เรื่องราวนานนับ15ปี ฝาแฝดผู้น่าสงสาร และไร้บิดา มารดา พวกเธอเร่ร่อนไปตามทาง วันหนึ่งมีมาเฟียกลุ่มหนึ่ง เดินตรงเข้ามาหาฝาแฝด ก่อนจะยื่นข้อเสนอให้ แลกกับชีวิตที่แสนสุข พวกเธอไม่ยอมรับข้อเสนอ 1ในลูกน้องของมาเฟียคนนั้น ได้ยิงมาทางแฝดน้อง แต่ด้วยความเป็นแฝดพี่ จึงเข้ามาบังตัวแฝดน้องเอาไว้ ทำให้เธอถึงแก่ความตาย หลังจากลูกน้องของมาเฟียคนนั้นได้ยิงแฝดพี่ทิ้ง พวกมาเฟียกลุ่มนั้น ก็ถอยกลับไป แฝดน้องเสียใจเอามากๆ นัยตาของแฝดน้อง มีแต่ความแค้น และ ความเกลียดชังมาเฟีย ทำให้แฝดน้อง ต้องทิ้งร่างที่ไร้วิญญาณของแฝดพี่ตนไว้ตรงนั้น แล้วเธอก็ได้เดินเร่ร่อนต่อ จนเธอได้เดินชนกับชายคนหนึ่ง โอ้ย… ก่อนเธอจะเหงยหน้ามองชายคนนั้น ชายหนุ่มคนนั้นอายุราวๆ 25ปี และชายคนนั้นได้ก้มมองเด็กสาวที่เริ่มสั่นกลัว จนชายคนนั้นถามว่าเธอเป็นใคร แฝดน้องจึงเล่าเรื่องที่พี่สาวฝาแฝดถูกชายกลุ่มหนึ่งยิงอย่างทารุณ ปล่อยให้พี่สาวฝาแฝดนอนจมกองเลือด และเสียชีวิตในวินาทีต่อมา ทำให้ชายคนนั้นตัดสินใจ พาตัวแฝดน้องกลับไปดูแล และตั้งชื่อให้ว่า"จอมขวัญ"เพราะหลังจากที่ชายคนนั้นรับเลี้ยงจอมขวัญ แล้วฝึกสอนสิ่งต่างๆให้กับเธอ เธอเรียนรู้ไวมากๆ จนตอนนี้จอมขวัญ เก่งการต่อสู้ และ ชายคนนั้นยังสอนวิชาอาคมพื้นฐานให้จอมขวัญได้ใช้ป้องกันตัว และ เวลาก็ได้ล่วงเลยมาเป็นเวลา15ปี และชายคนนั้นก็พาจอมขวัญไปที่คฤหาสน์หลังหนึ่ง ที่สวยสดงดงามรอบๆคฤหาสน์ มีกำแพงที่ทาสีด้วยสีทองปนขาว มีโคมไฟรวมกำลังเอาไว้ มีประตูหน้าคฤหาสน์ที่เรียบหรูดูแพงขวางไว้ ชายหนุ่มคนนั้นพาจอมขวัญเข้าไปพบกับชายคนหนึ่งในห้องทำงานที่มืดมิด มีเพียงแสงโคมทั่วห้องที่ส่องสว่าง ผ้าม่านถูกปิด และมีชายคนหนึ่ง นั่งหันหลังตรงเก้าอี้ แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็พูดขึ้น

นายครับ ผมพาเธอมาฝากเป็นลูกบุญธรรมครับ.

เสียงที่เข้มพูดขึ้น ก่อนคนหลังเก้าอี้ จะเอ่ยขึ้น

เอาสิ กูต้องการเด็กสาวที่มีคุณภาพอยู่พอดี เท่าไหร่.

100,000ครับ.

นี้ เรากำลังโดนขายงั้นหรอ. เสียงในใจของจอมขวัญได้ผุดขึ้น ก่อนชายหลังเก้าอี้จะกระดิกนิ้ว ก่อนจะมีชายชุดดำเดินเข้ามา ก่อนจะยื่นซองให้ ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มเบาๆเมื่อได้รับซอง ก่อนจะเดินออกไป แต่ก่อนจะพ้นประตูห้องทำงานของชายหลังเก้าอี้ ชายชุดดำคนนั้น ก็ทำการสังหารชายหนุ่มคนนั้นทันที ก่อนชายหลังเก้าอี้จะหันเก่าอี้มาหาจอมขวัญ ก่อนทั้งคู่ จะได้สบตากัน จอมขวัญไม่มีทีท่าตกใจกับเสียงปืน หรือ กลัวการมองหน้าคนตรงหน้าเลยด้วยซ้ำ ทำให้ชายหนุ่มมาเฟียคนนั้นชอบความกล้าในตัวจอมขวัญเป็นอย่างมาก ก่อนชายชุดดำที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้จะแนะนำตัวขึ้น

ฉัน"เทวราช วรกุล".

ฉัน"จอมขวัญ"

ไม่นามสกุลหรอ.

ไม่ค่ะ.

จอมขวัญตอบคำถามของเทวราชอย่างกล้า ก่อนเทวราชจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินตรงไปที่ม่าน ก่อนจะเปิดม่านออก เผยให้เห็นห้องทำงานของเทวราชทั้งห้อง ที่ประดับด้วยสีขาวบริสุทธิ์ มีแจกันใส่ดอกไม้ และ มีสมุดมากมายลนชั้นวาง จอมขวัญตะลึงกับสิ่งที่เห็นสักพัก ก่อนเทวราชจะเริ่มบทสนทนาอีกครั้ง

ต่อไปนี้เธอจะชื่อ"ศศินากุล วรกุล" เธอจะอยู่ที่นี้ในถานะลูกสาวคนเดียวของฉัน.

ขอบคุณค่ะคุณ…

เรียกฉันว่าป๊า ฉันชื่อเทวราช.

ค่ะ ป๊า.

เทวราชเดินไปนั่งที่โต๊ะ และ ยื่นเอกสารหนึ่งให้กับจอมขวัญ จอมขวัญได้อ่านเอกสารนั้น ทำให้เธอตกใจ จนน้ำตาไหล เอกสารใบนั้นคือเอกสารที่มีตระกูลหนึ่ง ส่งผ่านเข้ามาให้ตระกูลเทวราช ในเอกสารเขียนว่า [ เราได้ฆ่าเด็กสาวเร่ร่อนคนนั้นแล้ว จากนี้เด็กอีกคนต้องโดดเดี่ยวตลอดชีวิต ] สิ่งนี้ทำให้จอมขวัญ อึ้งและไปไม่เป็น เทวราชจึงลุกจากเก้าอี้อีกครั้ง แล้วเดินตรงมาหาจอมขวัญ แล้วก็กระซิบข้างหูจอมขวัญเบาๆ

ป๊าจะช่วยหนูแก้แค้นพวกมัน สิ่งที่ป๊าทำได้ตอนนี้คือข่มอำนาจพวกตระกูลนั้นไว้ แล้วพอถึงเวลาลูกอยากทำอะไร ป๊าจะสนองให้ทุกอย่าง.

เพียงประโยคเดียว ทำให้จอมขวัญที่น้ำตาไหล ผุดคิดบางอย่างขึ้น "สนองทุกอย่างที่ต้องการงั้นหรอ"

เสียงแผ่วเบาของจอมขวัญได้พูดขึ้น ก่อนจะมองหน้าเทวราช

ทุกอย่างที่ลูกต้องการ.

เทวราชมองหน้าผู้เป็นลูกที่นัยตามีเพียงความแค้นต่อตระกูลนั้นเอามากๆ จนจะฆ่าล้างตระกูล เทวราชจึงบอกคนสนิทของตนให้ตามหาประวัติ ชายชุดดำพวกนั้น หากไม่ได้ภายใน1เดือนคนสนิทคนนั้นต้องกลายเป็นศพอย่างทรมาน จาก1วันเป็น2วัน จาก2วันเป็น3วัน และภานใน1อาทิตย์คนสนิทของเทวราชก็ได้หาข้อของพวกนั้นสำเร็จโดยมีกล้องวงจร ที่นักแฮกเกอร์ได้แฮกออกมา ข้อมูลได้ส่งไปยังมือของเทวราช และ จอมขวัญ เทวราชและจอมขวัญได้อ่าน ทำให้เทวราช จ้องเขม็งไปที่ประวัติหนึ่ง จอมขวัญส่งสัย จึงพยายามจะดู ทำให้เทวราชขำเบาๆในลำคอ ก่อนจะส่งประวัตินั้นให้จอมขวัญดู จอมขวัญจึงจ้องเขม็งอ่านเช่นกัน ก่อนจอมขวัญจะตกใจ ทำให้เทวราชเกิดคำถามจึงถามออกไปว่า

คุ้นหรอ.

คุ้นสิ.

เขาเป็นใคร.

เขาคือคนกลุ่มนั้นที่ยิงพี่สาวฝาแฝดของลูก.

หึ เสียงหัวเราะในลำคอของผู้เป็นพ่อดังขึ้น

เขาคือใครกันป๊า.

เขาคือคู่ค้า ที่ต้องการเจอป๊าอย่างมากนะสิ แต่ป๊ายังไม่ตอบรับ.

ลูกต้องการให้มันชดใช้.

น้ำตาของจอมขวัญค่อยๆไหล ก่อนจะมีคนเปิดประตูห้องทำงานของเทวราชเข้ามา ปัง! จอมขวัญและเทวราชหันไปมองหันที คนที่เปิดประตูเข้ามาคือเพื่อนของเทวราช "นิลกาล" นิลกาลเดินเข้ามาแหกปากโวยวาย

ไอ้เทวราชชชช\~.

ก่อนนิลกาลจะหันมามองที่จอมขวัญที่กำลังทำหน้าแปลกๆใส่

นี้ใครวะ ไอ้เทวราช.

นิลกาลชี้ไปที่หน้าของจอมขวัญ ก่อนจอมขวัญจะตบมือของนิลกาลลง

หึ่ย…

จอมขวัญจึงจ้องเขม็งที่นิลกาล ก่อนจะเดินไปหาผู้เป็นพ่อ ก่อนเทวราชจะขำเบาๆ

นั้นเมียมึงหรอวะ เด็กเชียว.

อันนั้นตาหรืออะไรคะ ดูพูด.

เอ้าๆ ก็ฉันพูดจริงนิ เป็นเมียมันอ่อ.

ป่าว นี้จอมขวัญ ลูกสาวบุญธรรมฉัน แล้วก็ก่อนเข้าห้องทำงานฉัน มึงกรุณาเคาะประตูก่อนเปิดด้วย ลูกกูเสียขวัญหมด.

นี้ลูกมึงหรอ โห้ ถ้าไม่บอกกูนึกว่าเมีย.

ปากหมา.

จอมขวัญหงุดหงิดลุงของตน แล้วเดินออกจากห้องไป

อ้าว ลูกกูโกรธมึงละ พอใจปะ.

พอใจอะไรวะ.

ที่ทำลูกกูโกรธ.

ดีใจกับผีอะดิ หลานสาวโกรธเนี้ย.

หึ.

เทวราชหัวเราะเบาๆในลำคอ ก่อนจะยื่นเอกสารข้อมูลของคนคนหนึ่งให้นิลกาลดูก่อนนิลกาลจะมองหน้าเทวราช

นี้มันคู่ค้าที่อยากจะเจอมึงนักนิ ทำไมวะ.

มันคือคนฆ่าพี่สาวฝาแฝดของลูกกู.

เอ้าหรอวะ แม่งทำหลานกูเกินไปแล้วไอ้นี้.

เอาไงดีวะ.

ทรมานมันเล่นก่อน แล้วค่อยฆ่าแบบนี้ง่ายกว่าเยอะ คนที่ฆ่ามัน ก็ขอให้เป็นหลานกูเถอะ ความแค้นต้องชำระ.

กูรู้ รอก่อนเถอะ.

เทวราชเดินออกจากห้องไป ทิ้งนิลกาลได้สงสัยอยู่คนเดียว นิลกาลรู้ดีว่าเทวราชไม่ปล่อย ให้ตระกูลที่ทำร้ายลูกสาวลอยนวลได้หรอก เทวราชจึงให้คนสนิทไปเชิญตระกูลนั้นมาพบหลังจากตระกูลนั้นรอมานาน คนสนิทของเทวราชได้เชิญตระกูลนั้นมาพบ เทวราชนั่งตรงเก้าอี้ที่หันหลังอยู่ก่อนผู้นำตระกูลจะเดินเข้ามา ก่อนจะนั่งเก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะทำงานที่บริษัทของเทวราช ก่อนผผู้นำตระกูลจะเริ่มบทสนทนาขึ้น

เออ…คุณเทวราชครับ.

ต้องการพบผมมานานแล้ว คุณต้องการอะไร.

คือผมอยากยกลูกสาวของผมให้คุณเทวราชครับ.

ฉันไม่แต่งงาน ขอโทษด้วย.

รับเธอไปเถอะนะครับ คุณเทวราชเห็นแก่น้ำใจผมเถอะนะครับ.

น้ำใจของตระกูลคุณเป็นแบบนี้หรอครับ แต่ตระกูลผมไม่ใช่.

โธ่ คุณเทวราชรับเธอไว้สักนิดนะครับ.

อย่าขอร้องผมจะดีกว่า ผมมีลูกสาวแล้ว.

มีลูกแล้วหรอครับ.

ใช่ มีปัญหาอะไร.

เออ ไม่มีครับ ขอแค่คุณเทวราชรับลูกสาวผมก็พอ.

เถอะ คุณนี้มันชังพยายามกับผมจริงๆ.

พรุ่งนี้ พาลูกสาวคุณมาคุย ผมจะพิจารณาเอง.

ครับ คุณเทวราช.

หลังจากเทวราชได้ให้ผู้นำพาลูกสาวของผู้นำมาพับพรุ่งนี้ จากที่คุยเสร็จเทวราชก็มองนาฬิกา เพราะเวลาใกล้ค่ำแล้ว เทวราชจึงได้กลับขึ้นรถหรูสีดำ แล้วบอกให้คนสนิทจอดที่ร้านค้า ก่อนคนสนิทและเทวราชจะเดินเลือกขนมให้จอมขวัญ และพอซื้อแล้ว แล้วทั้งคู่จะเดินขึ้นรถ คนสนิทของเทวราชเห็นลูกสาวผู้นำที่ควงผู้ชายไม่เลือกหน้า รวยก็เอา ไม่รวยก็ทิ้ง

นายสนใจเธอหรอครับ.

กูจะเขกหัวมึงไอ้ทณิน.

โธ่ นาย ขึ้นครับๆอย่าดูเลยสาวร่าน.

เออ.

เทวราชขึ้นรถหรู ก่อนทนินจะขับรถออกไป

"ทณิน"คนสนิทเทวราช เป็นมือซ้ายที่เป็นแฮกเกอร์ที่ชำนาญของตระกูลแต่เป็นคนซุ่มซ่ามมาก แต่การต่อสู้ก็ไม่ร้องมือใครเช่นกัน

และเล่นขานเรื่องคนสนิทฝ่ายขวาของเทวราช มีนิสัยเจ้าอารมณ์ เป็นคนเงียบๆ แต่หงุดหงิดง่าย แต่ทำงานดีใช่ได้ เช่น วางกับระเบิด และ การฆ่าคนอย่างเงียบ แต่ไม่มีทิ้งร่องรอยแม้แต่น้อย เขามีนามว่า "ลูคัส" ลูคัสถูกเรียกในกลุ่มวรกุลว่า"นักฆ่าปริศนา" ชื่อเสียงของลูคัสดังไปทั่วโลก และมีคนอยากได้เขาไปเป็นคนอารักขาแต่ลูคัสก็ปฏิเสธเพราะเขายังห่วงจอมขวัญอยู่ จอมขวัญเป็นเด็กคนเดียวที่ลูคัสรักเสมือนลูก เขาดูแลจอมขวัญเหมือนลูก และสอนเคล็ดลับการฆ่าคนให้จอมขวัญ จอมขวัญเป็นคนใจแข็งเหมือนลูคัส และรุ่งเช้าของอีกวันก็มาถึงผู้นำตระกูลนั้น ได้พาตัวลูกสาวมาให้เทวราชดูตัว แต่เทวราชยังคงนั่งเก้าอี้หันหลังเหมือนเดิม ในห้องสี่เหลี่ยมที่กว้าง และไม่ค่อยมีแสงสักเท่าไหร่

เออ…คุณเทวราชครับ นี้ลูกสาวของผม เธอชื่อขวัญข้าวครับ.

อ่อ.

เออ…คุณเทวราชจะรับมั้ยครับ.

ผมบอกไปแล้ว ผมมีลูกสาวแล้ว.

มีลูกสาวแล้วหรอคะ พี่เทวราช.

ฉันไม่ใช่พี่เธอ.

เทวราชที่เช็คเอกสารไปด้วย ตอบคำถามไปด้วย น้ำเสียงของเทวราชรู้สึกเบื่อหน่ายเอามากๆ และกระดิกนิ้วเรียกทณินมาใกล้ๆ ก่อนจะกระซิบให้เรียกจอมขวัญและนิลกาลมาช่วยตนที่บริษัท

หน้าบริษัท จอมขวัญและนิลกาลเดินมาเจอกันพอดี จอมขวัญมองด้วยสายตาที่นิ่งเงียบ และนิลกาลก็มองจอมขวัญแปลกๆ และทั้งคู่ก็เดินขึ้นลิฟต์ไปด้วยกัน และพอถึงหน้าประตูห้องประธาน ทั้งคู่ก็มองหน้ากัน สักพัก ก่อนจะผลักประตูเข้าไป นิลกาลเดินเข้าไปคนแรก ตามด้วยจอมขวัญ

ไง ไอ้เทวราชเรียกมาไมวะ.

ก่อนนิลกาลจะมองผู้นำตระกูลเวชกุล ที่มีชื่อว่าเขตแดน และ ขวัญข้าวก่อนจะมองหน้าจอมขวัญ

มองไร.

ป่าวนิ.

โธ่ ไอ้เทวราชเขายกให้มึงฟรีๆเลยนะเว้ยไม่คิดจะเอาหน่อยหรอ.

นิลกาลนั่งพิงโต๊ะทำงานของเทวราชแล้วจ้องหน้าขวัญข้าวและเขตแดน ก่อนจะมองจอมขวัญที่ยืนอยู่ข้างๆ

ลูกมึงมาอะเทวราช.

เทวราชหันเก้าอี้ไปทางจอมขวัญ ก่อนจะมองหน้าลูกสาวที่กำลังหน้าบึ้งอยู่

เป็นอะไรลูก.

ลูกแค่หิว.

อยากกินอะไร.

ซูชิค่ะ.

ไอ้ทณินไปซื้อซูชิให้ลูกกู น้ำเปล่าขวด1 ซื้อกาแฟดำให้ด้วย

ครับนาย.

คณินได้เดินออกจากห้องเพื่อไปซื้อให้จอมขวัญ จอมขวัญนั่งตรงโซฟา และนั่งเล่นไอแพดไปเรื่อยๆ

นั้นลูกสาวพี่เทวราชหรอคะ.

ใช่ มีอะไร.

ป่าวค่ะ แค่เห็นว่าน้องน่ารัก แถมดูเป็นเด็กฉลาดด้วยนะค่ะ.

อ่อ.

เทวราชเช็คเอกสารต่อ ก่อนจะหันกลับมาทางขวัญข้าวและเขตแดนและเซ็นเอกสารบางอย่างแล้วส่งให้นิลกาล ก่อนนิลกาลจะเดินออกไปพร้อมเอกสาร จอมขวัญจิบชาเบาๆ ก่อนจะดูไอแพดต่อ

น้องค่ะ.

เสียงขวัญข้าวได้เอ่ยทักจอมขวัญ ก่อนจอมขวัญจะเหงายหน้ามอง และกลับมาดูไอแพดเหมือนเดิม

น้องสวยมากเลยนะค่ะ.

ฉันไม่อยากรู้ว่าฉันไม่สวย ฉันต้องการรู้ว่าเธอต้องการอะไรกับป๊าฉัน.

พี่ไม่ได้ต้องการค่ะ พี่แค่อยากเป็นมิตร.

ขวัญข้าวยืนมือขอเช็คแฮนกับจอมขวัญ จอมวัญมองมือที่ยืนมาขอจับมือตน จึงไม่ได้สนใจอะไร ก่อนจะจิบชาต่อ ทำเอาขวัญข้าวหน้าเสียไปเลย จอมขวัญมองหน้าที่ไม่เคยพอใจของขวัญข้าว แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรขวัญข้าวนัก ก่อนจะยกแก้วชามาจิบต่อเบา คณินที่กลับจากการซื้อซูชิและน้ำเปล่าให้จอมขวัญ และคณินได้แกะกล่องซูชิ พร้อมเปิดฝาน้ำให้จอมขวัญ ก่อนจอมขวัญจะกินซูชิไป มองเขตแดนไป เพราะเขตแดนจ้องมองจอมขวัญไม่วางตา ก่อนจอมขวัญจะเรียกลูคัสมากระซิบ

"พี่ดูดิ มองขวัญไม่ปล่อยเลย"

จอมขวัญกระซิบข้างหูลูคัสเบาๆ ก่อนลูคัสจะมองเขตแดน และขวัญข้าวแบบสงสัย แต่ไม่ได้พูดอะไร

จ้องลูกผม มีอะไรรึป่าวครับ.

อ่อ ป่าวครับคุณเทวราช.

มีอะไรต่อกับผมรึป่าว หากไม่มีก็เชิญครับ.

ว่าแต่คุณเทวราชจะรับไม่มั้ยครับ.

คณินส่งแขก.

จอมขวัญและลูคัสมองผู้หญิงที่โดนลากกอกไป ก่อนจอมขวัญจะถามพีอตนว่าทำไม พ่อตนไม่ชอบผู้ชาย

เพราะพ่อถูกทิ้งนะสิ.

ลูคัสยิ้มก่อนจะโค้งแล้วเดินออกไป เทวราชจ้องลูคัสทุกครั้งเมื่อมีโอกาส เพราะลูคัส ทำตัวกวนตีนเทวราชเอามากๆ จนเทวราชไม่ได้ไว้ใจลูคัสนัก แต่ลูคัสคือบอดี้การ์ดคนสนิทของลูก จึงไม่ได้ว่าอะไรให้ลูคัส

ลูคัสคืออีกคนที่ทำให้จอมขวัญมีความสุข ลูกคัสคือพ่อบุญของจอมขวัญเลยด้วยซ้ำ ทำให้เธอรักลูคัสเหมือนพ่อ แต่รักเทวราชมากกว่าเพราะยังไง จอมขวัญก็อยู่กับเทวราชมาก่อนที่จะถึงมือลูคัส ในวันหนึ่ง ที่สวน ลูคัสอุ้มลูกสิงโตที่เทวราชพึ่งซื้อเดินตรงมาหาจอมขวัญ ก่อยจะยืนลูกสิงโตให้

คืออะไร.

จอมขวัญรับมาอุ้มก่อนจะถาม

ของขวัญวันเกิดที่นายมอบให้ครับ.

สิงโตหรอ.

ตาของจอมขวัญลุกวาวก่อนจะมองลูคัส

ครับ นายตั้งใจเลือกเป็นพิเศษเลยครับ เพราะเห็นคุณหนูไม่มีสัตว์เลี้ยงไว้เล่นด้วย นายเลยเลือกซื้อครับ.

ตัวเท่าไหร่หรอ.

เบาๆครับ 700,000 ครับ.

เบากับใคร.

กับนายไงครับ.

ลูคัสหัวเราะความใสซื่อของจอมขวัญ

อะไร.

ป่าว แค่เอ็นดู งั้นพี่ไปฝึกละ.

โอเคค่ะ.

ลูคัสเดินออกไป ปล่อยให้จอมขวัญอยู่กับสิงโต ก่อนเธอจะตั้งชื่อสิงโตว่า"เฮงเฮง"ก่อนจะอุ้มสิงโตขึ้นห้องไป ในคืนนั้นบรรดาคนใช้ต่างตื่นตัวกัน รีบทำขนมไทยแต่หัวค่ำ แต่ก็ยังไม่เสร็จสักทีทำให้จอมขวัญ ต้องถามว่าทำไมถึงทำขนมไทยเยอะจนเกือบไม่ได้นอน คนใช้จึงบอกว่าเตรียมขนมไทยทำบุญคฤหาสน์ครั้งใหญ่ 1ปีจะมีเพียง1ครั้ง ทำให้พวกแม่บ้านและคนใช้ต้องตื่นตัวมาทำขนม และจอมขวัญอาสาช่วยทำอีกคน ทำให้ทุกคนได้นอนประมาณตี2 เพราะพึ่งทำขนมเสร็จ ต่อให้จอมขวัญงวงขนาดไหน จอมขวัญก็ได้เผลอหลับไปตรงโซฟาห้องนั่งเล่น เช้ามืดเวลาตี4ชายชุดดำได้พากันเตรียมงานทำบุญคฤหาสน์ ทำให้บอดี้การ์ดที่เดินผ่านห้องนั่งเล่น เป็นต้องเอ็นดูจอมขวัญที่ดูตรงโซฟาเพราะความเพลีย และเทวราชได้ลาโรงเรียนให้จอมขวัญเพราะเห็นจอมขวัญเพลีย และจอมขวัญต้องการจะพักผ่อน วันนี้ก็มีงานบุญ จึงอยากให้จอมขวัญพักผ่อนให้เต็มที่ เพราะทุกวัน มักมีงานมาตลอด ทำให้จอมขวัญที่ช่วยงานคนอื่นๆเพลียอย่างมาก และเทวราชกำชับกับคนใช้ ว่าห้ามจอมขวัญออกไปไหน หากพักผ่อนไม่เพียงพอ และคนใช้ก็รับปากเทวราชว่าจะดูแลคุณหนูให้ดีที่สุด และในวันนี้พิธีทำบุญคฤหาสน์ผ่านไปได้ด้วยดี และ เทวราชได้เดินขึ้นห้องมาหาจอมขวัญที่ยังคงนอนหลับอยู่บนห้อง และกอดตุ๊กตามังกรที่เธอรัก ก่อนเทวราชจะเดินออกจากห้องของจอมขวัญแล้วเดินขึ้นรถหรู ก่อนจะเดินทางไปบริษัทพอถึงบริษัท เขตแดนก็ขอพบเทวราชตลอด จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้พบ เพราะเทวราชมีคำสั่งว่าห้ามให้ใครเข้าพบโดยเฉพาะเขตแดนและขวัญข้าว เขตแดนและขวัญข้าวหาทางเข้าพบเทวราชให้ได้ แต่ก็ไม่สำเร็จ เทวราชใจแข็งมากๆ กับตระกูลที่ทำร้ายลูกตนก่อนที่ลามไปมากกว่านี้เทวราชได้ตัดสินใจที่จะยกเลิกทุกอย่างที่ตระกูลเวชกุลได้ขอรวมมือ และเทวราชได้ถอนทุกอย่างจนหมด และไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับตระกูลเวชกุลอีก ตระกูลวรกุลเป็นตระกูลที่มีคนอยากจับมือด้วยเยอะมาก รวมถึงต่างประเทศด้วย ทำให้เทวราชมีคู่ค้าทั้งในประเทศและต่างประเทศ ทำให้ธุรกิจของเทวราช ราบรื่นและขับเคลื่อนไปได้ด้วยดี และมันก็ดี บอดี้การ์ดหลายหมื่นนายรอคำสั่งการจากเทวราช…

บอดี้การ์ดกว่าหมื่นนายรอคำสั่งการทำงานของเทวราช และ เทวราชก็ได้ออกคำสั่งกับคนสนิทตนว่า

ให้ลักลอบเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลเวชกุลและนำเครื่องดักฟังได้ติดใต้โต๊ะของเขตแดนไว้ เพื่อดักฟัง

และเมื่อได้สองวัน ลูคัสกับทณินได้แฮกเข้าระบบกล้องวงจรของตระกูลเวชกุล และเปิดคริปเสียงของเครื่องดักฟัง ฟังกัน พอทั้งได้ฟังก็ถึงกับตกใจ

(คริปเสียง)

ไอ้เทวราชอาจจะรู้ว่าเราฆ่/าไอ้แฝดนั้นแล้วก็ได้.

โอ้ย..พ่อค่ะจะกลัวทำไม มันไม่มีกลักฐานเอาผิดเราอยู่แล้วนิ.

เราไว้ใจใครไม่ได้หรอก ขวัญข้าว.

แล้วคนสนิทของพ่อละค่ะ ที่แฝงตัวไป.

มันกำลังจะเจาะข้อมูลของระบบคอมที่นี้อยู่.

เราก็ต้องรอนะสิค่ะ.

ใช่ รอไปก่อน.

ถ้าคุณไม่พูดฉันก็ไม่รู้หรอกนะค่ะว่าทำไม คุณเทวราชจะไม่ตอบรับร่วมมือกันเรา.

รอไปก่อน ยังมีวิธี.

วิธีอะไรคะ.

ลักพาตัวเด็กแฝดคนนั้นไง.

แล้วทั้งคู่ก็ปิดคริปเสียงลง ก่อนจะมองหน้ากัน

มันต้องการเล่นกับหัวใจนาย.

ยิ่งใกล้ตัว ยิ่งอันตราย.

เราต้องบอกนาย.

ไม่ ไอ้ทณิน มึงก็รู้จักนิสัยนายมึงดีนิ อย่าทำให้มันกลายเป็นเรื่องที่บาดหมางใจใคร.

แล้วพวกมันละ มึงจะปล่อยอ่อ.

บ้าน้า กูแค่จะเข้าไปลักพาตัวลูกสาวคนโปรดของมันมาก่อน บาดแผลในใจมัน จะได้ทวีคูณ.

แหม มึงก็.

ทั้งจบประโยค ทั้งก็ได้หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ก่อนแผนจะเริ่ม บอดี้การ์ดนับ10 กำลังลักลอบเข้าตระกูลเวชกุลไปอีกครั้งโดยมีคำสั่งให้จำเป็นลูกสาวของเขตแดน และหากถูกบอดี้การ์ดที่นั้นจับได้ ให้

ฆ่/าทันที ก่อนที่บอดี้การ์ดของตระกูลวรกุลจะลักลอบเข้าไปได้สำเร็จ และคำตามคำสั่งของลูคัสทั้งหมด ก่อนจะได้ตัวลูกสาวของเขตแดนมา

ลูคัสมองหญิงสาวที่กำลังนอนสลบอย่างเฉยชา ก่อนจะสั่งให้กลับคฤหาสน์เพื่อนำตัวของขวัญข้าวถวายต่อเทวราช และเปิดคริปเสียงให้เทวราชฟัง ก่อนเทวราชก็มีคำสั่งให้เอาหญิงสาวขังคุกใต้ดิน พอขวัญข้าวตื่นขึ้นมาพบว่าตัวของเธอนั้นไม่ได้อยู่บ้านห้อง แต่อยู่ในคุกใต้ดิน ซึ่งไม่รู้ว่าใครจับเธอมา แต่เธอก็ไม่พอใจอย่างมาก เธอจึงโวยวายใส่บอดี้การ์ดที่เฝ้าคุกข้างนอก แต่บอดี้การ์ดพวกนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอเลยแม้แต่น้อย จนประตูห้องคุกถูกเปิดออก มีชายหนุ่มร่างสูง สาวมสูทสีดำเดินเข้ามาในคุก เธอจึงพยายามมองดีๆว่าคนนั้นคือใคร แต่ก็ไม่ชัดอยู่ดี

เพราะคุกใต้มีเพียงความมืดที่ปกคลุม แต่ก็มีแสงเพียงไฟตะเกียงเก่าๆที่จุดไว้ แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ขวัญข้าวเกิดโมโหและจึงด่าทอชายคนนั้นยกใหญ่โดยไม่รู้ว่าเขาคือใคร

ไอ้สารเลว จับฉันมาทำไมแกรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร.

ผมรู้ว่าคุณคือใคร และคุณพยายามจะลักลูกสาวผมไม่ใช่หรอ.

เสียงอันคุ้นเคยได้แตะหูของขวัญข้าวจนขวัญข้าวรู้ทันทีว่าเขาคือเทวราช

คุณเทวราช.

เรียกทำไม ไม่ด่าต่อแล้วหรอ.

คุณจับฉันมาทำไมกัน คุณเทวราช.

ฉันรู้ว่าเธอและพ่อกำลังจะทำอะไร และฉันเลยชิงจับเธอมาก่อนไง แลกกันกับลูกกู ถ้ากูเจ็บ มึงก็ต้องเจ็บ

และถ้าพ่อมึงทำอะไรเกินเลยกับลูกกู เพียงนิดเดียวศพของมึง ก็เหลือเพียงกระดูก.

ใช่ และในคืนนั้นลูกน้องของเขตแดนก็ได้ลักลอบเข้ามาชิงตัวจอมขวัญไปจริงๆ ทำให้เทวราชมองหน้าลูคัส ก่อนลูคัสจะพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องลับ ที่เต็มไปด้วยอาวุธปืน และ ระเบิดมากมาย ชุดเกาะ ลูกกระสุนปืนต่างๆ ลูคัสเดินไปนำสไนขึ้นมาเช็คกล้อง เลนส์ และส่วนต่างๆของปืนก่อนจะทำการใส่กระสุนเข้าไป กระกอบส่วนต่างๆของปืนที่ถอดออก หลังจากประกอบปืนเสร็จ ลูคัสก็นำสไนไปลองยิงที่สนามยิงปืน ลูคัสลองยิงหลายนัดเอามากๆ เพราะเขาทดลองเพื่อไม่ให้เกิดการผิดพลาดกับปืนเขาเด็ดขาด

ตัดว่าฝั่งเทวราชและทณินที่กำลังนั่งแฮกข้อมูลของบริษัทตระกูลเวชกุล ต่างก็รีบแฮกเอามา และในที่สุด ทณินก็แฮกมาได้สำเร็จ เทวราชทำการเช็คดูทันที พอเห็นตราประทับ เขารู้ทันทีว่านี้คือฉบับจริง ธุรกิจสีเทาของพวกเขา ทำให้ตำรวจไม่กล้าจับกุมเพราะพวกเขาเก่งเกินที่จะจับได้ ตำรวจเลยปล่อยให้พวกเขาฆ่/ากันเอง เพื่อล้างนักธุรกิจสีเทา และเทวราชได้สั่งลูกน้อง ให้ไปจับคนตระกูลเวชกุลที่แฝงเข้ามา เมื่อลูกน้องเทวราชจับมาได้ เทวราชก็นั่งตรงหน้าชายคนนั้น ก่อนจะหยิบปืนมาเช็ด

มึงมาทำอะไรที่นี้.

เทวราชถามอย่างใจเย็น ลูกของเขตแดนไม่กล้าที่จะเหงยหน้ามาสบตาของเทวราชเลยแม้แต่น้อย

กูให้โอกาสมึงอธิบาย และมึงต้องทำงานให้กูถ้ามึงไม่ทำ ครอบครัวมึงจะตกอยู่ในอันตราย.

พูดแล้วๆ เออ…ท่านเขตแดนให้แฝงเข้ามาสืบข่าวของคุณหนูจอมขวัญ และตอนนี้ท่านเขตแดนก็ได้จับตัวคุณหนูจอมขวัญไปแล้วครับ.

ดี งั้นมึงไปขโมยข้อมูลของไอ้เขตแดนมาให้กู หากมึงทำไม่สำเร็จ ระวังตัวให้ดี.

เทสราชโยนปืนไว้ใกล้ตัวของลูกน้องคนนั้นแล้วเดินออกไปทันที ทำให้ลูกน้องคนนั้นจำใจต้องหยิบปืนนั้น แล้วเดินออกไปทันที ลูคัสได้เดินมาดักหน้าลูกน้องคนนั้นเอาไว้ ทำให้เขาตกใจลูคัส

ใจเย็นไอ้หนุ่ม นายสั่งไรมึง.

นายของคุณสั่งให้ไปเอาเอกสายลับของคุณเขตแดนครับ.

กูไปด้วย กูจะไปหาคุณหนูกู พากูไปที.

ได้เลยครับคุณลูคัส.

จากนั้นทั้งคู่ก็ลักลอบเข้าคฤหาสน์อีกครั้ง ก่อนทั้งคู่จะช่วยกันหาเอกสารลับ และลูคัสพบตู้เซฟตู้หนึ่ง แต่ทั้งคู่ก็พยายามนึกถึงเลขวันเกิดทั้งเมียเขา ลูกเขาแต่ก็ไม่ได้ และลูกน้องคนนั้นคิดพิเลน ใส่วันเลขวันตายของแฝดพี่จอมขวัญ และลูคัสมองอย่างไม่เชื่อ และพอใส่เลขสุดท้าย ตู้เซฟก็เปิดออกเผยให้เห็นเอกสารมากมายในตู้นั้นและลูคัสกับลูกน้องคนนั้นพากันเข้าไปในห้อง ห้องหนึ่งและเจอจอมขวัญที่กำลังนั่งเครียดอยู่

คุณหนู.

สิ้นเสียงของลูคัสจอมขวัญก็ได้หันมองคนที่เรียกชื่อตน ก่อนจอมจะโผล่กอดลูคัส และน้ำตาไหล

ใจเย็นๆนะขวัญ พี่จะพาเธอหนี.

จอมขวัญพยักหน้ารัวๆใส่ลูคัส ก่อนทั้งสามเดินออกมาจากห้อง แล้วพาหนีทันที พอถึงคฤหาสน์ตระกูลวรกุล เทวราชที่เห็นลูกสาวถูกช่วยกลับมา เทวราชจึงกอดปลอบเรียกขวัญให้จอมขวัญ เพราะเธอสติแตกเอามากๆ ทำให้ลูคัสต้องดูแลเจ้าจอมอย่างใกล้ชิดเสมอ2-3วันนั้น และพอเธอโอเคขึ้น เธอขอลูคัสอยู่คนเดียว ก่อนจะทบทวนทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ทำให้เธอเริ่มโกรธตระกูลนั้นขึ้นมาทัน และลูคัสได้เดินเข้าในห้องจอมขวัญอีกครั้ง

เราบอกให้พี่ออกไป เราอยากอยู่คนเดียวไง.

จอมขวัญตะหวาดลูคัสก่อนลูคัสจะบอกจอมขวัญว่า

เขาได้ไปเปิดตู้เซฟของเขตแดน เลขตู้เซฟคือเลขวันที่ที่สาวฝาแฝดของเธอถูกยิงตา/ยพอจอมขวัญได้ยินเธอก็นิ่งไปสักพัก ก่อนน้ำตาจะไหลอาบแก้มอีกครั้ง เธอเก็บความแค้นไว้ในใจมาตลอด15ปี ตอนนี้เธอจะทวงคืนชีวิตของพี่สาวเธอให้ถึงที่สุด เธอตั้งใจจะล้างตระกูลเวชกุล แต่เทวราชก็บอกจอมขวัญว่า ค่อยๆทำไปละที่ขั้นตอน ทำทีเดียวมันก็ไม่ทรมาน จอมขวัญจึงนึกอะไรพิเลนๆก่อนเปิดจะใส่ยาลงอาหารของขวัญข้าว และให้ทณินเอาลงไปให้ขวัญข้าวกิน พอเธอได้กินเข้าไปสักเธอก็อาเจียนเป็นเลือดออกมา และเธอก็เริ่มรู้ว่ากำลังถูกวางยาเพื่อปิดชีวิตเธอ ทำให้ขวัญข้าวรู้สึกแค้นตระกูลวรกุลเอามากๆ

เพราะกล้าที่จะใส่ยาพิษลงอาหารตน ทำให้ตนเกือบตาย เธอทำใจที่จะรอพ่อของเธอมารับตัวกลับตระกูล แต่วันแล้ววันเล่า ก็ไม่มีแววที่พ่อของเธอจะมา เธอจึงเลือกที่จะยอมปิดชีพตัวเองลงตรงนี้ แต่ก็มีคนมาพูดดัก

อยากฆ่/าตัวตา/ยนักหรอ.

เสียงของจอมขวัญที่พูดขึ้น และน้ำเสียงมีเพียงความแค้น

พ่อมึงทำอะไรกับกู กูจะทำกลับให้สาสมกับที่มันฆ่/าพี่สาวฝาแฝดกู.

ก่อนที่จอมขวัญจะเล็งปืนไปทางหัวก่อนจะลั่นไกรปืน

ปัง! ขวัญข้าวหลับตาปี๋ก่อนจอมขวัญจะหัวเราะ

คนอย่างมึงกลัวตายเหมือนกันนิ อิข้าว

จากนั้น ขวัญข้าวก็ร้องไห้ เพราะความกลัวจอมขวัญ

เรื่อยมา