มีปัญหากับผมมากหรอครับ
1
เสียงแหบแผ่วเบาได้ดังขึ้นอย่างช้าๆพร้อมกับร่างที่ไม่สามารถขยับไปไหนมาไหนได้นอนอยู่บนเตียง
1
ท่านหมอหลินท่านอย่าได้เป็นอะไรไปเลย
2
ถ้าท่านเป็นอะไรไปแล้วพวกข้าจะอยู่กันอย่างไร
2
ได้โปรดช่วยคุ้มครองท่านหมอหลินด้วยเถิด พวกข้ายังอยากที่จะทำงานกับท่านนานๆนะท่านหมอ...
? พูดด้วยรอยยิ้มที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
หลินเฟย (เฟยชาติก่อน)
ข...ข้าขอโทษ
หลินเฟย (เฟยชาติก่อน)
ข้าขอโทษที่ไม่สามารถอยู่กับพวกเจ้าต่อไปได้
หลินเฟย (เฟยชาติก่อน)
ในชีวิตนี้ข้าได้ทำทุกอย่างได้เท่าที่ข้าสามารถทำให้พวกเจ้าทุกคนได้แล้ว
หลินเฟย (เฟยชาติก่อน)
ได้โปรดจงใช้ทักษะที่ข้ามอบให้พวกเจ้าช่วยผู้คนในโลกนี้ให้ได้ด้วยเถิด...อึก!!
หลินเฟยพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนพร้อมน้ำตาแห่งความสุขก่อนที่เขาจะสิ้นลมหายใจไป...
เสียงรถชนกันได้ดังขึ้นอย่างกระทันหัน
คนที่อยู่ในที่เกิดเหตุทุกคนต่างตกใจตื่นตระหนกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้อย่างช่วยไม่ได้
เสียงไซเรนรถพยาบาลได้ดังขึ้นอยู่ซักพักนึง...ก่อนจากไป...
2
เฟย!!...ลูกได้ยินเสียงแม่ไหมเฟย
1
เฟยลูกต้องไม่เป็นไรสิ...
เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นได้เดินออกมา
2
ลูกของผมเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ!!!
4
ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ
4
เหลือแค่รอดูอาการและท่าทีของคนไข้ตอนฟื้นอีกทีครับ
4
เดี๋ยวหมอต้องไปแล้วถ้าคนไข้ฟื้นแล้วหมอขอรบกวนญาติคนไข้กดออดเรียกคุณหมอด้วยนะครับ
3
โอเคครับคุณหมอขอบคุณคุณ
หมอมากนะครับ
4
ไม่เป็นไรครับยังไงมันก็เป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว
เสียงฝีเท้าของคุณหมอค่อยๆจากไป
2
ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ
เฟย
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับข้ากัน
เฟยได้เอามือจับหัวตัวเองเนื่องจากผลกระทบจากอุบัติเหตุ
ชายหนุ่มคนหนึ่งได้เอามือไปจับมือของคนตรงหน้าอย่างรีบร้อนพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง
ความทรงจำของเจ้าของร่างเก่าค่อยๆกลับคืนมาอย่างช้าๆ
เฟย
"ความทรงจำนั่นมันอะไรกัน"
ฟาอัล (แม่เฟย+เรย์)
ใช่นี่แม่เองลูก
ฟาอัล (แม่เฟย+เรย์)
เฟยรู้สึกเจ็บตรงไหนอีกไหมลูก//กุมมือเฟย
เฟย
ผมไม่เป็นไรแล้วครับแม่
ซานเฉิน (พ่อเฟย+เรย์)
พ่อกับเรย์ว่าจะเข้าบริษัทไปทำงานต่อถ้าลูกต้องการอะไรก็บอกกับแม่เขาก่อนนะลูก
เฟย
โอเคครับพ่อแล้วเจอกันนะครับ
เรย์ฟาน (พี่ชายเฟย)
ดูแลตัวเองด้วยนะพี่
เรย์ฟาน (พี่ชายเฟย)
เดี๋ยวผมกลับมาหาพี่อีกทีแล้วกัน
เรย์กับซานเฉินได้เดินออกไป
ฟาอัล (แม่เฟย+เรย์)
เดี๋ยวแม่ไปปลอกผลไม้ให้นะลูก
เฟย
"ก่อนอื่นเราคงต้องเดินลมปราณใหม่อีกครั้งก่อนแล้วค่อยทำความเข้าใจกัยเหตุการณ์ตรงหน้าที่เกิดขึ้น"
ชายหนุ่มรวบรวมสมาธิเพื่อเปิดจุดลมปราณในร่างกายอย่างช้าๆ
ตันเถียรค่อยๆเปิดออกทีละจุดจนครบหมดทุกจุด
แผลในร่างกายค่อยๆสมานตัวอย่าช้าๆ
เฟย
"อืม...แค่นี้คงพอแล้วสินะ"
เฟย
"เอาล่ะร่างกายของเด็กหนุ่มคนนี้ชื่อเฟยเหมือนกับข้าสินะ ดูเหมือนจะพึ่งเกิดอุบัติเหตุขึ้นมันจึงทำให้ข้าเข้ามาอยู่ในร่างกายนี้โดยบังเอิญ..."
เฟย
"ข้าคงต้องใช้ชีวิตแทนเด็กหนุ่มคนนี้ให้ดีเท่าที่ข้าจะสามารถทำได้เพื่อเขาแล้วล่ะ..."
ชายหนุ่มถอนหายใจพร้อมกับเอามือกุมขมับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
