...เสียงหวูดของรถพยาบาลยังดังก้องในหัวมีนา แม้เวลาจะผ่านไปหลายวันแล้วก็ตาม ภาพของแม่ที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง ICU ทำให้เธอต้องกัดฟันไม่ให้ร้องไห้ออกมาทุกครั้งที่คิดถึง...
...“ค่ารักษาพยาบาลงวดนี้...ห้าหมื่น”...
...เสียงเจ้าหน้าที่บัญชีของโรงพยาบาลดังขึ้นอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว...
...ห้าหมื่น......
...สำหรับบางคน มันอาจแค่ราคากระเป๋าถือ...
...แต่สำหรับมีนา มันคือความเป็นความตาย...
...ของคนที่เธอรักที่สุด...
...หลังจากทำงานพาร์ตไทม์จนหัวหมุนอยู่หลายที่...
...จู่ๆ โชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอ......
...หมับ!...
...“เฮ้ย! ระวังหน่อยสิ!”...
...เสียงทุ้มต่ำปนหงุดหงิดดังขึ้นหลังจากมีนาพุ่งเข้าชนชายแปลกหน้าร่างสูงหน้าหล่อขั้นเทพ… แต่ดันหน้าบึ้งเหมือนหมาโดนยึดกระดูก...
...เธอเงยหน้าขึ้น ก็เจอเขา ใส่สูทราคาแพง ผมเสยเนี้ยบ ตาเรียวนิ่งเหมือนน้ำแข็ง...
...“ขอโทษค่ะ!” มีนารีบโค้ง แต่ก่อนจะได้พูดอะไรต่อ เธอก็เห็น......
...กระเป๋าใส่เอกสารของเขา กระเด็นหล่นกลางถนน และรถบรรทุกกำลังพุ่งเข้าใส่!...
...ไม่คิดชีวิต มีนาพุ่งเข้าไปคว้ากระเป๋านั่นไว้ ก่อนจะล้มกลิ้งลงพื้นข้างๆ รถบรรทุกที่เบรกเอี๊ยด...
...จนควันขาวคลุ้ง...
...เธอรอดมาได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปด พร้อมกับกระเป๋าของเขา...
...“คุณบ้าเหรอ?”...
...เขาจ้องเธออย่างตกใจปนโมโห...
...“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน...มันเหมือนขามันไปเองค่ะ”...
...“รู้ไหมว่าเอกสารในกระเป๋านี่... มันสำคัญกว่าชีวิตคนบางคนบนโลกนี้อีกนะ”...
...“...อ้าว งั้นฉันตายไปก็คงไม่เป็นไรสิ?”...
...เขาชะงักไปนิดหนึ่ง เหมือนโดนย้อนกลับ...
...จนพูดไม่ออก...
...ชื่อของเขาคือ “คีย์ คิรากร” CEO หนุ่มหล่อ เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่มีข่าวลือว่าผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้เกินสามเมตรจะโดนเขาดูถูก...
...จนอยากลาโลก...
...แต่มีนากลับ “เข้าไปช่วยชีวิตกระเป๋าเขา” ด้วยความซื่อบื้อของตัวเอง...
...เลยกลายเป็นคนที่เขาสนใจ...แบบแปลกๆ...
...วันต่อมา เขาส่งคนมาตามเธอถึงที่พัก...
...“มีนา...ใช่ไหม? ท่านประธานคีย์อยากเจอ”...
...มีนา:...
...“อะไรนะ? ฉันไปเหยียบเท้าเขาเหรอ?”...
...“หรือเขาจะฟ้องฉันฐานกล้าช่วยของเขา?”...
...แต่พอไปถึงออฟฟิศสุดหรู เธอก็ได้ยินประโยคที่ทำให้เธอแทบจะสำลักกาแฟในมือเลขา...
...“ฉันต้องการให้เธอเป็น แฟนปลอม ของฉัน...ตามสัญญาจ้างหนึ่งเดือน”...
...“หา?” มีนามือสั่น “คุณ...พูดจริงเหรอคะ?”...
...“ฉันไม่มีเวลาเล่นตลกกับพนักงานพาร์ตไทม์ที่ช่วยชีวิตกระเป๋าหรอกนะ” เขาขมวดคิ้ว...
...“เดี๋ยวค่ะ ฉันช่วยของคุณนะคะ ไม่ได้ช่วยชีวิตคุณ... แล้วแฟนปลอมนี่คือยังไง?”...
...“แค่เล่นละครต่อหน้าคุณยายฉัน ว่าเราคบกัน ฉันจะจ่าย...หกหมื่นต่อสัปดาห์”...
...“หกหมื่นต่อสัปดาห์!?”...
...นั่นแปลว่า... สองแสนสี่หมื่นบาท ภายในหนึ่งเดือน!...
...พอจะจ่ายค่ารักษาแม่ได้แน่นอน!...
...“แล้วทำไมต้องฉัน?” เธอถามเสียงอ่อย...
...“เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ยายฉันไม่รู้จัก...และดูไม่น่าจะโกหกเก่งจนหลอกยายฉันได้”...
...“นี่ชม...หรือด่า?”...
...“ทั้งสองอย่าง”...
...มีนาเดินออกจากออฟฟิศพร้อมสัญญาในมือ ใจเต้นระรัวเหมือนเพิ่งจูบกับความซวยครั้งใหญ่...
...แต่เมื่อเธอเดินกลับถึงบ้าน...
...ภาพของแม่ที่นอนอยู่ในห้องพักฟื้น ก็ทำให้เธอตัดสินใจได้ในที่สุด...
...เธอกดโทรศัพท์กลับไปหาเขา...
...“ฉันตกลงค่ะ...ฉันจะเป็นแฟนปลอมของคุณ”...
...ปลายสายเงียบไปแวบหนึ่ง ก่อนเขาจะพูดว่า...
...“ดี งั้นเตรียมตัวให้พร้อม...พรุ่งนี้เราจะไปบ้านยาย”...
...“พรุ่งนี้!?”...
...“ใช่ แล้วก็...เตรียมเสื้อผ้าเรียบร้อยหน่อยล่ะ แม่ฉันไม่ชอบผู้หญิงใส่เสื้อหลวมๆกับรองเท้าแตะยาง”...
...“หมายความว่าไงคะ?”...
...“หมายความว่า...ถ้าเธอจะเป็นแฟนฉัน เธอก็ต้องดูเหมือน เมีย ฉันจริงๆ ด้วย”...
...เช้าแรกในชีวิต...ที่ต้องมาเป็นแฟนปลอมกับ CEO หล่อรวยแต่เย็นชา มีนาไม่รู้ว่าเธอกำลังสมัครใจตกลงไปในหลุมไหน แต่ที่รู้แน่ๆ คือหลุมนี้...มีแบงค์พันเป็นเบาะรอง...
...06.30 น. - คอนโดหรูใจกลางเมือง...
...“สายแล้ว!!”...
...มีนาแทบกระโดดลงจากเตียง โชคดีที่เมื่อคืนเธอยังไม่ย้ายเข้าไปอยู่กับคุณคีย์ตามสัญญา...
...เธอรีบลุก แต่งตัว กรีดอายไลเนอร์เส้นบางจนตาแทบแหก แล้วคว้ากระเป๋าวิ่งออกจากห้องราวกับไฟไหม้ตูด...
...เมื่อมาถึงบริษัท เธอถูกพาเข้าไปในห้องประชุมใหญ่...
...และที่นั่น เธอก็ได้พบกับ "เขา" อีกครั้ง......
...คีย์ คิรากร นั่งกอดอก พิงเก้าอี้ หันหน้ามาทางเธอด้วยแววตานิ่งเย็นปนเบื่อโลก...
...“ห้านาที...เธอสายไปห้านาที”...
...“ฉันติดรถเมล์ค่ะ รถติด!”...
...“ใช้ข้ออ้างที่ฉลาดกว่านี้หน่อยสิ มีนา”...
...เธอแอบเบ้ปาก...
...บนโต๊ะประชุม มีแฟ้มสัญญาเล่มหนาวางอยู่...
...คีย์เปิดมัน แล้วดันให้เธอเซ็น...
...“นี่คือรายละเอียดสัญญาแฟนปลอม 1 เดือน”...
...มีนาอ่านข้อความแบบเร็วๆ พอจับใจความได้ว่า…...
1. ห้ามคบผู้ชายคนอื่นตลอดระยะเวลาสัญญา
2. ห้ามเปิดเผยข้อตกลงกับบุคคลภายนอก
3. ห้ามหึง หวง หรือคิดจริงจังกับ ‘เจ้านาย’
4. ต้องร่วมกิจกรรมในฐานะคนรัก เช่น ไปทานข้าวกับคุณยาย นอนบ้านเดียวกัน ฯลฯ
5. หากละเมิดข้อใดข้อหนึ่ง \= หักเงินทันที
...“ข้อนอนบ้านเดียวกันนี่...หมายถึงนอนห้องเดียวกันหรือเปล่าคะ?”...
...“ห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน แต่มีหมอนขวางตรงกลาง”...
...“คุณมันโรคจิตชัดๆ!”...
...“ถ้าฉันโรคจิต เธอก็รับเงินโรคจิตแล้วล่ะครับ...คุณมีนา”...
...หลังเซ็นสัญญา มีนาเริ่มเข้าสู่ภารกิจ "แฟนปลอม" อย่างจริงจัง...
...ภารกิจแรกคือ...เรียนรู้วิธีเป็นแฟนของ CEO เย็นชา!...
...คีย์พาเธอไปซื้อเสื้อผ้าใหม่...
...แน่นอน ว่าเธอเดินตามเขาเข้าไปในร้านแบรนด์หรูด้วยสภาพเหวอสุดชีวิต...
...“เอ่อ...ขอโทษนะคะ ที่นี่คือร้านขาย...ชุดอะไรอะ?”...
...“ชุดที่ดูเหมือนจะพาไปทานข้าว ไม่ใช่ไปแย่งกับข้าวหมาที่ตลาดนัด”...
...มีนาหันขวับ “คุณนี่มัน—”...
...“ปากร้ายใช่ไหม? ฉันรู้”...
...“เปล่าค่ะ...ฉันจะบอกว่า คุณพูดถูกเป๊ะเลย!”...
...หลังจากเปลี่ยนโฉมเป็นเวอร์ชันเรียบร้อย มีนาเริ่มถูกพาไป “อบรมความเป็นแฟน” อย่างหนัก...
...รวมถึงการฝึกแอ๊บหวานต่อหน้าคุณยายด้วย...
...“มีนา เรียกฉันว่า ‘ที่รัก’ ต่อหน้ายาย”...
...“...อย่าให้ฉันต้องเรียกคุณว่า ‘ที่ร้าย’ ล่ะกัน”...
...“ฉันฟังอยู่นะ”...
...“ก็อยากให้ได้ยินนี่นา”...
...และแล้ว...วันเดินทางไปพบคุณยายก็มาถึง...
...ระหว่างนั่งรถไปยังบ้านคุณยาย คีย์พูดขึ้นเบาๆ...
...“จำไว้นะ เธอแค่ต้องแกล้งรักฉัน อย่ารู้สึกจริง”...
...“ใครจะไปรักคุณลงคะ ฉันไม่ได้บ้าถึงขนาดนั้น”...
...“ดี...เพราะฉันก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงแบบเธอเลยสักนิด”...
...มีนาเบือนหน้าหนี...
...แต่ทำไมคำพูดแค่นั้นถึงเจ็บแปลบๆ ก็ไม่รู้......
...เมื่อถึงบ้านคุณยาย...
...คุณคีย์เดินจูงมือเธอเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่...
...คุณยายมองเธอด้วยสายตาอบอุ่น...แต่แฝงความจับผิด...
...“เด็กคนนี้เหรอ? หน้าตาน่ารักนะ แต่ดูเหมือนจะซนๆ ยังไงชอบกล”...
...“ยายครับ เธอชื่อมีนา เป็น...แฟนผม”...
...มีนาฝืนยิ้ม “สวัสดีค่ะคุณยาย หนู...ดีใจที่ได้เจอค่ะ”...
...“ขอให้ดีใจแบบนี้ทุกวันนะลูก...เพราะยายจะให้พวกเธอ ‘ย้ายมาอยู่ด้วยกัน’ ที่นี่สักพัก”...
...ทั้งคู่ชะงัก...
...“ว่าไงนะครับ ย้ายมาอยู่ด้วยกันเหรอ?”...
...“ใช่สิ! จะได้ดูว่า ‘รักกันจริง’ หรือเปล่า!”...
...และนั่นคือจุดเริ่มต้นของหายนะครั้งใหม่......
...เมื่อแฟนปลอมต้องอยู่ร่วมชายคาเดียวกับ CEO หน้านิ่ง...
...ที่นอนเตียงเดียวกัน (แม้จะมีหมอนกั้นก็ตาม)...
...แถมคุณยายยังจับตาแบบอินฟราเรด......
...เมื่อมีนาเริ่มย้ายเข้าบ้านคุณคีย์อย่างเป็นทางการ ความวุ่นวายที่มาพร้อมความใกล้ชิดก็เริ่มต้นขึ้น... โดยเฉพาะเมื่อคุณยายสุดแสบเริ่มสงสัยว่า “คู่นี้มันแปลกๆ”...
...บ้านของคุณคีย์ไม่ใช่แค่บ้านธรรมดา แต่มันคือ "คฤหาสน์สามชั้น" พร้อมสวนขนาดย่อมที่มีทั้งน้ำพุ สนามเทนนิส และห้องนั่งเล่นใหญ่กว่าคอนโดทั้งชั้นของมีนา...
...“โอ้โห...นี่มันไม่ใช่บ้านแล้ว นี่มันรีสอร์ตหรู!”...
...มีนาพึมพำเบาๆ ขณะลากกระเป๋าเข้าบ้าน...
...คีย์หันมามองด้วยสายตานิ่งๆ...
...“อย่าลืมสิ เธอเป็นแฟนฉัน…ต้องทำตัวให้สมบทบาท”...
...“แล้วแฟนที่ดีต้องทำไงบ้างล่ะคะคุณเจ้านาย?”...
...“หุบปาก แล้วเดินตามฉันมา”...
...“...เออค่ะ แฟนปลอมไม่ควรพูดเยอะสินะ”...
...มีนาเบ้ปาก...
...เมื่อเข้ามาในบ้าน คุณยายของคีย์ก็กำลังจิบชารออยู่ พร้อมรอยยิ้มที่เหมือนจะใจดี...แต่ตาสแกนเหมือนเครื่องจับเท็จ...
...“มาแล้วเหรอลูกๆ ป้าดีใจที่หนูมีนาได้มาอยู่ด้วยกันซะที”...
...“ค่ะคุณยาย หนูก็…ดีใจเหมือนกันค่ะ” (ดีใจที่มีเงินค่ารักษาแม่แล้ว...)...
...“แต่ยายมีข้อแม้นิดหน่อยนะ”...
...คุณยายพูดพลางยิ้มหวาน...
...“อยู่บ้านเดียวกันทั้งที…ต้อง ‘ห้องเดียวกัน’ ด้วย!”...
...มีนาแทบสำลักน้ำลาย ส่วนคีย์หน้าเครียดทันที...
...“ยายครับ แบบนี้มันจะไม่…”...
...“ไม่มีแต่! คนรักกันจะกลัวอะไรกับแค่ห้องเดียวกัน?”...
...และแล้ว......
...มีนาก็ต้องลากกระเป๋าเข้าห้องนอนสุดหรูของคุณคีย์...
...พร้อมหมอนขวางตรงกลางเตียง ที่คีย์วางไว้ราวกับเป็น “กำแพงเบอร์ลิน”...
...“ห้ามข้ามเส้นนี้เด็ดขาด” เขาชี้...
...“เข้าใจค่ะคุณค่ายทหาร!”...
...“อีกอย่าง…ตอนนอนอย่าขี้เซา อย่าละเมอ อย่ามานอนทับฉันเด็ดขาด”...
...“อ๋อ ได้เลยค่ะ ถ้าฉันละเมอไปกอดคุณ ฉันจะจ่ายค่าปรับเป็นขนมจีบแทนเงินสด”...
...“เธอมันกวนตีน”...
...“ขอบคุณค่ะ ชมอีกแล้ว!”...
...กลางดึกคืนนั้น......
...คุณคีย์นอนอ่านหนังสือ ส่วนมีนาก็นอนพลิกตัวไปมาอย่างวุ่นวาย...
...“หลับยังคะ?” เธอถามเบาๆ...
...“...ยัง” เขาตอบโดยไม่หันมามอง...
...“ถ้าฉันพูดจาไม่เข้าหูคุณบ้าง ต้องขอโทษนะคะ ฉันไม่ค่อยชินกับการ…อยู่บ้านคนรวย”...
...“ฉันก็ไม่ชินกับคนเสียงดัง กินเลอะเทอะ พูดไม่หยุดแบบเธอ”...
...มีนาเงียบไปเล็กน้อย ก่อนพูดเสียงอ่อย...
...“งั้นเราก็เท่ากันเนอะ…”...
...เช้าวันรุ่งขึ้น...
...คุณยายจัดให้ทั้งสองคน “ทำอาหารเช้าร่วมกัน”...
...เพื่อทดสอบความรัก!...
...มีนาใส่ผ้ากันเปื้อนลายหมีน้อยยืนอยู่หน้าครัว...
...คีย์ยืนกอดอกเหมือนจะไปประชุม แต่กลับโดนบังคับให้ปอกแครอท...
...“คุณคีย์คะ นี่คือมีด ไม่ใช่ปากกา ไม่ต้องจับเหมือนจะเซ็นสัญญา!”...
...“ฉันไม่เคยจับของพวกนี้”...
...“แล้วทำไมถึงจับหัวใจผู้หญิงเก่งนักล่ะคะ?”...
...เขาหยุดขยับแวบนึง ก่อนจะพูดเบาๆ...
...“ฉันไม่เคยจับหัวใจใคร…เพราะฉันไม่เคยมีหัวใจให้ใคร”...
...บรรยากาศในครัวเงียบไปชั่วครู่...
...ก่อนที่มีนาจะเอาแตงกวายัดปากเขา...
...“กินไปเลยค่ะ ก่อนจะพูดอะไรที่ทำฉันใจบาง!”...
...แต่เรื่องวุ่นยังไม่หมด......
...คุณยายแอบเอารูปของทั้งสองคนไปโชว์ให้...
...“เพื่อนคุณยาย”ดู...
...และเพื่อนคนนั้น...ดันเป็น...
...“คุณป้าแห่งวงสังคมไฮโซ”...
...ที่ชอบเอารูปไปลง IG!...
...วันเดียวเท่านั้น…ข่าวก็หลุด...
...#CEOหน้านิ่งกับแฟนสาวปริศนา...
...#คู่รักแห่งปีหรือแค่แฟนปลอม?...
...#ใครคือผู้หญิงในบ้านคุณคีย์?...
...มีนาแทบช็อก...
...“ฉันจะโดนถล่มมั้ยคะคุณคีย์?”...
...“ไม่หรอก แค่เธอไม่ไปเผลอปากบอกใคร…ว่าเรากำลังหลอกคนทั้งโลก”...
...“แต่เรากำลังหลอกตัวเองด้วยหรือเปล่า?”...
...คีย์เงียบไปทันที...
...สายตานิ่งเย็นของเขา...เหมือนเริ่มสั่นไหวเล็กน้อย...
...กลางดึกคืนนั้น มีนาเผลอเดินไปดื่มน้ำ...
...เธอเห็นคุณคีย์ยืนอยู่ที่ระเบียงคนเดียว มองดาว...
...เขาไม่ได้ใส่สูทหรูเหมือนทุกวัน...
...แค่เสื้อยืดธรรมดา แต่กลับดู...หล่อขึ้นอีกสิบเท่า...
...(เวรแล้ว!)...
...“คุณคีย์…”...
...“หืม?”...
...“บางที...ฉันก็คิดว่าคุณไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น”...
...“นั่นเพราะเธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ”...
...“งั้นฉันจะค่อยๆ รู้จักคุณเองค่ะ”...
...เขาหันมามองเธอครู่หนึ่ง...
...ก่อนจะเบือนหน้าไป...
...“อย่ารู้จักมากเกินไป...เพราะเธออาจจะเดินออกจากเรื่องนี้ไม่ได้อีกเลย”...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
