คืนสังวาส
พ่อครูจ้ะ
อ๊ะ...โอ้ยช่วยด้วยย ช่วยผมด้วย
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
//ล้ม
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
อ๊ะ...อึก//หอบ
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
//มองรอบๆตัว
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
อ...อื้อ//ปวดหัว
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
//สลบ
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
อื้อ...//ตื่น
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
//ปวดหัว
ลุงจิตร(ลุงในหมู่บ้านพอ.)
//รีบวิ่งมาหานอ.
ลุงจิตร(ลุงในหมู่บ้านพอ.)
หนูเป็นอะไรไหม เดี๋ยวพ่อครูก็มานะ เจ็บตรงไหนหรึป่าว//ถามนอ.
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
พ่อครู...//ทวนคำ+งง
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
ใครหรอจ้ะ//งง
อัครา(พอ.+พ่อครู)
//เข้ามาพอดี
อัครา(พอ.+พ่อครู)
เด็กนี่หรอ ที่ลุงจะให้ข้ารักษา//ไปนั้งข้างๆเตียงนอ.
ลุงจิตร(ลุงในหมู่บ้านพอ.)
ใช่จ้ะ พ่อครู พอรักษาได้ไหมจ้ะ//ถามพอ.
อัครา(พอ.+พ่อครู)
ลุงฉันบอกไปแล้วนะ ว่าไม่เอาคนที่ผีเข้าช่วงนี้//มองหน้าลุงจิตร
ลุงจิตร(ลุงในหมู่บ้านพอ.)
เด็กนี่ไม่ได้ผีเข้านะจ้ะ ฉันเห็นเด็กนี่นอนสลบอยู่ท้ายหมู่บ้าน ถ้าผีสางมาเห็นเข้าคงไม่รอด
อัครา(พอ.+พ่อครู)
(เด็กนี่โดนผีตามงั้นหรอ)
อัครา(พอ.+พ่อครู)
แต่ข้ารู้สึกว่าไอเด็กนี่ดูไม่เหมือนเด็กทั่วไปนะลุง//มองหน้าลุงจิตร
ลุงจิตร(ลุงในหมู่บ้านพอ.)
เอาเถอะหน่าา เด็กนี่น่าสงสาร แค่รักษาแล้วหาบ้านให้มัน ดูจากเสื้อผ้ามอมแมมมาก แค่หลงทางมันไม่น่ามอมแมมขนาดนี้นะจ้ะพ่อครู มันผอมมากด้วย เลี้ยงมันให้ข้าวให้น้ำแล้วให้มันตอบแทนด้วยการทำงานให้ก็ดีนะจ้ะพ่อครู
ซักประวัติ
ลุงจิตร(ลุงในหมู่บ้านพอ.)
ข้ากลับแล้วนะจ้ะพ่อครู ลาจ้ะ//กลับบ้าน
ลุงจิตรกลับบ้าน เหลือแต่ นอ. กับ พอ.
อัครา(พอ.+พ่อครู)
มา มึงมาจากที่ไหน มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง//จ้องนอ.
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
ผมอยู่วัดอ่ะ ผมจำได้แค่นี้ ผมหลงป่าแล้วภาพก็ตัดไปเลย ผมรู้แค่นี้จริงๆ//เกร็ง
อัครา(พอ.+พ่อครู)
ห่ะ...(ก็ว่าอยู่ทำไมตัวผอม)
อัครา(พอ.+พ่อครู)
แล้วพ่อแม่มึงไปไหน มึงถึงอยู่วัดได้
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
พ่อแม่แยกกัน ผมอยู่กับพ่อ พ่อมีแม่ใหม่ แล้วแม่ใหม่กับลูกเขาจงใจฆ่าพ่อกับผมเพื่อเงินประกันกับเงินที่ผมกับพ่อหามา แต่วันนั้นผมออกไปหาเพื่อนที่เป็นเด็กวัดพอดี แม่จุดไฟเผาบ้าน พ่อตาย ส่วนแม่โดนจับได้แม่เลยฆ่าตัวตาย ส่วนเงินโดนเผาไปแล้ว ผมเลยโดนเจ้าอาวาสเก็บไปเลี้ยงที่วัดเดียวกับเพื่อนครับ//เล่าให้พอ.ฟัง
อัครา(พอ.+พ่อครู)
อ้อ...(น่าสงสารเหมือนกันนะเนี่ย)
อัครา(พอ.+พ่อครู)
งั้นกูจะให้มึงอยู่ที่นี่ก่อน แต่มึงต้องทำงานแลกนะ มึงต้องเชื่อฟังกูทุกอย่าง เข้าใจไหม
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
เข้าใจแล้วครับ//พยักหน้า
กินข้าวกินยา
อัครา(พอ.+พ่อครู)
นอนก่อน เดี๋ยวกูไปหาข้าวกับยามาให้ มีอะไรเรียกกูนะ//เดินออกจากห้อง
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
ครับ...//นอนไม่หลับเลยนอนเล่น
อัครา(พอ.+พ่อครู)
//ทำอาหารให้นอ.
อัครา(พอ.+พ่อครู)
//เดินเข้ามาในห้อง
อัครา(พอ.+พ่อครู)
แดกเองได้ไหม หรือจะให้กูป้อน//วางอาหารไว้ข้างเตียงนอ.
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
ได้ครับ//ปากบอกได้แต่มือยกไม่ขึ้น
อัครา(พอ.+พ่อครู)
มาๆ กูป้อน//พยุงนอ.ให้ลุกขึ้นนั้ง
อัครา(พอ.+พ่อครู)
อ้าปาก//ตักข้าว
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
//อ้าปาก
อัครา(พอ.+พ่อครู)
อร่อยไหม//กลั้นยิ้ม
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
อื้ม...//พยักหน้า
อัครา(พอ.+พ่อครู)
ถ้าอร่อยก็กินเยอะๆ เดี๋ยวกูเอายามาให้//ป้อนจนหมด
อัครา(พอ.+พ่อครู)
อ่ะ นี่ยา//ยื่นยาให้นอ.
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
ขอบคุณครับ...รับยามาจากมือพอ.
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
//ฟืนกินยาเข้าไป
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
//กินยาหมด
อัครา(พอ.+พ่อครู)
โอเคร มึงหลับได้แล้ว กูอยู่ห้องตรงข้าม มีอะไรให้เคาะประตูนะ//เดินออกไปจากห้องของเรน
เหนือเกล้า/เก้า(นอ.)
ครับ...//ฟืนหลับไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
