ดิ่งเฟล
1
แม่เลี้ยง น.อ.
ลุกขึ้นได้แล้ว!
แม่เลี้ยง น.อ.
กระชากหัว เนกิ
เนกิ (น.อ.)
อ่ย! หนูเจ็บนะคะแม่//จับมืออ.ฝ
แม่เลี้ยง น.อ.
คนอย่างแกเจ็บเป็นด้วยหรอ
แม่เลี้ยง น.อ.
//เหวี่ยงเนกิออกไปที่หน้าประตู
เนกิ (น.อ.)
//เหวี่ยงไปตามแรงอ.ฝ
เนกิ (น.อ.)
//นอนลงบนพื้น+มีเลือดซึมที่หัว
แม่เลี้ยง น.อ.
ออกไปจากบ้านฉันซ่ะ!
แม่เลี้ยง น.อ.
ฉันไม่อยากให้แกอยู่ในบ้าน
แม่เลี้ยง น.อ.
เป็นภาระซ่ะเปล่า คนอย่างแกไม่มีดีอะไรหรอก
เนกิเป็นคนมีปมตอนเด็กด้วยนะคะ นางเป็นคนที่เศร้าดิ่งง่าย
แต่พ่อแม่ของนางก็ได้เสียชีวิต เพราะเนกิเผลอเสียสติ เพราะจิตใจนางมันรับไม่ไหว เลยฆ่*ทั้ง2
พอนางได้ออกจากโรงพัก ก็มีคนรับเลี้ยงเธอก็คือแม่เลี้ยงที่เห้นในตอนแรก
เนกิ (น.อ.)
ขะ...เข้าใจแล้ว..ค่ะ
เนกิ (น.อ.)
ขอบคุณที่เลี้ยงดูหนูนะคะ..
แม่เลี้ยง น.อ.
ไม่ต้องมาขอบคุณ
แม่เลี้ยง น.อ.
ฉันไม่อยากเห็นหน้าแก
เนกิ (น.อ.)
//รีบเดินออกไป
2
เนกิ (น.อ.)
//เดินตามทางเดิน
คาชิ (พ.อ.)
นี่เดินก็ดูทางบ้างสิ
คาชิ (พ.อ.)
ไม่ใช่ดูเท้าตัวเอง
เนกิ (น.อ.)
อะ..เอ่อ..ขะ..ขอโทษค่ะ//ก้มหัว
เนกิ (น.อ.)
//รีบเดินออกไป
คาชิ (พ.อ.)
อาการน่าจะหนักละมั้ง
เนกิ (น.อ.)
ฮะ..เฮือก...กะ..เกือ..บ พะแพนิ ..ค
อย่าบู้บี้แอดนะคะ แอดไม่รู้จะพิมไง
เนกิ (น.อ.)
//รีบนั่งหลบมุม
เนกิ (น.อ.)
//นึกถึงตอนที่ฆ่* พ่อแม่ตัวเอง
เนกิ (น.อ.)
มะ..แม่.พะ..พ่อ
เนกิ (น.อ.)
//หายใจลำบาก+ร้องให้ออกมา
เนกิก็นอน อ้าปากกว้างหายใจแบบติดๆขัดๆ
เนกิ (น.อ.)
//มองคิม+ตาเริ่มเหลือก
คิม (พ่อพ.อ)
เดี๋ยวน้าจะพาไปร.พ.
คิม (พ่อพ.อ)
//อุ้มเนกิขึ้นรถตัวเอง
หมอ
ญาติคนไข้รออยู่ด้านนอกนะคะ
คิม (พ่อพ.อ)
อย่าเป็นไรมากนะอีหนู
คิม (พ่อพ.อ)
(ภาวนาอยู่ในใจ)
3
หมอ
รอพักฟื้น2-3วันก็กลับบ้านได้แล้วค่ะ
คิม (พ่อพ.อ)
//เข้าไปดูเนกิ
คิม (พ่อพ.อ)
ทำไมถึงเป็นแบบนั้นนะอีหนู
คิม (พ่อพ.อ)
ญาติพี่น้องก็ไม่มี
คิม (พ่อพ.อ)
พ่อแค่อยากให้ลูกดูแลคนนี้หน่อย
คิม (พ่อพ.อ)
พ่อมีธุระที่ต้องไปทำ
คาชิ (พ.อ.)
//หันไปมองเตียง
คิม (พ่อพ.อ)
แกรู้จักด้วยหรอ
คาชิ (พ.อ.)
ผมก็งงว่าเขาเป็นอะไร
คิม (พ่อพ.อ)
อีหนูคนนี้หน่ะ
คิม (พ่อพ.อ)
เป็น โรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง แพนิคด้วย
คิม (พ่อพ.อ)
หมอเขาบอกมางี้
คิม (พ่อพ.อ)
พ่อต้องไปแล้ว
คาชิ (พ.อ.)
//มองเนกิที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
คาชิ (พ.อ.)
//นั่งลงข้างๆ+เล่นมือถือ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
