ผู้อาศัย ที่น่าฟัด
บทนำ
ข้าวตัง (นางเอก)
ทำไมพ่อทิ้งหนูไปแบบนี้ล่ะ
ข้าวตัง (นางเอก)
ทำไมไม่เอาหนูไปด้วย
ข้าวตัง (นางเอก)
ฮือออๆๆๆ 😭😭
นิ่ม (แม่พระเอก)
หนูข้าวลูก//ตกใจ
เนม (พระเอก)
แม่เอาใครกลับมาอีกล่ะ
นิ่ม (แม่พระเอก)
พูดอะไรของลูกน่ะเนม
นิ่ม (แม่พระเอก)
นิสัยเสียจริงๆเลยเราอ่ะ
นิ่ม (แม่พระเอก)
ขอโทษน้องเดียวนี้เลย
เนม (พระเอก)
ทำไมผมต้องขอโทษยัยนี่ด้วย
ข้าวตัง (นางเอก)
นั่นน่ะสิทำไมเขาต้องขอโทษเราด้วย (คิด)
ข้าวตัง (นางเอก)
เราเป็นคนเข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านเขานี่
ข้าวตัง (นางเอก)
เราต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขาสิ
ข้าวตัง (นางเอก)
เอ่อ พี่เนมค่ะ
ข้าวตัง (นางเอก)
คุณน้าเรียกให้ลงไปทานข้าวค่ะ
เนม (พระเอก)
ใครเป็นพี่เธอ
เนม (พระเอก)
อย่ามาเรียกฉันว่าพี่
เนม (พระเอก)
ฉันไม่มีน้อง ฉันเป็นลูกคนเดียว
แป้ง (เพื่อนข้าว)
ข้าวแกเป็นยังไงบ้าง
ข้าวตัง (นางเอก)
ฉันอยากจะบ้าตายกับลูกชายของคุณน้า😤
ข้าวตัง (นางเอก)
เหมือนฉันเคยไปฆ่าเขาอย่างงั้นแหละ
ข้าวตัง (นางเอก)
ท่าทางเกลียดฉันเอามาก
แป้ง (เพื่อนข้าว)
แกคิดมากเกินมากไปหรือเปล่า
ข้าวตัง (นางเอก)
ไม่หรอก เซ้นส์ฉันบอกมาแบบนั้น
แนะนำ
ข้าวตัง (นางเอก)
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อข้าวตังหรือเรียกข้าวเฉยๆก็ได้ค่ะ
ข้าวตัง (นางเอก)
ฉันอายุ 19 ปี ฉันไม่ได้จนหรอกค่ะ แต่ฉันไม่มีญาติคนไหนที่รู้จักนอกจากคุณน้านิ่ม
ข้าวตัง (นางเอก)
ฉันเป็นเด็กกำพร้าแล้วค่ะตอนนี้
ข้าวตัง (นางเอก)
แม่เสียตั้งแต่ฉันยังเด็กส่วนพ่อก็พึ่งเสียเมื่อไม่กี่วันนี้เอง
ข้าวตัง (นางเอก)
และตอนนี้ฉันก็มาอาศัยอยู่กับคุณน้าซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของพ่อที่ฉันคุ้นเคยกับน้าเป็นอย่างดี
ข้าวตัง (นางเอก)
แต่คุณน้าเขามีลูกชายอยู่คนนึง ซึ่งฉันก็ไม่เคยเจอเหมือนกัน
ข้าวตัง (นางเอก)
ไม่รู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง มีนิสัยดีเหมือนคุณน้าหรือเปล่า
เนม (พระเอก)
นี่ยัยผู้อาศัย
เนม (พระเอก)
เธอพูดถึงฉันหรอ🙄
ข้าวตัง (นางเอก)
ห๊ะ ปะ.. เปล่านะคะ
เนม (พระเอก)
แล้วไป อย่าให้รู้น่ะว่าแอบนินทาฉัน
ข้าวตัง (นางเอก)
ฉันไม่กล้าหรอกค่ะ
เนม (พระเอก)
อืม ดีแล้วที่ไม่กล้า
ข้าวตัง (นางเอก)
นั่นแหละค่ะทุกคน😌
ข้าวตัง (นางเอก)
พอฉันได้เจอเขาฉันก็รู้เลย
ข้าวตัง (นางเอก)
ว่าเขาไม่ชอบฉันเอามากๆ (เหมือนฉันเคยฆ่าเขาในชาติป่านก่อนน่ะ)
ข้าวตัง (นางเอก)
และคงไม่มีทางได้ญาติดีกันแน่ๆ
ข้าวตัง (นางเอก)
คนอะไรไม่รู้หน้าตาก็ดี หุ่นก็ล่ำ แต่นิสัย..
ข้าวตัง (นางเอก)
โอ้ววว.. ไม่ผ่านค่ะ
เนม (พระเอก)
เสร็จแล้วยังผู้อาศัย
เนม (พระเอก)
ฉันจะได้แนะนำตัวฉันต่อ
ข้าวตัง (นางเอก)
ค่ะๆ เชิญเลยค่ะ
เนม (พระเอก)
สวัสดีครับผมชื่อเนม อายุ 25 ปี เป็นลูกคนเดียว
เนม (พระเอก)
ผมอยู่กับแม่ตั้งแต่เล็กจนโต คุณแม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว
เนม (พระเอก)
ส่วนพ่อน่ะหรอ คงตายอยู่ที่ไหนสักแห่งนั่นแหละ
เนม (พระเอก)
อย่าแทรกสิผู้อาศัย
เนม (พระเอก)
ผมเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ส่วนมากจะใช้เวลาอยู่แต่ในห้อง
เนม (พระเอก)
ดูหนัง เล่นเกม อ่านการ์ตูน อืม.. ดูหนังผู้ใหญ่ช่วยตัวเหมือนเด็กผู้ชายส่วนใหญ่นั่นแหละ
ข้าวตัง (นางเอก)
อึ๋ยย.. โครตหื่น
เนม (พระเอก)
เออ ยอมรับว่าหื่น
เนม (พระเอก)
ระวังตัวไว้ให้ดีละกัน
พบเจอ
เนม (พระเอก)
แม่เอาใครเข้ากลับมาอีกเนี่ย
นิ่ม (แม่พระเอก)
พูดอะไรของลูกน่ะเนม
นิ่ม (แม่พระเอก)
ปากเสียจริงๆเลยน่ะเราอ่ะ
นิ่ม (แม่พระเอก)
ขอโทษน้องเดี๋ยวนี้เลยน่ะ
เนม (พระเอก)
ทำไมผมต้องขอโทษยัยนี่ด้วย
ข้าวตัง (นางเอก)
นั่นน่ะสิ (คิด)
ข้าวตัง (นางเอก)
ทำไมเขาต้องขอโทษเราด้วย
ข้าวตัง (นางเอก)
เราเป็นคนเข้ามาอาศัยในบ้านเขาแท้ๆ
ข้าวตัง (นางเอก)
เราสิต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขา (คิดในใจ)
ข้าวตัง (นางเอก)
ไม่เป็นไรค่ะคุณน้า
นิ่ม (แม่พระเอก)
หนูข้าวอย่าไปสนใจเขาเลยลูก
นิ่ม (แม่พระเอก)
เด็กคนนั้นมันก็ปากเสียแบบนี้แหละ
นิ่ม (แม่พระเอก)
นี่หนูข้าวจะเข้ามาอยู่กับเราที่บ้าน
นิ่ม (แม่พระเอก)
ส่วนนี่ตาเนมเป็นลูกชายน้าเองจ่ะ
นิ่ม (แม่พระเอก)
มีอะไรสงสัยก็ถามพี่เขาได้น่ะลูก
ข้าวตัง (นางเอก)
ค่ะคุณน้า
นิ่ม (แม่พระเอก)
นี่จะเป็นห้องนอนของหนูน่ะ
นิ่ม (แม่พระเอก)
ส่วนห้องข้างๆก็จะเป็นห้องพี่เนมเขา
ข้าวตัง (นางเอก)
แล้วห้องคุณน้าล่ะค่ะ
นิ่ม (แม่พระเอก)
ห้องน้าจะอยู่ฝั่งนู้นจ่ะ//ชี้
นิ่ม (แม่พระเอก)
ไกลหน่อยแต่ไปหาน้าได้ตลอดน่ะจ่ะ
เนม (พระเอก)
ผมขอตัวเข้าห้องก่อนน่ะแม่
นิ่ม (แม่พระเอก)
เออ จะทำอะไรก็ไปทำเถอะ
นิ่ม (แม่พระเอก)
หนูข้าวหนูเข้าไปเก็บของในห้องให้เรียบร้อย
นิ่ม (แม่พระเอก)
แล้วพักผ่อนก่อนก็ได้ลูก
นิ่ม (แม่พระเอก)
เดี๋ยวเย็นๆน้าจะให้ป้าเข้าไปเรียกลงมาทานข้าว
ข้าวตัง (นางเอก)
ค่ะคุณน้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
