แวมไพร์ผู้ล่ากับเหยื่อที่รัก
แนะนำตัวละครครับ
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
พระเอก
• ชื่อ: แฟรงค์ ศิวะกุล
• ฐานะ: ยากจน เป็นไกด์ขายทัวร์จีน หาเช้ากินค่ำ แต่หน้าตาหล่อ ตี๋ สูง โปรไฟล์ดูดี
• นิสัย: อ่อนโยน จริงใจ รักเพื่อน มักโดนลูกทัวร์และเพื่อนๆ แซว
• สถานะ: ครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์ (แต่ไม่มีพลังวิเศษ จึงไม่รู้ตัวว่ามีเชื้อ)
• ความลับ: คือ 1 ใน 3 แวมไพร์บนโลก
หลุยส์ ภัทรเมธากุล+นอ
นายเอก
• ชื่อ: หลุยส์ ภัทรเมธากุล
• สายพันธุ์: แวมไพร์บริสุทธิ์ ตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่บนโลก
• อายุ: เกิน 1000 ปี แต่เปลี่ยนชื่อและตัวตนทุก 80 ปี เพื่อไม่ให้คนสงสัย
• อาชีพ: ประธานบริษัทกวางโจ ธุรกิจใหญ่ระดับโลก ร่ำรวย มีอิทธิพล
• นิสัย: เทสต์ดี หยิ่ง ปากร้าย แต่ใจดี ช่วยเหลือคนเงียบๆ โดยไม่ให้ใครรู้
• ความลับ: ใช้ชีวิตโดดเดี่ยวมาตลอด จนกระทั่งมาเจอ “แฟรงค์”
เตชิน ภัทรเมธากุล
น้องชาย (ลูกติด)
• ชื่อ: เตชิน ภัทรเมธากุล
• สถานะ: ครึ่งแวมไพร์ครึ่งมนุษย์ ที่หลุยส์เลี้ยงดูเสมือนน้องชายแท้
• นิสัย: น่ารัก ขี้อ้อน พูดตรง สดใส
• บทบาท: ตัวป่วน ตัวกลางเชื่อมความสัมพันธ์ของแฟรงค์กับหลุยส์
โจ
เพื่อนสายฮา พูดมากแต่จริงใจ
บีเจ
เพื่อนสายเม้าท์ ปากไว ขี้สงสัย
อันดิว
เพื่อนสายติสท์ เงียบแต่แซะเก่ง
Neo11
ฝากเรื่องนี้ด้วยครับ LGBT🏳️🌈💋
เพื่อนเก่า 20 ปี
กรุงเทพฯ ในยามค่ำคืน ไฟถนนสว่างไสวสะท้อนกับกระจกตึกสูง รถยนต์ยังติดขัดไม่ต่างจากกลางวัน แต่เสียงหัวเราะในห้องแชทเพื่อนสนิทยังคงดังอยู่ในมือถือเก่าๆ เครื่องหนึ่ง
โจ
เฮ้ยย ไกด์หนุ่มหล่อ วันนี้กลับกี่โมงวะ?
บีเจ
กูว่ามันยังไม่กลับ มันต้องไปส่งแขกก่อนดิ๊
อันดิว
แขก? หรือที่จริงคือผัว? ส่งสติ๊กเกอร์ขำกลิ้ง
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
ส่งสติ๊กเกอร์ยกมือไหว้ พวกมึงนี่! เพื่อนกูต่างหาก อย่าพูดมั่วนะเว้ย
โจ
เพื่อน? เพื่อนแบบไหนวะ อยู่ด้วยกันมา 20 ปีแล้วไม่เห็นมันจะแก่ลงเลยนะเว้ย
บีเจ
เออจริง หลุยส์แม่งยังหล่อเหมือนวันแรกที่กูเห็นเลย ไม่แก่ ไม่โทรม! กินอะไรเป็นอาหารวะ?
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
พิมพ์… …ข้าวกะเพราไข่ดาวมั้ง
แฟรงค์ยิ้มพลางเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าเป้ เขาอยู่ในรถตู้ทัวร์เก่าๆ ที่เพิ่งขับกลับจากสนามบิน เครื่องยนต์ดังหอบราวกับเหนื่อยไปพร้อมกับเจ้าของที่ทำงานมาตลอดทั้งวัน
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
พรุ่งนี้เจอกันเหมือนเดิมนะ
ก่อนจะสตาร์ทรถอีกครั้ง เพราะคืนนี้เขามีใบนัดพิเศษ…คนๆ นั้นรออยู่
โรงแรมหรูใจกลางเมือง ชั้นล็อบบี้ประดับด้วยโคมไฟคริสตัลราคาแพง ผู้คนแต่งตัวดีเดินขวักไขว่ท่ามกลางเสียงพูดคุยหลายภาษา
ชายหนุ่มร่างสูงในสูทดำยืนพิงเสา สายตาคมเย็นชามองไปยังประตูทางเข้าหลุยส์ ภัทรเมธากุล”
ใบหน้าของเขาแทบไม่เปลี่ยนไปเลยแม้เวลาจะผ่านมากว่า 20 ปี ผิวขาวจัด ดวงตาคมกริบ ดึงดูดสายตาทุกคนที่เดินผ่านไปมา แต่เขากลับยืนนิ่งราวกับรูปสลักหิน
ไม่นานนัก “แฟรงค์ ศิวะกุล” ก็วิ่งเข้ามาในล็อบบี้ เสื้อเชิ้ตถูกปล่อยชาย กระเป๋าเป้สะพายข้าง ดูแตกต่างจากบรรยากาศรอบตัวอย่างสิ้นเชิง
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
หอบเล็กน้อย ขอโทษที รถติด…
หลุยส์ ภัทรเมธากุล+นอ
สายไปสามนาที
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
โอ๊ย ก็เพราะรถนั่นแหละ…เฮ้ย แต่แกนี่นะ ไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ
หลุยส์ ภัทรเมธากุล+นอ
ยกมุมปากบางๆ นายก็เหมือนเดิม…ยิ้มง่ายเกินไป
แฟรงค์หัวเราะ ยกมือเกาศีรษะตัวเองเหมือนเด็กถูกดุ ทั้งที่ทั้งคู่รู้จักกันมานานเกินกว่าจะนับเป็นเพื่อนธรรมดา
พอ กับ นอ เป็นเพื่อนรักกัน
20 ปีแล้ว ที่ทั้งคู่เดินเคียงข้างกันมาคนหนึ่งเป็นเพียงไกด์หนุ่มฐานะจนที่ยังคงยิ้มสู้ชีวิต
อีกคนคือประธานบริษัทผู้ร่ำรวย ลึกลับ และทรงอำนาจ
ใครจะคิดว่าเส้นทางที่ต่างกันสุดขั้ว จะกลับมาเชื่อมโยงเข้าหากันทุกครั้งที่เวลาหมุนไป
แฟรงค์นั่งลงบนโซฟานุ่มหรูในห้องพักของหลุยส์อย่างเก้ๆ กังๆ
เขารู้สึกแปลกทุกครั้งที่เข้ามาในโลกของเพื่อนคนนี้ มันช่างต่างจากห้องเช่าเล็กๆ ของเขาจนแทบเทียบไม่ติด
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
แกนี่ใช้ชีวิตไฮโซตลอดเลยนะ… ฉันยังงงเลยว่าทำไมยังคบเพื่อนจนๆ อย่างฉันอยู่
หลุยส์ ภัทรเมธากุล+นอ
หันมามอง แววตาจริงจัง เพราะนายคือคนเดียว…ที่ฉันเรียกว่าเพื่อนได้
แฟรงค์ชะงัก ใจเต้นแรงอย่างไม่รู้สาเหตุ ก่อนจะหัวเราะกลบเกลื่อน
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
โห พูดซึ้งเชียวนะครับท่านประธาน! งั้นเลี้ยงข้าวฉันหน่อยดิ หิวจะตายแล้วเนี่ย
หลุยส์ ภัทรเมธากุล+นอ
ถอนหายใจ ยกมุมปากนิดๆ นิสัยไม่เปลี่ยนจริงๆ
ค่ำคืนนั้นผ่านไปด้วยการพูดคุยของเพื่อนเก่า
หลุยส์รู้ดี…ทุกนาทีที่อยู่ใกล้แฟรงค์ เขากำลังฝืนเก็บงำความจริงอันตรายบางอย่างที่ไม่ควรถูกเปิดเผย
เพราะหากแฟรงค์รู้ว่าเขาไม่ใช่มนุษย์
มิตรภาพ 20 ปี อาจเปลี่ยนเป็นสิ่งอื่นที่ทั้งคู่ไม่อาจควบคุมได้…
เด็กตัวป่วนในบ้านหรู
เช้าวันถัดมา…
แสงแดดลอดผ่านม่านกำมะหยี่หนาในเพนต์เฮาส์หรูกลางกรุงเทพฯ แฟรงค์ตื่นขึ้นพร้อมอาการเมื่อยขบ หลังจากเมื่อคืนเผลอหลับคาโซฟาเพราะคุยกับหลุยส์จนดึก
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
ลุกขึ้นบิดตัว โอ๊ยย…โซฟาที่นี่นิ่มก็จริง แต่หลับทั้งคืนแม่งก็เมื่อยอยู่นะ
เสียงฝีเท้าเบาๆ ดังขึ้นด้านหลัง ก่อนที่เด็กหนุ่มร่างโปร่งจะโผล่มาจากห้องครัว ผิวขาว ดวงตากลมใส ยิ้มกว้างเหมือนพระอาทิตย์ยามเช้า
เตชิน ภัทรเมธากุล
อ้าวว ตื่นแล้วเหรอครับพี่ชายเพื่อนพี่หลุยส์!
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
หันไป งง ห๊ะ?! เด็กที่ไหนเนี่ย?
เตชิน ภัทรเมธากุล
หัวเราะคิก ผมชื่อ เตชิน ภัทรเมธากุล ครับ อยู่กับพี่หลุยส์มานานแล้ว ถือว่าพี่เป็นครอบครัวเดียวกันได้เลย!
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
ภัทรเมธากุล…! เหลือบไปทางห้องนอนหลุยส์ เดี๋ยวๆ แกมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นเคยบอกกูเลย?!
หลุยส์เดินออกมาในชุดเชิ้ตสีขาว
หลุยส์ก้าวออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง เขาดูไม่ตกใจแม้แฟรงค์จะทำตาโต
หลุยส์ ภัทรเมธากุล+นอ
นายเสียงดังแต่เช้าอีกแล้ว
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
จะไม่ให้ดังได้ไงวะ! อยู่ๆ ก็มีเด็กโผล่มาบอกเป็นน้องแก… แกไม่คิดจะเล่าให้กูฟังเลยเหรอ?!
เตชิน ภัทรเมธากุล
ทำตาปริบๆ พี่หลุยส์อ่ะ ไม่เคยเล่าเรื่องผมให้ใครฟังเลย น้อยใจนะเนี่ย
หลุยส์ ภัทรเมธากุล+นอ
ถอนหายใจ เพราะไม่จำเป็นต้องเล่า
แฟรงค์มองสองพี่น้องสลับไปมา รู้สึกเหมือนโดนแกล้งซ่อนความลับบางอย่างไว้
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
โอเคๆ งั้นแนะนำตัวให้ชัดๆ หน่อยดิ น้องชายแท้ๆ หรือเก็บมาเลี้ยง?
เตชิน ภัทรเมธากุล
ยิ้มแฉ่ง จะว่าแท้ก็แท้ จะว่าไม่แท้ก็ไม่ใช่… แต่ผมเป็นครอบครัวของพี่หลุยส์จริงๆ นะครับ
คำตอบกำกวมของเตชินทำให้แฟรงค์ยิ่งมึน แต่ก็ไม่ทันจะถามต่อ เพราะเด็กคนนั้นเดินไปหยิบกล่องนมออกมา แล้วยื่นให้แฟรงค์เหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
เตชิน ภัทรเมธากุล
ดื่มนมก่อนครับพี่แฟรงค์ จะได้แข็งแรง!
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
รับมางงๆ เอ่อ…ขอบใจนะ
หลุยส์นั่งลงฝั่งตรงข้าม มองภาพทั้งคู่ด้วยแววตายากจะอ่าน บางทีเขาเองก็แปลกใจ ว่าเหตุใดแฟรงค์กับเตชินถึงเข้ากันได้รวดเร็ว ทั้งที่เพิ่งเจอกัน
กรุ๊ป LINE เพื่อนสนิท แฟรงค์
โจ
เฮ้ยยย กูเห็นสตอรี่เมื่อคืน! แฟรงค์มึงอยู่ห้องหลุยส์เหรอ?!
บีเจ
เดี๋ยวๆๆๆ เอางี้เลย? เพื่อนกูไปนอนบ้านประธานบริษัทรวยพันล้าน!
อันดิว
ส่งสติ๊กเกอร์หัวใจ เพื่อนสนิท? หรือว่าเริ่มสนิท “เกินไป” แล้วกันแน่วะะะ
แฟรงค์ ศิวะกุล+พอ
พวกมึงเลิกเม้าท์กูได้แล้ว! กูไปทำงานโว้ยยยย!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
