ชาตินี้ขอสมหวัง
T～Y
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
พระเอก
ชื่อจริง: ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ชื่อเล่น: เขม
• พื้นเพ: ลูกชายเจ้าสัววงศ์อัครา ตระกูลเก่าแก่มีอิทธิพลทางเศรษฐกิจ
• นิสัย: รวย หยิ่งยโส เทสต์ดี ไฮโซ มีสไตล์ ดูถูกคนจน เกลียดเกย์อย่างเปิดเผย มั่นใจในตัวเองสุดขีด
• ลักษณะเด่น: สูง ขาว ตี๋ หน้าคม หล่อร้ายแบบแพง ๆ ชอบแต่งเครื่องแบบเป๊ะไม่มีที่ติ
• ความลับในใจ: ฝันซ้ำ ๆ ถึงผู้ชายคนหนึ่งที่ตัวเองไม่รู้จัก แต่รู้สึกว่า “รักเขาเหลือเกิน”
ฟาเดล+ยูโร วิสุทธิโชติ
นายเอก
ชื่อจริง: ยูโร วิสุทธิ์โชติ
ชื่อเล่น: ฟาเดล
• พื้นเพ: ลูกชายชาวบ้านธรรมดา ได้ทุนเรียนในโรงเรียนนายร้อย
• นิสัย: อ่อนแอ ขี้อ้อน ใจดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น จิตใจเข้มแข็งแม้ภายนอกดูเปราะบาง ชอบผู้ชายแต่ไม่เปิดเผย
• ลักษณะเด่น: ตาใสหวาน ผิวสองสี ยิ้มละลายใจ พูดนิ่มนวล แต่อึดถึกทน สู้ชีวิตเก่ง
• ความลับในใจ: มักได้ยินเสียงในความฝันว่า “ชาตินี้…ขอให้สมหวังสักที”
เพื่อนพระเอก (กลุ่มลูกคนรวย ไฮโซ สายโหดเย็นชา)
พีท+เพื่อนพอ
ทายาทบริษัทอสังหาฯ พูดน้อยแต่ต่อยหนัก
ซี+เพื่อนพอ
ลูกชายท่านรัฐมนตรี พูดตรง ขวานผ่าซาก
ยิว+เพื่อนพอ
ลูกชายเจ้าของโรงพยาบาล ฉลาด ปากจัด ร้ายเงียบ
เพื่อนนายเอก (สายบันเทิง สู้ชีวิต ตลกแต่ซื่อ)
เนตั้น+เพื่อนนอ
เพื่อนตั้งแต่มัธยมของฟาเดล กวนประสาทสุด
น่าน+เพื่อนนอ
หนุ่มใต้ใจดี ขยัน ซื่อสัตย์
เวกัส+เพื่อนนอ
สายเผือกประจำกลุ่ม ชอบเมาท์แต่จริงใจ
นายพลสิบทิศ
พ่อของพอนิสัย ดุดัน
เข็มทิศ วงศ์อัครา
พี่ชายพอนิสัย น่ารัก กวนๆ ไฮโซ
ครูฝึก+เบน
นิสัย ใจดี น่ารัก
ครูฝึก+เดย์
นิสัย ดุดัน ไม่ยอมแพ้
ไบรท์+พัชรพล ศิริวัฒนกุล
ศัตรู ทีชอบ พระเอก
เรน+ธามไท รัชตานนท์
เพื่อนศัตรู
โรงเรียนนายร้อยตำรวจ🏳️🌈💋
รูมเมทคนนี้…ไม่ต้องก็ได้
โรงเรียนนายร้อยตำรวจ หอพักนักเรียนใหม่
เสียงรองเท้าหนังขัดเงาเดินกระทบพื้นกระเบื้องเงาวับ ดังก้องไปทั่วโถงทางเดินของหอพักนักเรียนนายร้อย ชั้นปีหนึ่ง
นักเรียนจากหลายพื้นที่ทยอยเดินลากกระเป๋าเข้าที่พักในบรรยากาศตึงเครียดและตื่นเต้น
ฟาเดล หรือยูโรในชาติที่แล้ว มองตัวเลขบนประตูไม้บานใหญ่ตรงหน้า
“ห้อง 204… นี่สินะ”
เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูเข้าไป
ทันทีที่ประตูเปิดออก กลิ่นน้ำหอมแบรนด์หรูตีเข้าจมูก บวกกับภาพของชายหนุ่มร่างสูง ขาวตี๋ ผมเซ็ตเนี้ยบ ใส่เสื้อเชิ้ตขาวแขนพับ กางเกงแสล็ครีดเป๊ะ กำลังจัดวางของใช้ลงบนชั้นไม้เรียงตัวสวยงามราวกับอยู่คอนโดราคาแพง
คนคนนั้นหันขวับมามองทันทีที่ได้ยินเสียงเปิดประตู
สายตาคมกริบกวาดมองตั้งแต่หัวจรดเท้าของฟาเดล
เขม ~ทิศเหนือในชาติก่อน
ไม่รู้ทำไม…แว้บนั้นในใจเขาเต้นผิดจังหวะ
แต่ปากกลับพูดตรงข้ามกับหัวใจทันที
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
นี่ห้องรวมเหรอ? ทำไมปล่อยให้คนแบบ… ชนชั้นแรงงาน เข้ามานอนได้ด้วยวะ”
ฟาเดล+ยูโร วิสุทธิโชติ
สะดุ้งนิด ๆ แต่พยายามยิ้ม
“เราชื่อฟาเดล เป็นรูมเมท…ของนายใช่ไหม?”
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
หัวเราะในลำคอ
“รูมเมท? หึ คำนี้มันควรใช้กับคนที่อยู่ระดับเดียวกันนะ
แต่เอาเถอะ…คงต้องทำใจ เพราะที่นี่คงไม่มีระบบแยกห้องตามระดับชีวิตสินะ
ฟาเดล+ยูโร วิสุทธิโชติ
พยายามไม่ใส่ใจ วางกระเป๋าเงียบ ๆ
“…ขอโทษนะ ถ้าเรารบกวน”
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
“ไม่ต้องขอโทษหรอก เพราะแค่เห็นหน้า…ก็รู้แล้วว่านายเป็นคนแบบไหน”
บรรยากาศในห้องเงียบกริบ
เสียงลมหายใจของฟาเดลหนักขึ้นนิดหน่อย แต่เขายังคงนั่งจัดของเงียบ ๆ ไม่ตอบโต้อะไร
ในขณะที่เขม เดินไปนั่งไขว่ห้างบนเตียงฝั่งของตัวเอง
หยิบมือถือขึ้นมาเปิดเพลงเบา ๆ แต่ดวงตายังคงแอบมองอีกฝ่ายจากมุมหางตา
ผู้ชายคนนั้น…ทั้งที่ดูธรรมดา แต่กลับทำให้ใจเขารู้สึกแปลก ๆ
เหมือนเคยเห็นมาก่อน เหมือนเคย “รัก” มาก่อน
แต่เขมไม่ยอมรับมันเด็ดขาด
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
“ไอ้บ้านั่นมันก็แค่คนจนคนหนึ่ง…”
เขมคิดในใจ…พร้อมถอนหายใจหงุดหงิด
LINE แก๊งค์โหด ของ “เขม พีท ซี ยิว”
กลุ่มลูกคนรวย ไฮโซ สายโหดเย็นชา
ยิว+เพื่อนพอ
เป็นไงบ้างวะไอ้เขม รูมเมทคนใหม่ดีป่าววะ
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ดีกับผีสิโว้ย
โคตรจนเลย
เสื้อผ้ายังดูไม่จบด้วยซ้ำ เหมือนหลุดมาจากละครช่องเจ็ด
ซี+เพื่อนพอ
โหดว่ะ 555
นี่มึงต้องนอนห้องเดียวกับไอ้บ้านั่นไปทั้งปีป่ะ
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ใช่… กูอยากร้องไห้
เปิดประตูเข้ามานี่กลิ่นครีมนวด 7-11 ตีหน้าเลย
กูต้องเอาน้ำหอม Creed ฉีดกลบทั้งห้องละตอนนี้
พีท+เพื่อนพอ
แล้วนิสัยมันล่ะ? พูดรู้เรื่องมั้ย
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ก็…สุภาพแหละ
แต่ก็อ้อน ๆ พูดจานิ่ม ๆ แปลก ๆ
แม่งดูเหมือน…ชอบผู้ชาย
ซี+เพื่อนพอ
เดี๋ยว! จริงดิ
มึงไปเห็นอะไร?
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ยังไม่ได้เห็นอะไร แต่ฟีลมันมาเลย
สายตาแม่งแบบ…มองกูอย่างกับจะกิน
หรือกูหล่อเกินไปวะก็ไม่รู้
ยิว+เพื่อนพอ
กูว่าเป็นที่หน้ามึงมากกว่า
แต่ถ้ามันจีบมึงจริง ๆ มึงจะทำไงวะ?
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ฆ่าแม่งดิ
กูเกลียดเกย์ มึงก็รู้
แค่คิดว่าแม่งต้องมานอนเตียงตรงข้ามกันทุกคืน กูก็จะอ้วกละ
นี่ถ้ามีห้อง VIP แยก กูยอมจ่ายเพิ่มเป็นแสน
พีท+เพื่อนพอ
ใจเย็นไอ้เขม
อย่าเพิ่งเหวี่ยง ใจเย็นไว้ เดี๋ยวซักพักอาจจะย้ายได้
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
กูไม่แน่ใจว่ากูจะใจเย็นได้กี่วัน
เมื่อคืนกูก็นอนแทบไม่หลับ
ฝันว่ามีใครมากอดจากข้างหลังอีก
ซี+เพื่อนพอ
เอ๊ะ…เดี๋ยวนะ
ฝันแบบนั้น…แน่ใจนะว่าเกลียดเกย์จริงอะ?
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ซี!! อย่ากวนตีนกู
ยิว+เพื่อนพอ
555555555555
สรุป ห้องใหม่ยังไม่พัง แต่จิตใจมึงเริ่มพังละ
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
ถ้ากูหายไป พรุ่งนี้เช้าโทรตามหมอด้วยละกัน
กลัวกูจะเผลอเอาหมอนฟาดใส่มันกลางดึก 😒
สนามฝึก กับสิทธิพิเศษที่เขาไม่มีวันเข้าใจ
เสียงนกหวีดแหลมจัดปลุกเหล่านักเรียนนายร้อยชั้นปีหนึ่งให้รีบแต่งตัวออกมารวมพล ณ สนามฝึกกลางแดดร้อน
สิบห้านาที! ถ้าใครช้าแม้แต่วินาทีเดียว กูจับม้วนตัวลงบ่อโคลน!”
เสียงตะโกนของ ครูฝึกเดย์ ดังก้องตั้งแต่เช้า
ทุกคนต่อแถวกันแน่นเปรี๊ยะ ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ ทั้งตื่นเต้นและกดดัน
ฟาเดลหายใจหอบหลังจากวิ่งมาถึงเกือบคนสุดท้าย
เขาพยายามยืดหลัง ยืนตัวตรง ทั้งที่ขาแทบหมดแรง
ครูฝึก+เดย์
เดินผ่านทีละแถว พร้อมเสียงตะโกน
“นี่นายร้อยนะ ไม่ใช่โรงเรียนอนุบาล!
ยืนให้ตรง! สายตาข้างหน้า! ใครหาวอีกที…ม้วนตัว!”
ฟาเดลพยายามไม่ขยับแม้แต่นิด แม้เสื้อจะเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
แต่ทันทีที่ครูฝึกเดย์เดินมาถึงหน้าผู้ชายอีกคน คนที่ยืนอย่างสง่าผ่าเผย ราวกับพระเอกซีรีส์
ครูฝึก+เดย์
เปลี่ยนน้ำเสียงเฉียบขาด เป็นนุ่มลงอย่างเห็นได้ชัด
“น.ต. เขม เรียบร้อยดีนะครับวันนี้”
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
พยักหน้าเบา ๆ
“ครับ”
ครูฝึก+เดย์
ยิ้ม
“ดีมาก…รักษามาตรฐานไว้ล่ะ”
เสียงรอบสนามเงียบลงในเสี้ยววินาที
ทุกคนหันมามองด้วยความแปลกใจ
ฟาเดลเงยหน้ามอง…แล้วก็ต้องสะกดกลั้นความรู้สึกบางอย่างไว้ในอก
แม้จะไม่อยากคิดมาก แต่เขาก็ปฏิเสธความจริงตรงหน้าไม่ได้ว่า
ฟาเดล+ยูโร วิสุทธิโชติ
ทำไมเขมถึงได้รับการปฏิบัติที่ต่างจากพวกเขาทุกคน…
หลังจากการฝึกเริ่มขึ้น ทุกคนต้องคลานในโคลน วิ่งบก วิ่งน้ำ ยกท่อนไม้ วิ่งทรหด
แต่เขมกลับได้รับการยกเว้นบางอย่างเสมอ
เมื่อฟาเดลสะดุดล้มลงในโคลน ทั้งตัวเปรอะเปื้อน
เขมแค่หันมองผ่าน ๆ ด้วยสายตาเรียบเฉย ไม่มีแม้แต่จะเอ่ยปากถาม
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
กระซิบกับตัวเองเบา ๆ
“สมแล้ว คนแบบนายมันก็เหมาะกับโคลนแบบนี้แหละ…”
และนั่นคือเช้าวันแรก ที่ฟาเดลได้รู้ว่า…
ในที่แห่งนี้ ต่อให้เขาพยายามแค่ไหน ก็ไม่มีทาง “เท่ากัน” กับคนแบบเขมได้เลย
เวลา 11:35 น.
โรงอาหารนักเรียนนายร้อย
กลิ่นข้าวสวยร้อน ๆ ลอยคลุ้งไปทั่วโรงอาหารขนาดใหญ่
นักเรียนทุกคนเดินต่อแถวตักอาหารด้วยสภาพเนื้อตัวเปรอะเปื้อนโคลนและเหงื่อจากการฝึกในช่วงเช้า
เขม กับแก๊งค์ของเขา — พีท, ซี, ยิว — ไม่ต้องเข้าคิวด้วยซ้ำ
โต๊ะของพวกเขาตั้งอยู่ตรงมุมดีที่สุดของโรงอาหาร มีพัดลมส่วนตัว
มีเด็กปีสูงที่เหมือนเป็นรุ่นพี่รับใช้ จัดอาหารหรู ๆ ไว้ครบ
ไม่ว่าจะเป็นเนื้ออบ สเต๊กอกไก่ สลัดญี่ปุ่น น้ำผลไม้คั้นสด และของหวานนำเข้าจากร้านเบเกอรี่ในเมือง
ซี+เพื่อนพอ
“ไอ้เขม มึงจะเอาน้ำส้มสดหรือสมูทตี้?
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
“น้ำส้มดิ อย่าให้กูต้องพูดซ้ำ”
พีทดันจานสเต๊กไปให้เขม ขณะที่ยิวกำลังเปิดมือถือเช็กสต็อกหุ้น
ไม่มีใครพูดถึงสนามฝึกเมื่อเช้า เพราะสำหรับพวกเขา มันก็แค่ “บทฝึกเบา ๆ” ที่ไม่เคยแตะตัวจริง
ฝั่งตรงข้ามของโรงอาหาร โต๊ะเล็ก ๆ ข้าง ๆ ถังขยะ
ฟาเดล นั่งเงียบ ๆ กับเพื่อนสามคน — เนตั้น, น่าน, เวกัส
หน้าแต่ละคนเต็มไปด้วยคราบเหงื่อ ผิวไหม้แดด และแววตาเหนื่อยล้า
บนโต๊ะมีแค่ ข้าวเปล่าและไข่ต้มคนละฟอง
เวกัส+เพื่อนนอ
กูอยากกินแค่ไก่ทอดธรรมดายังไม่มีปัญญาเลย…”
เนตั้น+เพื่อนนอ
“เฮ้อ กูไม่บ่นแล้ว กินเถอะมึง เดี๋ยวต้องวิ่งรอบค่ายอีกตอนบ่าย
น่าน+เพื่อนนอ
“วันนี้กูได้กลิ่นน้ำหอมจากคนข้างห้องตอนฝึกอะ…
น่าน+เพื่อนนอ
โคตรแพงเลยมึง เหมือนเดินผ่านห้าง”
ทุกคนหันมองไปที่โต๊ะของเขม
ฟาเดล ไม่พูดอะไร
แค่มองเงียบ ๆ ในขณะที่เคี้ยวข้าวกับไข่ไปช้า ๆ
แม้จะหิวจนมือสั่น แต่เขาก็ยังรักษามารยาทของตัวเองเสมอ
ในขณะที่เขมกำลังหัวเราะกับอะไรบางอย่างในมือถือ
สายตาของเขาเผลอเหลือบไปเห็นโต๊ะนั้น
เห็นผู้ชายคนนั้นนั่งกินไข่ใบเดียวอย่างเรียบร้อย…
เขมไม่เข้าใจเลยว่าทำไม “ภาพแบบนั้น” ถึงทำให้ใจเขารู้สึกจุกแปลก ๆ ขึ้นมานิดหน่อย
เขม+ทิศเหนือ วงศ์อัครา
คิดในใจ
“กูไม่ได้รู้สึกสงสารนะ…
แค่รำคาญ ทำไมมึงต้องทำหน้าเหมือนตัวเองน่าสงสารตลอดเวลาด้วยวะ?
เขมเบือนหน้าหนีทันที
แต่กลับรู้สึกเหมือนบางอย่างในอกมัน ร้อน ขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล…
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
