ซ่อนแววคราม
(1)
…
คุณมลคะนานท่านเร่งแล้วน่ะค่ะ
จิณรดี
ชักช้าจริงๆนะจ๊ะแม่บุษบา
จิราวิมล
ความผิดของพี่ทำให้น้องจินตะหรารอนานแล้วจ่ะ // มองต่ำ
จิณรดีน้องของเธอชอบเปรียบเทียบเธอกับนางในวรรณคดีทั้งหลาย
แต่เสียดายที่ความรู้น้อยพอได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆก็มักเปลี่ยนชื่อเรียกแม้ไม่รู้ว่าใครเป็นใครลักษณะนิสัยอย่างไร
แต่ก็พอฉลาดที่จะรู้ว่านางบุษบาที่ตนหมายถึงมีศักดิ์สูงกว่าจินตะหราที่พี่ของตนเปรียบเธอเป็น
ทวาดี
คุณพ่อจะมาแล้วกระโตกกระตากอะไรตรงนี้ // ดุ
ธเนษฐ์
มากันครบแล้วไปกันเถอะ
ทวาดี
นี่เป็นงานเลี้ยงต้อนรับกลับมาของคนตระกูลใหญ่
ธเนษฐ์
มลก็เป็นลูกสาวของฉัน
ธเนษฐ์
เรื่องนั้นน่ะมลไม่ถึงขนาดทำให้งานเลี้ยงพังหรอก
จิณรดี
นี่ถึงงานแล้วก็ทำตัวดีๆล่ะ
จิณรดี
อย่าพูดอะไรที่ทำให้คนรู้ว่า…
จิณรดี
เธอสติไม่ดี // เบะปาก
จิราวิมล
เก็บไว้เตือนตัวเธอเองจะทำให้คุณพ่อเป็นห่วงน้อยลงนะ
งานเลี้ยงคืนนี้คืองานเลี้ยงต้อนรับกลับมาจากต่างประเทศของคนตระกูล “อัธนิรันดร์”
ตระกูลข้าราชการตระกูลใหญ่ที่มีแต่คนจ้องจะประจบสอพลอ
คนที่เพิ่งกลับมาคือคุณธรากฤตคุณชายรองหรือน้องชายของธีฆกรณ์
จิราวิมล
(เอาลูกสาวสองคนมางานเลี้ยง)
จิราวิมล
(คนรู้ก็ว่าพามาเปิดตัว)
จิราวิมล
(คนไม่รู้ก็จะหาว่าพาลูกสาวมาขายแท้ๆ)
(2)
คฤหาสน์ตระกูลอัธนิรันดร์สร้างสไตล์ยุโรปผสานกับความเป็นไทย
ทั้งยังประดาประดาด้วยไฟตระกรานตา
จิณรดี
// มองรอบๆด้วยความตื่นตา
ทวาดี
// ตบมือลูกสาวตัวเองเบาๆ
ธเนษฐ์
มลมาเดินข้างๆพ่อสิลูก
จิราวิมล
// เดินไปตามคำสั่ง
ธเนษฐ์
มลเป็นอะไรหรือเปล่า
จิราวิมล
เปล่าค่ะ // ส่ายหน้าเบาๆ
ธเนษฐ์
ไม่เจอกันนานเลยนะครับ
ธเนษฐ์
เราไปคุยกันทางนั้นดีกว่าครับ
ทวาดี
โต๊ะเราอยู่ทางนั้นไปเถอะลูก
จิราวิมล
(ตลกหรือยังไงลากฉันมาทิ้งไว้น่ะหรอ)
นวิดา
ไม่น่าเชื่อว่าคนตระกูลนี้ยังเห็นแกเป็นลูกสาว
นวิดา
แต่ก็ดีแล้วฉันอยากเจอเธอมากกว่ายัยนกยูงรำแพนหางนั่น
นกยูงที่เธอหมายถึงคงเป็นจิณรดีที่เอาแต่รำแพนความงามของตนอย่างไม่เจียมตัว
จิราวิมล
มันไม่ใช่โรคนะจะดีขึ้นได้ยังไง
นวิดา
ไปเดินเล่นสวนด้านนอกกันไหม
นวิดา
พี่เรียกแล้ว…ต้องไปก่อนนะ
มันทา
แล้วรู้ได้ยังไงว่าเราไม่ใช่คน
มันทา
ที่โถงทางเดินเธอสบตาเราเป็นคนแรกในรอบหลายปีเลยนะ
มันทา
ก็แค่อยากรู้จักฉันว่าเธอหน้าคุ้นๆจริงๆ
มันทา
แต่ดูเหมือนเธอมีอะไรที่ค้างคาอยู่บางอย่างนะ
มันทา
ยังไงดีล่ะ..สัมผัสได้น่ะ
จิราวิมล
มีอะไรหรือเปล่าคะ
ธีฆกรณ์
ทุกคนอยู่ข้างในหมดแล้ว
ธีฆกรณ์
คุณไม่ชอบข้างในหรือครับ?
จิราวิมล
อึดอัดนิดหน่อยเลยออกมาเดินเล่นน่ะค่ะ
ธีฆกรณ์
แล้วเมื่อกี้คุณ…คุยกับ
จิราวิมล
คะ…ไม่…ไม่มีหนิคะมีแค่คุณที่เดินมาคุยกับฉัน
(3)
ธีฆกรณ์
// หันกลับไปมองในงาน
ธีฆกรณ์
// รีบวิ่งเข้าไปดู
ภาพที่ทั้งสองมองเห็นคือความตื่นตระหนกของคนภายในงาน
เมื่อเกิดการลั่นไกกลางงานอย่างไม่สนใจคนรอบข้าง
กระสุนนัดนั้นเข้าจุดสำคัญของคนคนนั้นอย่างจังจนสิ้นใจต่อหน้าคนทั้งงานในทัน
ธีฆกรณ์
// รีบวิ่งไปดูที่เกิดเหตุ
ทวาดี
คุณ // ประคองธเนษฐ์ขึ้นมาในอ้อมกอด
จิณรดี
คุณ…คุณพ่อ // มือสั่นทำอะไรไม่ถูก
นวิดา
รอทุกอย่างสงบฉันจะเล่าให้แกฟัง…
ธีฆกรณ์
ใครที่ออกไปแล้วสืบหาประวัติ
ธีฆกรณ์
ใครที่ยังอยู่ให้สอบปากคำทุกคน
นวิดา
ฉันเห็นกับตาแต่เห็นไม่ชัดว่าใครเป็นคนทำ
นวิดา
พอลงมือจู่ๆก็สะดุ้งๆทั้งๆที่เขาทำนิ่งๆเสียด้วยซ้ำ
นวิดา
ราวกับว่าเขาไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องนี้เกิดขึ้น
จิราวิมล
เขาจากไปแล้วทางนี้ฉันจะจัดการเอง
ธีฆกรณ์
นำร่างส่งกลับตระกูลวรสิทธิ์ตามที่คุณหนูคนนี้บอก
ศราภพ
งานด่วนเข้าจังๆดากลับก่อนเลยนะพี่อยู่กับผบ.เองทางนี้
มันทา
// โผล่มายืนอยู่ข้างๆกรณ์
มันทา
เขาไปแล้วค่ะยืนอยู่ตรงมุมนั้น
ธีฆกรณ์
เขายังติดค้างอะไรไหม
มันทา
ดูเหมือนจะอยากคุยกับลูกสาวเขาค่ะ
จิราวิมล
// มองกรณ์สลับกับมันทาโดยไม่พูดอะไร
จิราวิมล
(เขาก็เห็นงั้นหรอ)
จิราวิมล
// มองไปตรงมุมห้อง
ธีฆกรณ์
พาคุณนายกับคุณหนูสองคนไปพักก่อนแล้วสอบปากคำต่อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
