บอดี้การ์ดคนนี้อ่อนแอนะครับ
ไล่?
นาก(เพื่อนน.อ)
เปล่าเรียกเฉยๆ
นาก(เพื่อนน.อ)
ล้อเล่น คุณนายเรียก
ยนิกา(น.อ)
เออ//กำลังเดินไป
นาก(เพื่อนน.อ)
โอ๊ยๆๆๆเจ็บ พอแล้ว!
ยนิกา(น.อ)
กวนตีนกูหนักนะมึงอะ
นาก(เพื่อนน.อ)
โธ่ไรวะ แกล้งนิดๆหน่อยๆไม่ได้เลยไง
ยนิกา(น.อ)
บ่อยเกินไปนะบางที
ยนิกา(น.อ)
กูรำคาญเป็นอะไอสัมภเวสี
ยนิกา(น.อ)
ไปล่ะ มึงเองก็อย่าไปท้าสู้กับรุ่นพี่บอดี้การ์ดเขาล่ะขี้เกียจทำแผลให้มึง
นาก(เพื่อนน.อ)
//มองซ้ายมองขาว
นาก(เพื่อนน.อ)
เห้ยพี่!ตัวตัวเปล่า!
？？？
บอดี้การ์ด:ก็มาดิไอเด็กเหี้ย
เภา(แม่พ.อ)
หนูนิกามาแล้วหรอจ๊ะ
ยนิกา(น.อ)
มีอะไรหรอครับคุณนาย
เภา(แม่พ.อ)
บอกกี่ครั้งแล้วให้เรียกน้า
เภา(แม่พ.อ)
เรียกแบบนี้มันดูห่างเหินจังเลยนะ
ยนิกา(น.อ)
มัน..ไม่เหมาะมั้งครับ
เภา(แม่พ.อ)
ไม่เหมาะอะไรจะเรียกแม่เลยก็ได้นะ
ยนิกา(น.อ)
จะว่าไปเรียกผมมามีไรหรอครับ
เภา(แม่พ.อ)
วันนี้เจ้าไตรจะกลับมาจากต่างประเทศ
เภา(แม่พ.อ)
เลยอยากให้หนูนิกาเนี่ยทำอาหารไว้ให้เจ้าไตรมันหน่อย
ยนิกา(น.อ)
จะมาเมื่อไหร่หรอครับ
เภา(แม่พ.อ)
น่าจะช่วงบ่ายน่ะจ่ะ
ยนิกา(น.อ)
ใกล้เที่ยงแล้วนี่นางั้นผมไปก่อนนะครับ
เภา(แม่พ.อ)
จ้า ขาดอะไรก็บอกนะ
？？？
นานทีเห็นน้องนิมาครัวนะเนี้ย
ยนิกา(น.อ)
คุณนายให้ผมทำอาหารให้คุณชายเขาทานน่ะครับ
？？？
เอ๊ คุณชายจะกลับมาละหรอ
ยนิกา(น.อ)
ครับ คุณนายบอกจะกลับมาช่วงบ่ายน่ะครับ
？？？
หว่า น้องนิก็โดนคุณชายแกล้งอีกแล้วน่ะสิ
ยนิกา(น.อ)
อันนั้นผมก็ไม่รู้หรอกนะครับ
？？？
ไม่รู้ทำไมคุณชายชอบแกล้งน้องนิจัง
？？？
ทั้งที่รู้ว่าน้องนิไม่ค่อยจะแข็งแรงก็ทั้งแกล้งทั้งว่าน้องนิอยู่ตลอดเลย
ยนิกา(น.อ)
ทุกคำที่คุณชายเขาว่าผมมันก็เป็นเรื่องจริงนี่นา
ยนิกา(น.อ)
ผมทั้งอ่อนแออ่อนปวกเปียกแต่ยังมาเป็นบอดี้การ์ด
ยนิกา(น.อ)
เขาคงไม่พอใจตรงนี้ละมั้งครับ
？？？
โธ่ แต่บางทีคุณชายเขาก็ทำเกินไปนะ
ยนิกา(น.อ)
เอาเถอะครับ เขาเป็นนายนี่นา
ยนิกา(น.อ)
//ยกอาหารไปว่างที่โต๊ะในห้องทานอาหาร
ไตร(พ.อ)
มึงจะตามมาบ้านกูทำสากอะไรเนี่ย
สาร(เพื่อน พ.อ)
โธ่มึง กูขี้เกียจไปฟังพ่อบ่นอะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
มึงก็รู้ว่าที่กูไปกับมึงอะกูแอบพ่อไป
สาร(เพื่อน พ.อ)
คืนกูกลับไปพ่อบ่นกูหูกาแฟแน่
สาร(เพื่อน พ.อ)
กาแฟเนี้ยแหละ เข้มข้นกว่าชาเยอะ
ยนิกา(น.อ)
[....เล่นเหี้ยไรกันอะ]
พล(น้องสาร)
อ่าวใครอะน่ารักจังอยู่ตรงประตู
สาร(เพื่อน พ.อ)
เออ มึงยังไม่เคยเจอนี่นา
ไตร(พ.อ)
นั้นไอยนิกา บอดี้การ์ดแม่กู
ยนิกา(น.อ)
คุณชายยินดีต้อนรับกลับครับ
ไตร(พ.อ)
อืม//เดินเข้าคฤหาสน์
พล(น้องสาร)
//รับตัวไว้ทัน
พล(น้องสาร)
พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยละครับ//เก๊กหล่อ
พล(น้องสาร)
สนใจไปกินข้าวกับพี่มั้ยครับคนสวย
สาร(เพื่อน พ.อ)
เขาอายุมากกว่ามึงอีควายนา
ยนิกา(น.อ)
//ไปดีกว่าไม่อยู่ละจ้า
เภา(แม่พ.อ)
ไม่ต้องมาโอ๊ยแม่
เภา(แม่พ.อ)
ของกินดีๆเอามาทิ้งเสียของหมด
เภา(แม่พ.อ)
หนูนิกาเขาอุส่าห์ทำให้
ไตร(พ.อ)
ผมไม่ได้ขอและมันไม่อร่อยด้วย
พล(น้องสาร)
ก็อร่อยดีออก//กินหมดไป5ถ้วย
ยนิกา(น.อ)
[ยัดห่าซะไม่เกรงใจ]
ไตร(พ.อ)
มึงยังไม่นอนอีกรึไง
ยนิกา(น.อ)
คุณชายเองก็ยังไม่นอนหรอครับ
ไตร(พ.อ)
ไม่ได้ถามให้มึงถามกูกลับ
ยนิกา(น.อ)
ค..ครับพอดีนอนไม่หลับน่ะ
ไตร(พ.อ)
กูถามมึงจริงๆเถอะ
ไตร(พ.อ)
กูแกล้งมึงทุกวันทำไมมึงไม่ลาออกไปซะที
ไตร(พ.อ)
งั้นกูให้เงินมึงไปตั้งตัวละลาออกไปซะ
ยนิกา(น.อ)
ทำไมคุณถึงอยากให้ผมออกขนาดนั้น
ไตร(พ.อ)
มึงจะทำให้กูขายหน้าไง
ไตร(พ.อ)
บอดี้การ์ดเหี้ยไรอ่อนชิบหาย
ไตร(พ.อ)
ไร้ประโยชน์ชิบหาย
ไตร(พ.อ)
กูไล่มึงขนาดนี้ยังไม่ไปอีกหรอ
ยนิกา(น.อ)
ต่อให้ผมจะโดนหนักแค่ไหนก็ไม่ไปครับ
ยนิกา(น.อ)
ผมน่ะ...[ยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณที่คุณนายช่วยผมไว้เลย]
ยนิกา(น.อ)
...ถึงยังไงก็ไม่ไปครับ!
ไตร(พ.อ)
เออ! กูจะดูว่ามึงจะทนได้ไปถึงเท่าไหร่
สาร(เพื่อน พ.อ)
หัวเสียหรอเพื่อน
สาร(เพื่อน พ.อ)
แหมๆๆๆ//กอดคอพ.อ
สาร(เพื่อน พ.อ)
อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
ว่าทำไมมึงถึงอยากให้บอดี้การ์ดคนนั้นออกนักหนา
สาร(เพื่อน พ.อ)
แต่เอาเถอะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
กูจะไม่พูดละกัน
สาร(เพื่อน พ.อ)
แต่กูขอถามหน่อย
สาร(เพื่อน พ.อ)
มึงคิดว่าถ้าถึงวันนั้นมึงจะได้กลับมาเจอหน้ากันหรอวะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
กูเพื่อนมึงมากี่ปี มึงคิดไรทำไมกูจะไม่รู้
สาร(เพื่อน พ.อ)
เอาเถอะยังพอเหลือเวลาค่อยๆคิดนะ
แผ่นดินไหว
ยนิกา(น.อ)
//กลับมาที่ห้องตนเอง
นาก(เพื่อนน.อ)
//เพิ่งอาบน้ำเสร็จ
ยนิกา(น.อ)
ยังไม่นอนอีกหรอ
นาก(เพื่อนน.อ)
อ้อ มันร้อนน่ะเลยอาบน้ำ
ยนิกา(น.อ)
//เดินไปนอนที่เตียง
นาก(เพื่อนน.อ)
มึงอะทำไมไม่อาบ
นาก(เพื่อนน.อ)
โห นี่กูอาบ4-5รอบละนะ
นาก(เพื่อนน.อ)
มึงนี่ต่างจากกูจริงๆเน่าละมั้ง
ยนิกา(น.อ)
กูสะอาด!! กูก็เลยไม่ต้องอาบน้ำ!
ยนิกา(น.อ)
มึงสกปรกมึงก็เลยต้องอาบไงไอควาย!!
เภา(แม่พ.อ)
หนูนิ//ทำหน้าไม่พอใจ
เภา(แม่พ.อ)
ทำไมไม่ค่อยกินข้าว
เภา(แม่พ.อ)
เดี๋ยวก็ปวดท้องเอานะ
ยนิกา(น.อ)
ไม่เป็นไรครับผมไม่หิวเลย...
ยนิกา(น.อ)
แต่ว่า....คุณนายรู้ได้ไง
ยนิกา(น.อ)
//หันไปทางประตู
นาก(เพื่อนน.อ)
ชะอุ่ย-//หลบ
ยนิกา(น.อ)
ไอนาก...เองฟ้องคุณนายใช่มั้ย
นาก(เพื่อนน.อ)
ก็กูเป็นห่วงมึงนี่หว่า
นาก(เพื่อนน.อ)
ไม่แดกข้าวมาตั้ง3วัน
เภา(แม่พ.อ)
นิกา! นี่หนูไม่กินข้าวตั้ง3วันเชียวหรอ!
เภา(แม่พ.อ)
มานี่เลย//ลากน.อ
นาก(เพื่อนน.อ)
กูทำเพื่อมึงนะเพื่อนนะ
ยนิกา(น.อ)
//โดนบังคับให้กินข้าว
เภา(แม่พ.อ)
นี่ๆกินอันนี้ด้วย
ไตร(พ.อ)
แม่จะไปสนทำไม มันก็มีเงินซื้อข้าวกินอยู่ไม่ใช่รึไง
เภา(แม่พ.อ)
มีแต่หนูนิกาไม่ยอมซื้อกินนี่สิ
เภา(แม่พ.อ)
ไม่ยอมกินข้าวมาสามวันแล้วเนี้ย
ไตร(พ.อ)
ห่ะ-! ทำไมถึงไม่กิน!
ไตร(พ.อ)
ป.ป่าวแค่กลัวว่าจะมาหิวตายที่นี่เฉยๆ
สาร(เพื่อน พ.อ)
[ทำทรงไปเถอะมึง เป็นห่วงเขาก็บอกตรงๆ]
เภา(แม่พ.อ)
อ่าวนี้กินเข้าไปเยอะๆเลยนะ
ไตร(พ.อ)
โอ๊ยแม่ให้กินขนาดนั้นก็ตายห่ากันพอดี
ไตร(พ.อ)
อาหารเต็มโต๊ะขนาดนี้
ไตร(พ.อ)
กินหมดก็ไม่ใช่คนแล้ว
ละน.อ กินหมดจริงๆ เพราะเภาให้กินแถมมาเพิ่มอีกสองชุด
เภา(แม่พ.อ)
เก่งมาก//ลูบหัวน.อ
ยนิกา(น.อ)
....[ใครก็ได้ช่วยกูด้วย]
ยนิกา(น.อ)
[กูมีเหตุผลที่กูแดกข้าวไม่ได้T^T]
ยนิกา(น.อ)
[แต่ก็แดกไปแล้วทำไงดีวะ]
ไตร(พ.อ)
มึงใช่คนปะเนี้ยแดกหมดได้ไง
เภา(แม่พ.อ)
น้องไม่ได้กินข้าวตั้งสามวัน
เภา(แม่พ.อ)
[เอาตรงๆก็ตกใจอยู่ที่กินได้ถึงขนาดนี้]
เภา(แม่พ.อ)
พ่อครัว!ทำมาเพิ่มเดี๋ยวนี้เลย!!
ยนิกา(น.อ)
[ม๊ายยยยย!!!!!]
สาร(เพื่อน พ.อ)
โห กินขนาดนั้นยังท้องร้องอีกหรอ
ไตร(พ.อ)
เอ่อ..ง้้นผมไปข้างนอกก่อนนะ
ยนิกา(น.อ)
เอ่อ..พาผมมาร้านบิงซูทำไม
เภา(แม่พ.อ)
กินข้าวเสร็จก็ต้องต่อด้วยของหวานสิจ๊ะ
ยนิกา(น.อ)
แค่..ถ้วยเดียวพอนะครับ
เภา(แม่พ.อ)
ถ้วยเดียวจะพออะไร
ยนิกา(น.อ)
[โอ้พระเจ้าช่วยวันนี้ความลับกูแตกแน่]
ยนิกา(น.อ)
[คงไม่ละมั้งถ้าไม่ทำอะไรที่มัน...เอ่อ..]
เภา(แม่พ.อ)
ไม่น่าจะพองั้นสั่งเพิ่มนะจ๊ะ
ระหว่างที่ทั้งสองเดินซื้อของแถวๆถนน
เภา(แม่พ.อ)
หนูนิกาหนีเร็ว!
เภา(แม่พ.อ)
//จับมือ.อพาไปที่ปลอดภัย
สาร(เพื่อน พ.อ)
ไอไตร!!นั้นแม่มึงนิ
สาร(เพื่อน พ.อ)
ไอเหี้ยระวัง//ดึงตัวพ.อหลบซากตึกที่หล่นลงมา
พล(น้องสาร)
มันเกิดภัยพิบัติอะไรขึ้นวะเนี้ย
พล(น้องสาร)
ทำไมแผ่นไหวถึงแรงขนาดนี้
ป้ายโฆษณาอันใหญ่กำลังจะเอนมาทางน.อกับเภา
ไตร(พ.อ)
แย่แล้ว!! แม่หลบเร็ว!
เภา(แม่พ.อ)
ไอลูกบ้ามันไม่ที่ให้หลบ!
ยนิกา(น.อ)
[ไอ้บ้าเอ้ย สุดท้ายก็ต้องทำจนได้]
？？？
ใครก็ได้รีบไปช่วยพวกเขาเร็ว!
เภา(แม่พ.อ)
//รีบมองหาทางหนี
เภา(แม่พ.อ)
ไปทางไหนไม่ได้เลย!
ยนิกา(น.อ)
//เอาร่างกายตัวเองบังไว้
เภา(แม่พ.อ)
นิกา! เป็นอะไรมั้ย
ยนิกา(น.อ)
ผม..ไม่เป็นไร//ดันป้ายออกจากตัว
ทุกคนต่างตกใจเพราะน.อนั้นกระโดดสูงมากเกินมนุษย์ปกติ
ยนิกา(น.อ)
//วิ่งไปพร้อมหลบซากตึกไปด้วย
ยนิกา(น.อ)
//มาถึงที่ปลอดภัย
สาร(เพื่อน พ.อ)
ทั้งสองคนปลอดภัยรึเปล่า
เภา(แม่พ.อ)
ปลอดภัยดีแต่ว่าหนูนิกาโดนป้ายทับไปเต็มๆขนาดนั้น...
อยู่ๆก็มีเสียงเด็กร้องไห้
:แม่จ้าช่วยหนูด้วยฮื่อ..ฮื่อ...
ยนิกา(น.อ)
แม่งเอ้ย เดี๋ยวผมเอง!
ยนิกา(น.อ)
//หลบสิ่งกีดขวางและหลบซากตึกที่กำลงถล่ม
ไตร(พ.อ)
ไอ้บ้าเอ้ย! ใหญ่ขนาดแม่งหลบไม่ทันแน่
ยนิกา(น.อ)
//โดนตึกทับเต็มๆ
น.อเรื่องนี้ไม่ได้อ่อนแอเหมือนชื่อเรื่อง
หมั้น
เภา(แม่พ.อ)
นิกา.....ทำไม..
พล(น้องสาร)
เดี๋ยวสิ นั้นอะไรน่ะ
ยนิกา(น.อ)
//ถีบซากตึกกระเด็นออกไป
ยนิกา(น.อ)
เริ่มจะอารมณ์ไม่ค่อยดีแล้วแฮะ...
ยนิกา(น.อ)
//อุ้มเด็กแล้ววิ่งไปที่ปลอดภัย
เภา(แม่พ.อ)
นิกา!!! ปลอดภัยมั้ย
สาร(เพื่อน พ.อ)
ให้รอดมาถึงตรงนี้แล้วค่อยถามก็ได้มั้งครับ
ยนิกา(น.อ)
จะอะไรนักหนาวะ!//เตะซากตึกแตก
ยนิกา(น.อ)
จะถล่มก็ลงมาทีเดียวสิวะ ภัยพิบัติร่ำไรชิบหาย
ยนิกา(น.อ)
อย่าให้รู้นะใครสร้างภัยพิบัติอะ
？？？
เด็ก:พ..พี่คะทางนั้น//ชี้ตู้เซฟที่ตกมากำลังจะโดนน.อ
พล(น้องสาร)
เชี่ย ได้ไง ตู้ไม่ใช่จะเตะแล้วพังได้ง่ายๆนะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
มันต้องแรงเยอะขนาดไหนหวะน่ะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
แต่มึงเคยบอกว่านิการ่างกายอ่อนแอนิไอไตร
พล(น้องสาร)
อ่อนแอ....อื้ม..เชื่อตายแหละ
ยนิกา(น.อ)
อืม..น่าเก็บเงินซะจริงแต่ต้องเก็บชีวิตก่อนละวะ//วิ่งต่อ
เภา(แม่พ.อ)
นิกาปลอดภัยมั้ยลูก
เภา(แม่พ.อ)
แต่เลือดเต็มหัวเลยนะนิกา เดี๋ยวน้าพาไปหาหมอนะ
ยนิกา(น.อ)
ไม่ต้องห่วงหรอกครับ
ไตร(พ.อ)
ไม่ต้องห่วงเหี้ยไรไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลย
ยนิกา(น.อ)
ผมไม่เป็นไรจริงๆ
สาร(เพื่อน พ.อ)
นี่ ทำไมอยู่ก็มีแรงมากขนาดนั้น
พล(น้องสาร)
หรือว่าเพราะเกิดเหตุไม่คาดคิดเลยทำให้ตกใจละมีแรงกว่าปกติหรอ
ยนิกา(น.อ)
ใช่ที่ไหนล่ะครับ
ยนิกา(น.อ)
จริงๆแล้วผมน่ะถ้ากินข้าวแรงก็จะเยอะตามที่เห็นแหละครับ
ยนิกา(น.อ)
แต่มัน...เยอะเกินคนปกติไปมากเลยทำให้คนรอบข้างกลัว
ยนิกา(น.อ)
ที่ผ่านมา..ผมเลยไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากน้ำเปล่า
เภา(แม่พ.อ)
โธ่นิกา ไม่ได้นะ คนเราต้องกินข้าวนะลูก
สาร(เพื่อน พ.อ)
สรุปก็ไม่ได้ร่างกายอ่อนแอแต่แรกสินะ
ยนิกา(น.อ)
ค..ครับ ประมาณนั้น
ยนิกา(น.อ)
จริง...ผมจะกินน้อยเพื่อไม่ให้แรงมันเยอะเกินไปก็ได้
ยนิกา(น.อ)
แต่ว่า...เวลาผมกินในแต่ละมื้อเหมือนช้างอดอยากเลยกินเยอะเกินไป
ยนิกา(น.อ)
ก็เลยเลือกที่จะไม่กิน
เภา(แม่พ.อ)
ละทำไมไม่บอกน้าล่ะ น้าจะได้-
ยนิกา(น.อ)
แค่คุณนายเก็บผมมาผมก็รู้สึกขอบคุณมากแล้วครับ
ยนิกา(น.อ)
ไม่อยากรบกวนไปมากกว่านี้
เภา(แม่พ.อ)
นิกาน่ะเป็นครอบครัวเดี๋ยวกับน้าตั้งนานละนะ
เภา(แม่พ.อ)
เพราะน้าจะให้หนูนิกามาหมั้นกับเจ้าไตรไงล่ะ
เภา(แม่พ.อ)
เอ้า อะไรเล่า ก็หมั้นไง
เภา(แม่พ.อ)
หูหนวกรึเจ้าไตร
ไตร(พ.อ)
มันไม่ได้หมายความว่างั้นอะแม่
ไตร(พ.อ)
คือแม่ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษาผมก่อน
เภา(แม่พ.อ)
ทำไมล่ะ ไม่ชอบน้องนิการึไง
เภา(แม่พ.อ)
น้องออกจะน่ารักเรียบร้อยไม่โลภ สุภาพ ร่างกายก็สะอาดสะอ้าน
ยนิกา(น.อ)
[ที่พูดมามันตรงข้ามกันหมดเลยนะ•-•]
ไตร(พ.อ)
แต่ผมเพิ่งได้ยินเรื่องหมั่นเมื่อกี้เลยนะแม่
เภา(แม่พ.อ)
เอ้า ก็แม่เพิ่งพูดเองก็เพิ่งได้ยินน่ะสิ
สาร(เพื่อน พ.อ)
เอาล่ะครับ กลับไปคุยกันที่บ้านดีกว่าเนาะ
สาร(เพื่อน พ.อ)
ตรงนี้จะมีเจ้าหน้าที่มาจัดการนะครับ
ไตร(พ.อ)
ไอนิมันเป็นแค่บอดี้การ์ดนะแม่
เภา(แม่พ.อ)
แม่ไม่เคยสอนให้ดูคนจากฐานะอย่างเดียวนะ
เภา(แม่พ.อ)
หมั้นกับนิกานี่แหละดีแล้ว
ไตร(พ.อ)
แม่ทำอะไรทำไมไม่ถามผมเลยว่าผมยอมมั้ย
เภา(แม่พ.อ)
ไม่รู้ล่ะ ยังไงแม่ก็จะให้หมั้นกับน้อง
เภา(แม่พ.อ)
อุ้ยมีคนโทรมา//รับสาย
เภา(แม่พ.อ)
ฮัลโหลแก ฉันปลอดภัยดีแกล่ะ//เดินไปสวนหลังคฤหาสน์
ไตร(พ.อ)
เห้อ..แกนี่มันตัวปัญหาจริงๆ
ยนิกา(น.อ)
[สงสัยกูผิดตั้งแต่เกิด เพราะกูชอบเปิดตั้งแต่เด็ก]
พล(น้องสาร)
โห พี่ไตรไม่เอาหรอ
พล(น้องสาร)
งั้นผมขอนะ//ถือมือ
พล(น้องสาร)
//กำลังจะจับแขนน.อ
ไตร(พ.อ)
//จับแขนพลแล้วบิด
พล(น้องสาร)
โอ๊ยพี่ผมล้อเล่น โอ๊ยพี่ปล่อยแขนผมก๊อนนน
ยนิกา(น.อ)
[ซ้งติงอะไรวะเนี้ย]
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
