แว่นมานี่มา
[1]คุยงานครั้งแรก
ลีออน[พอ.]
มีปัญหาอะไรครับ?
เชล[นอ.]
โปรเจ็คอาหารนายได้จับคู่กับฉันใช่ไหม..
ลีออน[พอ.]
อ่า.. ผมจะทำคนเดียว//ก้มหน้าลงจดโน้ต
เชล[นอ.]
พูดอะไรน่ะงานคู่นะถ้าฉันไม่ได้ทำเดี๋ยวได้ไม่มีคะแนนพอดี
ลีออน[พอ.]
//เมินไม่สนใจและยังคงจดสมุดโน้ตต่อ
เชล[นอ.]
//หยิบสมุดโน้ตขึ้นมาถือ
ลีออน[พอ.]
//เอื้อมมือจะไปดึงสมุดคืนแต่ก็ชะงักเมื่อเชลไม่ยอมปล่อย
เชล[นอ.]
ไม่ให้!ฉันเป็นคนเขร่งคัดนะงานคู่ก็คืองานคู่ไม่มีใครทำคนเดียว!
ลีออน[พอ.]
ผมไม่ชอบทำงานกับคนอื่นครับ
ลีออน[พอ.]
ถ้างั้นก็ตามใจครับ แต่อย่าทำให้ผมเสียเวลา
เชล[นอ.]
คอนโดข้างๆมหาลัย เย็นวันนี้เดี๋ยวฉันรอรับ
เชล[นอ.]
//วางสมุดโน้ตคืนบนโต๊ะ
ฉันไม่เคยทำให้คนอื่นเสียเวลา
เชล[นอ.]
//เดินออกจากห้องไป
ลีออน[พอ.]
ผู้หญิงที่น่ารำคาญจริงๆ..
ผมไม่ยอมเสียเวลาแบบนี้หรอกครับ
เชล[นอ.]
//ยืนพืงกำแพงอยู่หน้าล็อบบี้ของคอนโด
เชล[นอ.]
เอาอาหารง่ายๆคลีนๆดีกว่า.. //พึมพำพลางจดลงบนไอแพด
ลีออน[พอ.]
แต่ผมว่าอาหารคลีนมันน่าเบื่อไปหน่อย
ลีออน[พอ.]
//จัดแว่นให้เข้าที่
ลีออน[พอ.]
ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้อาหารมีความซับซ้อนมากกว่านี้ครับ
เชล[นอ.]
อย่างพวกอาหารฝรั่งเศษ หรืออิตาเลียน น่ะหรอ
ลีออน[พอ.]
ครับ ผมว่าจะเลือกเป็นสูตรพาสต้าคาโบนาร่าที่ดัดแปลงมาครับ
เชล[นอ.]
ฉันเรียกมาคอนโดนเพราะจะทำบนห้องต่างหาก
เชล[นอ.]
ไม่ได้มาเพื่อยืนพิงกำแพงคุยหรอกนะ
ลีออน[พอ.]
ขึ้นไปบนห้อง.. คุณ? ผมว่ามันไม่เหมาะ
เชล[นอ.]
ถ้างั้นก็แล้วแต่ //เดินนำไป
ลีออน[พอ.]
//ก้าวเข้าไปในห้องอย่างระมัดระวัง
เชล[นอ.]
ทำอะไรของนายน่ะ.. ?
ลีออน[พอ.]
ทำตามมารยาทครับ
เชล[นอ.]
//ทิ้งตัวลงบนเตียง
ลีออน[พอ.]
//สะดุ้งนิดหน่อย
ลีออน[พอ.]
เราควรคุยกันที่โต๊ะจะดีกว่า ไม่ควรนั่งบนเตียงครับ
เชล[นอ.]
ฉันนอน ละอีกอย่างตาดูหูฟังตลอดหน่า//ใช่นิ้วชี้จิ้มที่ใต้ตาตนเบาๆ
ลีออน[พอ.]
เอาเถอะครับ.. //เลื่อนเก้าอี้มานั่ง
ลีออน[พอ.]
เรื่องอาหารผมคิดว่าคาโบนาร่าน่าจะเหมาะกับงานนี้ครับ//พูดพลางเปิดสมุดโน้ต
ลีออน[พอ.]
แต่จำเป็นจะต้องใช้เวลาพอสมควร.. คุณพอจะมีเวลาว่างไหมครับ
เชล[นอ.]
ว่าง//นอนโยนตุ๊กตาเล่น
ลีออน[พอ.]
คำตอบสั้นแบบนี้.. ผมไม่แน่ใจว่าคุณจริงจังกับงานนี้อยู่รึเปล่าครับ..
[2]ก็ไม่แย่
ลีออน[พอ.]
ถ้างั้นผมจะกลับแล้วนะครับ//ทำท่าจะเก็บของ
เชล[นอ.]
เอ้ยฟังกันหน่อยสิ
เชล[นอ.]
นายจะเลือกเป็นคาโบนาร่าใช่ไหม
เชล[นอ.]
ฉันเตรียมวัตถุดิบไว้หมดแล้ว อยู่ในตู้เย็น//ชี้ไปที่ตู้เย็น
ลีออน[พอ.]
นี่.. คุณเตรียมไว้หมดแล้วหรอครับ?//เดินไปเปิดตู้เย็น
ลีออน[พอ.]
ครบทุกอย่างเลยหนิ!//หันมามองหน้าเชล
ลีออน[พอ.]
ละทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกหล่ะครับ เสียเวลาวางแผนเปล่าๆ
เชล[นอ.]
ก็.. เผื่อนายมีความคิดใหม่ๆฉันจะได้เตรียมไว้ให้
เชล[นอ.]
ที่ฉันรู้เพราะว่า เห็นที่นายจดไว้ในสมุดโน้ตน่ะ
เชล[นอ.]
ขอโทษนะไม่ได้ตั้งใจแอบมอง
ลีออน[พอ.]
ชั่งเถอะครับ ขอบคุณครับ
ลีออน[พอ.]
//เดินกลับมานั่งเก้าอี้
เชล[นอ.]
มองทำไม?//เอียงหัว
ลีออน[พอ.]
ก็มาดูสูตรด้วยกันสิครับ//หลบตา
เชล[นอ.]
ฮ่าฮ่า โทษที//ลุกขึ้นไปนั่งข้างๆ
เชล[นอ.]
อ่า.. //บิดขี้เกียจ
เชล[นอ.]
บทพรีเซ้นค่อยคิดได้ไหมฉันเหนื่อยแล้วนะ..
//ฝุบลงบนโต๊ะมองลีออน
ลีออน[พอ.]
ให้มันจบๆเถอะครับ
เชล[นอ.]
นายก็ค่อยมาหอฉันพรุ่งนี้ไง
ลีออน[พอ.]
ไม่ครับ ผมคิดว่ามาแค่ครั้งเดียวดีกว่า
ลีออน[พอ.]
งานมันควรทำเสร็จตั้งแต่แรกครับ อีกอย่างผมบอกแล้วว่าอยากทำคนเดียวแต่แรก
เสียงลมหายใจเบาๆของหญิงสาวข้างเขาๆ
[พอ.]แต่ดูท่าคุณน่าจะเหนื่อยจริงๆนั้นแหละ
ลีออน[พอ.]
//ลุกขึ้นอุ้มเชลอย่างไม่ลังเล
วางร่างบางลงบนเตียงอย่างอ่อนโยน
เชล[นอ.]
งื้ม.. //นอนเปิดพุง
ลีออน[พอ.]
//ดึงเสื้อลงให้ก่อนจะห่มผ้า
[พอ.]คุณก็สวย.. เหมือนกันนะครับเนี้ย
ลีออน[พอ.]
//ตบแก้มตัวเองเบาๆ
ลีออน[พอ.]
ผมกลับก่อนนะครับ เรื่องงานเดี๋ยวผมทำให้ครับ
ลีออน[พอ.]
//เดินปิดประตูออกไปอย่างเงียบๆ
[3]ปัก!
เชลนอนอยู่บนเตียงโดยถูกห่มผ้าไว้อย่างดี
เชล[นอ.]
ฉันหลับไปตอนไหนเนี้ย..
เชล[นอ.]
//ดูเวลาบนจอโทรศัพท์
เชล[นอ.]
เดี๋ยวค่อยลุกละกัน..
ลีออน[พอ.]
//เช็ดแว่นมาใส่
ลีออน[พอ.]
อ่า.. //ถอดแว่นมาขยี้ตา
ลีออน[พอ.]
แถบไม่ได้นอนเลยแหะแค่บทพรีเซ้นต์เอง
เชล[นอ.]
บทพรีเซ้นต์ยังไม่ได้คิดเลย
เชล[นอ.]
ลีออนจะบ่นไหมเนี้ย//พึมพำ
ลีออน[พอ.]
//เดินมาจากข้างหลัง
ลีออน[พอ.]
เรายังไม่ได้ซ้อมกันผมเลยรีบตามหา
ลีออน[พอ.]
บทพรีเซ้นต์ครับ//ยื้นกระดาษให้
เชล[นอ.]
หึ้ย นายนี่เก่งจริงๆขอบใจนะ//รับกระดาษมา
เชล[นอ.]
ก็อาจารย์นี่สิ ถามอย่างเดียวเลยได้สนใจโปรเจ็คเรารึเปล่าก็ไม่รู้
ลีออน[พอ.]
ผมว่าคุณก็ตอบได้ดีมากๆแล้วนะครับ
ลีออน[พอ.]
ละก็..พูดเป็นธรรมชาติมากด้วย
เชล[นอ.]
ถ้างั้นฉันไปคลาสอื่นก่อนนะ
เชล[นอ.]
อืม..//กำลังเลือก
เชล[นอ.]
อุ่ย! ขอโทษค่ะ//รีบเดินหลบ
ซิน
//จับข้อมือเชลให้หันกลับมา
ซิน
ใครสอนให้เธอชนฉันไม่ทราบ
เชล[นอ.]
เอ่อ.. ฉันมองไม่เห็นน่ะ
ซิน
แล้วจะมาชนทำไม//บีบข้อมือแน่นขึ้น
ขึ้นมหาลัยแล้วยังเจอคนแบบนี้อีกหรอ
เชล[นอ.]
//มองขอความช่วยเหลือ
ลีออน[พอ.]
ปล่อยเขาเถอะครับ
ลีออน[พอ.]
ถือว่าผมพูดดีๆแล้ว
ซิน
อะไรวะ//ปล่อยข้อมือเชล
ซิน
มึ*ยุ่งไรด้วย?//เดินเข้าใกล้ลีออน
เชล[นอ.]
//รีบวิ่งหนีไปหลบหลังตึก
คนอื่น
หึ้ยๆตรงนั้นเกิดอะไรขึ้นวะแก//ซุบซิบ
ลีออน[พอ.]
พอแค่นี้ครับผมไม่อะไรแล้ว
เชล[นอ.]
//รีบวิ่งไปหากลุ่มเพื่อน
เชล[นอ.]
พวกเธอเห็นลีออนกันไหม!
เพื่อนๆในกลุ่ม
อ๋อเหมือนเห็นพึ่งออกมาจากห้อง..
เชล[นอ.]
//พยักหน้าก่อนจะรีบวิ่งไปตามหา
ลีออน[พอ.]
//นั่งเอาน้ำแข็งทาบแก้ม
ลีออน[พอ.]
//รีบหันมองทางอื่น
ลีออน[พอ.]
คุณเชล ทำไมรีบแบบนั้นหล่ะครับมีอะไร..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!