ข้ามภพมาพบรัก
สามีเจ้ากำลังถูกทรมาน
ใครจะไปรู้ว่าเรื่องพวกนี้มันมีจริงๆจากโลกความเป็นจริงสู่นวนิยายที่อ่าน
ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ในนิยายที่กำลังอ่านอยู่มันแทบจะเป็นไปไม่ได้แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว
ได้ไปอยู่ในนิยายแล้วดันมาเป็นตัวร้ายที่ต้องโดนวางยาพิษจนป่วยตายในอนาคตโครตเฮงซวย!
เว่ยหนาน.
ผ่านไปหนึ่งวันแล้ว..น่าเบื่อจริงๆพระเอกก็ไม่รู้หายหัวไปไหนไปไหนของเขา..
เป่าเปา.
ขะขอโทษขอรับคือว่า..
เป่าเปา.
ถิงถิงทำแก้วแตกเดี๋ยวข้าจะรีบเก็บรีบทำความสะอาดนะขอรับ
ถิงถิง.
ขอโทษคะท่านพี่เว่ย..
เว่ยหนาน.
(เห้อ..นางร้ายคนก่อนทำไว้เยอะละซิถึงได้กลัวฉันขนาดนี้เนี่ยน่าสงสารจริงๆตัวสั่นกันทั้งคู่เลย)
เว่ยหนาน.
ไม่เป็นไรข้าไม่โกรธหรอก
เว่ยหนาน.
เดี๋ยวพวกเจ้าไปนั่งรอข้าตรงนั้นก่อนนะเดี๋ยวข้าจะเก็บกวาดตรงนี้เอง
เว่ยหนาน.
ฝนตกแล้วดีนะที่เก็บผ้าแล้ว
ชิวหลิน.
เว่ยหนานเว่ยหนาน เว่ยเว่ย
เว่ยหนาน.
เหมือนเสียงของชิวหลิน?
ชิวหลิน.
เว่ยหนานเจ้าอยู่รึไม่
เว่ยหนาน.
อยู่ๆข้าอยู่เจ้ามีอะไร?
ชิวหลิน.
เจ้ารู้เรื่องที่สามีของเจ้าถูกเฆี่ยนตีรึยัง?เป็นฝือมือของเจ้าอีกแล้วใช่ไหม
เว่ยหนาน.
เดี๋ยว!เจ้าบอกว่าสามีข้าถูกเฆี่ยนตีรึ?แล้วคิดว่าเป็นฝือมือของข้าอีก!?
ชิวหลิน.
ทำเป็นตกใจอะไรกันเจ้าก็ชอบทำร้ายเขาอยู่แล้วแต่ครั้งนี้มันรุนแรงไปนะข้าว่าปล่อยไปเถอะดูสภาพแล้วน่าจะ..
เว่ยหนาน.
(จะเป็นเพราะฉันได้ยังไง?)
เว่ยหนาน.
แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน
เว่ยหนาน.
อืม ข้ารู้แล้วข้าจะไปเดี๋ยวนี้
เว่ยหนาน.
เป่าเปา ถิงถิง อย่าออกไปไหนนะรอข้าอยู่ที่นี่ข้าจะรีบกลับมาเข้าใจไหม
ชิวหลิน.
รีบไปเถอะน่าเว่ยเว่ย
ชิวหลิน.
รับรองถ้าเจ้าดูสภาพของเขานะสะใจเจ้าแน่นอนแต่ว่ามันก็ค่อนข้างน่าเวทนาอยู่นะ..
เว่ยหนาน.
(ตายแล้วไม่รู้ทางซะด้วย)
เว่ยหนาน.
ชิวหลินเจ้านำทางข้าไปสิ
ชิวหลิน.
อืม ตามข้ามาทางนี้
เป่าเปา.
ถิงถิงเจ้าว่าพี่เว่ยแปลกรึไม่
เป่าเปา.
ข้าว่ามันแปลกมากตั้งแต่เมื่อวานแล้วเหมือนไม่ใช่พี่เว่ยเลยเจ้ารู้สึกเหมือนข้าไหม
ถิงถิง.
อืม พี่เว่ยดูใจดีแปลกๆไม่อาละวาดไม่ด่าพวกเราแถมยังดูแลดีทำอาหารให้กินข้าชอบพี่เว่ยตอนนี้
เป่าเปา.
แต่อย่าพึ่งไปหลงเชื่อใจนางเขาทำร้ายพี่จือทำร้ายพวกเรามาตลอดยังไงมันก็น่าสงสัยมาก
ถิงถิง.
อืม เมื่อไหร่พี่จือเฉิ่งจะกลับ
เป่าเปา.
เดี๋ยวพี่จือก็กลับไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้
เว่ยหนาน อายุ 22 ปี สวย
ร้าย ชอบดูถูกคนที่ด้อย
ถูกบังคับให้แต่งงานกับพอ.
(ตัวร้ายในนิยาย)
ปัจจุบันนางเอกได้เข้าไปอยู่ในนิยายและได้มาสิงร่างของนางร้ายที่ต้องตายในอนาคต
ชิวหลิน อายุ 22 ปี สวย
เป็นเพื่อนสนิทเว่ยหนาน
(เป็นตัวร้ายในนิยาย)
ปกติไม่เคยสนใจคนอื่น
เว่ยหนาน.
ทำไมถึงได้อยู่ในสภาพนี้กัน!
จือเฉิ่ง.
//จ้องนอ.ด้วยสายตาโกรธ
เว่ยหนาน.
พวกเจ้าปล่อยเขาเดี๋ยวนี้
เว่ยหนาน.
ใช่ รีบปล่อยเขาเดี๋ยวนี้เลยใครสั่งให้พวกเจ้าเฆี่ยนตีเขา!(ตายฉันตายแน่)
เว่ยหนาน.
จือเฉิ่ง!จือเฉิ่ง!ฟังข้าไหมอย่าเป็นอะไรนะ(เขาคงยังไม่ตายอีกนะ)
ชิวหลิน.
เว่ยเว่ยเจ้าไม่เห็นจะร้อนรนเลยปกติเจ้าก็เห็นเขาอยู่ในสภาพแบบนี้ตลอดเลยนิ
ชิวหลิน.
ทำไมวันนี้เจ้าถึงได้เป็นห่วงเขา
เว่ยหนาน.
(จริงซินะนางร้ายคนก่อนร้ายมากสั่งทุบตีพระเอกตลอดแย่จริงๆเลย)
เว่ยหนาน.
นี่พวกเจ้ายืนบื้ออะไรอีกรีบมาช่วยเขาซิช่วยพาเขากลับบ้านข้าด้วย
?????
ไม่เป็นอะไรแล้วข้าใส่ยาให้เรียบร้อยแล้วไว้เขาฟื้นเจ้าค่อยเอาอันนี้ไปต้มแล้วเอาให้เขากิน
เว่ยหนาน.
คะ ขอบคุณนะค่ะสำหรับยาและก็สละเวลามาช่วยงั้นข้าจะตอบแทน
?????
ไม่ต้องหรอกๆขอรับท่านหญิงไม่ต้องตอบแทนอะไรข้าหรอกข้าช่วยเพราะเต็มใจยังไงข้าก็อยู่ที่ตำหนักของพ่อเจ้าอยู่แล้ว
?????
ไม่จำเป็นต้องตอบแทนอะไรหากท่านหญิงต้องการอะไรบอกข้าน้อยมาได้เลยนะ
เว่ยหนาน.
อืม ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
?????
(วันนี้แปลกจริงๆเลยแหะ)?
หมอประจำตระกูลก็ได้กลับไป
ชิวหลิน.
เว่ยเว่ยเจ้าดูแปลกไปนะข้าไม่เคยเห็นเจ้าเป็นแบบนี้มาก่อนเลยดูผิดปกติมาก
ชิวหลิน.
ปกติเจ้าไม่เคยสนใจคนอื่นอยู่แล้วคนอื่นจะเป็นอะไรจะเจ็บจะไข้เจ้าก็ไม่สนใจใคร
ชิวหลิน.
ไม่เคยขอบคุณคนอื่นด้วยนะข้าว่าเจ้าดูเหมือนไม่เป็นตัวเจ้าเลยเป็นอะไรรึป่าว
เว่ยหนาน.
เอ่อ..😅..ไม่..ข้าก็คือข้าไง
ชิวหลิน.
ไม่ใช่เจ้าไม่ใช่คนแบบนี้
เว่ยหนาน.
อะไรกันคนเราก็ต้องมีเปลี่ยนบ้างสิข้าก็กำลังเปลี่ยนตัวเองอยู่หน่ะ
เว่ยหนาน.
ช่างเถอะอย่าคุยเรื่องนั้นเลยนี่ก็ใกล้จะค่ำแล้วเจ้ารีบกลับไปเถอะ
ชิวหลิน.
อืม ไว้ข้าจะมาหาเจ้าใหม่นะ
เว่ยหนาน.
อืม เดินทางกลับดีๆน่ะ
จือเฉิ่ง อายุ 20 ปี หล่อ ใจดี
ถูกบังคับให้แต่งงานกับนอ.
ไม่ชอบเว่ยหนาน รักน้องๆ
ข้าต้มเองกับมือเลยนะ
จือเฉิ่ง.
พวกเจ้า..ไม่เป็นไรนะ
เว่ยหนาน.
จือเฉิ่งเจ้าฟื้นแล้วงั้นก็กินยาหน่อยนะเป็นยาสมุนไพรข้าต้มเอง
เว่ยหนาน.
ข้าต้มเองกับมือและก็ไม่ต้องห่วงหรอกในนี้ไม่มียาพิษหรอกรีบกินเถอะ
เว่ยหนาน.
ส่วนแผลของเจ้าข้าทายาไปแล้วรอบหนึ่งไว้ข้าจะทาอีกนะเจ้ากินยาก่อนเถอะ
เว่ยหนาน.
ไม่เชื่อใจข้าสินะ ต้องให้ข้ากินดูก่อนใช่ไหมเจ้าถึงจะยอมกิน?
จือเฉิ่ง.
ไม่ต้องหรอก//กินยา
เว่ยหนาน.
เจ้าหิวไหม?คงจะหิวสินะ
เว่ยหนาน.
ข้าต้มโจ๊กเตรียมไว้แล้ว
จือเฉิ่ง.
(ทำไมนางดูแปลกไปกัน)!
เว่ยหนาน.
(เขาจะสงสัยฉันไหมนะแน่นอนอยู่แล้วต้องสงสัยอยู่แล้วช่างเถอะตอนนี้ฉันต้องดูและเขา)
เว่ยหนาน.
(ทำดีกับเขาและเด็กๆเพื่อหลีกเลี่ยงชีวิตที่ต้องตายอย่างทรมาน)
เว่ยหนาน.
อึดอัดสินะงั้นเจ้ากินเถอะข้าขอตัวกลับห้องก่อนนะไว้พรุ่งนี้ข้าค่อยมาเก็บถ้วยรีบกินรีบนอนนะ
เว่ยหนาน.
และก็นี่เจ้าทายาเองได้ใช่ไหม?งั้นข้าตั้งไว้ตรงนี้นะมีอะไรเรียกข้าได้ตลอด
เว่ยหนานกับจือเฉิ่งไม่ได้นอนห้องเดียวกัน พูดจบก็เดินออกจากห้องไป
พระเอกได้แต่นั่งงงสับสนและอึ้งเพราะไม่เคยเห็นภรรยาตัวเองเป็นแบบนี้
เป่าเปา.
พี่จือกินเถอะมันอร่อยมากน่ะ
ถิงถิง.
ใช่ ข้ากินไปสองถ้วยเลยพี่เว่ยไม่บ่นแถมถามว่าอยากกินอีกไหมอิ่มรึป่าว
จือเฉิ่ง.
แล้วตลอดที่ข้าไม่อยู่นางทำอาหารให้พวกเจ้ากินตลอดเลยหรือ?
ถิงถิง.
อืม พี่เว่ยใจดีมากคอยดูแลพวกเราคอยทำอาหารให้กินแถมอร่อยอีกด้วย
เป่าเปา.
ใช่ สองวันมานี่พี่เว่ยไม่บ่นไม่ด่าไม่ทุบตีพวกเราเลยตั้งแต่เหตุการณ์นั้น..
เป่าเปา.
สองวันก่อนพี่เว่ยหนานพาพวกเราเข้าป่าหวังให้พวกเราหลงอยู่ในป่าพี่เว่ยบอกว่าจะพาไปเก็บผลไม้ในป่า
เป่าเปา.
แต่ตอนนั้นระหว่างที่เดินข้าเริ่มสงสัยเหมือนพี่เว่ยกำลังเอาพวกเราไปทิ้งในป่าข้ากับถิงถิงเลยรีบวิ่งหนี
เป่าเปา.
พี่เว่ยก็ตามแล้วไปหยุดที่น้ำตกพอดีนางลื่นเลยตกลงไปในน้ำแล้วก็จมน้ำข้าเลยให้ถิงถิงรออยู่ตรงนั้น
เป่าเปา.
ส่วนข้ารีบไปตามให้คนมาช่วยหลังจากนั้นพอพี่เว่ยตื่นก็ดูเปลี่ยนไปเหมือนไม่ใช่พี่เว่ยคนก่อน
จือเฉิ่ง.
ถึงอย่างนั้นก็เถอะอย่าไปหลงเชื่อใจนางมาหล่ะนางโหดร้ายแค่ไหนพวกเรารู้อยู่ไม่รู้ว่ามีแผนอะไรอีกรึไม่
จือเฉิ่ง.
ยิ่งเป็นแบบนี้ยิ่งต้องระวังตัวไม่รู้ว่านางคิดอะไรอยู่อย่าไปหลงกลนาง
จือเฉิ่ง.
พวกเรารีบมานอนเถอะดึกแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
