...เสียงกรี๊ดแตกดังขึ้นพร้อมกับการลืมตาตื่นของหญิงสาวคนหนึ่ง ที่บัดนี้พบว่าตัวเองไม่ได้อยู่บนเตียงนอนยับยู่ยี่ข้างแฟ้มเอกสารที่บ้านเช่าแถวหนองแขมอีกต่อไป!...
..."เฮ้ย! ใครเอาฉันมาไว้บนเตียงไม้แผ่นหนาแบบนี้วะ!? ที่นี่มันวัดร้างเหรอ!?"...
...หญิงสาวลุกพรวดด้วยสภาพผมยุ่งเหมือนโดนวิญญาณขยุ้ม หน้ากากอนามัยครึ่งแผ่นยังแปะอยู่ตรงคาง เสื้อนอนลายบาบี้เปียกเหงื่อปื้นใหญ่ ก่อนจะหันซ้ายหันขวา… และพบว่าเธอไม่ได้อยู่คนเดียว!...
...บนเตียงไม้สูงลิบที่เธอนอนอยู่ มีชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ นอนหลับตาพริ้มในท่ากึ่งเปลือย ท่อนบนเปิดโล่ง เหลือแค่โจงกระเบนสีแดงแปร๊ดที่พาดอยู่หมิ่นๆ บนบั้นเอว เห็นกล้ามเนื้อแน่นเปรี๊ยะชนิดที่ฟิตเนสแถวบ้านยังต้องกราบ!...
...“แม่จ้าววว… ไอ้นี่มันพระเอกซีรีส์แน่ๆ ใช่ไหมวะ!?”...
...ขณะที่นางกำลังจะเอื้อมมือไปจับกล้ามอกฝ่ายตรงข้ามด้วยความสงสัย—มือเธอกลับสะดุดเข้ากับสิ่งหนึ่ง… นุ่ม ๆ อุ่น ๆ … และขยับได้!...
..."ว้ายยยย! แก้วตาดวงใจข้าเอ๊ย! จับผิดจุดแล้วววว!"...
...ชายหนุ่มลืมตาขึ้นพอดี...
...สายตาคมกริบจ้องหน้าเธอเขม็ง...
..."เจ้ากล้าจับข้าก่อนที่ข้าจะตื่นรึ?"...
..."อิ๊บอ๋ายแล้วววว..."...
...หญิงสาวพยายามจะปีนลงจากเตียงอย่างทุลักทุเล แต่แขนยาวๆ ของชายหนุ่มคว้าคอเสื้อเธอไว้ได้ทัน...
..."นี่เจ้าจะหนีไปไหน หืม? เมียข้า?"...
...“เมียพ่องงง!!!”...
...เธอกรีดร้องแล้วสะบัดตัวจนกลิ้งลงมาชนพื้นดังโครม...
...“ข้าเตือนแล้วใช่ไหมว่าถ้ายังไม่หายบ้า ข้าจะส่งเจ้าไปอยู่โรงครัว!”...
...เสียงหญิงสูงวัยแหลมปี๊ดดังขึ้นในห้องกว้าง ตามด้วยการโยนถาดข้าวพร้อมเศษหมูทอดที่มีตะขบเกาะตกลงตรงหน้า...
...“เอ้า กินซะ ก่อนที่หมาจะมาแย่ง!”...
...“โอ๊ย ขุ่นแม่! ชั้นชื่อช่อเอื้อง! ไม่ใช่หมา!” หญิงสาวโวยวายพลางปัดข้าวหมูทอดที่เริ่มเยิ้มบนผ้ารองเตียง...
...นางคือ ช่อเอื้อง สาวออฟฟิศวัยยี่สิบแปดที่ตื่นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองอยู่ในร่างของ คุณหญิงเอื้องคำ เมียหลวงของท่านแม่ทัพผู้ลือชาว่า ‘โหด ดิบ เถื่อน ดุ และมีรอยสักยันต์เต็มแผ่นหลัง’...
...แต่ปัญหามันไม่ใช่แค่เรื่องสามีโหด...
...ปัญหาคือ…เธอกลายเป็น เมียที่โดนหาว่า “ทำของใส่ผัว” แล้วโดนจับโยนจากตำหนักใหญ่ไปอยู่ข้างโรงหมา พร้อมฉายาใหม่จากชาววังว่า "แม่หญิงของต่ำ"...
...และยิ่งเธอพูดคำว่า “Wi-Fi”, “เซลฟี่”, “Shopee” ออกไป... ทุกคนก็ยิ่งมั่นใจว่าเธอบ้า!...
...คืนนั้น… ช่อเอื้องตัดสินใจสวดมนต์ขอพรจาก “เจ้าแม่ TikTok” เผื่อจะพาเธอกลับไปบ้าน...
...แต่ไม่รู้ว่าเจ้าแม่ไหนรับเรื่อง… เพราะแทนที่จะได้กลับบ้าน เธอกลับได้ยินเสียง "ติง!" ดังขึ้นในหัว ตามด้วยหน้าต่างข้อความที่ลอยอยู่กลางอากาศ...
...【เควสต์แห่งโชคชะตาเริ่มต้นแล้ว】...
...ภารกิจ: เอาชนะใจท่านแม่ทัพภายใน 100 วัน มิฉะนั้นจะถูกส่งกลับไปเกิดใหม่เป็น “เห็บข้างส้วม”...
...รางวัล: กลับโลกเดิม + สิทธิ์เลือกชายหนุ่มในวังอีกหนึ่งคน!...
...บทลงโทษ: แพ้ \= เห็บ / ชนะ \= ฮีโร่...
...ช่อเอื้องสบถลั่น: “นี่มัน…โลกระบบจีบหนุ่ม RPG เหรอฟะ!?”...
...วันรุ่งขึ้น...
...ช่อเอื้องเตรียมการใหม่ทั้งหมด...
...เปลี่ยนผ้าห่มสกปรกเป็นมุ้งผ้าขาวม้าจากห้องคนใช้...
...สวมเสื้อคอกระเช้าแหวกอกโชว์นิดๆ (ใช้หมุดกลัดแทนกระดุม)...
...ทาปากด้วย “น้ำขิงผสมขมิ้น” ที่เธอแอบขูดมาจากห้องครัว...
...แล้วย่องไปยังตำหนักแม่ทัพผู้เถื่อน… เพื่อทำ “เควสต์จีบผัว”!...
...และในตอนที่เธอแง้มประตูห้องเข้าไป…...
...เธอก็พบว่า—แม่ทัพหนุ่มกำลังยืนอยู่หน้าอ่างอาบน้ำ...
...ในสภาพเปลือยเปล่า…...
...กำลังทำพิธีแช่สมุนไพร โดยมี ไก่ตัวเป็น ๆ อยู่ในอ่างด้วย!...
...“ท่าน… ทำอะไรกับไก่ของท่านน่ะเพคะ?” ช่อเอื้องหลุดถาม...
...แม่ทัพเหลือบตาเย็นเฉียบมองมา “มันคือสัตว์นำโชค ข้าแช่มันเพื่อล้างอาถรรพ์!”...
...“…อาถรรพ์ไก่!? นี่มันบ้านไหนวะเนี่ย…”...
...แล้วทันใดนั้น—ไก่ก็กระโจนใส่เธอ!!...
...เธอกรี๊ดดังลั่น วิ่งหนีชนม่านล้ม โถ่โว้ย!...
...แม่ทัพเถื่อนหันขวับมาคว้าผ้าขาวพันเอว ก่อนจะก้าวเท้าเข้ามาหาเธอด้วยท่าทางดุดัน...
...“เจ้ามาทำอะไรในห้องข้าโดยไม่เคาะประตู? หรือเจ้าคิดจะลอบจับข้า...เหมือนเมื่อคืน?”...
...“เปล่านะเพคะ! แค่ข้าอยากมา... ชิมไก่ เอ้ย ไม่ใช่! มาขอโทษเรื่องจับผิดจุดเมื่อคืน!!”...
...สิ้นเสียงเธอ ท่านแม่ทัพกลับนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยกมุมปากยิ้มเย็น...
...“ถ้าอย่างนั้น...ก็รับผิดชอบซะสิ”...
...“ห๊ะ?”...
...“คืนนี้...เจ้าต้องอยู่ดูข้าอาบน้ำจนจบ”...
...“นี่มันลงโทษหรือกลั่นแกล้งกันแน่ฟะ!!”...
...(โปรดติดตามตอนต่อไป: ตอนที่ 2 – เควสต์แรก...อาบน้ำให้ผัว!?)...
...ห้องอาบน้ำในตำหนักแม่ทัพนั้นกว้างใหญ่เสียยิ่งกว่าห้องนอนของช่อเอื้องในยุคเดิมสามเท่า พื้นหินอ่อนสลักลายมังกร พุ่มไม้หอมจากภาคใต้รายล้อม ท่ามกลางไอหมอกจากน้ำร้อนที่ระอุเหมือนซาวน่า... และในกลางสระน้ำวงใหญ่ ท่านแม่ทัพยืนเปลือยท่อนบน พร้อมผ้าผืนจิ๋วที่...เอิ่ม......
..."ผ้าท่าน…มันเล็กไปหรือข้าเห็นเอง?" ช่อเอื้องหลุดถามเสียงแห้ง...
...“เจ้าเห็นถูกแล้ว ข้าไม่อายเมียหรอก” เขาตอบเสียงเรียบพลางยืดอก...
...“แต่นี่มันอายแทน!” เธอปิดหน้าตัวเอง แต่แอบแง้มดูอีกทีทางนิ้วโป้ง......
...ติ๊ง!...
...หน้าต่างข้อความในหัวเด้งขึ้นมาอีกแล้ว...
...【เควสต์ย่อย: อาบน้ำให้ท่านแม่ทัพ】...
...เงื่อนไขสำเร็จ: ถูหลัง > ถูแขน > (ถู...ไม่ระบุ)...
...โบนัส: ได้ค่าความสนิท +10...
...คำเตือน: หากถูผิดจุด ท่านแม่ทัพอาจ...ขย้ำคืน!...
...“เฮ้ย...ระบบนี่มันลามกใช่ย่อย!”...
...ช่อเอื้องสบถเบา ๆ ก่อนจะรับผ้าขนหนูมาอย่างไม่เต็มใจ...
...หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้ผิวสระ ท่านแม่ทัพยืนหันหลังให้ เผยแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยรอยสักยันต์ลายพญาครุฑ-นาคกินน้ำ-ยันต์กันผีชนิดครบสูตร...
...“เจ้ารออะไร?” เสียงต่ำๆ ดังขึ้น...
...“ข้าไม่ค่อยถูหลังเอง...แขนมันสั้น”...
...“แขนท่านยาวกว่าไม้กวาดอีก!”...
...“แต่ข้าอยากให้เมียลองถูให้ ข้าไม่เคยโดนใครถูหลังมาก่อน...”...
...พูดแบบนี้ มันจะไม่คิดไปได้ไงวะ!!...
...ช่อเอื้องสูดหายใจลึก ก่อนจะค่อยๆ เอาฟองสบู่สมุนไพรแตะลงบนแผ่นหลังท่านแม่ทัพ... ลูบเบาๆ ด้วยฟองมือ...
...สัมผัสนั้น... กล้ามเนื้อแน่นๆ เย็นๆ กลับอุ่นขึ้นทุกทีตามแรงมือเธอ...
...เสียงแม่ทัพที่เคยนิ่ง เริ่มสะอึกเบาๆ...
...“...มือเจ้านุ่มดีนะ”...
...“ไม่ได้นวดหน้าค่ะ นี่ถูหลัง!”...
...เธอถูไหล่ ถูแขน…...
...พอถึงกลางแผ่นหลัง—...
...ตุ้บ!...
...แม่ทัพสะดุ้งเบาๆ น้ำสาดใส่หน้าเธอ...
...“เจ้าถูโดนจุดเสียว เอ้ย จุดอักเสบ!”...
..."จุดอักเสบพ่องสิ! หรือว่า… จุดที่ไม่ควรถู?"...
...“ก็นิดหน่อย...” เขาหันหน้ามาแล้วสบตาเธอ...
...จังหวะนั้นเอง...
...เธอถอยกรูด—แต่ดันเหยียบสบู่!...
...พรืดดดด!!...
...ร่างของเธอลื่นล้ม กลิ้งลงไปในสระเต็มๆ พร้อมทั้งพุ่งชนร่างท่านแม่ทัพเข้าอย่างจัง!...
...ตูม!!...
...เสียงน้ำสาดกระจายไปถึงหน้าห้อง...
...คนเฝ้าประตูข้างนอกแทบทำขันลอยกระจาย...
...ข้างใน—...
...ช่อเอื้องโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ แค่ครึ่งตัว...
...แต่กลับพบว่าท่านแม่ทัพก็กำลัง...ทับเธออยู่...
...สองแขนของเขาคร่อมข้างลำตัวเธอ...ใบหน้าใกล้จนได้กลิ่นตะไคร้จากสบู่...
...“เอิ่ม…ท่านจะลุกไหมคะ?”...
...“เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากให้ข้าลุก...” เขากระซิบ...
...“ลุกเลย! เดี๋ยวฉันลุกก่อนแล้วกัน—เฮ้ยยยยยย!!”...
...ตอนที่เธอจะลุกขึ้น...
...สายตากลับเห็น “ผ้าผืนเล็ก” ที่ควรปิดกาย... ลอยตีวงอยู่มุมสระอย่างสง่างาม...
..."ท่านแม่ทัพ!! ท่านลืมอะไรไว้ตรงนู้นนน!!"...
...“...หรือว่าไม่ลืม แต่ตั้งใจ!?”...
...หลังเหตุการณ์วุ่นวายในสระ...
...ช่อเอื้องรีบใส่เสื้อผ้า แล้ววิ่งหนีกลับห้องแบบไม่เหลียวหลัง...
...หัวใจเต้นตุบๆ เหมือนเพิ่งดูซีรีส์ฉากจูบแล้วแม่เดินมา!...
...เธอเปิดหน้าต่างสถานะขึ้นในหัว...
...ความสนิท: +12...
...ท่านแม่ทัพ: รู้สึก...คันหลัง (อยากให้ถูอีก)...
...เธอตะโกนลั่นห้อง...
...“จะบ้าตาย!!!”...
...คืนนี้เงียบ… เงียบเกินไป…...
...ช่อเอื้องนอนอยู่ในตำหนักใหญ่ของท่านแม่ทัพอีกครั้ง หลังเกิดเหตุ “ไก่ลอยตัว–สบู่ลื่น–พุ่งชนเป้า” เมื่อเช้า...
...แน่นอนว่าหลังจากนั้นท่านแม่ทัพไม่ได้ว่าอะไรสักคำ แถมยังมีคนใช้มารับตัวเธอให้ “กลับมาอยู่ตำหนักเดิม”...
...“อิหยังวะ กลับบ้านผัวเฉย!?”...
...และแน่นอน... คืนนี้เธอต้อง “นอนร่วมเตียง” กับท่านแม่ทัพ...
...เธอกำลังมองขอบเตียงไม้สักสูงลิบเบื้องหน้า และวางหมอนกั้นกลางไว้สามใบ...
...“คืนนี้ข้าขอนอนเฉพาะบนฟูก!” เธอประกาศกร้าว...
...เสียงจากอีกฝั่งเตียงดังตอบเรียบๆ ว่า......
...“ข้าก็เช่นกัน เมีย”...
...ช่อเอื้องกลอกตา “ก็ดี!” แล้วหันหลังใส่เขา...
...เงียบไปชั่วครู่... จนกระทั่งสายตาของเธอไปสะดุดเข้ากับบางสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง...
...หนังสือปกเก่า หนาปึ้ก ปั๊มตรา “หอสมุดเมืองบัวคำ” ชื่อเล่มว่า......
...“ตำราพิชัยสวาท ฉบับเร่งรักด่วนจี๋”...
...“ห๊าาาา! ใครเอาตำราแบบนี้มาไว้บนหัวเตียงฟะ!?”...
...เธอหยิบมาพลิกดูแบบกล้า ๆ กลัว ๆ...
...ภายในเต็มไปด้วยลายเส้นยุคโบราณ (แต่บอกเลยว่าเส้นสวยจนอยากตีพิมพ์ขาย)...
...พร้อมคำอธิบายท่าทางที่ชวนให้หน้าแดงแปร๊ดทุกย่อหน้า เช่น......
...“ท่ารับน้ำผึ้ง”...
...“ท่าสะบัดสะโพกเรียกพลังหยิน”...
...“กระบวนท่า ‘ขุนแผนยกกองทัพ’ ที่ต้องใช้พื้นที่อย่างต่ำ 3x3 เมตร!!”...
...“ไอ้บ้าเอ๊ยยย!!! ตำราอะไรวะเนี่ย!!”...
...แต่ในขณะที่เธอกำลังขำกลิ้งอยู่บนเตียง...
...เสียงท่านแม่ทัพก็ดังขึ้นเบา ๆ จากอีกฝั่ง...
...“เจ้าสนใจตำราเล่มนั้น?”...
...“ฮือออ เปล่าาาา!!” เธอปิดปกดังปึ้ง...
...“ข้าเคยอ่านตำราเล่มนั้นอยู่ครึ่งหน้า”...
...ท่านแม่ทัพพูดเสียงเรียบ...
...“แล้วข้าก็...ปวดหัว”...
...“เพราะความทะลึ่งมันเกินรับเหรอ?”...
...“ไม่...เพราะมันเป็นตำราปลอม!”...
...“หา?”...
...เขาพลิกตัวหันมาทางเธอ เงาไหล่กว้างวาดผ่านแสงจันทร์นวล...
...“ในบทที่สอง...มันเขียนว่า ให้เอาน้ำขิงร้อนเทลงบนหัวเข่าฝ่ายหญิงเพื่อปลุกพลังหยาง แล้วใช้เข็มแทงตรงกึ่งกลางฝ่าเท้าเพื่อปลดล็อกเส้นเลือดสวาท…”...
...“โอ๊ยยย! นั่นตำราโยคะฆ่าคนแล้ว!”...
...ช่อเอื้องหลุดขำจนน้ำตาไหล เธอขดตัวหัวเราะคิกๆ อยู่บนหมอน...
...ก่อนที่เสียงหนึ่งในหัวจะ “ติ๊ง!”...
...【เควสต์พิเศษ: อ่านตำราพิชัยสวาทด้วยกัน】...
...เงื่อนไขสำเร็จ: อ่านจบ 1 บทพร้อมกัน...
...โบนัส: สกิล “พูดทะลึ่งแบบไม่โดนตี” Lv.1...
...โอกาสปลดล็อกฉากพิเศษ...เพิ่มขึ้น!...
...“โว้ยยย นี่ระบบเกมอะไรฟะ!!!”...
...หลังจากหัวเราะจนท้องแข็ง ท่านแม่ทัพก็ยื่นมือมาแย่งหนังสือจากเธอ...
...“ไหน...เจ้าอ่านให้ข้าฟังหน่อย ข้าจะดูว่าเจ้าแปลได้ดีแค่ไหน”...
...“หาาาาา!?”...
...“บทที่สาม ‘ท่ากบเฒ่ากินแตง’ นี่มัน…”...
...“ถ้าเขินนัก ข้าจะอ่านเองก็ได้...” เขาโน้มตัวมาหาเธอใกล้ขึ้นเรื่อยๆ...
...“เดี๋ยวๆ! งั้นข้าอ่านก็ได้!! แต่แค่บทเดียวนะ!!!”...
...ในที่สุด…...
...คืนนี้จึงกลายเป็นค่ำคืนแห่ง “บทเรียนพิชัยสวาท”...
...โดยมีเสียงหัวเราะ แทรกไปกับคำบรรยายประหลาด...
...และท่าทางพิลึกที่ทั้งสองคนช่วยกันทำตาม...
...“นี่มันท่าตุ๊กแกล้มตู้เสื้อผ้าไม่ใช่เหรอ!?”...
...“นั่นท่าไม้ลื่นบนกระเบื้อง!”...
...จนสุดท้ายทั้งคู่ก็หัวเราะจนหลับไป โดยที่ตำราเล่มนั้นยังค้างอยู่หน้าเดิม...
...เช้าวันต่อมา…...
...เสียงคนใช้วิ่งตึงตังเข้ามารายงาน...
...“ท่านแม่ทัพ! เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ!”...
...เขาลืมตาปรือตอบเสียงงัวเงีย “อะไรอีกล่ะ…”...
...“เมื่อคืน...พระราชาเสด็จมายามดึก และเห็นท่านนอนกับเมียหลวงของท่านบนเตียงเดียวกัน!”...
...“แล้ว?”...
...“พระราชา...เลยประกาศว่า ‘หากท่านยังรักเมียหลวงอยู่ ก็ต้องแต่งใหม่ให้เป็นเรื่องเป็นราวในอีกสามวัน!’”...
...“ว่าไงนะ!!!??”...
...ช่อเอื้องที่เพิ่งตื่น ลุกพรวดขึ้นมาจากเตียง หน้าเผือด...
...“อิฉันยังไม่ได้เตรียมตัวเป็นเมียหลวงจริง ๆ นะเพคะ!”...
...(โปรดติดตามตอนต่อไป: ตอนที่ 4 – งานแต่งสายฟ้าแลบ กับเควสต์ ‘แหกชุดเจ้าสาว!’)...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
