้หันไปเอาเรื่องกับเพื่อนตัวดีอีกสองคนทันทีหลังจากจัดชุดใหญ่​ให้แอมเสร็จ​

"อ่าวแกอยากจะทำตามเอง​อะช่วยไม่ได้นิ" แอมก็ได้เอยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังปนตลกกับสิ่งที่ให้เพื่อนทำท่าออกไปนั้น

"เออ​แต่ก็น่ารักดีฉันชอบ​" (น้ำขิง)

"ใช้ๆดูสิหัวใจดวงน้อยๆๆฮาฮาฮาฮา" (ข้าวปั้น)

ฮาฮาฮาฮาฮาฮาาาาาาา เสียงฉันกับเพื่อนๆหัวเราะกันดังลั้นห้อง​พร้อมกับเอ่ยเเซวฉันไม่หยุดเลย

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!