ช่วยรัก...ผมหน่อยได้ไหมครับ
:1:
ยูทากะ [นอ]
//เดิน + เล่นโทรศัพท์มือถือ
แม่นม
คุณหนู ยูอิ รอก่อนสิคะ
ยูอิ [ลูก4]
ไม่เอาๆ แม่นมตีหนู//วิ่งตรงมา
ยูทากะ [นอ]
//เดิน+เล่นโทรศัพท์
ยูอิ [ลูก4]
ช่วยหนูด้วย ม๊าคะช่วยด้วย//วิ่งมาหา ยูทากะ
ยูอิ [ลูก4]
ม๊าคะ //เรียก+ร้องไห้
ยูทากะ [นอ]
เดี๋ยวๆ ใจเย็นๆก่อนไม่ร้องนะครับ //อุ้ม+เก็บโทรศัพท์มือถือ
ยูอิ [ลูก4]
//ร้องไห้ไม่หยุด
ยูทากะ [นอ]
โอ้ๆนะครับ คนเก่ง ไม่ร้องนะครับ //ปลอบใจ
โทคิยะ [ พอ]
นิมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น//ยืนอยู่ข้างหลัง
แม่นม
นายท่านขอโทษด้วยนะคะ
ยูอิ [ลูก4]
พี่คะแม่นมตีหนูคะ
ยูทากะ [นอ]
ผมแค่ช่วยปลอบนะครับ //ย่อตัว+ปล่อยกอด
ยูอิ [ลูก4]
หนูพูดจริงนะคะ ม๊า แม่นมตีหนู //ดึงชายเสื้อ
ยูทากะ [นอ]
ผมไม่ใช่ม๊าของหนูหรอกนะ เด็กน้อย ส่วนคุณพ่อของหยูก็มาแล้วด้วยนะ พี่ต้องไปแล้วล่ะ//ลูบหัว +ลุกขึ้น
ยูอิ [ลูก4]
ไม่เอาๆ หนูไม่ให้ม๊าไปนะ ไม่เอา ฮึกแง//ร้องดังขึ้นมา
เสียงร้องไห้ดังขึ้นมา ทุกคนในห้างต่างหันมามอง
โทคิยะ [ พอ]
ยูอิ หยุดร้องไห้ได้แล้วลูก //ทำท่าจะอุ้ม
ยูอิ [ลูก4]
ไม่เอาๆ ม๊าหนูไม่อยากให้มาไป//ร้องไห้ดังขึ้นอีก
ยูทากะ [นอ]
💭 : เอาไงดีล่ะ //ทำตัวไม่ถูก
แม่นม
คุณหนูคะ ฉันอุ้มนะคะ //เข้าไปหา
ยูอิ [ลูก4]
ไม่ๆ ไม่เอาอย่าเข้ามานะ //วิ่งไปหายูทากะ
ยูทากะ [นอ]
อะ...เอ่อ...คือ ไม่ต้อง..เออไม่ร้องนะครับ ไม่ต้องร้องแล้วนะคนเก่ง//ย่อตัว+ปล่อบโยน
ยูอิ [ลูก4]
//ร้องไห้ไม่รับรู้อะไร
โทคิยะ [ พอ]
การ์ด พาตัวไปทั้งหมดเนี้ยล่ะ//สั่ง
บอดี้การ์ด
ได้ครับ เชิญมาทางนี้นะครับ//รับ+เชิญตัวยูทากะ
ยูทากะ [นอ]
เออ..ดะ..ได้ครับๆ//ตามไปแต่โดยดี
ยูทากะ เดินตามไปพร้อมกับบอดี้การ์ดที่ได้เดินปิดทั้งซ้ายและขวา และข้างหลังเองก็ไม่เว้น
ยูทากะ [นอ]
นี้จะไปไหนกันหรอครับ //ถาม
แม่นม
ก็กลับไปที่คฤหาสน์อย่าไงล่ะ ถามอะไรแปลกๆนะนายเนี้ย //ตอบ+ไปพอใจ
เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
:2:
บอดี้การ์ด
เชิญ คันแรกเลยนะครับ คุณยูทากะ
ยูทากะ [นอ]
ได้ครับ //อุ้ม
ยูอิ [ลูก4]
//ร้องไห้จนหลับ
โทคิยะ [ พอ]
หลับไปแล้วหรอ //ถาม
ยูทากะ [นอ]
เออ..ใช่ครับ..หลับไปแล้วดูท่าน่าจะเหนื่อยมากเลยด้วย //ตอบ
โทคิยะ [ พอ]
ดีแล้วล่ะ เพราะ ยูอิ นอนไม่เต็มอิ่มมานานมากแล้วด้วยช่วยได้มาเลย
โทคิยะ [ พอ]
นายชื่อ อะไร //ถาม
ยูทากะ [นอ]
ยูทากะ อีกเรื่องนะครับ ช่วยเบาเสียงด้วยนะครับเพราะเธออาจจะตื่นนะครับ
โทคิยะ [ พอ]
อืมเข้าใจแล้วล่ะ 💭 : หน้าตาเหมือนเธอเลยนะ ซากุระ แต่สีตาก็แตกต่างกันไปเยอะเหมือนกัน
เวลาผ่านไป ก็ได้เดินทางมาถึงที่คฤหาสน์หลังใหญ่
ยูทากะ [นอ]
ขอบคุณนะครับ //ออกมาจากรถ
โทคิยะ [ พอ]
โซระ ไปเตรียมเอกสารให้ฉันที่ //สั่ง
โซระ [บอดี้การ์ดคนสำคัญ]
ได้ครับนายท่าน //รับ
โทคิยะ [ พอ]
ส่วนทั้ง 2 คนเดินตามฉันที่ห้องทำงาน//สั่ง
ทั้ง 2 ก็ได้ เดินตามขึ้นชั้นบนไปที่ห้องทำงานของ โทคิยะ
โทคิยะ [ พอ]
เอาล่ะ แม่นมของยูอิ มีอะไรจะอธิบายไหม //ถาม +นั่งลง
โทคิยะ [ พอ]
เออ...คือ..ที่คุณหนูพูดไม่ได้เป็นความจริงเลยนะคะ ดิฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ //แก้ตัว
ยูทากะ [นอ]
ขอโทษนะครับ มีอะไรที่ใช่ทาลดลอยช้ำไหมครับ // ถาม
โทคิยะ [ พอ]
โซระ ไปบอกให้แม่บ้านเอากล่องปฐมพยาบาล มาให้ยูทากะ ทีและเอาน้ำมาให้ด้วย
โซระ [บอดี้การ์ดคนสำคัญ]
ได้ครับ เชิญนั่งลงก่อนนะครับ//รับ+บอกให้นั่ง
ยูทากะ [นอ]
ขอบคุณนะครับ //นั่งลง+ปิดที่แขน
โทคิยะ ได้ดูนั่งดูเอกสารที่ได้แนบมาก่อนที่มองหน้า แม่นม ก่อนที่ โซระ จะได้นำเอากล่องปฐมพยาบาลมาให้พร้อมกับเด็กๆ อีกครั้ง 4 คนที่ได้เดินตามเข้ามา
ฟุมิยะ [ลูก 2]
ม๊าครับ //วิ่งเข้ามาหา
โซระ [บอดี้การ์ดคนสำคัญ]
ผมขอโทษนะครับที่พาเข้ามาโดยไปได้ขออณุญาตนะครับ//กล่าว+ก้มหัว
ยูทากะ [นอ]
อย่าวิ่งนะครับ เดี๋ยวจะล้มเอา //บอก
ทาคุมิ [ ลูก 1]
ผมขอโทษนะครับ...ผมบอกน้องแล้วนะครับว่าไม่ให้เข้ามา//บอก
เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
:3:
โทคิยะ [ พอ]
ไม่เป็นไรหรอก พาเข้ามาได้แต่หน้าเสียงดังล่ะทุกคน
ยูทากะ [นอ]
//ทายาให้กับยูอิ
ก่อนที่ โทคิยะ จะคุยงานและเหมือนจะส่งตัวแม่นมออกไปทำงานฝ่ายอื่นเพื่อไม่ให้เด็กๆต้องกล้ว
ยูทากะ [นอ]
ตื่นแล้วสินะครับ //เช็ดหน้าให้
ยูอิ [ลูก4]
คะ หลับสบายมาๆ
โทคิยะ [ พอ]
ก่อนอื่นทุกคนควรทำอะไร //เดิน+บอก+สายตาเย็นชา
ยูอิ [ลูก4]
ขอโทษคะคุณพ่อ //กลัว
สิ้นสุดคำพูดของผู้เป็นพ่อ ทุกก็ได้ยืนเป็นแถวหน้ากระดาษก่อนจะค่อยๆเริ่มแนะนำตัวกัน
ทาคุมิ [ ลูก 1]
สวัสดีครับ ทาคุมิ เป็นพี่คนโตสุดครับ
ฟุมิยะ [ลูก 2]
สวัสดีครับ ชื่อ ฟุมิยะ เป็นพี่คนที่2 ครับ //หวาดกลัว
ยูนะ [ลูก 3]
สวัสดีคะ ชื่อยูนะคะ เป็นแฝดพี่คะ
ยูอิ [ลูก4]
หนูชื่อ ยูอิคะ เป็นแฝดน้อง
ทาคุมิ [ ลูก 1]
ส่วน คนนี้ชื่อ ซากิ เป็นคนสุดท้องครับ
ยูทากะ [นอ]
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมชื่อ ยูทากะ ครับ//ยิ้มให้
โทคิยะ [ พอ]
แนะนำตัวเสร็จแล้วสินะ โซระ พาเด็กออกไปอีกห้องทีสิ //สั่ง
โซระ [บอดี้การ์ดคนสำคัญ]
ครับ //รับ
หลัง โซระ นั้น ได้พาเด็กๆออกไปจากที่นี้ ชายผมขาวหน้าดุดก็ได้ยืนเอกสารจ้างงานให้กับเขา
โทคิยะ [ พอ]
ฉันจะให้นายมาทำงานที่นี้ โดยที่ฉันจะจ่างเงินเดือนให้ตามข้อมูลการจ้างงานนั้น //บอก
ยูทากะ [นอ]
ครับ แต่บ้างครั้งผมอาจจะต้องออกไปเช้าหน่อยนะครับ //ตอบรับ +บอก
โทคิยะ [ พอ]
ออกไปทำไม //ถาม
ยูทากะ [นอ]
ผมก็ต้องไปเรียนสิครับ คุณถามผมอะไรแปลกๆนะครับ //ตอบ
โทคิยะ [ พอ]
ตอนนี้นายอายุเท่าไหร่ //ถาม
ยูทากะ [นอ]
อายุ 23 ปีครับ จะจบการศึกษาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้เองครับ
โทคิยะ [ พอ]
อ่อ...ถ้าจบแล้วนายก็ออกมาทำงานให้ฉันก็ได้
ยูทากะ [นอ]
คุณคิดว่างานหาง่ายหรือยังไงกันล่ะครับ//บอก
โทคิยะ [ พอ]
ก็ตามใจนายเถอะ นี้แค่ให้มาเลี้ยงพวกเขาเท่านั้นล่ะ
เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!