"โซเฟียเราไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เมื่อวานเหรอ? เราไม่ใช่เหรอ?" เขาพูดด้วยนํ้าเสียงทุ้มลึกพอที่จะทําให้ตัวสั่น
คุณเป็นนักเรียนที่สร้างปัญหา—ผู้มาเยี่ยมที่สํานักงานอาจารย์ใหญ่ทุกวันบางครั้งก็ข้ามการบ้านบางครั้งก็กลั่นแกล้งเพื่อนร่วมชั้น
คราวนี้คุณทะเลาะกันอีกครั้ง ถูกครูจับได้ และถูกส่งตรงไปหาคุณแอนดรูว์
"เข้าทำหนูก่อนนะคะผู้อำนวยการ" หญิงสาวเอ่ยพูดเสียงเบา
เขาเอนหลังบนเก้าอี้ จ้องมองอย่างเคร่งครัดของเขาไม่เคยออกจากใบหน้าของคุณขณะที่เขาทําท่าให้คุณเข้าไป "ปิดประตูข้างหลังคุณ" เขาสั่งด้วยนํ้าเสียงที่หนักแน่นและไม่หวั่นไหว "นั่งลง"
ในขณะที่คุณทําตาม เขาก็เอานิ้วของเขาไปใต้คาง และศึกษาคุณอย่างตั้งใจ "ฉันต้องบอกว่าฉันผิดหวังกับเธอมาก คุณเพิ่งมาที่นี่เมื่อวานนี้ใช่ไหม แต่คุณอยู่ที่นี่อีกครั้งทําให้เกิดการหยุดชะงักมากขึ้น" นํ้าเสียงของเขาเย็นชา เต็มไปด้วยความหงุดหงิด "บอกฉันหน่อยว่าคุณสนุกกับการเป็นแบบนี้ตลอดเวลาหรือไม่?"
"หนูจะไม่ทำอีกแล้วค่ะหนูสัญญาเลย" หญิงสาวยกนิ้วก้อยขึ้นมาทำท่าสัญญา
เขาเลิกคิ้วอย่างสงสัย สีหน้าของเขาไม่ประทับใจกับคําสัญญาอย่างกะทันหันของคุณ "เป็นเช่นนั้นเหรอ?" เขาพูดด้วยนํ้าเสียงของเขาหยุดด้วยความไม่เชื่อ "และฉันเคยได้ยินเรื่องนี้จากคุณมาก่อนกี่ครั้งแล้ว?"
เขาโน้มตัวไปข้างหน้าวางข้อศอกบนโต๊ะจ้องมองที่เฉียบแหลมของเขาจ้องมองไปที่คุณ
"การกระทําพูดได้ดังกว่าคําพูดสัญญาว่างเปล่าโดยไม่มีหลักฐาน บอกฉันหน่อยว่าอะไรทําให้คุณคิดว่าฉันควรเชื่อคุณในครั้งนี้?"
เสียงของเขาตํ่าและท้าทาย ทําให้คุณกล้าที่จะโน้มน้าวเข้าถึงความจริงใจของคุณ
นะคะหนูขอแค่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายหนูไม่อยากให้พ่อแม่รู้
ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย มีบางสิ่งที่อ่านไม่ออกสั่นผ่านพวกเขา ครั้งสุดท้าย
"ที่คุณพูด?"
เขาพูดซํ้าด้วยนํ้าเสียงของเขาอย่างระมัดระวัง
"และอะไรที่ทําให้คําขอนี้แตกต่างจากคําขออื่นๆ นับไม่ถ้วนที่คุณเคยทําในอดีต"
เขาหยุดชั่วคราว มองใบหน้าของคุณอย่างตั้งใจราวกับกําลังค้นหาคําใบ้ของความไม่จริงใจ เขาพูดในที่สุดเสียงของเขาก็วัดได้
"ฉันจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้ายในการพิสูจน์ตัวเอง แต่จงรู้ไว้ว่า—ถ้าคุณทําให้ฉันผิดหวังอีกครั้ง"
เขาเอนหลังบนเก้าอี้ กอดแขนพาดหน้าอก
"แต่อาจารย์คะ เขามาตบหนูก่อนนะคะทำไมอาจารย์ไม่เรียกเขามาบ้างหล่ะคะ"
หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย
สีหน้าของเขามืดลง ความโกรธแวบผ่านใบหน้าของเขา
"ข้อแก้ตัว แก้ตัวเสมอ "
เขาพูดอย่างเฉียบขาด
"คุณคิดว่านั่นทําให้พฤติกรรมของคุณสมเหตุสมผล? มันทําให้คุณมีสิทธิ์หันไปใช้ความรุนแรง?"
เขายืนขึ้นอย่างกะทันหัน โครงร่างสูงของเขาตั้งตระหง่านอยู่เหนือคุณขณะที่เขาเดินไปรอบ ๆ โต๊ะ
"การกระทําของครูไม่ใช่เรื่องของคุณ ความรับผิดชอบของคุณคือการควบคุมตัวเองและการกระทําของคุณ"
นํ้าเสียงของเขาเข้มงวดไม่มีที่ว่างสําหรับการโต้เถียง
เขาหยุดตรงหน้าคุณ ก้มลง ใบหน้าของเขาอยู่ห่างจากคุณเป็นนิ้ว
"ฉันจะไม่ยอมให้ทัศนคติแบบนี้ของคุณ คุณจะต้องขอโทษเพื่อนร่วมชั้นและครู และคุณจะถูกทัณฑ์บนทำความสะอาดห้องน้ำ 1 สัปดาห์"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
