NovelToon NovelToon

ฟาร์มม้าศราวุธ

เริ่มต้น

(3)
พ่อ
พ่อ
พ่อขอโทษ
พ่อ
พ่อ
พ่อสัญญาว่าถ้าตั้งตัวได้จะไปรับกลับมา
นที
นที
พ่อเราจะไปฟาร์มม้าจริงเหรอ?
พ่อ
พ่อ
บ้านเราล้มละลายแล้ว
พ่อ
พ่อ
ฟาร์มม้านั่น…
พ่อ
พ่อ
เป็นโอกาสเดียวที่ลูกทั้งสองจะได้เรียนรู้ชีวิต
พ่อ
พ่อ
และสานต่อบางอย่างที่เราเก็บไว้
นที
นที
เรียนรู้ชีวิต?
นที
นที
นภากลัว ฟาร์มม้ามันโหดไหม
พ่อ
พ่อ
โหดบ้าง แต่เป็นความโหดที่ต้องเจอ
พ่อ
พ่อ
พ่อไม่สามารถอยู่ข้างลูกตลอดเวลา
พ่อ
พ่อ
ที่นั่น…จะสอนลูกให้โตเอง
นที
นที
นภาไม่อยากไป
พ่อ
พ่อ
ฟาร์มม้านั่น…ไม่ใช่แค่ที่ทำงาน มันคือบททดสอบในการใช้ชีวิต
พ่อ
พ่อ
พ่อส่งลูกไป…ไม่ใช่เพราะอยากให้ทุกข์
พ่อ
พ่อ
แต่เพื่อให้เธอเรียนรู้…และอยู่รอด
พ่อ
พ่อ
ลูกจะได้ใช้ชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องมีพ่อ
นที
นที
ไม่ต้องการ
พ่อ
พ่อ
เดี๋ยวลุงเขามารับ
พ่อ
พ่อ
ดูแลตัวเองด้วย
. .
นที
นที
พ่อ..
นที
นที
แล้วนภาล่ะ
พ่อ
พ่อ
น้องทำงานส่วนนี้ไม่ไหวหรอก
พ่อ
พ่อ
ให้น้องไปทำงานส่วนอื่นแทน
นที
นที
แล้วให้นทีไปเก็บขี้ม้าเนี่ยนะ
นที
นที
มันยุติธรรมตรงไหน
พ่อ
พ่อ
ลูกก็รู้นภาไม่แข็งแรง
พ่อ
พ่อ
เสียสละเพื่อน้องได้มั้ย
พ่อ
พ่อ
แค่ครั้งเดียว
นที
นที
พูดแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว
นที
นที
อะไรๆก็เสียสละให้น้อง
นที
นที
ไม่ถามนทีบ้างหรอว่ารู้สึกยังไง
พ่อ
พ่อ
พ่อเข้าใจ
พ่อ
พ่อ
แต่น้องไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก
พ่อ
พ่อ
ทำงานหนักไม่ได้
พ่อ
พ่อ
ครั้งนี้พ่อขอจริงๆ
นที
นที
ไม่เป็นไร
นที
นที
นทีไปเอง
พ่อ
พ่อ
ลุงมารับแล้ว
พ่อ
พ่อ
รีบไปเถอะ
นที
นที
ครับ
พ่อ
พ่อ
อย่าดื้อกับพ่อเลี้ยงละ
. . . . . . .

กำลังเริ่ม

นทีก้าวลงจากรถด้วยหัวใจเต้นแรง ลมเย็นพัดผ่านทุ่งกว้างที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตา ฟาร์มม้าขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า
บ้านพักไม้หลังใหญ่ตั้งอยู่ใกล้คอกม้า ม้าแต่ละตัวยืนเรียงราย คุ้ยเขากันเบา ๆ ด้วยสายตาเฉียบคม
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
สวัสดีค่ะ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ฉันชื่อพลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เป็นคนดูแลคุณ
นที
นที
ชื่อนที
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เดินตามฉันมานะคะ
พลอยรุ้งเริ่มเดินนำเธอไปตามทางดินที่ปกคลุมด้วยหญ้า บรรยากาศรอบตัวสงบ
แต่กลับสร้างความรู้สึกตึงเครียดอย่างประหลาด นทีมองไปรอบ ๆ ม้าหลายตัวยืนเรียงกันในสนาม บางตัวย่อตัว บางตัวยกหัวสูง มองเธอด้วยสายตาเหมือนทดสอบ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ทำตามกฎอย่างเคร่งครัด เข้าใจไหม ตื่นเช้า ให้อาหารม้า ทำความสะอาดคอก
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ส่วนเรื่องฝึกม้า
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
พวกคุณทำส่วนนี้ไม่ได้
นที
นที
พ่อเลี้ยงดุอย่างที่เขาว่าจริงมั้ย
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ใช่
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ช่วยทำตามกฎอย่างเคร่งครัด
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ถ้าอะไรผิดพลาดขึ้นมาฉันช่วยไม่ได้ละ
นที
นที
หล่อมั้ย
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
หล่อ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
แบบหล่อมาก
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
แต่ดุ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
อีกอย่างพ่อเลี้ยงไม่ค่อยสุงสิงกับใครหรอก
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ใครจะจีบก็ต้องถอยตลอด
นที
นที
แล้วเราต้องเริ่มงานตอนไหนหรอ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
พรุ่งนี้ตี5
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ห้ามสาย
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ส่วนวันนี้จะพักผ่อนหรือเดินสำรวจรอบฟาร์มได้
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
แต่ห้ามไปบ้านพักพ่อเลี้ยงเด็ดขาด
นที
นที
ทำไมหรอ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
พ่อเลี้ยงไม่ชอบให้ใครไปยุ่ง
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ถ้าไม่อยากตายก็อย่าเข้าไป
นที
นที
แปลกคนดี
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
พูดไรก็ระวังด้วยละ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ถ้าใครได้ยินเข้าโดนแน่
นที
นที
ครับ
นที
นที
ขอบคุณสำหรับวันนี้
นที
นที
เดี๋ยวผมเดินสำรวจที่นี่ก่อน
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
จะให้ฉันพาทัวร์มั้ย
นที
นที
ไม่เป็นไร
นที
นที
ผมไปเองได้
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
โอเค
. .
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
ไง
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
โดนสั่งให้ไปทำงานฟาร์มม้าศราวุธหรอ
อ่านแล้ว
นที
นที
เออ
นที
นที
แม่งให้กูไปเก็บขี้ม้า
นที
นที
ตื่นตี5อีก
นที
นที
กูจะบ้าตาย
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
อย่าเพิ่งตาย
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
มึงยังไม่เริ่มงานเลย
นที
นที
แค่คิดก็เหนื่อยแล้วว่ะ
นที
นที
ขอนอนพักยาวๆ
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
แล้วเจอพ่อเลี้ยงยัง
นที
นที
ยัง
นที
นที
เห็นมีแต่คนบอกว่าพ่อเลี้ยงดุ
นที
นที
อยากรู้ว่าจะดุสักเท่าไหร่
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
สมกับเป็นมึง
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
แต่กูรู้จักกับพ่อเลี้ยง
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
มันชื่อธารา
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
เป็นรุ่นน้องกู
นที
นที
งั้นก็พอคุยกันได้
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
มึงคุยกับได้
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
แต่มันจะคุยกับมึงก่อนมั้ย
นที
นที
ไม่เกินความสามารถ
นที
นที
ถ้าอยากคุยก็ต้องได้คุย
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
เฮ้อออออ
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
แล้วแต่มึง
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
แต่ถ้ากับคนงานมันดุจริงๆ
นที
นที
ช่างแม่งดิ
นที
นที
กูก็แค่ทำงานส่วนกูให้ดี
นที
นที
ก็แค่เก็บขี้ม้าเอง
วชิรพงษ์
วชิรพงษ์
ไม่เกิน2วัน มึงจะบ่นอยากออก
อ่านแล้ว
. . . . . .

บ้านพัก

เขาเดินเลียบรั้วฟาร์มม้าไปเรื่อย ๆ จนสายตาไปสะดุดเข้ากับบ้านพักไม้สวยหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่เงียบ ๆ ท่ามกลางทุ่งหญ้า
พลอยรุ้ง
นที
นที
-ส่งรูปภาพ-
นที
นที
บ้านใครหรอ
นที
นที
ดูสงบดี
อ่านแล้ว
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ฉันบอกว่าไงง
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
นั่นบ้านพ่อเลี้ยง
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ถ้าไม่อยากมีปัญหา รีบออกห่างเดี๋ยวนี้เถอะ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
อย่าได้เฉียดใกล้เข้าไป
ทว่า...ชายหนุ่มกลับไม่ได้หวาดหวั่นแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม ดวงตาของเขาฮายแววสนใจยิ่งกว่าเดิม
นที
นที
โอเค
นที
นที
ไว้วันหลังละกัน
นที
นที
ไม่อยากมีปัญหาตั้งแต่วันแรก
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
คิดแบบนี้ก็ดีละ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
รีบออกมาเลย
นที
นที
แล้วถ้าวันอื่นมาได้มั้ย
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ไม่เข้าใจที่ฉันพูดไปบ้างหรอ
นที
นที
ก็มันอยากเห็นหน้า
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เดี๋ยวก็ได้เห็น
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ไม่ต้องกลัว
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ได้เห็นแน่ๆ
นที
นที
โอเค
นที
นที
งั้นไปละ
.
นที
นที
มารับหน่อยได้มั้ย
นที
นที
หลง
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
พ่อคนเก่ง
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
อยากเดินเอง
นที
นที
ก็ไม่คิดว่ามันกว้างขนาดนี้
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
อยู่ตรงไหน
นที
นที
-ส่งรูปภาพ-
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
จะถ่ายรูปคู่กับบ้านพ่อเลี้ยงทำไมมม
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ฉันบอกให้ออกจากตรงนั่นนน
นที
นที
รีบๆมาเถอะ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ไปเองหลงเองแล้วยังเร่งคนอื่นอีก
พลอยรุ้งมารับเขา แต่ก่อนที่เธอจะก้าวออกไป เสียงฝีเท้าหนักแน่นก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ความเย็นวาบแผ่ซ่านจนเขาสะดุ้งเฮือก
ธราวุธ
ธราวุธ
กูห้ามไม่ให้ใครเข้ามาในนี้ไม่ใช่รึ
เสียงทุ้มก้อง ชัดถ้อยชัดคำ แฝงความกดดันจนบรรยากาศรอบตัวเหมือนถูกบีบอัด
พลอยรุ้งชะงักงันทันที ร่างกายเกร็งเหมือนถูกตรึงด้วยสายตาเย็นเยียบของเจ้านายผู้ทรงอำนาจ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เอ่อ..
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
นี่นี่คือนทีที่คุณภพส่งมาทำงานที่นี่ค่ะ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เขาหลงเข้ามา
ธราวุธ
ธราวุธ
ไม่ได้บอกเขาหรอครับ
ธราวุธ
ธราวุธ
ว่าห้ามเข้า
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ฉันบอกแล้วค่ะ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เขาไม่ฟัง
นที
นที
เอ้า
นที
นที
ก็คนมันไม่รู้
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ไม่ต้องพูด
ธราวุธ
ธราวุธ
อย่าให้มีครั้งต่อไป
ธราวุธ
ธราวุธ
ครั้งนี้กูจะปล่อยมึงไป
นที
นที
เห้ย
นที
นที
เราเพิ่งรู้จักกัน
นที
นที
มาขึ้นกูมึงได้ไง
ธราวุธกลับไม่ฟังเสียงของนที เขาเดินกลับไปยังห้องพักทันที
นที
นที
อะไรวะ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ฉันบอกว่าไง
นที
นที
จำไม่ได้
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
โอ้ยยยย
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ปวดหัว
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
อย่าหาเรื่องให้ตัวเอง
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เขาไม่ใช่คนที่จะยุ่งด้วย
นที
นที
น่าสนใจดี
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
น่าสนใจกะผีสิ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เอ่อรีบออกจากตรงนี้ก่อนดีกว่า
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
รู้สึกใจคอไม่ดี
นที
นที
เค
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
แล้วนายหลงไม่ใช่หรอ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
จะเดินนำฉันทำไม
นที
นที
ก็รีบเดิน
นที
นที
ชักช้า
นที
นที
ฉันหิวนะ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ดัดจริต
นที
นที
เอ้าไอสัส
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
ใจเย็น
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
หยอกเล่น
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
แล้วนายก็กินข้าวไปพักผ่อนได้ละ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
เดะพรุ่งนี้ตื่นไม่ไหวนะ
นที
นที
แค่นี้ชิลๆ
พลอยรุ้ง
พลอยรุ้ง
อย่าบ่นละกัน
. . . . . .

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!