300ปีที่ลืมเลือน ดวงดาวที่ส่องประกายบนนภา

ดอกไม้ไฟก็เหมือนกันทุกปี

317ปีก่อน

ดอกไม้ไฟที่จุดอย่างอลังการ

โคซาวะ ยูนะ

ซาโตวะ

โคซาวะ ยูนะ

ปีนี้ดอกไม้ไฟสวยดีนะ

สึคิตโตะ ซาโตวะ

จะปีไหนก็เหมือนกันหมด

โคซาวะ ยูนะ

นายลองมองดีดีสิ

โคซาวะ ยูนะ

ถึงแม้ว่าดอกไม้ไฟจะเหมือนเดิมทุกปี แต่ที่เห็นว่ามันงดงามขึ้น

โคซาวะ ยูนะ

สิ่งสำคัญอยู่ที่ในแต่ละปีเราดูสิ่งนี้กับใคร

โคซาวะ ยูนะ

แต่ที่ฉันคิดว่าปีนี้ดอกไม้ไฟสวยขึ้น ก็เพราะว่าได้ดูกับนายไง ซาโตวะ

สึคิตโตะ ซาโตวะ

//มองดอกไม้ไฟที่อยู่บนท้องฟ้า

สึคิตโตะ ซาโตวะ

ที่ฉันคิดว่าดอกไม้ไฟมันก็เหมือนกันทุกปี เพราะทุกปีเธอนั่งมองมันอยู่ข้างๆฉัน

สึคิตโตะ ซาโตวะ

แต่ในคืนที่งดงามแบบนี้ ก็มีผู้คนมากมายที่จากไปเพราะอสูร

โคซาวะ ยูนะ

นั่นสินะ นักล่าอสูรแบบพวกเรา จะดูดอกไม้ไฟก็ดูอย่างสบายใจไม่ได้

เสียงของอีกายูนะ: ทิศเหนือ พบร่องรอยของอสูร

โคซาวะ ยูนะ

ซาโตวะ รอฉันกลับมานะ

สึคิตโตะ ซาโตวะ

ฉันไปด้วยดีกว่ารึป่าว

โคซาวะ ยูนะ

ไม่ต้องหรอก ภารกิจนี้มอบให้ฉันคนเดียว //สายหัวพร้อมกับรอยยิ้ม

โคซาวะ ยูนะ

//วิ่งบนหลังคาอย่างรวดเร็ว

สึคิตโตะ ซาโตวะ

(ทุกครั้งที่ยูโกะ ทำภารกิจเพียงคนเดียว เราก็มักจะกระวนกระวานอยู่ตลอด)

สึคิตโตะ ซาโตวะ

(ถึงจะรู้ว่าเธอแข็งแกร่ง แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี

เสียงอีกาของซาโตวะ:ไปทางทิศใต้ นี่นั่นมีอสูรอยู่มากมาย

ในพื้นที่ผู้คนที่พากันหลับไหลหมดแล้ว

โคซาวะ ยูนะ

อัก..!!//กระอักเลือดอย่างเจ็บปวด

กระดูกซี่โครงของยูนะหักหมด ปอดก็บาดเจ็บ เอ็นข้อเท้าก็ขาด

คิบุตสึจิ มุซัน

เจ้าดูจะแข็งแกร่งนะ แต่น่าเสียได้ที่คู่ต่อสู้คือข้า

โคซาวะ ยูนะ

//สีหน้าเจ็บปวดเหมือนกำลังจะตาย

คิบุตสึจิ มุซัน

หากเจ้ายอมเป็นอสูร เจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นอีกหลายเท่า

โคซาวะ ยูนะ

เป็นตัวประหลาดแบบแก มันน่ารังเกียจที่สุด

โคซาวะ ยูนะ

ปราณบุปผากระบวนท่าที่2 //พยายามขยับร่างกายเพื่อโจมตี

โคซาวะ ยูนะ

ดอกบ๊วยวิญญาณ!!

คิบุตสึจิ มุซัน

//แขนขาด

โคซาวะ ยูนะ

//หายใจหอบ

คิบุตสึจิ มุซัน

สู้ไม่ไหวแล้วสินะ

คิบุตสึจิ มุซัน

//แขนงอกกลับมา

คิบุตสึจิ มุซัน

//ย่อลงที่พื้นและจ้องมองยูนะ

คิบุตสึจิ มุซัน

คนที่ตัดแขนข้าได้ มีไม่มากหรอกนะ

คิบุตสึจิ มุซัน

//เปิดกรงเล็บและทิ่มเข้าไปกลางหน้าผากของยูนะ

โคซาวะ ยูนะ

อัก..!!//รู้สึกเจ็บปวดจนทนไม่ไหว

โคซาวะ ยูนะ

(ขอโทษนะซาโตวะ ฉันกลับไปหานายไม่ได้แล้ว)//นํ้าตาไหลออกมา

โคซาวะ ยูนะ

ไปตายซะ คิบุตสึจิ มุซัน!!! //สลบ

เช้าวันต่อมา

อีกาของซาโตวะ:เสาหลักบุปผา"โคซาวะ ยูนะ"หายตัวไปในขณะที่ทำภารกิจ

สึคิตโตะ ซาโตวะ

ว่ายังไงนะ!!!//สีหน้าไม่ดี

สึคิตโตะ ซาโตวะ

กะไว้แล้วเชียว ไม่ควรปล่อยยูโกะไปคนเดียว//นํ้าตาไหลพร่าด้วยความเจ็บปวด

สึคิตโตะ ซาโตวะ

ไม่ว่ายังไง ก็ต้องหายูโกะให้เจอ

สึคิตโตะ ซาโตวะ

ไม่ว่ายูโกะจะเป็นหรือตายก็ต้องหาให้เจอ

3ปีผ่านไป

4ปีผ่านไป

6ปีผ่านไป

ไม่พบแม้แต่เลือดซักหยดของยูนะ

สึคิตโตะ ซาโตวะ

(ยูโกะ ถ้าหากได้เกิดใหม่อีกครั้ง ขอให้ได้อยู่เคียงข้างเธออีกครั้งได้รึป่าว)//มองขึ้นไปยังท้องฟ้าด้วยความเศร้า

.....จบ.....

คนในหน่วยพกอสูร

300ปีต่อมา

ในคํ่าคืนที่มืดมิด

นักล่าอสูรคอยกำจัดอสูรด้วยความเคียดแค้น

ตัวประกอบชาย

อีกา: อสูรอยู่ทางทิศใต้

？？？

//วิ่งตามอสูรไป

ตัวประกอบชาย

อสูร:วิ่งหนีด้วยความหวาดกลัว

ตัวประกอบชาย

อสูร://วิ่งจนจนมุม

？？？

ตอนที่เจ้ากินเลือดเนื้อของมนุษย์ลงไป

？？？

ไม่เคยคิดว่าจะต้องถูกมนุษย์สะบั้นหัวซักครั้งเลยหรอ

ตัวประกอบชาย

อสูร:ในเมื่อนี้เจ้าตามไม่หยุด ข้าก็คงต้องฆ่าเจ้าให้ตายซะ//จะโจนใส่???

？？？

ปราณนํ้าแข็งกระบวนท่าที่1

？？？

พายุนํ้าแข็งพัดสรรพสิ่ง

ตัวประกอบชาย

//คอขาด

ตัวประกอบชาย

ไม่จริง!!

ตัวประกอบชาย

ทั้งที่กินมนุษย์ไปทั้งมากมาย เหตุใดถึงยังสู้แกไม่ได้!!!

？？？

ถือว่านายโชคร้ายที่มาเจอฉัน//เก็บดาบ+หันหลังและเดินไป

ตัวประกอบชาย

//สลายไป

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

พวกอสูรน่ารังเกียจ ซาเรกะ โคเรวะคนนี้ จะกำจัดให้หมด

ตัวประกอบชาย

อีกา:ทิศตะวันออกเฉียงใต้ มีอสูรชุกชุม

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

นำทาง

ข้อความจากอีกาให้เข้าร่วมการประชุมเสาหลัก

คฤหาสน์บุอุยาชิกิ

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

//เดินมายืนข้างๆโอบาไน

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

ได้ยินว่ามีคนในหน่วยพกอสูร

อิงุโระ โอบาไน

อ่า นอนหัวทิ่มอยู่ตรงนั้น//ชี้ไปที่ทันจิโร่

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

//เดินไปใกล้ๆทันจิโร่ +ค่อยๆนั่งย่อ

ตัวประกอบชาย

คาคุชิ://กำลังปลุกทันจิโร่รีบเดินออกมาเพราะกลัวเสาหลัก

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

เฮ้ย ตื่น//สะกิดทันจิโร่

คามาโดะ ทันจิโร่

//สะดุ้งตื่น

คามาโดะ ทันจิโร่

(นี่คือที่ไหนกัน)

คามาโดะ ทันจิโร่

(คนนี้คือใครกัน) //มองคนที่อยู่ตรงหน้า

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

//ลุกขึ้น+กลับไปยืน

คามาโดะ ทันจิโร่

//มองเสาหลักที่กำลังยืนอยู่

ตัวประกอบชาย

คาคุชิ:เจ้าเด็กนี้ ข้าปลุกเจ้าไม่ยอมตื่นจนท่านซาเรกะต้องมาปลุก

ตัวประกอบชาย

เสียมารยาทสุดๆ//วีนด้วยความโกรธ

คามาโดะ ทันจิโร่

คนพวกนี้

ตัวประกอบชาย

คาคุชิ:นั่นคือเสาหลัก คนที่แข็งแกร่งที่สุดในหน่วย

โคโจ ชิโนบุ

คามาโดะคุง อสูรตนนั้นเป็นอะไรกับคามาโดะคุงคะ

คามาโดะ ทันจิโร่

เป...//พูดไม่ออก

โคโจ ชิโนบุ

ดื่มน้ำก่อนสิคะ//เดินไปที่ทันจิโร่+ยื่นน้ำให้

คามาโดะ ทันจิโร่

//หยิบมาดื่ม

โคโจ ชิโนบุ

ในนี้มียาแก้ปวด แต่อย่าขยับร่างกายเยอะนะคะ เพราะยาไม่ได้ช่วยให้แผลหาย

คามาโดะ ทันจิโร่

เขาเป็นน้องสาวของผม

คามาโดะ ทันจิโร่

แต่เนซึโกะไม่เคยทำร้ายมนุษย์เลยนะครับ

คามาโดะ ทันจิโร่

จากนี้ก็จะไม่ทำร้ายมนุษย์

อิงุโระ โอบาไน

อสูรน่ะไว้ใจไม่ได้ ต้องกำจัด//อยู่บนต้นไม้

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

อสูรตนนั้นล่ะ

อิงุโระ โอบาไน

นั่นไง//ชี้ไปทางซาเนมิที่กำลังเดินมา

คามาโดะ ทันจิโร่

เนซึโกะ!!!!

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

//แทงเข้าไปในกล่องที่มีเนซึโกะอยู่

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

อย่าทำร้ายอสูรตนนั้นก่อนที่นายเหนือหัวจะมา

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

คามาโดะ ทันจิโร่สินะ

คามาโดะ ทันจิโร่

ครับ

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

น้องสาวนาย จะส่งคืนให้ถ้าเกิดว่าทุกคนให้การยอมรับ

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

อย่าใจร้อนจะดีกว่า

คามาโดะ ทันจิโร่

ค..ครับ

.....จบ.....

ให้การยอมรับ

ตัวประกอบหญิง

นายเหนือหัวมาแล้ว

ลูกสาวกับภรรยาช่วยกันประคองคางายะ

//ทุกคนก้มหัว

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

//กดทันจิโร่ลงกับพื้น

คามาโดะ ทันจิโร่

อัก!!

อุบุยาชิกิ คางายะ

ทุกคนคงจะสบายดีกันสินะ

อุบุยาชิกิ คางายะ

ฉันเป็นคนอนุมัติเรื่องเนซึโกะเอง

อุบุยาชิกิ คางายะ

หวังว่าทุกคนจะยอมรับ

ทุกคนต่างไม่ยอม

อุบุยาชิกิ คางายะ

จดหมายล่ะ

ตัวประกอบหญิง

ลูกสาวคางายะ:นี่เป็นจดหมายจากอดีตเสาหลักอุโรโกดากิ ซาคอนจิ จะอ่านข้อความบางส่วนให้ฟังนะคะ

เนซึโกะ ไม่เคยกินมนุษย์ และก็เป็นเช่นนี้มา2ปีแล้ว หากเนซึโกะทำร้ายมนุษย์ อุโรโกดากิ ซาคอนจิ โทมิโอกะ กิยู คามาโดะทันจิโร่ ยินดีคว้านท้องเพื่อชดใช้ความผิด

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

อยากตายก็ตายกันไปสิ มนุษย์ที่โดนกินไปไม่ได้ฟื้นกลับมาซักหน่อย

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

นายท่าน ผมยอมรับคามาโดะ เนซึโกะ แต่คนอื่นก็ ยังมีความคับข้องใจอยู่

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

เรื่องนี้ควรมีการพิสูจน์นะครับ

อุบุยาชิกิ คางายะ

เช่นนั้นควรพิสูจน์ยังไงล่ะ

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

เรื่องนี้ให้ผมเป็นคนพิสูจน์เถอะครับ ว่าอสูรมันน่ารังเกียจแค่ไหน

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

//ใช้ดาบปาดที่แขน

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

เฮ้ย เจ้าอสูรได้เวลากินอาหารแล้ว ออกมาซะ

อิงุโระ โอบาไน

อยู่กลางแดดอสูรมันไม่ออกมาหรอกนะ

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

ขอเสียมารยาทนะครับนายท่าน//เข้าไปในตัวบ้าน

ชินาซึกาวะ ซาเนมิ

//งัดกล่องให้เปิด

คามาโดะ เนซึโกะ

//หันหน้าหนี

อุบุยาชิกิ คางายะ

เท่านี้ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าเนซึโกะไม่มีทางทำร้ายมนุษย์

เสาหลักทุกคนให้การยอมรับ

จากนั้นทันจิโร่ก็ไปพักฟื้นที่คฤหาสน์ผีเสื้อ

เสาหลักทุกคนประชุมเกี่ยวกับเรื่องที่คนในหน่วยอ่อนแอลง

จากนั้นก็แยกย้ายกันไปลาดตระเวนตามเขตของตน

ในย่านคุชินะ [เมืองที่รุ่งเรืองเมืองเท่ากับเมืองหลวงอย่างย่านอาซากุสะ]

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

(อีกาพบร่องรอยของอสูร แต่จับกลิ่นอายไม่ได้เลย)

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

(ถ้าอสูรไม่หนีไปแล้ว ก็คงจะเป็นอสูรข้างขึ้น)

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

(กลิ่นอายของเลือด!!)//วิ่งไปทางที่มีกลิ่นเลือด

ตัวประกอบหญิง

ก:ช่วยด้วย!!! ใครก็ได้!!!!

？？？

น่ารำคาญ//บีบปากตปก.

ตัวประกอบหญิง

//กลัวจนตัวสั่น

？？？

เนื้อแบบนี้ บางทีถ้าไม่รีบกิน คงจะไม่อร่อย

？？？

//กำลังจะฆ่าตปก.

มีดาบพุ่งมาตัดแขน

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

//รับดาบที่พุ่งกลับมา

？？？

พวกนักล่าอสูรนี่มันน่ารำคาญที่สุด//ฟื้นฟูแขนกลับมา

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

(ฟื้นฟูเร็วมาก)

ซารุนะ[ยูนะ]

ตัดแขนข้าได้แบบนี้คงจะเป็นเสาหลักสินะ

ซาเรกะ โคเซกิ[ซาโตวะ]

(นัยตามีคำว่าข้างขึ้นที่2)

.....จบ.....

จะชี้แจงเรื่องลำดับขั้นนิดนุงนะ

อาจจะมีคนถามว่า ถ้าซารุนะเป็นข้างขึ้น2 โดมะล่ะ

ซารุโนะเป็นอสูรก่อนโดมะนะคะ เพราะอายุ300ปี ส่วนโดมะ133ปี

แต่จะบอกว่าทั้งสองคือข้างขึ้นที่2เหมือนกันค่ะ

ซารุนะอยู่ในตำแหน่งข้างขึ้นที่2มาก่อน

แต่โดมะสามารถเอาชนะอาคาสะมาได้ แต่ว่าดันไปเสมอกับซารุนะ

ด้วยความที่พลังทัดเทียมกัน

มุซันเลยให้ทั้งคู่เป็นข้างขึ้นที่2เหมือนกันค่ะ

เพื่อไม่ให้หลายคนงง

ซารุนะก็คือยูนะนั่นเองค่ะ เพียงแต่โดนยัดเยียดให้เป็นอสูร แล้วก็โดนลบความทรงจำ

มุซันเป็นคนตั้งชื่อให้ค่ะ

ส่วนโคเซกิ ก็คือซาโตวะค่ะ

แต่มาเกิดใหม่ค่ะ เพราะว่าผ่านมา300ปี ซาโตวะหมดอายุไขแล้ว

สงสัยตรงไหนถามได้น้าาา

ขอเพิ่มเติมนิดนึงนะคะ

โคเซกิใช้ปราณนํ้าแข็ง ซึ่งแตกมาจากปราณวารีค่ะ

มีทั้งหมด8กระบวนท่า 1พายุนํ้าแข็งพัดสรรพสิ่ง(พัดดาบอย่างรุนแรงหลายๆครั้งหลายทิศทางจนเกิดเป็นพายุ) 2นํ้าแข็งสะบั้นฟ้า(ตวัดดาบหนึ่งครั้งแนวนอน) 3เกล็ดหิมะอันหนาวเหน็บ(โปรยพิษที่สร้างขึ้นมา ทำให้อสูรเกิดภาพลวงตา ทำให้เหมือนอยู่ท่ามกลางหิมะที่ตกหนัก) 4คลื่นความหนาว(ฟาดดาบหลายๆครั้งด้วยความเร็วเป็นวงกว้างและเว้นระยะเวลาการฟัน ทำให้ดูเป็นคลื่นที่มาช้าๆ เมื่อโดนฟันจะหนาวสั่นเข้ากระดูกเหมือนอยู่ในแดนน้ำแข็ง 5หิมะโหมซัด(ฟาดดาบเป็นวงกว้างเหมือนท่า4 แต่ฟาดดาบเร็วขึ้น และแรงขึ้น 6บัวหิมะดำดิ่งสู่ความว่างเปล่า(เคลื่อนไหวร่างเร็ามาก แต่ศัตรูจะมองว่าเคลื่อนไหวช้า แล้วจู่ๆดาบก็กำลังจะตัดคอ) 7หิมะร่วงโรย(พุ่งไปยังอสูรตรงๆ จากนั้นหมุนตัวกลางอากาศ) 8นํ้าแข็งหลอมละลาย(ม้วนตัวและมุ่งไปยังศัตรูด้วยความเร็วจากนั้นฟันคออสูรอย่างช้าๆ ให้ความรู้สึกอบอุ่น)

กระบวนท่าพวกนี้แอดคิดขึ้นมาเองนะคะ ไม่มีในเรื่องนะ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!