คนอย่างเหมันต์ไม่เคยก้มหัวให้ใคร
แนะนำตัวละคร
เค้าเอง
ขออนุญาตเจ้าของรูปด้วยนะคะ
เค้าเอง
ไรท์ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้เจ้าของภาพเสียหาย
เค้าเอง
*ขอย้ำนะคะ!! ว่าสิ่งที่ไรท์แต่งขึ้นมา ไม่ได้เป็นความจริงแต่อย่างใด ทุกอย่างที่ไรท์แต่งขึ้นมา ล้วนเป็นแค่ความคิดและจินตนาการของไรท์เท่านั้น*
ไรเลย์
ขื่อ ไรเลย์
อายุ 26
สูง 155
น้ำหนัก 42
น่ารัก ใจเย็น พูดจาเพราะ เข้ากับคนง่าย แต่น้องไม่เคยยอมใครเช่นเหมันต์ รักดารินมาก ยอมทำทุกอย่างเพื่อลูกสาว อาศัยอยู่กับดารินแค่สองคน
(นายเอก)
ดาริน
ชื่อ ดาริน
อายุ 6ขวบ
สูง 115
น้ำหนัก 22
น่ารัก ยิ้มแย้ม พูดเพราะ น้องจะไม่ยอมไปไหนถ้าไม่มีไรเลย์หรือสิ่งไหนที่ไรเลย์ไม่ได้สั่งน้อง น้องก็จะไม่ทำ น้องเชื่อฟังและรักไรเลย์มากๆ
(เป็นลูกของนายเอกกับ..)
เหมันต์
ชื่อ เหมันต์ หรือ เหม
อายุ 35
สูง 198
น้ำหนัก 68
เงียบ เย็นชากับทุกคน ชอบปากหมาใส่เมีย เป็นคนมีอิทธิพลมาก ไม่ว่าใครก็ต้องรู้จัก และเคารพเหมันต์ อดีตมาเฟีย ไม่พอใจใคร ก็สั่งจับตายอย่างเดียว ไม่มีข้อยกเว้น
(พระเอก)
โอโซน
ชื่อ โอโซน
อายุ 28
สูง 189
น้ำหนัก 65
ฉลาด มีความรอบรู้ รอบคอบ เคยเป็นทนายความและสายสืบมาก่อน และเป็นคนมีอิทธิพลมาก พอๆกับเหมันต์
(เป็นเพื่อสนิทและบอดี้การ์ดคนสนิทของเหมันต์)
โอโซน
ชื่อ สกาย
อายุ 25
น้ำหนัก 58
สูง 177
ไหวพริบดี ฉลาด รอบคอบ พูดน้อย จะพูดก็แค่กับคนที่รู้จักและสนิทด้วยจริงๆ
(บอดี้การ์ดของพระเอก)
ลิตา
ชื่อ ลิตา
อายุ 23
น้ำหนัก 45
สูง 170
เป็นคนรู้จักกับเหมันต์ ทั้งสองเคยเจอกันมาก่อน ลิตาเลยได้ขอช่องทางการติดต่อกับเหมันต์ไว้ เเต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก เพียงแค่ติดต่อเรื่องงานเฉยๆ แต่ลิตาก็แอบชอบเหมันต์อยู่ไม่น้อย
(คนรู้จักของเหมันต์)
เค้าเอง
แงะ~ในเนื้อเรื่องอาจมีตัวละครเพิ่มเข้ามาอีกได้นะคะ
เค้าเอง
ยังไงถ้าผิดพลาดตรงไหน แอดต้องอภัยด้วยนะคะ
เค้าเอง
ขออนุญาตเจ้าของรูปอีกครั้งฮะ🙏
ตอนที่1
ได้มีรถตู้คันสีดำ มาจอดอยู่ที่ร้านค้าดังกล่าว
เหมันต์
//เปิดประตูเดินลงมาจากรถ
ตัวประกอบ
หญิงสาวคนที่1: หึ้ยแกนั้นคุณเหมันต์ปะ //มองไปทางเหมันต์ที่เดินเข้ามา
ตัวประกอบ
หญิงสาวคนที่2: เออนั้นดิหล่ออะ แถมสูงด้วย ดูภูมิฐานมากเลยอ่าา.. //จ้องเหมันต์ตาไม่กระพริบ
ตัวประกอบ
คุณเหมันต์.. //รีบเดินเข้าไปชายร่างสูงทันที
ตัวประกอบ
สวัสดีครับ //ก้มหัว
เหมันต์
อ่า.. //เดินไปนั่งที่เก้าอี้
ก่อนจะมีชายร่างสูงอีกคน เดินเข้ามา
ตัวประกอบ
หญิงสาวที่อยู่ภายในร้าน: อร้ายย~!! คุณโอโซนน~
หญิงสาวภายในร้านต่างกรี๊ดกร๊าดกันไม่หยุดเมื่อเห็นทั้งสอง
เหมันต์และโอโซนไม่ได้สนใจหรือตกใจเป็นอย่างใด เพราะโดนแบบนี้จนเป็นเรื่องปกติของทั้งสองไปแล้ว
ตัวประกอบ
ไรเลย์ มารับออเดอร์ลูกค้าหน่อย
เหมันต์หยุดชะงักกับชื่อที่ชายตรงหน้าพูดขึ้นทันที
โอโซน
อะไรวะ //มองหน้าเหมันต์
เหมันต์
ชื่อเหมือนเมียกูเลย
ไรเลย์
มาแล้วครับ //ชายร่างเล็กได้ถือเมนูเดินเข้ามาทางโต๊ะของเหมันต์
ไรเลย์
เมนูครับ //ยื่นเมนูไปให้เหมันต์
เหมันต์
//ได้กลิ่นตัวที่ตนคุ้นเคยเป็นอย่างดี
เหมันต์
ไรเลย์ เธอจริงๆใช่มั้ย //พูดพลางมองหน้าของชายร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้า
ไรเลย์
รับอะไรดีครับ //ไม่สนใจเหมันต์
เหมันต์
ฉันบอกให้เธออยู่บ้านเลี้ยงลูกไม่ใช่หรอ แล้วเธอมาอยู่ที่นี้ได้ไง!!? //คว้าข้อมือเล็ก
โอโซน
(เมียมันจริงๆด้วยหวะ)
โอโซน
เดี๋ยวนะไอเหมันต์ เงินมึงก็มีตั้งเยอะไม่ใช่หรอวะ
โอโซน
ทำไมมึงปล่อยให้เมียมึงมาเสิร์ฟอาหารอยู่แบบนี้วะ
ไรเลย์
เงินหรอ แม้แต่บาทเดียวเขายังไม่เคยให้ผมกับลูกใช้เลยด้วยซ้ำ
ไรเลย์
ถึงผมจะใช้ชีวิตอยู่กับเขา แต่ก็เหมือนมีแค่ผมกับลูกแค่สองคน.. //มองหน้าเหมันต์
ไรเลย์
เขาไม่เคยที่จะกลับบ้านมาตรงเวลาเลยด้วยซ้ำ แม้แต่วันเกิดลูก เขายังจำไม่ได้เลย!
ตอนที่2
เหมันต์
เธอพูดอะไร ก็ระวังปากตัวเองด้วย
เหมันต์
เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดกับฉันแบบนี้!! //ทุบโต๊ะ
เหมันต์
เงินทุกบาททุกสตางค์ ฉันก็เป็นคนหามา
เหมันต์
แล้วมันเรื่องอะไร ที่ฉันต้องให้เธอ!!
ไรเลย์
คุณนี้มันโง่จริงๆ..
ไรเลย์
//หลังพูดจบน้องได้เดินออกไปทันที
เหมันต์
อยากดกอะไรสั่งไป //ลุกขึ้นยืน
เหมันต์
//เหมันต์รีบเดินตามหลังของน้องไปทันที
โอโซน
... //โอโซนเลิกคิ้วก่อนจะหันไปสั่งของกับพนักงาน
โอโซน
(ปากหมาใส่เมียมึงไปเถอะ เดี๋ยวพอเขาหอบลูกหนี แล้วกูจะรอหัวเราะให้..)
เหมันต์
เดี๋ยว //มือหนาเข้าไปคว้าข้อมือเล็กของน้อง
ไรเลย์
ผมจะไปไหน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ //หันมาหาเหมันต์
เหมันต์
ไรเลย์!! //เหมันต์ตะคอกเสียงดัง
ไรเลย์
คุณจะไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกับผม //น้องตอบกลับเสียงเรียบ
เหมันต์
เธอคิดว่าฉันเป็นเพื่อนเล่นกับเธอหรอ..ได้
เหมันต์
//มือหนาได้เข้าไปคว้าเอวของน้องมาหาตนเอง
เหมันต์
//ก่อนจะแบกตัวน้องขึ้นที
ไรเลย์
อะ..ฮึก!! ปล่อยผมนะ //ทุบแผ่นหลังหนาเหมันต์อย่างแรง
เหมันต์
//ไม่รู้สึกอะไร ก่อนจะแบกตัวน้องเดินไปทางรถของตนเอง
ไรเลย์
(เคยรู้สึกอะไรบ้างมั้ยเนี้ย!!?)
ไรเลย์
ปล่อยผมนะ!! ผมจะกลับบ้านไปหาดาริน //พยายามดิ้น
ไรเลย์
//แต่แรงของน้อง ก็ไม่สามารถสู้แรงของชายร่างสูงได้
เหมันต์
//โยนร่างของน้องลงบนเบาะข้างคนขับอย่างแรง
ปึก!! //ก้นของน้องกระแทบเข้ากับเบาะอย่างแรง
เหมันต์
//ปิดประตูรถอย่างหัวเสีย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ตนเองขึ้นมา
เหมันต์
📞: มึงกลับเองนะไอโอโซน
ยังไม่ทันที่เสียงในสายตะพูดตอบ เหมันต์ก็กดวางสายทันที
โอโซน
เอ้า..ไอเหี้ยนี้ //โอโซนพูดตัดพ้อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
