NovelToon NovelToon

ทดลอง?

ทดลอง?

ประวัติซาอึน (ย่อ): ซาอิล แบคฮวี เด็กชายที่เกิดมาในสถาบันทดลองลับใต้ดิน ร่างกายของเขาเป็น "Project-Null" เด็กทดลองที่ถูกฝังพลังงานบางอย่างไว้ตั้งแต่ยังไม่รู้ความ มันไม่ใช่พลังธรรมดา แต่มันคือสิ่งที่กัดกินตัวตนของเขาไปทีละนิด ตั้งแต่อายุ 4 ขวบ เขาไม่เคยรู้จักคำว่า "วันเกิด" หรือ "อ้อมกอด" มีเพียงแสงจากหลอดไฟเย็นชาบนเพดาน และเข็มฉีดยาที่มาพร้อมเสียงเครื่องจักร เสียงกรีดร้องของเด็กคนอื่น และการจ้องมองจากสายตาที่ไม่ใช่ของแม่ แต่เป็นนักวิจัยที่เรียกเขาว่า "มัน" แต่เขาไม่เคยร้องไห้ เพราะเขารู้ว่า—น้ำตาของเขาไม่มีสิทธิ์ไหล...
เพราะเเบบนั้นสภาพจิตของซาอึนจึ่งไม่เหมอนคนปกติทั่วไป
ร่างกายที่มีบางอย่างฝังอยู่
เลือดที่พิเศษกว่าเด็กในห้องทดลองคนไหน
ร่างกายที่เเสนบอบช้ำ
บาดเเผลต่างๆมากมาย
เขาทนอยู่ในสถานที่เเบบนั้นเพราะคิดว่าสักวันจะได้กลับไปหาเเม่?
ไม่สิ
เขาไม่เคยเจอคนที่เขาเรียกว่าเเม่ด้วยช้ำ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตลกเนาะ
เเต่ว่าตัวเขาในวัย13ปี
จะทน
ต่อไป
ได้มั้ยนะ...
. .
ณ ห้องทดลองหมายเลข001
ภายในห้อง
มีเด็กชายตัวเล็กไม่สมวัยนอนอยู่บนฟูกไม่เก่าๆ
ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดเเผล
ไม่ว่าจะเป็นรอยเข็ม รอยของมีคม รอยช้ำ รอยเเผลเป็น มันเต็มไปทั่วร่างกายของเขา
ซาอึน
ซาอึน
อึก
ซาอึน
ซาอึน
เจ็..บ
เสียงของเขาเเหบพร่า
ราวกับคนอดข้าวอดน้ำ
ซาอึน
ซาอึน
//นอนขดอยู่กับฟูก
...
ภายนอกห้องทดลองหมายเลย001
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
มันเลยเวลาให้อาหารเขาเเล้วนะ
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
ไม่เห็นเป็นไร
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
เเผลเต็มตัวยังทนได้
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
กะอิเเค่อดข้าวจะเป็นไรไป
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
เเต่เขาคือตัวทดลองที่สมบูรณ์!
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
เราควรทำให้เขาอุดมสมบูรณ์สิ
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
เหอะ!
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
ดูร่างกายผอมเเห้งนั้นสิ
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
กับห้องที่สกปรกนั้น
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
อี๋
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
เเค่คิดก็รังเกียจเเล้ว
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
เธอไม่ทำ ฉันทำเอง!
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
ได้!
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
//หันหลังเดินออกไป
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
เฮ้อ //ถอนหายใจ หันไปมองซาอึน
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
(ตัวทดลองที่สมบูรณ์...)//มอง
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
เดี๋ยวไปเอาข้าวมาให้นะ //พูดกับซาอึน
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
รอหน่อยนะ
ซาอึน
ซาอึน
....
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
//เดินออกไป
ตึก...ตึก....ตึก
....
เงียบ
ตอนนี้เงียบเเล้ว
ตอนนี้ที่นั่นในห้องนั้นมีเพียงเขา
มีเเค่เขาคนเดียว
ไม่มีคนอื่น
ซาอึน
ซาอึน
อืม
ซาอึน
ซาอึน
ดี..จั..ง
ซาอึน
ซาอึน
(เหนื่อยจัง)
ซาอึน
ซาอึน
(เราเหนื่อยมากๆเลย)
ซาอึน
ซาอึน
(ทำไมพระเจ้าถึงทำให้ชีวิตเราเป็นเเบบนี้)
ซาอึน
ซาอึน
(ทั้งๆที่เราก็สวดภาวนาขอให้รอดออกไปกับท่านทุกวัน)
ซาอึน
ซาอึน
(ทำไมเราถึงยังอยู่ในนี้)
ซาอึน
ซาอึน
(อ่าข้างนอกเป็นยังไงบ้างนะ)
ซาอึน
ซาอึน
//หลับตาลง
ซาอึน
ซาอึน
(ถ้าพระเจ้ามีจริง)
ซาอึน
ซาอึน
(ช่วยพาเราออกไปจากขุมนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้ที)
ซาอึน
ซาอึน
ขอ..ร้องล-
ซาอึน
ซาอึน
//หลับไป
...
ในห้วงความฝันเเละห้วงความคิด
อ่า
ต่อให้เราอ้อนวอนต่อพระเจ้าไปมากสักเเค่ไหน เราก็จะไม่มีทางหลุดพ้นไปได้หรอก
เเต่
เราก็ยังอยากจะเชื่อในตัวของพระเจ้า
ต่อให้เราไม่รู้ว่าพระเจ้ามีจริงมั้ยก็เถอะ
ที่เรายังไม่ตาย
ก็อาจจะเป็นประสงค์ของพระเจ้าก็ได้
. .
ในโลกเเห่งความเป็นจริง
ตึก...ตึก...ตก
เสียงฝีเท้าค่อยๆดังใกล้เข้ามาในห้องวิจัยที่คนตัวเล็กนอนอยู่
เสียงนั้นใกล้เข้ามาเเละหยุดลงตรงหน้าห้อง
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
ขอโทษนะ
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
ที่มาช้า
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
ฉันเอาข้าวมาให้เเล้ว
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
พร้อมกับขนมที่นายชอบด้วย
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
ขอโทษนะ
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
เจ้า001
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
ฉันไปก่อนนะ
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
//วางถาดอาหารลง
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
//มองเข้าไปข้างในก่อนจะหันหลังเดินจากไป
ตึก...ตึก...ตึก
หายไป
กับความมืด
เเละความเงียบได้เข้ามากลืนกิน
คืนนี้ก็ยังคงเป็นเหมือนคืนก่อนๆ
19:15นาที
ซาอึน
ซาอึน
อึก! //ลุกพรวด
ซาอึน
ซาอึน
เเอ่กๆ //มองไปรอบๆ
ซาอึน
ซาอึน
อ่า //เริ่มสงบ
ซาอึน
ซาอึน
//หันไปเห็นถาดอาหาร
ซาอึน
ซาอึน
//คลานไปดู
มันเป็นถาดอาหารเก่าๆ
ที่มีข้าว
เเล้วก็ชุบ
ที่มีเเค่น้ำ
เขามองมันอย่างคุ้นเคยก่อนจะกินเขาเหลือบไปเห็นว่ามีช่องขนมเล็กๆช่อนอยู่
ซาอึน
ซาอึน
?
ซาอึน
ซาอึน
(อะไรน่ะ)
ซาอึน
ซาอึน
//หนิบออกมาดู
ซาอึน
ซาอึน
!!!? //ตกใจ
ซาอึน
ซาอึน
(นี่มัน! ขนมนิ!)
ซาอึน
ซาอึน
(ว้าวว)
ซาอึน
ซาอึน
//เเกะกิน
ผ่านไปสักพัก
เขากินเสร็จเเล้ว
ซาอึน
ซาอึน
(คงต้องนอนเเล้วละ)
ซาอึน
ซาอึน
//หาว
ซาอึน
ซาอึน
(อืม ฝันดีนะตัวฉัน)
ซาอึน
ซาอึน
//ล้มตัวลงนอน
ซาอึน
ซาอึน
//หลับตา
เเละคืนนี้ก็หมดไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ยังไม่ตรวจคำผิด-

ทดลอง?

ต่อ
. .
ภายในห้วงเเห่งจิตใจ
สถานที่ ที่มืดมิดที่อยู่ภายในใจของใครสักคน
เป็นเป็นกล่อง — กล่องเล็กๆที่มีรอยราวเล็กเเละมีโซ่ผันอยู่รอบๆ ราวกับกำลังปิดผนึกสิ่งที่อยู่ข้างใน
ไม่ให้ออกมาจากกล่องนั้นได้
เเต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ารอยร้าวเล็กๆที่เกิดขึ้นนั้น
กำลังจะเเตกออก..
ไม่มีใครรู้ว่าข้างในนั้นมันมีอะไร
ไม่มีใครรู้ว่าถ้ากล่องนั้นเกิดเเตกขึ้นมาจะเป็นอะไร
ใช่ไม่มีใครรู้เลย
เเม้เเต่เจ้าของกล่องนั้นเองก็ด้วย..
กึก!
กึกๆ!
เเกล่ก!
อึก!
...
อะไรเนี่ย!
ที่นี่ที่ไหน
อ่าโอ้ยย
หลับไปนานเลย
อึก
?
อะโอ้ย
?
อืม
?
นี่ร่างกายของใครบะเนี่ย?
?
ข้าจำได้ว่านี่ไม่ใช่ร่างกายของข้านะ?
?
//ลกคิ้ว
?
อะ!อึก!!
?
//ความทรงจำบางอย่างไหลเข้าไปในหัวของ?
?
อึก!
?
อ้ากกกก!!
. .
?
เหอะ
?
เข้าใจเเล้วละ
ซาอึน?
ซาอึน?
ซาอึนสินะ
ซาอึน?
ซาอึน?
ชีวิตของเจ้าช่างน่าเวทนา
ซาอึน?
ซาอึน?
งั้นคงามเจ็บปวดของเจ้าข้าขอละกันนะ:)
. .
ซาอึน
ซาอึน
อึก!
ซาอึน
ซาอึน
เเอ่กๆ!
ซาอึน
ซาอึน
..
ซาอึน
ซาอึน
ยังไม่ตายเหรอ...
ตึกๆ
ตึกๆ
เอี๊ยดด
ซาอึน
ซาอึน
? //มองไปทางประตู
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
ออกมานี้!
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
มีคนต้องการชื้อตัวเเก
ซาอึน
ซาอึน
คะ..ครับ?
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
จิ๊!
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
โอ้ย! รีบเดินมาได้เเล้วนะ!
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
//กระชากคอเสื้อของอีีกฝ่าย
ซาอึน
ซาอึน
อึก! //โดนลาก
ครืดดดด
ตึกๆ!
ตึกๆๆ
เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังขึ้นเเบบไม่เป็นจังหวะ
พร้อมกับเสียงกระทบกันของพื้นโลหะเเละผิวหนังของมนุษย์
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
โอะนั้นมาเเล้วครับ//ยิ้ม
???
???
//มองมา
ซาอึน
ซาอึน
? //ยังโดนลากอยู่
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
อะเเฮ่ม //หยุดเดิน
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
// ยิ้ม
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
นี่เลยค่ะตัวทดลองที่สมบูรณ์เเบบเขาทำได้ทุกอย่างเลยนะคะถ้าคุณท่านต้องการ //ยิ้ม
???
???
งั้นเหรอ //เย็นชา+มอง
ซาอึน
ซาอึน
(เสียงเย็นชาจัง)//มองอีกฝ่าย
???
???
ลาคาเท่าไหร่ละ //ยังคงมองหน้าซาอึน
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
ประมาณ×××.×××.×××ครับ!
???
???
อืม //ยืนกระเป๋าให้
นักทดลอง ชาย
นักทดลอง ชาย
อะขอบคุณครับ
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
ขอบคุณค่ะ!
นักทดลอง ญ
นักทดลอง ญ
นี่ค่ะเอาไปเลย//พลักซาอึนไป
ซาอึน
ซาอึน
อึก!//เซ
???
???
หึ ตามมาละกัน //เดิน
ซาอึน
ซาอึน
ฮะคะ..ครับ? //เสียงเเหบพร่า+งงนิดหน่อย
ซาอึน
ซาอึน
(จะไปดีมั้ยนะ...)
???
???
รีบๆตามมา //หยุดเดินหันกลับมา
ซาอึน
ซาอึน
ครับ! //รีบวิ่งไป
. .
อืมถือว่าผมได้ถูกชื้อจากพวกที่มีอิทธิพลในเมือง
พวกเขาต้อนรับผมอย่างดี
เเต่บางครั้งผมก็รู้สึกเเปลกๆ
ไม่รู้ทำไมเพราะผมเป็นตัวทดลองที่สมบูรณ์รึปล่าวนะ ผมถึงมองเห็นว่าอีกฝ่ายพูดความจริงหรือโกหก
ผมมองเห็นมันทั้งหมด
บางครั้งพวกเขาก็พูดโกหกด้วยใบหน้าทีาเต็มไปด้วยรอยยิ้มบางครั้งพวเขาก็พูดความจริงด้วยใบหน้าที่เศร้า
ผมรู้เเค่คนเดียว
พวกเขาไม่รู้
ผมอยู่กับพวกเขาที่ชื้อผมมา
ได้เกีอบสองอาทิตย์มั้ง
ผมมีความสุขเเต่พวกเขามักจะถามผมว่าผมมีความสุขจริงๆรึปล่าว
พวกเขาบอกว่าไม่เคยเห็นผมยิ้มเลย
...
เเต่อยู่มาวันหนึ่งมีพวกที่มีอิทธิพลอีกกลุ่มมีตีบ้าน
พวกมันฆ่าพวกเขาไปทั้งหมด
เเต่ผมไม่ตายเพราะผมออกมาข้างนอก..
ผมถูกส่งตัวไปที่สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า
ผมอยู่ที่นั่น
เเม่นมบอกว่าผมคือเด็กดี
ผมชอบเธอเพราะเวลาที่เธออยู่กับผมที่จะมักพูดเเต่ความจริง
ผมมีความอีกครั้ง
บางครั้งก็มีความมาเอาเพื่อนๆผมไป
เเม่นมบอกว่าเพื่อนๆของผมกำลังไปมีความสุขกับครอบครัวใหม่
ผมหน้าบึ้งทันที่
เธอโกหก
ผมอยากอยู่กับเธอ
ไม่ใช่คนพวกนั้น
...
. .
สถานที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้า
ซาอึน
ซาอึน
เเม่นมครับ //นอนหนุนตักอีกฝ่าย
???
???
ค่ะ ว่าไง //ยิ้ม
ซาอึน
ซาอึน
ซาอึนเป็นดีรึปล่าว? //มอง
???
???
เเน่นอนสิจ๊ะ //ยิ้ม
???
???
ซาอึนของพวกเราเป็นเด็กดีมากๆเลย
ซาอึน
ซาอึน
อืม! //ยิ้ม
ซาอึน
ซาอึน
ซาอึนรักเเม่นม!
ซาอึน
ซาอึน
รักมากๆ
???
???
จ๊ะเราก็รักหนูซาอึนเหมือนกัน
...
ถ้าเกิดว่ามันมีเเสงสีขาวออกมาเเสดงว่าโกหกเเต่ถ้าไม่มีเเสดงว่าพูดความจริง!
. .
ห้วงจิตใจ
ซาอึน?
ซาอึน?
เห้อ
ซาอึน?
ซาอึน?
เจ้าเด็กนี่
ซาอึน?
ซาอึน?
เเค่ได้เห็นเจ้ามีความสุขมันทำให้ข้ามีความสุขได้ขนาดนี้เลยนะ
ซาอึน?
ซาอึน?
//ยิ้มมองจอ
-------------------------------------
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!